Sygn. akt IIK 401/18
Dnia 21 marca 2019 r.
Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Marek Raszkiewicz
Protokolant: p.o. sekr. sądowy K. S.
przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Bogusławy Pidsudko - Kaliszuk
po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2019 r. sprawy
H. O. syna W. i I. z domu Ślaz,
ur. (...) w miejscowości N.,
oskarżonego o to, że:
W dniu 12 października 2018 roku na trasie M. – P. prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno: 0,97 mg/l, 0,97 mg/l, 0,88 mg/l, 0,79 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,
tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.
ORZEKA:
I. Oskarżonego H. O. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.178 a § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności;
II. Na podstawie art. 34 § 1 a pkt 1 k.k., art. 35 § 1 k.k.. zobowiązuje oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;
III. Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat, z zaliczeniem na podstawie art. 63 § 4 k.k. okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 12 października 2018 r.;
IV. Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. zasądza od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
V. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości.
Sygnatura akt II K 401/18
Uzasadnienie w trybie art. 424 § 3 k.p.k.
H. O. stanął pod zarzutem tego, że w dniu 12 października 2018 roku na trasie M. – P. prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno: 0,97 mg/l, 0,97 mg/l, 0,88 mg/l, 0,79 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.
Oskarżony H. O. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i jednocześnie wniósł w trybie art. 387 § 1 k.p.k. o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu kary ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiar 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat, zasądzenie świadczenia pieniężnego w wysokości 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
W świetle zgromadzonego materiału dowodowego okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości. Postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte bez przeprowadzenia rozprawy. Prokurator w niniejszej sprawie nie sprzeciwił się wnioskowi o skazanie oskarżonego.
Sąd wymierzył oskarżonemu karę uznając go za winnego czynu opisanego w akcie oskarżenia tj. tego, że w dniu 12 października 2018 roku na trasie M. – P. prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno: 0,97 mg/l, 0,97 mg/l, 0,88 mg/l, 0,79 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178 a § 1 k.k. skazał go na karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiar 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, wobec oskarżonego orzeczono nadto środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat oraz zobowiązano go do spełnienia świadczenia pieniężnego w wysokości 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Orzeczona kara zgodna jest z wnioskami stron złożonymi w trybie art. 387 kpk.
Wymiar kary jest zgodny ze wskazanymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary, biorącymi pod uwagę cele kary w zakresie jej społecznego oddziaływania oraz cele wychowawcze i zapobiegawcze, które kara ma osiągnąć. W szczególności Sąd uwzględnił rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego, stopień społecznej szkodliwości czynu, pobudki i motywację oskarżonego oraz sposób i okoliczności jego popełnienia. Sąd wziął również pod uwagę, w ramach znacznej społecznej szkodliwości czynu fakt, iż zachowanie oskarżonego pozostawało w znacznej dysharmonii pomiędzy zachowaniem powinnym i było bez wątpienia przejawem rażącego lekceważenia przez niego podstawowych zasad obowiązującego porządku prawnego.
Z uwagi na to, że oskarżony nie pracuje, osiąga jedynie dochód w postaci emerytury, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych w całości.