Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 11 grudnia 2012 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2012 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa T. M.

przeciwko D. M.

o zapłatę

na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 08.05.2012r. sygn. akt V GNc 708/12, który utracił moc w całości

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 24.009,60 zł (dwadzieścia cztery tysiące dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

-19.363,84 zł od dnia 28.08.2010r. do dnia zapłaty,

-4.645,76 zł od dnia 27.07.2010r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.618,00 zł tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 2.400,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 290/12

UZASADNIENIE

T. M. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Firma (...) w pozwie skierowanym przeciwko D. M. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) wniósł o zasądzenie kwoty 24 009,60 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 19 363,84 zł od dnia 28.08.2010 r. i od kwoty 4 645,76 zł od dnia 27.07.2010 r. oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podniósł, że strony zawarły umowę na podstawie której pozwany nabył od powoda bloki piaskowca. Surowiec dostarczono pozwanemu w dniach 19.07.2010 r. i 26.08.2010 r. Podniósł, że pomimo wezwania do zapłaty cena za towar nie została przez wymienionego uiszczona.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział V Gospodarczy nakazem zapłaty (k. 15) w postępowaniu upominawczym z dnia 08 maja 2012 r. w sprawie V GNc 708/12 nakazał pozwanemu aby zapłacił powodowi kwotę 24. 009,60 zł (dwadzieścia cztery tysiące dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy) z ustawowymi odsetkami:

-od kwoty 19.363,84 złotych od dnia 28 sierpnia 2010 roku do dnia zapłaty

-od kwoty 4.645,76 złotych od dnia 27 lipca 2010 roku do dnia zapłaty

oraz kwotę 2.718,00 tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 2.400,00 złotych

tytułem kosztów zastępstwa procesowego, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu, albo wniósł w tymże terminie sprzeciw.

Pozwany w wywiedzionym sprzeciwie od nakazu zapłaty (k.19) wniósł o oddalenie powództwa w całości, przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność pozwanego oraz o zasądzenie kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu zarzucił, że powód nie wypełnił postanowień przedmiotowo istotnych wynikających z umów sprzedaży objętych fakturami wskazanymi w pozwie. Zaznaczył, że towar widniejący na fakturach nie odpowiadał ustnemu zamówieniu złożonemu przez pozwanego. Wywiódł, że skoro powód nie wykonał swojego zobowiązania to żądanie zapłaty jest bezzasadne. W tym stanie rzeczy pozwany z uwagi na niezgodność towaru z umową nie mógł zapłacić ceny w wysokości wskazanej na fakturach objętych pozwem. Nadto zarzucił, że powód nie wykazał, iż spełnił swoje świadczenie.

Powód w piśmie procesowym z dnia 14.06.2012 r. (k.27) podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Podkreślił, że pozwany nigdy nie składał powodowi zastrzeżeń co do niezgodności towaru z umową.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Strony są przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą w oparciu o wpisy do ewidencji działalności gospodarczej.

(bezsporne)

Strony w dniach 19.07.2010 r. i 26.08.2010 r. zawarły ustne umowy sprzedaży bloków piaskowca. Pozwany osobiście odebrał towar zamówiony w dniu 19.07.2010 r. w ilości 2,380 m ³ za cenę 4.645,76 zł kwitując odbiór piaskowca na karcie bloka. Natomiast dnia 26.08.2010 r. pozwany osobiście wybierał bloki piaskowca wskazując B. H., które z nich mają zostać załadowane na samochód ciężarowy. Zakupił wówczas bloki w łącznej ilości 11,17 m ³ za cenę 19 363,84 zł (tj. 1,47 m ³ za cenę 2 152,08 zł, 7,06 m ³ za cenę 1 258,48 zł i 2,64 m ³ za cenę 5 153,28 zł).

Powód w dniu 19.07.2010 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 4 645,76 zł z terminem płatności 7 dniowym. Natomiast w dniu 26.08.2010 r. wystawił fakturę VAT na kwotę 19 363,84 zł z terminem zapłaty na dzień 27.08.2010 r. Pozwany nie uiścił ceny zakupu. Nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do odebranego towaru.

W dniu 03.04.2012 r. powód wystosował do pozwanego przedsądowe wezwanie do zapłaty na kwoty dochodzone pozwem. Pozostało ono bezskuteczne.

(faktury VAT k.4,5, wezwanie do zapłaty k.6, wydruk ze strony (...) k.14, dowód WZ i karta bloka k.29, zeznania świadka B. H. k.48-48v)

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powód w całości dowiódł w niniejszym postępowaniu za pomocą dowodów z dokumentów i zeznań świadka B. H. zasadność swojego roszczenia zarówno co do samej zasady, jak i co do konkretnej, żądanej kwoty. Wypełnił zatem nałożony nań dyspozycją art. 6 k.c. obowiązek dowodowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Dowody z dokumentów zaoferowane przez powoda były spójne, Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania ich wiarygodności, zresztą nie czyniła tego również strona pozwana. Ich treść odpowiadała zatem prawdzie. Również zeznaniom świadka B. H. Sąd przydał walor wiarygodności. Świadek w sposób obiektywny i rzeczowy opisał zarówno dotychczasową współpracę stron, jak i zachowanie pozwanego w dniu 26.08.2010 r. kiedy to wymieniony zamówił i odebrał konkretne przezeń wskazane bloki piaskowca.

Bezspornym w niniejszej sprawie było, że strony w zakresie działalności swoich przedsiębiorstw zawarły ze sobą umowę sprzedaży. Powód oczekując w zamian zapłaty stosownej ceny przeniósł bowiem na pozwanego własność bloków piaskowca i wydał je pozwanemu, a on niewątpliwie je odebrał. Jak zaś stanowi art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Istotne przy tym jest, że pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie przeczył ani zawarciu umowy przez strony zatem istnieniu roszczenia, ani nie kwestionował jego wysokości, lecz zarzucał iż towar wydany był niezgodny z umową. Z twierdzeniem tym nie sposób się zgodzić, albowiem przeczy mu zaistniały w niniejszej sprawie stan faktyczny. Zważyć bowiem trzeba, że pozwany nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń powodowi co do odebranego towaru. Brak było dowodów na podnoszoną przez pozwanego okoliczność. Pozwany na potwierdzenie swoich zarzutów w tym zakresie wnioskował o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron jednakże na wyznaczoną w tym celu rozprawę się nie stawił. Nie wypełnił zatem nałożonego nań dyspozycją art. 6 k.c. obowiązku dowodowego w zakresie podniesionego zarzutu.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

Sąd zasądził odsetki ustawowe od dni następnych po upływie terminów płatności faktur załączonych do pozwu albowiem były to dni wymagalności tych roszczeń. Jak bowiem stanowi art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Natomiast zgodnie z § 2 tegoż przepisu jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (…).

Sąd podczas rozprawy w dniu 11 grudnia 2012 r. pominął dowód z przesłuchania stron wobec ich niestawiennictwa albowiem były wezwane prawidłowo (o czym świadczą potwierdzenia odbioru k.54,55) na rozprawę pod takim rygorem.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o treść art. 98 § 1 i 3 k.p.c. stanowiącego o obowiązku uiszczenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego przez stronę przegrywającą spór, co w niniejszym postępowaniu obligowało pozwaną do ich uiszczenia. Wysokość zasądzonych w punkcie II wyroku kosztów opiewała na łączną kwotę 3 618,00 zł albowiem powód uiścił inicjując niniejsze postępowanie opłatę od pozwu w kwocie 1 201,00 zł, natomiast na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) koszty te wynosiły 2 400,00 zł, zaś opłata skarbowa od pełnomocnictwa opiewała na 17 zł.