Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XXVII Ca 3469/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Piotr Wojtysiak

Protokolant:

sekr. sądowy Agata Skulimowska

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2017r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. P.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 4 kwietnia 2016 r., sygn. akt II C 2740/15

1.  zmienia zaskarżony wyrok i oddala powództwo w całości oraz zasądza od J. P. na rzecz (...) S.A. w W. kwotę 317 (trzysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  zasądza od J. P. na rzecz (...) S.A. w W. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

SSO Piotr Wojtysiak

Sygn. akt XXVII Ca 888/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6 lipca 2015 r. J. P. o zasadzenie od (...) S.A. w W. kwoty 400 Euro wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 13 listopada 2013 r. do dnia zapłaty oraz o przyznanie mu zwrotu kosztów procesu.

W dniu 27 lipca 2015 r. nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym orzeczono zgodne z żądaniem powoda.

Pozwany skutecznie wniósł sprzeciwy od w/w nakazu, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm prawem przewidzianych.

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 400 Euro wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 9 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty; oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Od powyższego orzeczenia pozwany wniósł apelację zaskarżając je w zakresie jego pkt I i III oraz zarzucając naruszenie:

1.  art. 118 k.c. poprzez jego zastosowanie i uznanie, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 przedawnia się z upływem lat 10, tj. na ogólnych zasadach;

2.  art. 778 k.c. w zw. z art. 775 k.c. poprzez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia zgłoszonego przez pozwaną, wskutek przyjęcia, że na podstawie odesłania z art. 775 k.c. w związku z faktem uregulowania umowy przewozu lotniczego w przepisach ustawy – Prawo lotnicze, nie stosuje się art. 778 k.c.

W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania w drugiej instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie.

Przede wszystkim należy wskazać, iż w dniu 17 marca 2017 r. Sąd Najwyższy rozstrzygając pytanie prawne zadane przez Sąd Okręgowy w Warszawie podjął uchwałę, stwierdzając, że „roszczenie o odszkodowanie przewidziane w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, przedawnia się w terminie rocznym na podstawie art. 778 KC (vide: uchwała SN z dn. 17 marca 2017 r., sygn. akt III CZP 111/16).

W świetle powyższego, podniesiony przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie przez powódkę uznać należało za zasadny. Tym samym, na uwzględnienie zasługiwały również zarzuty apelacyjne sprowadzające się do naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego dotyczącego przedawnienia się roszczeń z tytułu opóźnionego lotu.

Powód dochodził odszkodowania za opóźnienie lotu, który miał miejsce w dniu 4 października 2013 r. Natomiast, z powództwem o jego zasądzenie wystąpił w dniu 6 lipca 2015 r., a zatem dopiero po upływie jednego roku i 9 miesięcy. Mając na uwadze, że roszczenia tego rodzaju ulegają przedawnieniu stosownie do regulacji art. 778 k.c. z upływem roku od dnia wykonania przewozu, roszczenie nie mogło zostać uwzględnione z uwagi na skutecznie podniesiony zarzut przedawnienia.

W powyższych okolicznościach, Sąd Okręgowy uznał za niecelowe odnoszenie się do pozostałych zarzutów podniesionych w apelacji, gdyż ocena ich zasadności pozostawała bez wpływu na wynik niniejszej sprawy.

W konsekwencji powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. dokonał zmiany zaskarżonego orzeczenia, poprzez oddalenie powództwa w całości.

W przedmiocie kosztów postępowania zarówno w pierwszej, jak i w drugiej instancji, Sąd Okręgowy orzekł zna podstawie art. 102 k.p.c. częściowo odstępując od obciążania powoda kosztami postępowania, dochodząc do przekonania, że nawet na etapie postępowania apelacyjnego mógł pozostawać w uzasadnionym przekonaniu o zasadności swojego roszczenia, które ostatecznie zostało oddalone z uwagi na zacytowaną powyżej uchwałę Sądu Najwyższego, która rozstrzygała zagadnienie prawne w zakresie terminu przedawnienia roszczeń odszkodowawczych z tytułu opóźnionego lotu.

Koszty pierwszoinstancyjne obejmowały opłatę skarbową od udzielonego pełnomocnictwa procesowego (17 zł) oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w wysokości wynikające z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (600 zł).

Natomiast koszty postępowania apelacyjnego obejmowały opłatę od apelacji (30 zł) oraz wynagrodzenie nowo ustanowionego na etapie apelacji pełnomocnika w wysokości określonej w § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia apelacji (1 200 zł x 75% = 900 zł).

Sąd Okręgowy uznał za uzasadnione, przyznanie wyliczonych powyżej kosztów obejmujących w całości wydatki poniesione przez pozwanego oraz połowę ustalonego wyżej wynagrodzenia pełnomocnika, co ostatecznie dawało kwotę 317 zł (600 zł : 2 + 17 zł) w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji oraz kwotę 497 zł (900 zł : 2 + 30 zł + 17 zł) w postępowaniu przed Sądem drugiej instancji.

SSO Piotr Wojtysiak