Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2017r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa C. Z.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 1 sierpnia 2016 r., sygn. akt II C 465/16

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że powództwo oddala oraz w punkcie 3 w ten sposób, że zasądza od C. Z. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 617 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  odrzuca apelację w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od C. Z. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 630 zł (sześćset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

Sygn. akt XXVII Ca 47/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 grudnia 2015 r. powód C. Z. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 400 euro wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 4 października 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty z dnia 29 grudnia 2015 r. wydanym w postępowaniu upominawczym referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, wniesionym 25 stycznia 2016 r. pozwany (...) S.A. w W. zaskarżył nakaz w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Wyrokiem z dnia 1 sierpnia 2016 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, w sprawie o sygn. II C 465/16 w punkcie:

1. zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda C. Z. kwotę 400 euro wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od kwoty 400 euro od dnia 5 października 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

2. oddalił powództwo w pozostałym zakresie,

3. zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda C. Z. kwotę 617 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę 100 zł tytułem opłaty sądowej.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając ten wyrok w całości. Zaskarżonemu wyrokowi pozwany zarzucił:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 118 k.c. poprzez jego zastosowanie i uznanie, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 przedawniają się z upływem lat 10, tj. na ogólnych zasadach,

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 778 k.c. w zw. z art. 775 k.c. poprzez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia, zgłoszonego przez pozwaną, wskutek przyjęcia, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 przedawnia się z upływem lat 10, a nie z upływem 1 roku od dnia wykonania przewozu,

W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania za obydwie instancje według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację strony pozwanej, powód wniósł o oddalenie apelacji, jako bezzasadnej i zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego, w związku ze złożoną apelacją przez stronę pozwaną, według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja pozwanego, w zakresie w jakim została wywiedziona od punktu 2 wyroku podlega odrzuceniu z uwagi na brak interesu prawnego pozwanego w zaskarżeniu wyroku Sądu I instancji w tym zakresie.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalony jest pogląd uzależniający uprawnienie do wniesienia środka odwoławczego od istnienia gravamen, czyli pokrzywdzenia strony orzeczeniem sądu niższej instancji. Pokrzywdzenie miałoby polegać na całkowitym bądź częściowym nieuwzględnieniu żądań strony i uwidacznia się poprzez porównanie twierdzeń strony o przysługujących jej prawach z rozstrzygnięciem o tych prawach zawartym w orzeczeniu (tak np. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 1997 r., I CKN 57/97,; a także postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1997 r., III CKN 152/97, LEX nr 50615; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006 r., II CZ 22/06, LEX nr 196615). Zgodnie z uchwałą składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2014 r., której nadano moc zasady prawnej, pokrzywdzenie orzeczeniem (gravamen) jest przesłanką dopuszczalności środka zaskarżenia, chyba że interes publiczny wymaga merytorycznego rozpoznania tego środka (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2014r., sygn. III CZP 88/13).

Analizując akta sprawy stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie zawarte w pkt 2 wyroku Sądu Rejonowego dotyczy oddalenia powództwa skierowanego przeciwko pozwanemu, a zatem rozstrzygnięcia dla pozwanego korzystnego. Tym samym apelacja pozwanego skierowana do pkt 2 wyroku, jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 373 k.p.c.

W pozostałym zakresie apelacja pozwanego zasługiwała na uwzględnienie.

Przede wszystkim należy wskazać, iż w dniu 17 marca 2017 r. Sąd Najwyższy rozstrzygając pytanie prawne zadane przez Sąd Okręgowy w Warszawie podjął uchwałę, stwierdzając, że „roszczenie o odszkodowanie przewidziane w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, przedawnia się w terminie rocznym na podstawie art. 778 KC” (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2017 r., sygn. akt III CZP 111/16).

W świetle powyższego, podniesiony przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie przez powoda uznać należało za zasadny. Tym samym, na uwzględnienie zasługiwały również zarzuty apelacyjne sprowadzające się do naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego dotyczącego przedawnienia się roszczeń z tytułu opóźnionego lotu.

Powód dochodził odszkodowania za opóźnienie lotu, który miał miejsce w dniu 4 października 2014 r. Natomiast, z powództwem o jego zasądzenie wystąpił dopiero w dniu 14 grudnia 2015 r., a zatem po upływie jednego roku. Mając na uwadze, że zgodnie z najnowszym stanowiskiem Sądu Najwyższego roszczenia tego typu ulegają przedawnieniu stosownie do regulacji art. 778 k.c. z upływem roku od dnia wykonania przewozu, roszczenie nie mogło zostać uwzględnione z uwagi na skutecznie podniesiony zarzut przedawnienia.

W konsekwencji powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. dokonał zmiany zaskarżonego orzeczenia, poprzez oddalenie powództwa w całości.

W przedmiocie kosztów postępowania, zarówno w pierwszej, jak i w drugiej instancji Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

Koszty te w pierwszej instancji obejmowały opłatę od udzielonego pełnomocnictwa (17 zł) oraz wynagrodzenie ustanowionego w sprawie zawodowego pełnomocnika w wysokości wynikającej z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (600 zł).

Z kolei, koszty postępowania w instancji odwoławczej obejmowały opłatę od apelacji (30 zł) oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości wynikającej z § 2 pkt 3 w zw.
z § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia apelacji (1 200 zł x 50% = 600 zł).