Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. K., K. K., J. K.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 25 listopada 2016 r., sygn. akt II C 1435/16

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddala powództwo w całości oraz zasądza od A. K., K. K. i J. K. na rzecz (...) S.A. w W. kwoty po 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  zasądza od A. K., K. K. i J. K. na rzecz (...) S.A. w W. kwoty po 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w instancji odwoławczej.

SSO Małgorzata Szymkiewicz – Trelka

Sygn. akt XXVII Ca 694/17

UZASADNIENIE

Powodowie A. K., K. K. i J. K. w pozwie z dnia 18 marca 2016 r. wnosili o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty w wysokości po 400 euro z ustawowymi odsetkami od dnia 20 września 2014 r. do dnia zapłaty oraz domagali się zwrotu kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych.

W dniu 31 marca 2016 r. w sprawie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Od powyższego orzeczenia pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. złożył sprzeciw, w którym domagał się oddalenia powództwa ze względu na przedawnienie orzeczenia.

Wyrokiem z dnia 25 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwoty po 400 euro z odsetkami ustawowymi od dnia 20 września 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., a od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kwoty po 1.217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając ten wyrok w całości, zarzucając mu:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 118 k.c. poprzez jego zastosowanie i uznanie, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (dalej Rozporządzenie (WE) nr 261/2001 przedawniają się z upływem lat 10, tj. na ogólnych zasadach,

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 778 k.c. w zw. z art. 775 k.c. poprzez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia, zgłoszonego przez pozwaną, wskutek przyjęcia, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 przedawnia się z upływem lat 10, a nie z upływem 1 roku od dnia wykonania przewozu.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania za obydwie instancje wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację pozwanego, powodowie wnieśli o oddalenie apelacji w całości oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie.

Przede wszystkim należy wskazać, iż w dniu 17 marca 2017 r. Sąd Najwyższy rozstrzygając pytanie prawne zadane przez Sąd Okręgowy w Warszawie podjął uchwałę, stwierdzając, że „roszczenie o odszkodowanie przewidziane w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, przedawnia się w terminie rocznym na podstawie art. 778 KC” (vide: uchwała SN z dn. 17 marca 2017 r., sygn. akt III CZP 111/16).

W świetle powyższego, podniesiony przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie przez powoda uznać należało za zasadny. Tym samym, na uwzględnienie zasługiwały również zarzuty apelacyjne sprowadzające się do naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego dotyczącego przedawnienia się roszczeń z tytułu opóźnionego lotu.

Powodowie dochodzili odszkodowania za opóźnienie lotu, który miał miejsce w dniu 14 sierpnia 2014 r. Natomiast, z powództwem o jego zasądzenie wystąpili dopiero w dniu 14 marca 2016 r., a zatem po upływie 1,5 roku. Mając na uwadze, że zgodnie z najnowszym stanowiskiem Sądu Najwyższego roszczenia tego typu ulegają przedawnieniu stosownie do regulacji art. 778 k.c. z upływem roku od dnia wykonania przewozu, roszczenie nie mogło zostać uwzględnione z uwagi na skutecznie podniesiony zarzut przedawnienia.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. dokonał zmiany zaskarżonego orzeczenia, poprzez oddalenie powództwa w całości.

O kosztach procesu, zarówno w pierwszej jak i w drugiej instancji Sąd Okręgowy orzekł, przy zastosowaniu zasady wynikającej z art. 98 § 1 i 3 obciążając powodów całością należnych pozwanemu kosztów. Sąd Okręgowy miał przy tym na uwadze, że każdego z powodów reprezentował ten sam pełnomocnik, żądania dotyczą tej samej sytuacji, wytoczone są przeciwko temu samemu pozwanemu. Postępowanie przed Sądem nie było skomplikowane. Strona powodowa poza spełnianiem łącznie dwóch warunków wynikających z art. 3 ust. 2 Rozporządzenia nie musiała prowadzić żadnego postępowania dowodowego. Sytuacja z jaką mamy do czynienia w niniejszej sprawie jest typowym przykładem sytuacji, o której mowa w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 10.07.2015 r. III CZP 29/15 . W uchwale tej, podobnie jaki i w uchwale z dnia 8.10.2015 r. sygn.. akt III CZP 58/1015, Sąd Najwyższy potwierdził, że wynagrodzenie pełnomocnika powinno odpowiadać rodzajowi sprawy i nakładowi pracy. Należy podkreślić, że w wyniku rozpoznania sprawy trzech powodów w jednym postępowaniu doszło do znacznego zmniejszenia nakładu pracy pełnomocnika oraz zaoszczędzenia jego czasu. Pełnomocnik powodów, wywodzący roszczenia z tych samych okoliczności faktycznych i prawnych, przygotował jedno uzasadnienie pozwu, nie musiał przygotowywać odrębnych pism procesowych, nie musiał brać udziału w odrębnych rozprawach. W konsekwencji można śmiało stwierdzić, że koszty zastępstwa procesowego zasądzone w pojedynczej stawce wynagrodzenia adekwatne do rodzaju pracy, charakteru sprawy i nakładu pracy, w myśl wspomnianej uchwały Sądu Najwyższego.

Z tych względów Sąd Okręgowy zasądził na rzecz pozwanego wynagrodzenie ustanowionego w sprawie pełnomocnika w wysokości w jakiej wynagrodzenie to należne było pozwanemu w pojedynczej stawce, tj. 1.200 zł zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów (w brzmieniu od 1 stycznia 2016 r.), podzielonej między trzech powodów, co dało kwotę po 400 zł.

Natomiast koszty postępowania w instancji odwoławczej obejmowały opłatę od apelacji w kwocie 90 zł (3x 30zł) oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości wynikającej z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów (w brzmieniu od 27 października 2016 r.), tj. 450 zł (900 zł x 50%), podzielone między trzech powodów, co dało kwotę po 180 zł.

SSO Małgorzata Szymkiewicz – Trelka

(...)