Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 30-01-2014 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Maria Dorywalska

Protokolant: sekretarz sądowy Marcin Jamrószka

po rozpoznaniu w dniu 30-01-2014 r. w Koninie

sprawy M. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 25-09-2013r. znak:(...)

I.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. B. prawo do emerytury pomostowej - od dnia 8 sierpnia 2013r.

II.  Zasądza od pozwanego organu rentowego na rzecz odwołującego kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III U 1219/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 września 2013 roku, znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. B. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że odwołujący udowodnił łącznie 32 lata, 4 miesiące okresów składkowych i nieskładkowych wobec wymaganych 25 lat. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury, ponieważ orzeczenie o niezdolności do wykonywania prac szczególnych warunkach wymienionych w pkt 10 załącznika nr 1 do ww. ustawy wystawione zostało przez lekarza medycyny pracy po rozwiązaniu stosunku pracy z (...) S.A. Huta (...).

Od powyższej decyzji odwołanie złożył M. B., wskazując, że nie zgadza się z decyzją, gdyż jest ona krzywdząca.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

M. B. urodził się w dniu (...) roku.

W okresie od dnia 7 września 1979r. do dnia 31 grudnia 2008 roku pracował w (...) S.A. Huta (...), gdzie od 7 września 1979r. do dnia 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach w hutnictwie, związaną z wytwarzaniem aluminium i od 1.01.2009r.do 4.02.2009r. wymienioną w pkt 10 załącznika nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych – stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W dniu 5 czerwca 2013 roku lekarz medycyny pracy wystawił odwołującemu zaświadczenie lekarskie o niezdolności do wykonywania prac w szczególnych warunkach, dotychczas wykonywanej na stanowisku elektrolizowego .

W dniu 5 lipca 2013 roku M. B. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o emeryturę pomostową dołączając do wniosku świadectwa pracy w szczególnych warunkach, a także zaświadczenie lekarza medycyny pracy. We wniosku oświadczył, że od chwili przyznania renty nie pracuje.

W toku postępowania wyjaśniającego organ rentowy ustalił, że odwołujący legitymuje się okresem 32 lat, 4 miesięcy okresów składkowych i nieskładkowych wobec wymaganych 25 lat, w tym 19 lat, 2 miesiące i 25 dni okresu pracy w szczególnych warunkach w hutnictwie, wymienionej w pkt 10 załącznika nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Zaskarżoną decyzją z dnia 25 września 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. B. prawa do emerytury pomostowej, gdyż zaświadczenie lekarza medycyny pracy zostało wydane po dniu rozwiązania stosunku pracy.

Powyższy stan faktyczny (choć nie był sporny) Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach organu rentowego oraz w oparciu o zeznania odwołującego.

Zeznania odwołującego Sąd uznał za wiarygodne, gdyż są logiczne i rzeczowe oraz znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

Treść dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu i stron.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem sporu było rozważanie, czy odwołującemu M. B. przysługuje prawo do emerytury pomostowej.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych, prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Pracownik wykonujący w hutnictwie prace w szczególnych warunkach wymienione w pkt 4-12 załącznika nr 1 do ustawy, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli:

1)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach w hutnictwie wymienionej w pkt 4-12 załącznika nr 1 do ustawy, wynoszący co najmniej 15 lat;

3)lekarz medycyny pracy wydał orzeczenie o niezdolności do wykonywania prac w szczególnych warunkach wymienionych w pkt 4-12 załącznika nr 1 do ustawy (art. 7 ustawy).

Odwołujący spełnił wszystkie powyższe warunki: wiek, okres składkowy i nieskładkowy, okres pracy w szczególnych warunkach, rozwiązanie stosunku pracy, do otrzymania emerytury pomostowej i okoliczności te nie są sporne. Przedmiotem sporu było jedynie ustalenie, czy zaświadczenie lekarza medycyny pracy o niezdolności do wykonywania pracy w szczególnych warunkach mogło być wydane już po rozwiązaniu stosunku pracy – jak wskazał organ rentowy.

W orzeczeniu z dnia 16 marca 2011 roku sygn. III AUa 1968/2010 (LEX nr 1102953) Sąd Apelacyjny w Katowicach stwierdził, iż przepis art. 7 ustawy nie wymaga, aby orzeczenie lekarza medycyny pracy o niezdolności do wykonywania pracy w szczególnych warunkach, musiało być wydane jeszcze w czasie zatrudnienia pracownika. To stanowisko podziela Sąd rozpoznający niniejszą sprawę.

Przede wszystkim z treści art. 7 ustawy (z brzmienia językowego) nie wynika, aby takie zaświadczenie musiało być wystawione przed rozwiązaniem stosunku pracy. Nielogiczny jest wniosek organu rentowego, że w art. 7 jest mowa o „pracowniku” – co oznacza, że zaświadczenie lekarza musi zostać wydane w trakcie zatrudnienia. Przecież jednym z warunków otrzymania emerytury pomostowej, wskazanym w art. 4, jest rozwiązanie stosunku pracy: „Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656 ze zm.) nie utożsamia pojęcia „pracownik" z osobą aktualnie pozostającą w stosunku pracy, bowiem zgodnie z art. 4 prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, z którym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy (pkt 7)” (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 kwietnia 2011 roku, sygn. III SA/Gd 84/11, Lex nr 785901).

Wobec powyższego należy uznać, iż odwołujący spełnia wszystkie warunki do otrzymania emerytury pomostowej, wskazane w art. 4 i 7 ustawy o emeryturach pomostowych.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję, w ten sposób, że przyznał M. B. prawo do emerytury pomostowej – od dnia 8 sierpnia 2013r.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 i 108 § 1 kpc oraz § 11 ust 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28-09-2002. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tj. Dz.U. z 2013 poz. 490).

SSO Maria Dorywalska