Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2019 roku

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska-Szota

Protokolant: stażysta Kamila Kupiec

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa E. K.

przeciwko P. z siedzibą w W.

o zapłatę 11 758,23 zł

I.  zasądza od strony pozwanej P. z siedzibą w W. na rzecz powódki E. K. kwotę 10 498,23 zł (dziesięć tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych 23/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 4 000 zł od dnia 10 sierpnia 2017 roku, od kwoty 5 000 zł od dnia 6 listopada 2018 roku i od kwoty 1 498,23 zł od dnia 24 kwietnia 2018 roku;

II.  umarza postępowanie co do odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 783 zł za okres od 10 sierpnia 2017 roku do dnia 23 kwietnia 2018 roku;

III.  oddala dalej idące powództwo;

IV.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3 088,13 zł (trzy tysiące osiemdziesiąt osiem złotych 13/100) tytułem kosztów procesu;

V.  nakazuje uiścić stronie pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 670,15 zł (sześćset siedemdziesiąt złotych 15/100) tytułem brakujących kosztów sądowych;

VI.  nakazuje ściągnąć stronie pozwanej z zasądzonego w pkt I roszczenia na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 77,83 zł (siedemdziesiąt siedem złotych 83/100) tytułem brakujących kosztów sądowych.

(...)

UZASADNIENIE

Powódka E. K. wniosła o zasądzenie od pozwanego P. w W. kwoty 4 000 zł tytułem dalszego zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 sierpnia 2017 r. i kwoty 1 498,23 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 783 od dnia 10 sierpnia 2017 r. i od kwoty 715,23 zł od dnia doręczenia pozwu stronie pozwanej i zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1 800 zł

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 23 grudnia 2016 r. doszło do wypadku spowodowanego przez sprawcę ubezpieczonego w Towarzystwie (...), w wyniku którego poszkodowana została powódka doznając stłuczenia i skręcenia kręgosłupa w odcinku szyjnym, odczuwała dolegliwości bólowe , nosiła kołnierz miękki. Powódka wskazała, że zgłosiła szkodę 30 czerwca 2017 r. (...) S.A. V. (...) pełniącemu funkcję nominowanego korespondenta w P. K. P., który wypłacił powódce 1 000 zł zadośćuczynienia odmawiając realizacji roszczenia w pozostałym zakresie. Zdaniem powódki przyznane świadczenie zostało zaniżone i nie rekompensowało krzywdy, bólu i cierpienia powódki. Powódka została ograniczona w wykonywaniu czynności dnia codziennego, miała problemy z poruszeniem się, schylaniem się, poruszaniem głową.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz od powódki kosztów procesu podnosząc, że powództwo co do kwoty odszkodowania 715,23 zł jest przedwczesne, ponieważ nie zostało zgłoszone w postępowaniu likwidacyjnym i powinno ulec oddaleniu. Strona pozwana nie negując swej odpowiedzialności zaprzeczyła, by powódka mogła odnieść w przedmiotowym zdarzeniu wskazywane obrażenia, a rozmiar oraz następstwa kolizji wskazywane przez powódkę nie znajdują poparcia w przedstawionym materiale dowodowym, uciążliwości zgłaszane przez powódkę nie były duże. Strona pozwana działając przez pełnomocnika i opierając się na jego wiedzy uzyskanej w innych tego typu sprawach wskazała, że zniesienie lordozy szyjnej nie jest zmianą pourazową lecz zmianą uwarunkowaną genetycznie. Ponadto podniosła brak złamań i innych zmian pourazowych uznając, że powódka co najwyżej doznała przejściowego nasilenia dolegliwości bólowych związanych z chorobą zwyrodnieniową. Zakwestionowała też wyliczenia utraconego wynagrodzenia, jak i termin początkowy biegu odsetek.

W piśmie procesowym z dnia 5 listopada 2018 r. powódka zmodyfikowała żądanie wnosząc o zasądzenie kwoty 9 000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 sierpnia 2017 r. i kwoty 2 758,23 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 1 489,23 zł od dnia doręczenia odpisu pozwu i od kwoty 1260 zł od dnia doręczenia rozszerzonego pozwu podnosząc, że powódka poniosła dodatkowe koszty 1 260 zł korzystając z prywatnej służby zdrowia, ponieważ terminy realizacji usług finansowanych przez NFZ są zbyt odległe.

Strona powodowa wniosła o oddalenie powództwa również w rozszerzonym zakresie podnosząc, że jest ono spóźnione, nieudowodnione i nieuzasadnione.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 grudnia 2016 r. doszło do zdarzenia drogowego – zderzenia bocznego z prawej strony z udziałem pojazdów V. (...) i A.. Powódka E. K. była pasażerką samochodu A. i siedziała z tyłu po prawej stronie.

Dowód:

zaświadczenie KPP w K. z dnia 11.01.2017 r.

zeznania powódki – k.94 verte

Po zdarzeniu powódka została przez pogotowie ratunkowe przewieziona do (...) Centrum Medycznego S.A. w P., gdzie stwierdzono niewielką bolesność w zakresie kręgosłupa szyjnego, wykonano rtg kręgosłupa szyjnego nie stwierdzając zmian pourazowych, zalecono kołnierz miękki na 2 tygodnie, leki przeciwbólowe w razie konieczności i kontrolę w POZ.

Dowód:

karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 23.12.2016 r. – k.21

wynik badania radiologicznego – k.22

Powódka przed zdarzeniem nie chorowała na żadne dolegliwości ze strony kręgosłupa. Następnego dnia po zdarzeniu zaczęła odczuwać silny ból, gdy minął szok. Bolała ją szczęka, cały kręgosłup i prawa noga. Ze względu na okres świąteczny powódka nie mogła normalnie skorzystać z opieki medycznej.

Dowód: zeznania powódki – k.94 verte

W dniu 29 grudnia 2016 r. powódka udała się do lekarza POZ, który skierował ją pilnie do poradni neurologicznej i ortopedycznej. Powódka została zarejestrowana na 10 stycznia 2017 r. do neurologa, a w dniu 30 grudnia 2016 r. była konsultowana ortopedycznie. Ortopeda stwierdził wzmożone napięcie mięśni pogranicza szyjno – piersiowego, bolesność podczas ruchów skrętnych, podbiegnięcia krwawe w okolicy piszczelowej prawej. Powódka otrzymała też skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne. W czasie wizyty u neurologa w dniu 10 stycznia 2017 r. powódka uskarżała się na dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego. Neurolog stwierdził wzmożone napięcie mięśni obręczy barkowej, ograniczenie ruchomości odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa. W dniach 12 – 25 stycznia 2017 r. i od 20 lutego do 20 kwietnia 2017 r. powódka skorzystała z zabiegów rehabilitacyjnych pełnopłatnych. W czasie wizyty u ortopedy 24 marca 2017 r. powódka wskazała na bóle grzbietu i pasa barkowego nasilające się podczas pozycji wymuszonej. Lekarz stwierdził ograniczenie ruchomości skrętnej, wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych i ponownie skierował powódkę na zabiegi fizjoterapeutyczne. W czasie wizyty u neurologa powódka uskarżała się na okresowe bóle kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem do potylicy. Lekarz zalecił jej badanie odcinka szyjnego kręgosłupa rezonansem magnetycznym. Neurolog przepisał powódce lek C.. Powódka miała drętwienia bądź w nocy, bądź po dłuższej pracy w jednej pozycji. W nocy miła problemy ze snem.

Dowód:

skierowania do poradni specjalistycznych – k.23

potwierdzenie rejestracji w poradni neurologicznej – k.24

historia zdrowia i choroby z dnia 30.12.2016 r., 10.01.2017 r., 24.03.2017 r., 12.04.2017 r. – k.25, 27, 32 – 33, 35

potwierdzenia rejestracji do specjalistów – k.31, 34

skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne – k.26, 29 – 30

skierowanie do poradni diagnostycznej – k.36

recepta – k.36

informacja – k.47

wyniki badań obrazowych powódki – k.101

zeznania powódki – k.94 verte – 95

dokumentacja medyczna z przychodni (...) w K. – k.102

dokumentacja medyczna z S. Centrum Medycznego – k.105 - 125

Powódka za zakup kołnierza S. zapłaciła 33 zł, zaś za konsultację fizjoterapeutyczną w dniu 5 stycznia 2017 r. 40 zł.

Dowód:

paragon fiskalny z dnia 24.12.2016 r. – k.62

paragon fiskalny z dnia 05.01.2017 r. – k.63

Powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim od 28 grudnia 2016 r. do 5 stycznia 2017 r. Powódka nie mogła sobie pozwolić na dłuższe zwolnienie chorobowe, ponieważ jest samotną matką, na utrzymaniu mając troje dzieci.

Dowód: wydruki zaświadczeń lekarskich – k.50 i 51

Zeznania powódki – k.94 verte

W dniach 3 stycznia i 23 lutego 2017 r. powódka zgłosiła się do (...) w centrum Medycznym (...) w K. w związku z przeżyciami związanymi z wypadkiem z dnia 23 grudnia 2016 r. podając, że boli się jeździć samochodem, utrzymuje się u niej stan napięcia emocjonalnego, czujności i gotowości na niebezpieczeństwo, co powoduje też dolegliwości bólowe.

Dowód: zaświadczenia z dnia 23.02.2017 r., 19.12.2017 r. 22.12.2017 r. – k.28,

Powódka w związku z lękami odczuwanymi po kolizji, w której brała udział 6 marca 2017 r. zgłosiła się do psychologa, ponieważ odczuwane lęki związane był z jazdą samochodem, strachem przed niespodziewanymi, tragicznymi zdarzeniami z udziałem dzieci, zaburzeniami snu i fobię sytuacyjną. W trakcie kolejnych wizyt okazało się, że powódka 8 lat temu przeżył traumę związaną ze śmiercią męża w wypadku komunikacyjnym. Psycholog rozpoznał u powódki zespół stresu pourazowego i zalecił podjęcie terapii.

Dowód: informacja z dnia 10.07.2017 r. – k.46

Powódka 11 lipca 2017 r. otrzymała od lekarza POZ skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne. Skorzystała z takich zabiegów od 31 lipca 2017 r. do 29 września 2017 r.

Dowód:

skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne – k.37 - 38

zaświadczenie – k.49

W okresie od 2 go 13 grudnia 2017 r. powódka odbyła zabiegi fizjoterapeutyczne

Dowód: informacja dla pacjenta – k.39

Badanie rezonansem magnetycznym wykazało u powódki spłycenie fizjologicznej lordozy szyjnej, umiarkowane zmiany zwyrodnieniowo – wytwórcze przedniobocznych i tylnych krawędzi trzonów kręgowych, które powodują modelowanie worka oponowego. Podczas wizyty u neurologa z wynikiem tego badania powódka otrzymała ponownie skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne oraz receptę na lek O..

Dowód:

wynik badania (...) k.40

historia zdrowia i choroby z dnia 13.09.2017 r. – k.41 – 42

skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne – k.43 – 44

recepta – k.45

Pismem z dnia 30 czerwca 2017 r. powódka wniosła o wszczęcie postępowania likwidacyjnego i wypłatę zadośćuczynienia w kwocie 30 000 zł i odszkodowania w kwocie 899 zł. (...) S.A. otrzymało ten wniosek 10 lipca 2017 r.

Dowód: wniosek o wszczęcie postępowania likwidacyjnego z potwierdzeniem nadania i wydrukiem śledzenia przesyłek – k.52 – 56, 58 i 59

Przeprowadzające likwidację szkody (...) S.A. przyznało powódce 1 000 zł tytułem zadośćuczynienia

Dowód: pismo (...) S.A. z dnia 07.08.2017 r. – k.60

W ramach dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem powódka otrzymała 990 zł po uprzednim ustaleniu 1 – procentowego trwałego uszczerbku.

Dowód: pismo (...) S.A. z dnia 19.07.2017 r. – k.61

Powódka zapłaciła za prywatne zabiegi rehabilitacyjne łącznie 950 zł, za piłkę do ćwiczeń 31,49 zł, za wstępy na zajęcia A. S. 120 zł. Z rehabilitacji finansowanej ze środków NFZ powódka skorzystała tylko raz ze względu na prawie 2-letnie oczekiwanie na zabiegi.

Dowód:

faktury – k.64- 70

zeznania powódki – k.94 – 95

W związku ze zwolnieniem lekarskim powódka utraciła dochód w łącznej kwocie 323,74 zł.

Dowód: zaświadczenie o dochodach – k.71 – 72

W wyniku kolizji powódka doznała urazu skrętnego kręgosłupa skutkującego 5 % uszczerbkiem na zdrowiu. Podjęte przez powódkę leczenie było zasadne. Rokowania co do stanu zdrowia pod względem neurologicznym sąd dobre.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii J. C. – k.137 – 140

pisemne wyjaśnienie opinii przez biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii – k.159 – 160

Pod względem ortopedycznym powódka doznała 4 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego. Uraz ten skutkował dolegliwościami bólowymi tego odcinka z ograniczeniem ruchomości czynnej i biernej. Dolegliwości bólowe występują do chwili obecnej. Ponadto nasilają się przy zmianach pogodowych, utrzymywaniu głowy w pozycji wymuszonej i zmuszają do zażywania leków przeciwbólowych. Emocje towarzyszące wypadkowi mogą sprawić, że pierwsze dolegliwości pod postacią sztywności karku i jego bólu można odczuwać nawet kilka godzin a nawet dni pod zdarzeniu i nie łączyć z zaistniałym wypadkiem. Skuteczność leczenia zależy od czasu jego podjęcia, które w przypadku powódki było zasadne. Uraz doznany w kolizji wyzwolił dolegliwości bólowe , a nie zmiany zwyrodnieniowe istniejące u powódki

Dowód:

opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii – traumatologii M. J. – k.173 – 176

pisemne wyjaśnienie opinii przez biegłego sądowego z zakresu ortopedii – traumatologii – k.180 – 181

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o zapłatę zadośćuczynienia w kwocie 9 000 zł podlegało uwzględnieniu w całości, natomiast odszkodowania w kwocie 1 498,23 zł.

Wskazać należy, że odpowiedzialność strony pozwanej P. z/s w W. była bezsporna, a wynikała z przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2018, poz.473) wobec prowadzenia postępowania likwidacyjnego przez (...) S.A. jako korespondenta na terytorium RP zagranicznego zakładu ubezpieczeń, który ochrony ubezpieczeniowej udzielał sprawcy zdarzenia.

Spór dotyczył wysokości zadośćuczynienia i zasadności odszkodowania.

Podstawę prawną roszczenia pieniężnego powódki w zakresie zadośćuczynienia stanowi przepis art.445 § 1 k.c., w myśl którego w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym – w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia - sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd oparł się na dowodach z dokumentów przedłożonych przez powódkę, w tym na dokumentacji medycznej wykazującej proces leczniczy po zdarzeniu wywołującym szkodę, jaki w związku z tym podjęła, a nadto dokumentach z postępowania likwidacyjnego oraz zeznaniach powódki.. Autentyczności, prawdziwości i treści dowodów z dokumentów żadna ze stron nie kwestionowała, nie budziły one również zastrzeżeń ze strony Sądu. Sąd rozstrzygnął również sprawę w oparciu o dowody z opinii biegłych sądowych z zakresu neurologii i ortopedii – traumatologii. Biegli wydali je po szczegółowej analizie całego zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego, a zwłaszcza dokumentacji medycznej przedstawionej przez powódkę, a nadto w oparciu o osobiste, bezpośrednie badanie powódki oraz dostępną wiedzę medyczną, z uwzględnieniem posiadanej wiedzy fachowej i doświadczenia zawodowego. Wartość formalna i merytoryczna opinii nie budziły zastrzeżeń Sądu, są one bowiem spójne, logiczne, wewnętrznie niesprzeczne, dlatego też Sąd w całości podzielił ich wnioski uznając je za w pełni przekonywające i czyniąc na ich podstawie ustalenia faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

W kontekście ustalonego stanu faktycznego stwierdzić należy, że wypłacone przez C. T..U. S.A. zadośćuczynienie w kwocie 1 000 zł było rażąco zaniżone i nie odpowiadało w żaden sposób doznanej przez powódkę krzywdzie. Również strona pozwana po otrzymaniu pozwu nie potrafiła dokonać obiektywnej oceny krzywdy doznanej przez powódkę w wyniku kolizji z dnia 23 grudnia 2016 r., a powoływała zmiany zwyrodnieniowe jako przyczynę odczuwanych przez powódkę dolegliwości. Zwrócić należy uwagę, że powódka podjęła leczenie u neurologa i ortopedy niezwłocznie po zdarzeniu, choć w tym zakresie okres ku temu był niesprzyjający, wszak zdarzenie miało miejsce tuż przez Świętami Bożego Narodzenia. Jednak z przedstawionej dokumentacji wynika, że powódka kierując się zaleceniami z Szpitalnego Oddziału Ratunkowego zgłosiła się do lekarza Podstawowej (...) i została przez niego skierowana do neurologa i ortopedy, którym zgłaszała o dolegliwościach, które u niej wystąpiły, a nasto otrzymała skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne. Biegli sądowi neurolog i ortopeda - traumatolog w sposób jasny i szczegółowy odnieśli się do skutków kolizji z dnia 23 grudnia 2016 r. na zdrowiu powódki i w opiniach zasadniczych, jak i ich pisemnych wyjaśnieniach, na skutek zastrzeżeń strony pozwanej opierającej się za zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego. Biegli jednoznacznie i precyzyjnie wytłumaczyli, dlaczego uznali jako skutki zdarzenia z dnia 23 grudnia 2016 r. uraz skrętny kręgosłupa i odczuwane w jego wyniku dolegliwości, a nie zmiany zwyrodnieniowe. Biegli wskazali też, w jaki sposób określili uszczerbek na zdrowiu w swoich specjalnościach, nie uwzględniając w nim zmian zwyrodnieniowych, które nie były skutkami wypadku. Biegły sądowy M. J. wskazał, opierając się na wywiadzie i zeznaniach powódki, że przed zdarzeniem nie leczyła się na kręgosłup, a ponadto podał, że w wyniku urazu zmiany te dopiero zaczynają skutkować dolegliwościami bólowymi. Dowodzi to więc jednoznacznie związku przyczynowego między kolizją a obrażeniami doznanymi przez powódkę i odczuwanymi przez nią dolegliwościami bólowymi. Zauważyć wypada, że powódka podjęła leczenie dolegliwości związanych ze sferą psychiczną korzystając z wizyt u psychologa i psychiatry. Niewątpliwie kolizja, w której powódka uczestniczyła wywołały lęk i zaburzenia snu oraz powrót traumatycznych przeżyć sprzed 8 lat, gdy maż powódki zginął w wypadku komunikacyjnym.

Mając na względzie doznany przez powódkę uraz skrętny kręgosłupa, dolegliwości bólowe, ograniczenie ruchomości czynnej i biernej, wzmożone napięcie mięśni w obrębie kręgosłupa szyjnego, konieczność noszenia kołnierza ortopedycznego, podjęcia rehabilitacji i zażywania leków przeciwbólowych oraz długotrwały uszczerbek na zdrowiu określone przez biegłych neurologa i ortopedę – traumatologa odpowiednio 5% i 4 %, Sąd uznał, że zadośćuczynieniem, które złagodzi skutki doznanej kolizji będzie 10 000 zł. Skoro powódce dotychczas wypłacono 1 000 zł, to Sąd zasądził 9 000 zł, przy czym orzekł o odsetkach ustawowych za opóźnienie mając na względzie przepis art.481 § 1 i 2 k.c. i art.14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Sąd nie zasądził odsetek od całości żądania od 10 sierpnia 2017 r. tylko co do pierwotnie zgłoszonego zadośćuczynienia, natomiast co do części rozszerzonego żądania od dnia wniesienia tego pisma do Sądu, tj. od kwoty 5 000 zł od dnia 6 listopada 2018 r. Powódka mogła przecież wnosząc pozew żądać 9 000 zł w kontekście wniosku o wszczęcie postępowania likwidacyjnego.

Na podstawie art.444 § 1 k.c. Sad zasądził od pozwanej odszkodowanie w kwocie 1 498,23 zł uznając, że powódka w tym zakresie wykazała związek przyczynowy między zdarzeniem a poniesionymi kosztami leczenia i rehabilitacji oraz utraconymi dochodami. Powszechnie wiadomo, iż oczekiwanie na wizyty do neurologa i ortopedy a także na rehabilitację finansowane ze środków publicznych jest długotrwałe, natomiast w przypadku uszkodzeń kręgosłupa konieczne jest szybkie podjęcie leczenia i rehabilitacji. Strona pozwana nie zwróciła uwagi, że powódka była kilkakrotnie kierowana na zabiegi fizjoterapeutyczne i w związku z tym podejmowała zabiegi nawet rok po leczeniu. Co do kwestii możliwości skorzystania z zabiegów finansowanych przez NFZ pozwalających na szybką rehabilitację powódki, to te okoliczność winna wykazać strona pozwana, skoro uważa że było to możliwe. Powódka nie czekając kilka, czy też kilkanaście miesięcy we własnym zakresie sfinansowała rehabilitację ponosząc w tym zakresie 950 zł na zabiegi fizjoterapeutyczne (350 zł, 300 zł i 300 zł). Ponadto wydatkowała kwotę 33 zł na zakup kołnierza S., co wynika z paragonu z dnia 24 grudnia 2016 r. oraz piłki do ćwiczeń 31,49 zł oraz na konsultację fizjoterapeutyczną 40 zł. Zapłaciła również za zajęcia na basenie w łącznej kwocie 120 zł dokumentując to fakturami. Z zleceń neurologa, ortopedy - traumatologa oraz lekarza POZ wynika zasadność poniesienia tych wydatków, którzy zalecali zabiegi, zweryfikowana dodatkowo przez biegłych, którzy wskazali jednoznacznie, że podjęte leczenie było celowe i zasadne. Zupełnie niezrozumiałe jest twierdzenie strony pozwanej, że co do kwoty 715,23 zł powództwo powinno ulec oddaleniu ze względu na jego przedwczesność. Zarówno co do kwestii możliwości rozszerzenia powództwa oraz zgłoszenia takich roszczeń wcześniej nie zawartych w zgłoszeniu szkody twierdzenia pełnomocnika pozwanego w tym zakresie ś sprzeczne z przepisami kodeksu postępowania cywilnego. Storna ma prawo rozszerzyć powództwo, bo stanowi o tym przepis art.193 k.p.c. jak i może w toku postępowania sądowego zgłaszać koszty, które poniosła po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, a w wpływa to tylko na kwestię terminu początkowego naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie. Sąd zasądził również utracone dochody w kwocie 323,74 zł uznając, że powódka wykazała je w sposób nie budzący wątpliwości na podstawie zaświadczenia o dochodach, że w grudniu 2016 r. utraciła dochód 150,66 zł, a w styczniu 173,08 zł. Zasadnie powódka porównała średnie dochody z okresu wrzesień listopad 2016 r. i dochody otrzymane po skorzystaniu ze zwolnienia lekarskiego. Zarzuty strony powodowej są w tym zakresie chybione i nie znajdują żadnego poparcia. Sąd zasądził kwotę odszkodowania z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24 kwietnia 2018 r., tj. od daty doręczenia odpisu pozwu stronie pozwanej. Termin początkowy został w tym zakresie wskazany w piśmie modyfikującym powództwo. Skutkowało to umorzeniem postępowania na mocy art.355 § 1 k.p.c. w zakresie odsetek żądanych od wcześniejszego terminu od kwoty 783 zł od dnia 10 sierpnia 2017 r. do 23 kwietnia 2018 r.

W zakresie kwoty 1 260 zł powództwo nie zostało w żadne sposób udowodnione zgodnie z art.6 k.c. i art.232 zd. 1 k.p.c. Powódka rozszerzyła powództwo o tę kwotę nie przedkładając na tę okoliczność dokumentów dowodzących tych roszczeń, na co zwróciła uwagę strona pozwana.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 100 k.p.c. stosunkowo je rozdzielając, wszak powódka wygrała proces w 89 %, a strona pozwana w 11 %. Na koszty procesu powódki składały się należna opłata sądowa 588 zł, 900 zł uiszczona zaliczka w całości wydatkowana i koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1800 zł, łącznie 3 288 zł x 89 %. Koszty pozwanej to 1817 zł x11 %. Różnica tych kwot daje 3 088,13 zł, które podlegały zasądzeniu na rzecz powódki.

Brakujące koszty sądowe wyniosły 752,98 zł i na podstawie art.113 ust. 1 i 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w 89 % podlegają uiszczeniu przez stronę pozwaną na rzecz Skarbu państwa - Sądu rejonowego w Kłodzku, zaś co do 77,83 zł, po potrąceniu nadpłaconej opłaty sądowej 5 zł (uiszczono 593 zł łącznie tytułem opłat od pozwu, należna opłata to 588 zł), strona pozwana winna ściągnąć z zasądzonego w pkt I-ym roszczenia kwotę 77,83 zł tytułem brakujących kosztów sądowych.