Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Janusz Knapczyk

Protokolant: Weronika Jarosz

przy udziale Prokuratora Jakuba Nalepy

po rozpoznaniu dnia 12 września 2018 r. sprawy:

P. K. (K.)

s. F. i S. zd. K.

ur. (...) w Z.

oskarżonego o to, że:

w dniu 22 kwietnia 2018 roku w P., rejonu (...), prowadził na drodze publicznej pojazd mechaniczny samochód marki (...) o numerach rejestracyjnych (...), pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny, wyrokiem sygn. akt II K 313/05 z dnia 19 stycznia 2006 roku, zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych

to jest o przestępstwo z art. 244 kk

I.  uznaje oskarżonego P. K. za winnego tego, że w dniu 22 kwietnia 2018 roku, w P., prowadził na drodze publicznej pojazd mechaniczny samochód marki A. o numerach rejestracyjnych (...), pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny, wyrokiem sygn. akt II K 313/05 z dnia 19 stycznia 2006 roku, zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, co stanowi przestępstwo z art. 244 kk i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na mocy art. 42 § 1a pkt 2 kk orzeka wobec oskarżonego P. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat,

III.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego P. K. na rzecz Skarbu Państwa 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem poniesionych wydatków oraz 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.-

Sygn. akt II K 475/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 września 2018 r.

P. K. nie posiada uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych. W dniu 19 stycznia 2006 r P. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Zakopanem sygn. akt II K 313/05 za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę jednego roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności. P. K. odbył orzeczoną karę w okresie od 31 października 2006 r do 31 grudnia 2007 r. Jednocześnie sąd w tym samym wyroku orzekł wobec P. K. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres dziesięciu lat. Zakaz ten podlega wykonaniu do dnia 13 marca 2019 r.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 33, wyrok Sądu Rejonowego w Zakopanem sygn. II K 313/05 k. 7, pismo starosty (...) k. 5)

Sąd Rejonowy w Nowym Targu w dniu 19 maja 2015 r. w sprawie o sygn. II K 379/15 skazał P. K. za przestępstwo z art. 244 kk popełnione w dniu 22 lutego 2015 r. orzekając wobec niego karę sześciu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres dwóch lat próby oraz karę grzywny w ilości stu stawek dziennych po dziesięć złotych każda. Następnie kara pozbawienia wolności została zarządzona do wykonania, pryz czym uległa skrócenia o 98 dni z powodu uiszczenia kry grzywny. P. K. odbył karę pozbawienia wolności w okresie od 10 października 2016 r. do 29 grudnia 2016 r.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 33, wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Targu sygn. akt II K 379/15 k. 22)

P. K. w dniu 22 kwietnia 2018 r. w P. w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Zakopanem sygn. akt sygn. akt II K 313/05 prowadził samochód marki A. o nr rej. (...) na drodze publicznej.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 33, wyrok Sądu Rejonowego w Zakopanem sygn. II K 313/05 k. 7,)

Oskarżony P. K. przyznał się do winy i wyjaśnił, że wiedział o uprzednim dwukrotnym skazaniu za prowadzenie pojazdów pomimo orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Oskarżonym podał, że podjął jazdę aby przewieźć znajomą do apteki w P., zaznaczając, że nie wie czemu tak postąpił.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 33)

Wyjaśnienia oskarżonego S. J. odpowiadają ustalonemu powyżej stanowi faktycznemu i nie ma okoliczności, które nakazywałyby poddanie ich wątpliwość.

Ustalając stan faktyczny sąd miał na względzie wyrok Sądu Rejonowego w Zakopanem w sprawie o sygn. sygn. II K 313/05 z adnotacją o odbyciu kary oraz terminie wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Targu w sprawie o sygn. akt II K 379/15. Sąd uwzględnił również pismo starosty (...) z dnia 26.04.2018 r. dotyczące pozbawienia P. K. uprawnień do prowadzenia pojazdów. Wiarygodność wspomnianych dokumentów nie wzbudziła wątpliwości sądu, a nadto ich treść nie była przez nikogo kwestionowana w toku postępowania.

Sąd przeprowadził dowód z protokołu badania trzeźwości oskarżonego. Wynik badania nie był przez strony kwestionowany.

Sąd zważył, co następuje:

P. K. w dniu 22 kwietnia 2018 r. w P., prowadził na drodze publicznej pojazd mechaniczny samochód marki A. o nr rej. (...) pomimo orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Zakopanem sygn. akt sygn. akt II K 313/05 z dnia 19 stycznia 2006 r. zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych

Oskarżony wyczerpał w ten sposób znamiona występku z art. 244 kk.

Przepis art. 244 kk penalizuje nierespektowanie orzeczeń sądu dotyczących m. in. zakazu prowadzenia pojazdów. Występek z art. 244 kk ma charakter umyślny, zaś od strony podmiotowej warunkiem odpowiedzialności jest świadomość sprawcy, iż narusza ciążący na nim z mocy orzeczenia sądu zakaz. Znamiona omawianego przestępstwa są spełnione, gdy zakaz, do którego sprawca nie stosuje się, został orzeczony przez sąd prawomocnie, co wymaga ustalenia świadomości sprawcy, co do uprawomocnienia się orzeczonego zakazu (wyrok SN z 17 I 2003 r., WA 75/02, OSNKW 2003, nr 5-6, poz. 44).

Oskarżony P. K. przed podjęciem decyzji o prowadzeniu samochodu miał świadomość, że obowiązuje go zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. P. K. wyraźnie przyznał, że uprzednio był dwukrotnie skazywany przez sąd za prowadzenie pojazdów wbrew orzeczonemu zakazowi prowadzenia pojazdów mechanicznych. Wiedział również, że taki zakaz orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego w Zakopanem sygn. akt sygn. akt II K 313/05 z dnia 19 stycznia 2006 r. go obowiązuje. Zatem niedopuszczalnym było, aby w okresie obowiązywania zakazu oskarżony prowadził jakikolwiek pojazd mechaniczny. Skoro oskarżony prowadził samochód w dniu 22 kwietnia 2018 r. w P. to tym samym postępował wbrew wspomnianemu zakazowi, orzeczonemu w przytoczonym wyżej wyroku sądu. Podniesione argumenty przekonują, że oskarżony działał umyślnie i z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony doskonale zdawał sobie sprawę z orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i konsekwencji swojego zachowania.

Oskarżony wiedział, że prowadząc samochód wbrew orzeczonemu zakazowi prowadzenia pojazdów mechanicznych postępuje w sposób bezprawny, zaś powody, dla których postąpił w ten sposób (podwoził znajoma do apteki), w żadnej mierze nie usprawiedliwiają jego zachowania, co oznacza, że jego zachowanie było zawinione.

Czyn popełniony przez oskarżonego cechuje znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości. P. K. co prawda przytoczył powód, który sprawił, że wsiadł za kierownicę w warunkach obowiązującego zakazu, jednakże był on na tyle błahy, iż w żaden sposób nie usprawiedliwia jego zachowania Za okoliczności obciążające sąd uznał zlekceważenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, gdy uprzednio był już dwukrotnie karany za analogiczne czyny. Niewątpliwie okoliczności te świadczą, iż oskarżony ma negatywny stosunek do obowiązujących norm prawnych w tym zakresie, skoro z taką łatwością zdecydował się na prowadzenie samochodu, wbrew bezwzględnie obowiązującemu go zakazowi. Sąd jako okoliczność łagodzącą poczytał oskarżonemu przyznanie się do winy i okazanie skruchy.

P. K. złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 387 kpk i wymierzenie mu kary ośmiu miesięcy pozbawienia wolności orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres trzech lat oraz zasądzenie kosztów sądowych.

Sąd przychylił się do wniosku oskarżonego i wymierzył mu zawnioskowaną karę oraz środek karny. W przekonaniu sądu kara ośmiu miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego. Za orzeczeniem takiej kary przemawia stosunkowo niedługi okres czasu jaki minął od ostatniego orzeczenia zapadłego przeciw oskarżonemu o podobny czyn i co istotniejsze, w krótkim czasie po odbyciu kary pozbawienia wolności. W ocenie sądu jest to kara niezbędna a jednocześnie wystarczająca dla osiągnięcia celu wychowawczego i zapobiegawczego. Kara w orzeczonym wymiarze pozwoli uświadomić oskarżonemu bezprawność jego zachowania oraz to, że orzeczenie sądu nakładające na sprawców przestępstw określone środki karne w każdym wypadku winny być respektowane, zaś niezastosowanie się do nich zawsze spotyka się z odpowiednią reakcją prawnokarną. Wprawdzie oskarżony przed sądem wyraził żal i skruchę co przekonuje, iż zrozumiał bezprawność swojego postępowania, to jednak orzeczenie kary innego rodzaju byłoby niecelowe, skoro oskarżony uprzednio dwukrotnie odbywał karę pozbawienia wolności za przestępstwa podobne i mimo to dopuścił się analogicznego czynu.

Sąd stosownie do treści art. 42 § 1a pkt 1 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres trzech lat. Środek karny w takim wymiarze odpowiada stopniowi naruszenia przez oskarżonego zasad regulujących dopuszczenie kierowców do użytkowania dróg publicznych. W ocenie sądu orzeczony zakaz należycie uwzględnia to, że oskarżony kolejny raz dopuścił się podobnego przestępstwa, bez żadnego powodu, który usprawiedliwiałby podjęcie jazdy samochodem. Wymiar orzeczonego środka karnego jest prostą konsekwencją przestępnego zachowania oskarżonego. Oskarżony dopuszczając się umyślnie czynu zabronionego powinien liczyć się z konsekwencjami swoich zachowań.

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie na które złożyły się należność za kartę karną ryczałt za doręczenia oraz opłata od wymierzonej kary. Oskarżony osiąga dochód rzędu 2.500 złotych pozwalający na zapłatę kosztów sądowych. Oskarżony ma na utrzymaniu dwoje dziecko, jednak okoliczność ta sama w sobie nie może skutkować zwolnieniem oskarżonego od ponoszenia kosztów, zwłaszcza, że jako hydraulik ma stosunkowo duże możliwości zarobkowania, a konieczność zapłaty kosztów nie godzi w jego utrzymanie.