Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

E. G. działając w imieniu małoletniego syna M. G. (uprzednio noszącego nazwisko D.) w dniu 26 kwietnia 2018r. wystąpiła z pozwem o podwyższenie renty alimentacyjnej należnej od pozwanego P. D. na rzecz małoletniego M. G. z kwoty po 300 zł miesięcznie do kwoty po 1252,21 zł miesięcznie płatnej z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca do rąk matki powoda wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Pozwany P. D. działając przez profesjonalnego pełnomocnika w odpowiedzi na pozew wnosił o uwzględnienie pozwu co do kwoty 500 zł miesięcznie, zaś w pozostałym zakresie o oddalenie powództwa.

W toku rozprawy odbywającej się dnia 22 listopada 2018r. - po wskazaniu stronom na możliwość zawarcia ugody przed Sądem - matka małoletniego powoda podała, że byłaby skłonna zgodzić się na podwyżkę alimentów do kwoty 1000 zł miesięcznie, natomiast pozwany podał, że w drodze ugody proponuje podwyższenie alimentów do kwoty 600 zł miesięcznie, ale za 6-7 miesięcy, zaś obecnie do kwoty 500 zł miesięcznie. Pełnomocnik pozwanego doprecyzował powyższe wskazując, że pozwany uznaje powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie ewentualnie za pół roku 600 zł miesięcznie.

Sąd ustalił, co następuje:

Rodzice małoletniego powoda M. G. (uprzednio noszącego nazwisko D.) byli małżeństwem, jednakże zostało ono rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 29 grudnia 2005r., sygn. akt IC 616/05. W wyroku tym wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem stron powierzono jego matce, zaś ojcu władzę te ograniczono do współdecydowania o najważniejszych sprawach dotyczących zdrowia, nauki, kierunku kształcenia i wyboru zawodu. Ponadto obie strony zobowiązano do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniego dziecka stron i tytułem udziału ojca w tych kosztach zasądzono od P. D. na rzecz małoletniego M. D. alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie płatne do rąk matki małoletniego z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca poczynając od dnia uprawomocnienie się wyroku . Wyrok ten uprawomocnił się dnia 23 maja 2006r.

W tamtym czasie sytuacja stron przedstawiała się następująco: bezpośrednią opiekę nad małoletnim M. D. ur. (...) sprawowała jego matka. Wraz z dzieckiem zamieszkiwała ona w mieszkaniu należącym do jej rodziców. Z dzieckiem nie miała ona żadnych problemów wychowawczych ani zdrowotnych. Od września 2006r. podjęła pracę jako nauczyciel świetlicy i otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 900 zł netto. Była ona obciążana spłatą kredytów, które pobrała na prośbę męża i które zostały zużyte na zapłacenie jego długów. Kredyty te wynosiły łącznie około 20.000 zł. Chcąc je spłacić zaciągnęła ona kredyt konsolidacyjny w kwocie 9.000 zł i spłacała go ratą miesięczną w kwocie 100 zł. Koszt utrzymania dziecka określiła wówczas na kwotę 800 zł bez wydatków na odzież i lekarstwa. Ojciec małoletniego przekazywał na utrzymanie dziecka 200 zł. Pozwany P. D. miał działalność gospodarczą, która była zawieszona. Był też udziałowcem w 5% w firmie (...) będącej własnością jego siostry. Właścicielem firmy (...) zajmującej się handlem, usługami i dystrybucją była również siostra pozwanego. Firma (...) dała zlecenie na przedstawicielstwo firmie (...), a ta zatrudniła na zlecenie pozwanego. Pozwany pracę wykonywał w A. F.. Pozwany zarabiał 850 zł netto. Pozwany mieszkał z rodzicami, którym na utrzymanie dawał 300-400 zł miesięcznie, poza tym płacił razem z rodzicami kwotę 600 zł tytułem spłaty zobowiązań dla N. P. na podstawie porozumienia mediacyjnego.

Dowód: akta sprawy Sądu Okręgowego w Toruniu sygn. akt IC 616/05 (w tym zeznania stron k. 108 - 109, wyrok i uzasadnienie k. 118 i 121-123); zeznania matki małoletniego powoda - E. G. k. 137, pozwanego P. D. k. 138, dowód z dokumentu na k. 20 akt przedmiotowej sprawy.

Dotychczasowa wysokość alimentów ustalona została wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 29 grudnia 2005r., sygn. akt IC 616/05, przy czym wyrok ten uprawomocnił się dnia 23 maja 2006r. Od tamtej pory minęło 12 lat. Aktualnie sytuacja stron przedstawia się jak poniżej.

Matka małoletniego powoda po rozwodzie ponownie zawarła związek małżeński. W kwietniu 2018 r. była na urlopie macierzyńskim na drugie dziecko z drugiego związku małżeńskiego, miałam 80 procent wynagrodzenia czyli 2000 zł z kawałkiem. Od połowy sierpnia 2018 r. wróciła do pracy. Obecnie ma opiekunkę do młodszego dziecka i to koszt 900 zł. Obecnie ma 2500 zł na rękę wynagrodzenia. Ma 3 nadgodziny i to jest dodatkowe 300 zł do wypłaty na rękę. W wyroku rozwodowym - poza alimentami zasądzonymi na rzecz małoletniego syna stron - były zasądzone od pozwanego alimenty na nią w kwocie 100 zł płatne z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca. W czerwcu 2016 r. wyszła ona za mąż i wystąpiłam do komornika w Ł., który prowadził tę egzekucję, że odstępuje od ściągania bieżących rat alimentów na swoją rzecz, domagając się zaległych alimentów. Jej mąż zarabia średnią krajową (około 2500 zł) i wychowują oni wspólnie dwoje dzieci. Nadal mieszka ona w tym samym mieszkaniu w bloku, które obecnie należy do niej. Małoletni M. G. (uprzednio noszący nazwisko D.) obecnie ma 14 lat, jest uczniem VIII klasy szkoły podstawowej, jest zdrowy, miał alergię, ale teraz nie choruje. Matka małoletniego powoda określiła, że średni miesięczny koszt utrzymania tego małoletniego syna to około 2000 zł, przy czym szczegółowo określiła to w uzasadnieniu pozwu i do tego się odwołała. Małoletni powód od 4 roku życia trenuje piłkę nożną, gra w (...). Często jeździ na mecze, potrzebne są stroje. Małoletni ten szybko rośnie, matka buty kupuje na jesień, na wiosnę nie są już dobre, wyrasta z nich, tak samo kurtki. Syn ma apetyt, je obiad w szkole i w domu. W szkole miała być 3-dniowa wycieczka do 500 zł, ale dojdą dodatkowe koszty. Są duże koszty związane z wyjazdami na mecze - część sponsoruje klub, ale czasami trzeba dowieźć dziecko samemu, kupić strój. Do tego korepetycje z języka angielskiego 100 zł miesięcznie, obiady w szkole - ok. 100 zł. Zachodziła potrzeba zrobienia remontu w pokoju syna, zakupienia mebli – obecnie jest on już nastolatkiem. Matka małoletniego posiada samochód marki V. (...)r. Małoletni choruje raz na 2-3 miesiące i to są przeziębienia. Opłata za treningi w piłkę nożną - 70 zł miesięcznie, do tego w każdym miesiącu syn wyjeżdżał i to dodatkowe koszty (nie było opłaty w lipcu a w minionym roku również w sierpniu). Matka małoletniego podała, że syn w miesiącu wyjeżdża co weekend w sobotę albo w niedzielę z klubem. Na każdy wyjazd dostaje minimum 30 zł a jeżeli nie ma autobusu z klubu, to albo go odwożą albo jedzie z kolegą i dopłacają do paliwa. Na miejscu obiad we własnym zakresie. Tak jest w każdym miesiącu, tylko są przerwy od końca listopada do marca, kiedy są treningi a od kwietnia zaczynają wyjeżdżać do końca czerwca, później przerwa lipiec i sierpień i we wrześniu znowu wyjeżdżają do końca listopada. Matka małoletniego powoda otrzymuje na drugie dziecko 500 plus. Nie otrzymała ona 13-stej pensji w czasie, kiedy była na urlopie macierzyńskim, ale co do zasady otrzymuje 13-stą pensję.

Aktualna sytuacja pozwanego przedstawia się następująco: pozwany po rozwodzie nie ożenił się, ale jest związany z kobietą, z którą ma 13 - letniego syna, którego wspólnie wychowują. Podał, że pracuje on obecnie w firmie i uzyskuje najniższą krajową 1400 - 1500 zł na stanowisku kierownika. Mieszka w N. w domu jednorodzinnym należącym w połowie do babci jego partnerki, druga połowa należy do kogoś innego. W zamian za opiekę nad babcią i tym domem mieszkają tam. Płacą za ogrzewanie, wodę - koszty eksploatacyjne, które podał w odpowiedzi na pozew i do tego odwołał się. Mieszka z nimi mama partnerki która, jeśli im nie starczy na opłaty, to im pomaga. Razem z partnerką prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, przy czym ona również pracuje i uzyskuje najniższą krajową 1600 – 1700 zł. Nie mają żadnych świadczeń na dziecko. Odnośnie przedłożonego zaświadczenia z zakładu pracy pozwany wskazał, że dotyczy czasu, kiedy nie było zajęcia komorniczego, które jest od 2 wypłat. Ponadto wskazał, że potrącane jest 60 procent wynagrodzenia, dostaje on na rękę 400 - 500 zł., z tego wynagrodzenia za pracę przekazywane jest wyłącznie na poczet alimentów na syna. Wskazał też, że ma inne zajęcia komornicze, ale to nie jest ściągane z wynagrodzenia za pracę oraz, że dodatkowych dochodów nie posiada. Wśród wydatków pozwany wskazał też, że w miarę możliwości spłaca zobowiązania komornicze i inne zobowiązania nie dochodzone przez komornika. Te zobowiązania wynikają z tamtego okresu, kiedy prowadził działalność gospodarczą (którą prowadził do 2004r.). Ma też zobowiązania jako poręczyciel za kredyty rodziców. Pozwany wskazał, że w obecnej firmie pracuje od kwietnia 2018 r. (oraz, że właścicielem firmy, w której pracuje jest jego tata), wcześniej pracował od 2012 r. w Firmie (...) przez 5 lat jako kierownik i zarabiał najniższą krajową. Ponadto pozwany wskazał, że czasami zdarzy się, że ma on dodatkowe zlecenia związane z problemami kierowców, bo specjalizuje się w prawie pracy kierowców. Nie posiada takiego wykształcenia, ale ma kwalifikacje zdobyte na szkoleniach, posiada certyfikaty uczestnictwa w szkoleniach ze znajomości prawa pracy kierowców. Otrzymuję za to dodatkowe wynagrodzenie - za poradę a nie szkolenie kierowców i jest to 300 - 400 zł rocznie. Pozwany wskazał, że nie patrzył on pod kątem innego wynagrodzenia, bo przy braku wykształcenia (nie ma on zawodu, ma wykształcenie średnie maturalne) stawki są porównywalne z tym, jakie otrzymuje obecnie. Drugie młodsze dziecko pozwanego ma problemy ze wzrokiem i z bólem głowy od oczu. Rodzice jeżdżą z dzieckiem do Centrum (...) w W. i na prywatne wizyty do okulisty. Wstępnie zostało to zdiagnozowane jako problem z jaskrą i dalekowidzeniem. Na razie jest leczenie względem dalekowzroczności czyli za pomocą okularów, które dziecko to nosi na co dzień od 1,5 roku. Koszt okularów to 300 – 400 zł.

Dowód: zeznania matki małoletniego powoda - E. G. k. 137, pozwanego P. D. k. 138, dowód z dokumentu na kartach: 2 - 14, 19 - 20, 27 - 66, 67 - 114, 120 - 135 akt przedmiotowej sprawy

Sąd uznał za wiarygodne zeznania stron w zakresie, w jakim znajdują one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych, bowiem w tym zakresie są one przekonujące i nie pozostają w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Spór pomiędzy stronami sprowadzał się głównie do kwestii zasadności żądania zgłoszonego w pozwie. Co do dowodów z dokumentów wskazanych wyżej - strony ich nie kwestionowały, Sąd nie dopatrzył się okoliczności mogących budzić wątpliwości co do ich prawdziwości.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przepis art. 135 § 1 kro stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl paragrafu 2 tego artykułu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Natomiast zgodnie z przepisem art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany umowy bądź orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że zawarte w pozwie żądanie podwyższenia alimentów od pozwanego na rzecz małoletniego powoda jedynie częściowo zasługuje na uwzględnienie. Od czasu ustalenia dotychczasowej wysokości alimentów na rzecz małoletniego powoda minęło 13 lat. Matka małoletniego wykazała, że od tego czasu nastąpił wzrost kosztów utrzymania małoletniego powoda. Obecnie jest on nastolatkiem, jest on w okresie intensywnego wzrostu, co powoduje wzmożony apetyt a więc i większe są wydatki na jego wyżywienie, ponadto szybko wyrasta on z obuwia i odzieży co zmusza do zakupienia kolejnych rzeczy choćby nawet nie były zniszczone, duże koszty wiążą się też z rozwijaną przez chłopca pasją - piłką nożną, na co szczegółowo wskazywała jego matka. Biorąc pod uwagę stanowisko pozwanego wyrażane w toku sprawy - wydaje się, że pozwany nie kwestionuje tego, że koszt utrzymania jego syna M. zdecydowanie wzrósł w porównaniu z czasem, kiedy po raz pierwszy były ustalane alimenty na jego rzecz. Pozwany sam zadeklarował podwyżkę alimentów do kwoty 600 zł miesięcznie, jednakże chciał aby podwyżka do tej kwoty była odsunięta w czasie o kilka miesięcy, natomiast obecnie proponował podwyższenie alimentów do kwoty 500 zł miesięcznie. Przy ocenie zasadności żądania pozwu Sąd dokonywał porównania sytuacji stron i ich rodzin obecnie z sytuacją z czasu, kiedy alimenty te były ustalane po raz pierwszy w sprawie rozwodowej rodziców małoletniego powoda. Porównanie sytuacji tych rodzin, uzyskiwanych przez nich dochodów, ponoszonych wydatków doprowadziło Sąd do przekonania, że renta alimentacyjna należna od pozwanego P. D. na rzecz małoletniego powoda winna być podwyższona do kwoty po 600 zł miesięcznie poczynając od dnia 1 września 2018r., przy czym termin płatności wyrównania alimentów za okres od 1 września 2018r. do 28 lutego 2019r. został odsunięty w czasie i ustalony na dzień 31 marca 2019r. Pozwany, któremu we wrześniu 2018r. doręczony został odpis pozwu, winien liczyć się z tym, że od tego czasu może być wprowadzona podwyżka alimentów. W ocenie Sądu podwyższenie alimentów do kwoty 600 zł miesięcznie mieścić się będzie w granicach możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, jak również będzie służyć częściowemu zaspokojeniu podstawowych potrzeb małoletniego powoda przy założeniu, że w pozostałym zakresie koszty zaspokojenia tych potrzeb ponosić będzie matka małoletniego, która również pracuje zawodowo i osiąga określone dochody. Z kolei biorąc pod uwagę obecną sytuację rodzinną i majątkową pozwanego - Sąd odsunął w czasie termin płatności wyrównania alimentów za okres od 1 września 2018r. do 28 lutego 2019r. ustalając go na dzień 31 marca 2019r.

Reasumując - ocena tych wszystkich okoliczności wynikających z przeprowadzonego postępowania dowodowego, na które wskazano wyżej skłoniła Sąd do rozstrzygnięć znajdujących odzwierciedlenie w wyroku. I tak Sąd w punkcie 1) wyroku podwyższył rentę alimentacyjną należną od pozwanego P. D. na rzecz małoletniego powoda M. G. (noszącego uprzednio nazwisko D.) z kwoty po 300 zł (trzysta złotych) miesięcznie zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 29 grudnia 2005 r. w sprawie I C 616/05 do kwoty po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca poczynając od dnia 1 września 2018r. do rąk matki małoletniego powoda – E. G. z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat, przy czym termin płatności wyrównania alimentów za okres od 1 września 2018r. do 28 lutego 2019r. ustalono na dzień 31 marca 2019r.

W punkcie 2) wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie. Powyższe dotyczyło żądanej kwoty podwyżki alimentów przewyższającej ustaloną w punkcie 1) wyroku kwotę 600 zł miesięcznie, co nastąpiło ze względów wskazanych szczegółowo wyżej. Ponadto dotyczyło to okresu czasu poprzedzającego datę, od której dokonana została wskazana w punkcie 1) wyroku podwyżka alimentów. Pozew w tej sprawie został wniesiony 26 kwietnia 2018r., natomiast Sąd uznał, że dokonane podwyższenie alimentów winno nastąpić od dnia 1 września 2018r., bowiem wrzesień 2018r. był miesiącem, w którym nastąpiło doręczenie pozwanemu pozwu w tej sprawie. Z drugiej strony pozwany winien liczyć się z tym, że od tego miesiąca alimenty należne od niego mogą być podwyższone i winien stopniowo zabezpieczać środki na ten cel. Ponadto od miesiąca września 2018r. małoletni powód rozpoczął kolejny rok szkolny kontynuując naukę w wyższej klasie.

W punkcie 3) wyroku Sąd orzekł o kosztach sądowych odstępując od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, od uiszczenia których powód był zwolniony z mocy ustawy przejmując je na rzecz Skarbu Państwa. O powyższym orzeczono na podstawie art. 113.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych a contrario.

W punkcie 4) wyroku Sąd odstąpił od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego pozwanego - o powyższym orzeczono po myśli art. 102 kpc uznając, że zachodzą okoliczności przewidziane tym przepisem.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono w punkcie 5) wyroku - po myśli art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Sędzia

/-/R. A.