Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 170/19 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2019r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Gajewska

Protokolant: stażysta Agnieszka Zuzga

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2019r.

sprawy z powództwa (...) (Luxembourg) Spółka Akcyjna w Luksemburgu

przeciwko U. Z.

o zapłatę

o r z e k a

I.  Oddala powództwo.

II.  Zasądza od powoda (...) (Luxembourg) Spółka Akcyjna w Luksemburgu na rzecz pozwanej U. Z. kwotę 1 817,00 zł (jeden tysiąc osiemset siedemnaście złotych 0/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 170/19 upr

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2019 roku (...) (Luxembourg) Spółka Akcyjna z (...) w Luksemburgu wytoczyła powództwo przeciwko U. Z. o zapłatę kwoty 7 194,49 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 19 kwietnia 2018 roku zawarła z (...) Spółką Akcyjną umowę pożyczki numer (...), z których warunków pozwana nie wywiązała się w ustalonym terminie. Wierzyciel pierwotny udzielił pozwanej pożyczki w kwocie do wypłaty 5 000 złotych. Pozwana zaprzestała spłaty zadłużenia, w związku z czym umowa została wypowiedziana, a cała kwota wierzytelności wraz z odsetkami stała się natychmiast wymagalna z dniem 16 października 2018 roku. Na mocy porozumienia zawartego do umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 28 września 2018 roku, (...) Spółka Akcyjna dokonała przelewu powyższej wierzytelności na rzecz powódki. Powódka skierowała do pozwanej pisemne zawiadomienie o przelewie wierzytelności i wezwała do zapłaty, jednak wezwanie pozostało bezskuteczne.

Powódka wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się:

- 4 619,91 zł – niespłacony kapitał pożyczki,

- 126,71 zł – odsetki naliczone przez wierzyciela pierwotnego do dnia zamknięcia salda,

- 90,37 zł – odsetki naliczone od kwoty kapitału przez powódkę,

- 2 282,50 zł – opłata przygotowawcza,

- 75,00 zł – opłata administracyjna.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 lutego 2019 roku, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

Pozwana U. Z. w przepisanym terminie wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości.

W uzasadnieniu stanowczo zakwestionowała roszczenie powódki tak co do zasady, jak i wysokości. Podniosła zarzut braku legitymacji procesowej po stronie powódki, zarzut niespełnienia świadczenia przez wierzyciela pierwotnego (zaprzeczyła, że kiedykolwiek otrzymała umówioną kwotę pożyczki), zarzut nieudowodnienia wysokości roszczenia, zarzut bezskutecznego wypowiedzenia umowy. Pozwana podniosła, że nigdy nie otrzymała wezwania do zapłaty, zawiadomienia o braku spłaty zadłużenia, ani wypowiedzenia umowy pożyczki. Nadto pozwana podniosła, że zapisy umowy ustalające opłatę przygotowawczą stanowią niedozwolone postanowienia umowne oraz zakwestionowała naliczenie przez powoda opłaty administracyjnej wskazując, iż nie kryją się pod nią żadne faktyczne czynności pożyczkodawcy. Poza tym, w ocenie pozwanej, wysokość tej opłaty jest zawyżona.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 18 kwietnia 2018 roku pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a U. Z. zawarta została umowa pożyczki o numerze (...), na podstawie której U. Z. przyznana została kwota 8 629,13 złotych, w tym: kwota pożyczki w wysokości 5 000 złotych, opłata przygotowawcza w wysokości 2 490 złotych, opłata administracyjna w wysokości 25 złotych oraz odsetki umowne.

U. Z. zobowiązała się spłacić powyższą kwotę w 24 miesięcznych ratach w wysokości po 359,80 złotych każda, a ostatnia w wysokości 353,73 złotych, płatnych do 19-ego dnia każdego miesiąca począwszy od 19 maja 2018 roku.

(dowód: umowa pożyczki k. 5-8)

Sąd zważył, co następuje:

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Mając powyższe na uwadze, w przedmiotowej sprawie to na powódce spoczywał więc ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jej roszczenie. Nadto, wskazać należy, iż w sprawach cywilnych sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy czy też do uzupełnienia postępowania dowodowego o dowody, na których istnienie wskazują strony, lecz których nie przedstawiły. Obowiązek dowodzenia spoczywa bowiem na stronach.

Nie budzi wątpliwości Sądu, że w dniu 18 kwietnia 2018 roku pomiędzy pozwaną, a (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. zawarta została umowa pożyczki o numerze (...). Pozwana nie kwestionowała, że na załączonej do akt sprawy umowie pożyczki o numerze (...) widnieją jej podpisy.

Ponieważ pozwana podniosła zarzut niewymagalności roszczenia dochodzonego pozwem wobec nieskuteczności dokonanego wypowiedzenia umowy pożyczki, Sąd w pierwszej kolejności zajął się tym zarzutem, gdyż uznanie go za zasadny czyniło zbędnym rozpoznawanie dalszych zrzutów zgłoszonych przez pozwaną w sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty.

W myśl punktu 15 przedmiotowej umowy, pożyczkodawca może rozwiązać umowę z przyczyn leżących po stronie klienta z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia w przypadku opóźnienia klienta ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy przekraczającego 60 dni. Dla skuteczności wypowiedzenia wymagane jest złożenie i wysłanie listem poleconym – na adres zamieszkania lub korespondencyjny klienta – oświadczenia o wypowiedzeniu.

Tymczasem powódka nie udowodniła ani tego, że pozwana opóźniała się ponad 60 dni ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy, ani tego, że załączone do akt pismo z dnia 1 października 2018 roku zawierające oświadczenie wierzyciela pierwotnego o wypowiedzeniu umowy pożyczki z 18 kwietnia 2018 roku, zostało wysłane do pozwanej listem poleconym i skutecznie jej doręczone. W aktach sprawy brak jest dowodu nadania i dowodu doręczenia tej korespondencji pozwanej. Tymczasem pozwana stanowczo zaprzeczyła, aby kiedykolwiek otrzymała oświadczenie o wypowiedzeniu przedmiotowej umowy.

Ponieważ zatem powódka nie udowodniła, że złożyła pozwanej skuteczne oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki, niemożliwe jest przyjęcie, iż nastąpił skutek w postaci wymagalności całego zobowiązania. Dlatego tez Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepisy § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.) oraz art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 1 800 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 17 złotych tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa.