Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 2004/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 1 marca 2018 r., w sprawie z powództwa Towarzystwa (...) S.A. w W. przeciwko A. W. o zapłatę na skutek sprzeciwu pozwanego od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 7 grudnia 2016 r., sygn. akt XVIII C 1573/16, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi utrzymał w mocy zaskarżony wyrok zaoczny w całości.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany, zaskarżając go w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa w całości. Apelujący domagał się również zasądzenia od powoda na swoją rzecz kosztów procesu za obie instancje według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wywiedzionego środka odwoławczego apelujący podniósł, że zawieranie umowy ubezpieczenia OC, dotyczącej pojazdu, który sprzedał siedem miesięcy wcześniej, z oczywistych względów nie leżałoby w jego interesie. Apelujący podniósł również, iż odszukał umowę sprzedaży pojazdu, której nie mógł przedłożyć w toku postępowania przed Sądem I instancji z powodu zbyt małej ilości czasu na jej odnalezienie, w związku z czym załącza ją do apelacji jako nowy dowód.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie stwierdzić należy, że w ocenie Sądu odwoławczego, Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny oraz w sposób właściwy rozważył materiał dowodowy. Wobec powyższego, Sąd Okręgowy podziela ustalenia Sądu I instancji i przyjmuje je za własne.

W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że zgodnie z treścią art. 368 § 1 pkt 4 k.p.c., apelacja powinna zawierać m. in. powołanie, w razie potrzeby, nowych faktów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przez sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 381 k.p.c., sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Cytowane przepisy należy rozumieć w ten sposób, że sąd drugiej instancji jest zobowiązany na wniosek strony materiał dowodowy uzupełnić, jeżeli jest to konieczne do rozstrzygnięcia sprawy, lecz równocześnie jest uprawniony do pominięcia nowych faktów i dowodów, zgłoszonych dopiero w postępowaniu apelacyjnym, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, o ile potrzeba powołania się na owe fakty i dowody nie wynikła później.

Uregulowanie, zawarte w art. 381 k.p.c., jest wyrazem dążenia do koncentracji materiału dowodowego przed sądem pierwszej instancji. Z jego treści należy wyprowadzić wniosek, że strona domagająca się uwzględnienia nowych faktów lub dowodów, powinna uzasadnić przyczyny ich powołania dopiero na etapie postępowania apelacyjnego, przy czym z treści wskazanego przepisu nie wynika, by strona musiała udowodnić okoliczności uzasadniające przyczyny powołania nowych faktów lub dowodów; wystarczające jest ich uprawdopodobnienie.

Przenosząc rzeczony wywód na grunt sprawy, będącej przedmiotem kontroli instancyjnej, stwierdzić należy, iż pozwany ani nie udowodnił, ani nawet nie uprawdopodobnił tego, że w toku postępowania przed Sądem I instancji nie mógł przedstawić dowodu w postaci umowy sprzedaży pojazdu marki M. (...) z dnia 18 lipca 2013 r. Tłumaczenie pozwanego, iż umowa ta zaginęła, zaś w toku postępowania pierwszoinstancyjnego nie dysponował on wystarczającą ilością czasu, by ją odnaleźć, żadną miarą nie może zasługiwać na uwzględnienie.

W konsekwencji, Sąd odwoławczy oddalił ów wniosek dowodowy apelującego jako spóźniony.

Abstrahując od powyższego, należy powtórzyć za Sądem Rejonowym, iż samo zbycie pojazdu, którego dotyczy ochrona ubezpieczeniowa w ramach ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych nie przesądza o tym, że dotychczasowy posiadacz pojazdu zostanie zwolniony od odpowiedzialności za uiszczenie składki. Zgodnie bowiem z treścią art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 473), posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, jest obowiązany do przekazania posiadaczowi, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, potwierdzenia zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności pojazdu, o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu. Zgodnie natomiast z treścią art. 32 ust. 4 zd. II w/w ustawy, posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, ponosi solidarną odpowiedzialność z posiadaczem pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.

Wobec powyższego, nawet w sytuacji, gdyby Sąd Okręgowy dopuścił dowód w postaci umowy sprzedaży pojazdu marki M. (...), apelacja i tak nie mogłaby wywrzeć zamierzonego skutku, albowiem pozwany nie wykazał, że powiadomił powodowe towarzystwo ubezpieczeń o fakcie przeniesienia prawa własności w/w pojazdu i o danych nabywcy.

Z powyższych względów, Sąd Okręgowy uznał, że apelacja nie zawiera zarzutów mogących podważyć stanowisko Sądu I instancji, a tym samym, jako bezzasadna, podlegała musiała oddaleniu, o czym orzeczono w oparciu o art. 385 k.p.c.