Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. S., L. S., Ł. K., J. Ś.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 16 października 2017 r., sygn. akt II C 1181/16

1.  uchyla pkt I zaskarżonego wyroku i w tym zakresie postępowanie umarza;

2.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od Ł. K. i J. Ś. kwoty po 450 (czterysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt XXVII Ca 1238/18

UZASADNIENIE

Wobec nie przeprowadzenia postępowania dowodowego uzasadnienie wyroku stosownie do treści art. 505 ¹³ k.p.c. zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej, z przytoczeniem przepisów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do najdalej idącego zarzutu nieważności postępowania z powodu pozbawienia strony powodowej możności obrony swych praw, ponieważ jego uwzględnienie powoduje najdalej idące skutki procesowe. Przyczyny nieważności postępowania określa w sposób wyczerpujący art. 379 k.p.c., przewidując między innymi sytuację, w której strona została pozbawiona możności swych praw. Ujęcie przyczyny nieważności w tym przepisie jest bardzo ogólne i z tego względu zgłoszony przez stronę zarzut, że została pozbawiona takiej możliwości, wymaga każdorazowo rozważenia okoliczności faktycznych sprawy.

Zdaniem skarżącego, wyrok został wydany przez Sąd Rejonowy z naruszeniem art. 379 pkt 5 k.p.c., albowiem powodowie nie mieli szansy wypowiedzieć się co do zarzutu pozwanej zapłaty roszczenia, który został dopiero podniesiony ustnie do protokołu rozprawy w dniu 20 listopada 2017 r.

W ocenie Sądu Okręgowego analiza akt sprawy pod kątem w/w zarzutu prowadzi do konkluzji, że zarzut ten nie jest zasadny. Okoliczności, na które zwracają uwagę skarżący zostały przez stronę pozwaną przytoczone już w odpowiedzi na pozew, do której również został dołączone potwierdzenie dokonania na rzecz powodów przelewu kwoty 640 euro. Powodowie mieli zatem możliwość odniesienia się do tych twierdzeń przed wydaniem w niniejszej sprawie rozstrzygnięcia. Nadto należy wskazać, że pozwani na rozprawie w dniu 20 listopada 2017 r. potwierdzili jedynie okoliczności wskazane przez nich w odpowiedzi na pozew po której nie nastąpiło zamknięcie przewodu sądowego i wydanie wyroku. Powodowie zaś w dniu 17 listopada 2017 r. złożyli pismo procesowe zawierające ustosunkowanie się do zarzutów przytoczonych w odpowiedzi na pozew.

Dokonując dalej oceny zasadności apelacji, stwierdzić należy bezzasadność zarzutu naruszenia art. 98 k.c. w zw. z art. 104 k.c. i art. 65 k.c.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, iż w ramach pełnomocnictwa udzielonego przez powodów umocowany podmiot był władny podpisać w ich imieniu oświadczenia o zrzeczeniu się roszczenia na łączną kwotę 640 euro. Pełnomocnictwo udzielone przez powodów podmiotowi (...).pl w osobie M. W. było bowiem pełnomocnictwem ogólnym do działania w ich imieniu w sprawie dochodzenia odszkodowania od pozwanego z tytułu opóźnionego lotu (k. 11 akta sprawy II C 4277/17). Z jego treści jasno wynika, że powodowie Ł. K. i J. Ś. upoważnili (...).pl / (...).dk do podejmowania „ wszelkich czynności prawnych, które (…) uzna za stosowne, w celu uzyskania odszkodowania od przewoźnika”. Oczywistym jest zatem, że pełnomocnictwo to obejmowało również zawarcie ugody i częściowe zrzeczenie się roszczeń, jeżeli podmiot umocowany uznał takowe za stosowne. Jednocześnie, z doświadczenia życiowego wiadomym jest, że decyzja o podpisaniu takiego oświadczenia jest konsultowana z mocodawcą. Skoro zatem doszło do zawarcia ugody wraz z oświadczeniem o zrzeczeniu się wszelkich innych roszczeń względem pozwanego ponad kwotę 640 euro, to powodowie musieli o tym wiedzieć i wyrazić zgodę na dokonanie takiej czynności. Okoliczność ta zresztą na etapie składania pozwu nie była przez nich kwestionowana. Próba uchylenia się od skutków zawartej ugody nastąpiła dopiero na etapie odpowiedzi na pozew, do którego załączono dowód zapłaty kwoty określonej w ugodzie.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż aby skutecznie uchylić się od skutków prawnych złożonego oświadczenia woli, powodowie musieliby wykazać, że zostało ono złożone pod wpływem błędu, o jakiej mowa w art. 84 k.c. lub groźby w rozumieniu art. 87 k.c. Nie ulega wątpliwości Sądu Okręgowego, że powodowie powyższego nie wykazali, a złożone oświadczenia o uchyleniu skutków prawnych załączone do apelacji nie mogły odnieść oczekiwanego przez nich skutku.

Należy jednak wskazać, że Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok w pkt I i umorzył postępowanie w zakresie żądania przez powodów kwoty 640 euro (320 euro na rzecz każdego z powodów), albowiem powodowie skutecznie złożyli w apelacji oświadczenie o cofnięciu powództwa w tym zakresie wraz ze zrzeczeniem się roszczenia.

Mając na uwadze powyższe względy na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. orzeczono jak w pkt 1 sentencji.

W pozostałym zakresie apelacja – wobec w/w względów – nie mogła zostać uwzględniona, a zatem Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w pkt 2 sentencji.

W przedmiocie kosztów postępowania apelacyjnego orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Pozwanemu od każdego z powodów należało się zwrot kosztów związanych z wynagrodzeniem pełnomocnika w wysokości wynikającej z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia apelacji.