Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2018r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. B., S. B. (1), R. P., J. P., H. W. (1), H. W. (2), N. W., A. W., B. F. (1), M. S., W. S., B. S., A. R., J. R. (1) i K. R.

przeciwko (...) Sp. z o. o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. akt II C 2832/16

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten tylko sposób, że w jego punkcie 7 w miejsce słów ,,od dnia 21 października 2016 do dnia zapłaty” wpisuje ,, od dnia 21 października 2016 roku do dnia 19 stycznia 2017 roku oraz od dnia 3 lutego 2017 roku do dnia 14 marca 2017 roku, oddalając powództwo w pozostałym zakresie” oraz w jego punkcie 8 w miejsce słów ,,od dnia 5 sierpnia 2016 do dnia zapłaty” wpisuje ,,od dnia 3 lutego 2017 roku do dnia 14 marca 2017 roku, oddalając powództwo w pozostałym zakresie”;

2.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od P. B., S. B. (1), R. P., J. P., H. W. (1), H. W. (2), N. W., A. W. i B. F. (1) na rzecz (...) Sp. z o. o. w W. kwoty po 30 (trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Sygn. akt XXVII Ca 2043/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2017 roku Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie w sprawie II C 2832/16

1.  zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz A. R., małoletniego J. R. (2) reprezentowanego przez A. R. małoletniego K. R. reprezentowanego przez A. R. kwoty po 400.00 euro wraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od kwoty 400.00 euro od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz A. R., małoletniego J. R. (2) reprezentowanego przez A. R., małoletniego K. R. reprezentowanego przez A. R. kwotę 1851.00 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 1800.00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

3.  zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz M. S., małoletniej W. S. reprezentowanej przez M. S., B. S. kwoty po 400.00 euro wraz odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od kwoty 400.00 euro od dnia 06 września 2016 r. do dnia zapłaty;

4.  oddalił powództwo M. S., małoletniej W. S. reprezentowanej przez M. S., B. S. w pozostałym zakresie;

5.  zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz M. S., małoletniej W. S. reprezentowanej przez M. S., B. S. kwotę 1851.00 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 1800.00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

6.  umorzył postępowanie w stosunku do P. B., S. B. (2), R. P., J. P., H. W. (1), H. W. (2), małoletniej N. W. reprezentowanej przez H. W. (1), A. W. reprezentowanej przez E. W., B. F. (2) w zakresie kwoty 400.00 euro;

7.  zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz każdego z powodów P. B., S. B. (2), R. P., J. P., H. W. (2), małoletniej N. W. reprezentowanej przez H. W. (1), A. W. reprezentowanej przez E. W., B. F. (2) odsetki w wysokości ustawowej za opóźnienie od kwoty 400 od dnia 21 października 2016 do dnia zapłaty,

8.  zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz H. W. (1) odsetki w wysokości ustawowej za opóźnienie od kwoty 400 od dnia 5 sierpnia 2016 do dnia zapłaty;

9.  zasądził od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz każdego z powodów P. B., S. B. (2), R. P., J. P., H. W. (1), H. W. (2), małoletniej N. W. reprezentowanej przez H. W. (1), A. W. reprezentowanej przez E. W., B. F. (2) kwoty po 617.00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, a w pozostałym zakresie odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu na rzecz tych powodów.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając wyrok w części, co do punktu 3,5,7 oraz 8 i 9 .

Wobec nie przeprowadzenia postępowania dowodowego uzasadnienie wyroku stosownie do treści art. 505 ¹³ k.p.c. zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej, z przytoczeniem przepisów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do najdalej idącego zarzutu nieważności postępowania z powodu pozbawienia strony pozwanej możności obrony swych praw, ponieważ jego uwzględnienie powoduje najdalej idące skutki procesowe. Przyczyny nieważności postępowania określa w sposób wyczerpujący art. 379 k.p.c., przewidując między innymi sytuację, w której strona została pozbawiona możności obrony swych praw. Ujęcie przyczyny nieważności w tym przepisie jest bardzo ogólne i z tego względu zgłoszony przez stronę zarzut, że została pozbawiona takiej możliwości, wymaga każdorazowo rozważenia okoliczności faktycznych sprawy.

Zdaniem skarżącego, wyrok w stosunku do małoletniej W. S. został wydany przez Sąd Rejonowy z naruszeniem art. 379 pkt 5 k.p.c., albowiem pozwanej nie doręczono pozwu, ani żadnego pisma, a o powództwie dowiedziała się dopiero z wyroku Sądu I instancji. W ocenie Sądu Okręgowego analiza akt sprawy pod kątem w/w zarzutu prowadzi do konkluzji, że zarzut ten nie jest zasadny. Sprawa wniesiona przez małoletnią W. S., reprezentowaną przez przedstawiciela ustawowego M. S. została wniesiona do Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie w dniu 13 lutego 2017 roku, w dniu 15 marca 2017 roku wydano postanowienie o połączeniu przedmiotowej sprawy ( zarejestrowanej pod sygnaturą akt II C 1342/17 ) ze sprawą II C 2832/16, pozwanemu przedmiotowe postanowienie doręczono w dniu 4 kwietnia 2017 roku wraz z odpisem pozwu. ( dowód k. 15 akt II C 1342/17 ) Powyższe okoliczności oznaczają, iż nie może być tu mowy o naruszeniu prawa do obrony pozwanego, skoro otrzymał odpis pozwu małoletniej i miał możliwość ustosunkowania się do niego. Zaniechanie podjęcia obrony w tym zakresie nie może oznaczać nieważności postępowania i skutkować zmianą rozstrzygnięcia w stosunku do małoletniej powódki.

W ocenie Sądu Okręgowego prawidłowo również Sąd I instancji ustalił w punkcie 7 wyroku, iż termin początkowy biegu odsetek ustawowych za opóźnienie to dzień 21 października 2016 roku. Analiza dokumentów znajdujących się w aktach sprawy jednoznacznie wskazuje, iż pozwany w tej dacie niewątpliwie miał już pełną wiedzę co do istnienia skonkretyzowanego zobowiązania wymienionych w tym punkcie wyroku powodów, skoro już w lipcu potwierdził otrzymanie zgłoszenia i zobowiązał się do rozpatrzenia ich reklamacji. Świadczy o tym korespondencja mailowa z dnia 5 i 12 lipca 2016 roku oraz zaświadczenia pracownika (...).pl z dnia 6 marca 2017 roku. ( dowód k. 37-38 akt ) Powyższe oznacza, iż w zakresie tym nie doszło do naruszenia przepisu art. 455 k.c., a data wymagalności roszczenia przyjęta przez Sąd I instancji jest prawidłowa.

Jednakże zauważyć należy, iż w dniu 14 marca 2017 roku, a więc przed zamknięciem rozprawy strona pozwana dokonała zapłaty na rzecz powodów również części roszczenia odsetkowego, co prawda pełnomocnik pozwanego nie potrafił przed sądem I instancji sprecyzować w jaki sposób zostało uiszczone roszczenie odsetkowe, jednakże taka częściowa zapłata odsetek niewątpliwe nastąpiła. W sytuacji takiej nie uwzględnienie powyższej okoliczności oznaczałoby orzeczenia ponad żądanie pozwu, a w sytuacji braku wystarczającego sprecyzowania przez dłużnika jaką część należności spłaca zastosowanie mają przepisy ogólne kodeksu cywilnego, co do sposobu zaliczania wierzytelności . Nie mają przy tym racji powodowie, iż powoływanie się na powyższe okoliczności w apelacji jest spóźnione, ponieważ zapłata nastąpiła już wcześniej, a skoro pozwany nie wskazał jej sposobu to obowiązkiem sądu I instancji było zaliczenie jej na należność najdalej wymagalną. Tak jak to wskazano wyżej nieuwzględnienie zapłaty części roszczenia odsetkowego przez Sąd Rejonowy oznaczało wyrokowanie co do roszczenia częściowo zaspokojonego przez pozwanego. Odsetki ustawowe za opóźnienie na rzecz H. W. (1) zostały uiszczone przez pozwanego od dnia 5 sierpnia 2016 roku do dnia 2 lutego 2017 roku, tak więc należało zmienić zaskarżony wyrok w ten sposób, że należało je zasądzić od dnia 3 lutego 2017 roku do dnia 14 marca 2017 roku, czyli do daty faktycznej ich zapłaty. Co do powodów wymienionych w punkcie 7 wyroku skoro pozwany uiścił je za okres od dnia 20 stycznia 2017 roku do dnia 3 lutego 2017 roku, to oznacza, iż należało zasądzić na ich rzecz odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 21 października 2016 roku do dnia 19 stycznia 2017 roku oraz od dnia 3 lutego 2017 roku do dnia 14 marca 2017 roku.

Co do zarzutu pozwanego naruszenia art.101 oraz 102 k.p.c. to jest on niezasadny. Niewątpliwie strona pozwana dała powód do wytoczenia powództwa, ponieważ w postępowaniu reklamacyjnym odmówiła zapłaty pełnego odszkodowania na rzecz wszystkich powodów. Co do przepisu art. 102 k.p.c., to wobec współuczestnictwa formalnego powodów i określenia kosztów zastępstwa procesowego według minimalnych stawek wynikających z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku to brak było podstaw aby dokonać dalszego miarkowania kosztów procesu należnych powodom w zakresie większym niż dokonał tego sąd I instancji.

Mając na uwadze powyższe względy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzeczono jak w pkt 1 sentencji.

W pozostałym zakresie apelacja – wobec w/w względów – nie mogła zostać uwzględniona, a zatem Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w pkt 2 sentencji.

W przedmiocie kosztów postępowania apelacyjnego orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy określoną w art. 98 § 1 k.p.c. Pozwanemu od każdego z powodów wskazanych w punkcie 7 i 8 wyroku należał się zwrot opłaty uiszczonej od apelacji w wysokości 30 zł, z uwagi na uwzględnienie apelacji w zakresie roszczenia odsetkowego.