Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I C 417/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Jolanta Szczęsna

Protokolant:

Natalia Milczarek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2019 r. w T.

sprawy z powództwa

(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko

H. M. (1)

o zapłatę

orzeka:

1.  oddala powództwo;

2.  przyznaje kuratorowi dla doręczeń A. S. wynagrodzenie za czynności kuratora w kwocie 60 zł (sześćdziesiąt złotych) i nakazuje wypłacić powyższą kwotę z zaliczki uiszczonej przez powoda pod pozycją zal. (...).

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł powództwo przeciwko H. M. (1) o zapłatę kwoty 187,55 zł. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu podano, iż pozwana nie opłaciła składki na ubezpieczenie z tytułu odpowiedzialności cywilnej pojazdu.

/ vide: pozew, k. 3 – 5 /

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 7 sierpnia 2018 roku Sąd uwzględnił powództwo w całości.

/ vide: nakaz zapłaty, k. 33 /

Odpis nakazu zapłaty wysłany do pozwanej na adres wskazany przez powoda w pozwie został zwrócony do Sądu z adnotacją, iż podany adres nie istnieje. Aktualny adres zamieszkania pozwanej nie wynikał także z informacji uzyskanej z urzędu z sądowego systemu PESEL-SAD.

/ vide : odpis n.z., k. 34, informacja z PESEL-SAD, k. 36 /

Wobec powyższego, Przewodnicząca zarządzeniem z dnia 27 sierpnia 2018 roku zobowiązała pełnomocnika powoda do wskazania aktualnego adresu zamieszkania pozwanej, w terminie 14 dni, pod rygorem uchylenia nakazu zapłaty i zawieszenia postępowania.

/ vide: zarządzenie, k. 37 /

W odpowiedzi na zobowiązanie Sądu, pełnomocnik powoda wniósł o ustanowienie kuratora procesowego dla nieznanego z miejsca pobytu w trybie art. 144 k.p.c.

/ vide: pismo procesowe, k. 39 /

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim postanowieniem z dnia
3 stycznia 2019 roku uchylił nakaz zapłaty wydany w niniejszej sprawie i ustanowił dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej H. M. (1) kuratora w osobie pracownika Sądu Rejonowego – A. S..

/ vide: postanowienie, k. 48 /

Kurator dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej w dniu 21 marca 2019 roku złożył odpowiedź na pozew i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o nieobciążanie pozwanej kosztami postępowania. Kurator podniósł, iż powód do pozwu nie dołączył pierwotnej umowy ubezpieczenia z dnia 15 września 2014 roku, potwierdzenia zbycia pojazdu, które uzasadniałoby przejście obowiązku zapłaty składki na pozwaną oraz potwierdzenia zapłaty składki przez uprzedniego właściciela pojazdu. Nadto, kurator podniósł, iż dołączona do pozwu umowa stanowi jedynie komputerowy wydruk, nie została potwierdzona przez pełnomocnika za zgodność, a tym samym nie ma mocy dowodowej, powód nie wskazał, zapłaty której raty dochodzi.

/ vide: odpowiedź na pozew, k. 60 – 61 /

Pełnomocnik powoda w piśmie procesowym z dnia 25 kwietnia 2019 roku podtrzymał swoje stanowisko w całości.

/ vide: pismo, k. 63 – 64 v /

Sąd dopuścił dowód z dokumentów dołączonych do pozwu, w szczególności z umowy sprzedaży wierzytelności wraz z załącznikiem, polisy nr (...), kserokopii umowy kupna-sprzedaży pojazdu / vide: protokół rozprawy z dnia 27 maja 2019 roku / i na tej podstawie ustalił co następuje.

Na mocy polisy ubezpieczeniowej nr (...) z dnia 15 września 2014 roku pierwotny właściciel pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracji (...) P. G. zawarł umowę ubezpieczenia OC z (...) Towarzystwem (...) S.A. z siedzibą w W.. Wysokość składki wynosiła 155,40 zł i była płatna do dnia 7 lipca 2015 roku.

/ dowód : polisa, k. 25, informacja z ubezpieczeniowego funduszu gwarancyjnego, k. 67 /

W dniu 27 czerwca 2015 roku pierwotny właściciel pojazdu P. G. zawarł kupna sprzedaży przedmiotowego pojazdu, mocą której zbył go H. M. (2).

/ dowód: umowa, k. 65 – 66 /

Pierwotny wierzyciel (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą
w W. zawarł ze stroną powodową (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniu 27 czerwca 2016 roku umowę sprzedaży wierzytelności, na podstawie której przeszła na powoda wierzytelność przysługująca mu przeciwko H. M. (1).

/ dowód : umowa sprzedaży wierzytelności wraz z załącznikiem, k. 20 – 23 /

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w W. wystosowała do pozwanej H. M. (1) wezwanie przesądowe do zapłaty kwoty 155,14 zł tytułem niespłaconej raty ubezpieczenia OC, informując jednocześnie o nabyciu wierzytelności od pierwotnego wierzyciela (...) Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W..

/ dowód: przesądowe wezwanie do zapłaty, k. 26 /

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z umowy ubezpieczenia określonej w art. 805 § 1, 2 i następne kodeksu cywilnego. Na powodzie ciążył, zgodnie z ogólną zasadą dowodową wyrażoną w art. 6 k.c., obowiązek udowodnienia zasadności dochodzonego roszczenia, w szczególności zaś zawarcia umowy ubezpieczenia OC oraz niedopełnienia obowiązku ciążącego na pozwanej, polegającego na opłaceniu składki w konkretnej wykazanej wysokości. Stosownie do treści art. 32 ust 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu obowiązany był do przekazania posiadaczowi, na którego przeszło prawo własności pojazdu potwierdzenia zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności pojazdu o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono to prawo. Zgodnie zaś z brzmieniem ust. 4 powołanego przepisu posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu, zaś posiadacz, który przeniósł prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność solidarną z nabywcą za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 art. 31 cytowanej ustawy.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należało, iż strona powodowa nie sprostała obowiązkowi przewidzianemu w art. 6 kodeksu cywilnego, a mianowicie nie wykazała jakoby pozwaną H. M. (1) łączyła z powodem umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Powód, co prawda podnosił, iż pozwana, dokonawszy zakupu pojazdu mechanicznego, wstąpiła w prawa i obowiązki zbywcy, czego skutkiem było objęcie pozwanej ochroną ubezpieczeniową nabytego przez nią pojazdu bez konieczności zawierania przez pozwaną nowej, oddzielnej umowy ubezpieczenia, jednakże Sąd miał co do tego poważne wątpliwości. Sąd, oddalając powództwo,
w szczególności miał na uwadze, iż powód do pozwu nie dołączył pierwotnej umowy ubezpieczenia zawartej w dniu 15 września 2014 roku ze zbywcą pojazdu P. G., która jest podstawą dochodzonego roszczenia w niniejszej sprawie. Po wtóre wątpliwości Sądu budziła kwestia tego, kto nabył przedmiotowy pojazd mechaniczny od P. G. – albowiem na umowie kupna–sprzedaży z dnia 27 czerwca 2015 roku jako osoba kupująca wpisana jest H. M. (3) bądź M..
Z całą pewnością osobą, która złożyła podpis pod przedmiotową umową nie jest pozwana H. M. (4). Istnieje zatem rozbieżność w nazwiskach strony pozwanej, a nabywcy przedmiotowego pojazdu. W ocenie Sądu, kurator wykazał brak legitymacji procesowej biernej po stronie pozwanej, a co za tym idzie żądania spełnienia określonego świadczenia).

Mając powyższe na uwadze, Sąd powództwo, jako nieudowodnione, oddalił.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 300 i 398) w związku z § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800) i przyznano kuratorowi wynagrodzenie w kwocie 60,00 zł.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

SSR Jolanta Szczęsna