Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I 1 C 2522/18 upr.

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Piotr Jędrzejewski

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Izabela Pisarska

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2019 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa P. (...) z siedzibą we W.

przeciwko W. R.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Kosztami procesu obciąża powoda, uznając je za uiszczone w całości.

Zarządzenia :

1.  Odnotować i zakreślić w rep. C

2.  Odpis wyroku doręczyć pełn. powoda i pozwanemu z pouczeniem o sprzeciwie,

3.  Akta z wpływem lub za 30 dni

UZASADNIENIE

(Powód) P. (...) z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od W. R. (pozwanego) kwoty 3.022,01 zł oraz odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew jak również prawidłowo poinformowany o miejscu i terminie rozprawy nie stawił się na rozprawę.

USTALENIA FAKTYCZNE

1.  Powód twierdził że w nieznanym dniu między pozwanym a (...) Sp. z o.o. w W. zawarto umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr dłużnika 1. (...).

2.  W dniu 31 maja 2012 r. między (...) Sp. z o.o. w W. a powodem zawarto umowę przelewu wierzytelności.

W dniu 20 czerwca 2017 r. powód wystawił wyciąg z księga rachunkowych w którym wskazał, iż na dzień wystawienia tego wyciągu należność pozwanego z tytułu tej umowy wynosi 3.022,01 zł, w tym 1.563,81 zł kapitału i 1.458,20 zł odsetek.

Dowód : wyciąg k. 8, umowa i załącznik k. 12-13

OCENA DOWODÓW

3.  Pozostałe wydruki pism, nie mających statusu dokumentów nie miały znaczenia dla ustalenia stanu sprawy, bo okoliczności te dla istnienia zobowiązania nie miały znaczenia.

ROZWAŻANIA PRAWNE

4.  Podstawą do wydania wyroku zaocznego w sprawie jest zgodnie z art. 339 § 1 kpc nie stawienie się pozwanego na rozprawę albo mimo stawienia się nie branie udziału w czynnościach. Jednocześnie § 2 tego przepisu wskazuje, iż w takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości.

5.  Zgodnie z art. 230 kpc, gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może te fakty uznać za przyznane.

6.  Na powodzie spoczywał obowiązek udowadniania faktów i twierdzeń skoro wywodził z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.

7.  Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

8.  Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks Cywilny oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie w dniu 9 lipca 2018 r. do art. 117 kc dodał § 2 1 o brzemieniu „Po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi”. Zgodnie z art. 5 ust. 4 tej ustawy „Roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie podniesiono zarzutu przedawnienia, podlegają z tym dniem skutkom przedawnienia określonym w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą”

9.  Wobec wskazania przez powoda daty wymagalności dochodzonych niniejszym pozwem roszczeń na dzień 8 grudnia 2008 r., 7 stycznia 2009 r. i 5 marca 2009 r. sąd rozważał czy należność ta może być dochodzona jako przedawniona.

10.  Wierzytelność powstała w ramach prowadzonej przez (...) Sp. z o.o. w W. działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych klientom (konsumentom). Powoduje to, iż zgodnie z art. 118 k.c. roszczenia związane z działalnością gospodarczą przedawniają się po upływie lat trzech, a powód pozew złożył w dniu 23 czerwca 2017 r. co nie spowodowało przerwania terminu przedawnienia.

11.  Z uwagi na treść przepisu art. 117 § 2 1 kc roszczenie to po upływie okresu przedawnienia nie może być w stosunku do konsumenta dochodzone. Skoro ich wymagalność zaczęła się w dniach 8 grudnia 2008 r., 7 stycznia 2009 r. i 5 marca 2009 r. to przedawniły się one odpowiednio 9 grudnia 2011 r., 8 stycznia 2012 r. i 6 marca 2012 r. Skoro te roszczenia są przedawnione, a termin przedawnienia nie został przerwany przez czynność podjęta przed Sądem to nie mogą one być dochodzone.

12.  Z tych względów Sąd oddalił powództwo na mocy art. 117 § 2 1 kc.

13.  O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sporu na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c., obciążając nimi powoda i uznając je za uiszczone w całości.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  Odpis uzasadnienia doręczyć zgodnie z wnioskiem pełnomocnikowi powoda

3.  Przedłożyć z wpływem lub za 20 dni.