Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Emilia Racięcka

Protokolant: st. sekr. sąd. Milena Bartłomiejczyk

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2018 roku w Łodzi

sprawy z powództwa M. F. (1)

przeciwko (...) S.A w Ł.

o zadośćuczynienie:

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 17.000 złotych (siedemnaście tysięcy) tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

a.  5.000 złotych (pięć tysięcy) od dnia 1 września 2016 roku do dnia zapłaty;

b.  12.000 złotych (dwanaście tysięcy) od dnia 2 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty;

oraz kwotę 2.300 złotych (dwa tysiące trzysta) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

3.  obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi - Widzewa w Łodzi kwoty 1.397,38 złotych (tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt siedem 38/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

Sygn. akt I C 439/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 lipca 2016 roku M. F. (2), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata, wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego (...) S.A. w Ł. kwoty 6.000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty, oraz o zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że powód w trakcie kursu nauki jazdy na motocyklu doznał nieszczęśliwego wypadku. W wyniku zdarzenia doszło do złamania trzonu lewej kości promieniowej z przemieszczeniem odłamów, złamania Galleazzi, niewielkiej przepukliny jądra miażdżystego krążka międzykręgowego ze zwapnieniem, zwapnienia torebki stawowej, urazu twarzoczaszki i kręgosłupa szyjnego. Uszczerbek na zdrowiu został oceniony na 6%, i na tej podstawie została określona kwota dochodzona tytułem zadośćuczynienia. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnego spełnienia świadczenia, jednakże została mu wydana decyzja odmowna.

/pozew k. 2-4/

W odpowiedzi na pozew pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwany zakwestionował zasadność roszczeń powoda, stwierdzając że wskazywane przez niego obrażenia nie mają pokrycia w dokumentacji medycznej. Podniósł on także zarzut przyczynienia się poszkodowanego do zdarzenia w sposób wyłączny i zawiniony poprzez niezachowanie należytej ostrożności.

/odpowiedź na pozew k. 44-47/

W toku postępowania pozwany wypłacił powodowi kwotę 1.000 zł tytułem zadośćuczynienia i wniósł o umorzenie postępowania we wskazanej części. Powód nie ustosunkował się do wniosku pozwanego.

/pismo k. 77, decyzja k. 78-79/

W dniu 17 grudnia 2018 roku pełnomocnik powoda złożył na rozprawie pismo zawierające rozszerzenie powództwa do kwoty 18.000 wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty. Pozwany nie ustosunkował się do zmiany żądania.

/pismo k. 131/

Do zamknięcia rozprawy strony pozostały przy swoich stanowiskach.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 kwietnia 2015 roku M. F. (1) brał udział w zajęciach nauki jazdy w ramach kursu jazdy na motocyklu kat. A prowadzonego przez T. K. z (...) P.. Powód wykonywał ćwiczenia na placu manewrowym. Podczas ostatniego ćwiczenia, pokonywania szybkiego slalomu, powód stracił panowanie nad motocyklem i przewrócił się. W wyniku uderzenia stracił przytomność i został przewieziony do szpitala.

/bezporne, przesłuchanie powoda k. 66-67 (w zw. z k. 134v) znacznik czasowy 00:05:46/

Powód został przewiezieony do SPZOZ (...) Szpitala (...) Medycznej (...) w Ł., gdzie wykonano mu zdjęcie przedramienia, TK kręgosłupa szyjnego bez kontrastu, TK mózgowia/przysadki mózgowej bez kontrastu. W toku badań zdiagnozowano u niego złamanie trzonu lewej kości promieniowej z przemieszczeniem odłamów o grubość kości i skróceniem długości o 1,5 cm( złamania t. Galleaziego przedramienia lewego), niewielką przepuklinę jądra miażdżystego krążka międzykręgowego ze zwapnieniem deformującą nieco worek oponowy, a także zwapnienia torebki stawowej łączącej się z przednią masą kręgu szczytowego i zębem obrotnika, a także urazu twarzoczaszki. W dniu 25 kwietnia przeprowadzono zabieg operacyjnej otwartej repozycji i stabilizacji złamania trzonu kości promieniowej drutami Kirschnera. 27 kwietnia 2015 roku powód został wypisany do domu z zaleceniem zmiany opatrunków co 2 dni w poradni rejonowej i utrzymaniem kończyny w chuście trójkątnej. Przepisano mu także leki Reparil, Rantudil i Klindamycin. Powód otrzymał także skierowanie do poradni chirurgii szczękowo – twarzowej i poradni ortopedycznej.

/dokumentacja medyczna k. 8-12, skierowania k. 13-14/

W dniu 15 maja 2015 roku powodowi zdjęto szwy z przedramienia.

/karta wizyty k. 15/

Na wizycie kontrolnej w dniu 3 czerwca 2015 roku w poradni ortopedycznej powód zgłosił problem z drętwieniem i brakiem czucia kciuka lewego. Zalecono mu rehabilitację oraz przepisano leki Protelos i Virtum Calcium. W dniu 10 czerwca 2015 roku powód poddał się zabiegom fizjoterapeutycznym. Na kolejnej wizycie w dniu 15 lipca 2015 roku kontynuowano terapię farmakologiczną oraz zalecono leczenie w formie fali uderzeniowej.

/karta wizyty k. 17, skierowanie k. 18, faktura k. 19, karta wizyty k. 21/

W dniu 9 lipca 2015 roku stwierdzono u powoda aksjonalne uszkodzenie włókien ruchowych i czuciowych nerwu pośrodkowego lewego.

/karta badania k. 20/

22 września 2015 roku powód zgłosił się na Izbę Przyjęć w Szpitalu Wojewódzkim im. (...) II w B., gdzie zdiagnozowano u niego stan po urazie złamania kości promieniowej lewej zespolonego drutami - brak zrostu, migracja drutu Kirschnera, deformacja kości nadgarstka lewego, a także przebyte złamanie kości łódeczkowatej z przemieszczeniem – zrost wadliwy, przykurcz nadgarstka lewego. W dniu następnym przeprowadzono operacjoplastykę braku zrostu kości promieniowej lewej, usunięcie metalu jednego drutu, obłożono okolicę braku zrostu przeszczepem autogennym oraz unieruchomiono kończynę opatrunkiem gipsowym dłoniowo-ramiennym na okres 6 tygodni. Przepisano także leki Vessel Duo i Anapran. Na kontroli w poradni ortopedycznej stwierdzono brak zaburzeń w leczeniu i skierowano do poradni rehabilitacji. W dniu 16 listopada 2015 roku powód wykupił pakiet zabiegów fizjoterapeutycznych

/karta informacyjna k. 23 – 24, karta wizyty k. 25-26, skierowanie k. 27, faktura k. 28/

Powód regularnie stawiał się na wizyty kontrolne w poradni ortopedycznej, gdzie wykonywano RT ręki i utrzymywano leczenie farmakologiczne. Leczenie ortopedyczne zostało zakończone w dniu 24 marca 2016 roku. Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim przez 182 dni, do dnia 5 listopada 2015 roku. Wykorzystał on także 6 miesięcy świadczeń rehabilitacyjnych

/zaświadczenie k. 29, historia choroby k. 30-32, opinia biegłego G. B. k. 112, pismo ZUS k.33/

Właściciel szkoły (...) zawarł umowę z pozwanym towarzystwem ubezpieczeń w przedmiocie ubezpieczenia pojazdu nauki jazdy, motocykla S. (...), od następstw nieszczęśliwych wypadków kierowców i pasażerów (OKNW) na sumę 10.000 zł oraz od następstwa nieszczęśliwych wypadków kierowców (OKNWK) na sumę 10.000 zł, potwierdzoną polisą nr (...).

Integralną część umowy stanowiły Szczególne Warunki Ubezpieczeń komunikacyjnych Pakiet Dealer (SWU) zatwierdzone przez Zarząd (...) S.A. uchwałą nr 80/2013 z dnia 15 maja 2013. Zgodnie z § 3 pkt 7 SWU dla kierowcy za opłatą dodatkowej składki ubezpieczeniowej istnieje możliwość zwiększenia sumy ubezpieczenia w zakresie ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków do kwoty 100.000 zł. Z. P. skorzystał z tej możliwości, uiszczając dwie składki – 24 zł (OKNW) i 101 zł (OKNWK).

/polisa k. 7, SWU k. 132-133/

Powód dokonał zgłoszenia szkody w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. We wniosku wskazał, że chce skorzystać z części polisy obejmującej sumę ubezpieczenia do 100.000 zł (OKNWK). Decyzją z dnia 9 czerwca 2016 roku pozwany odmówił wypłaty odszkodowania ze względu na nieprzedstawienie wymaganych przez ubezpieczyciela dokumentów, m.in. kopii dowodu osobistego oraz prawa jazdy kierowcy, dokumentacji medycznej z przebiegu leczenia, kopii dowodu rejestracyjnego pojazdu, szczegółowego opisu okoliczność powstania szkody.

/decyzja k. 6, przesłuchanie powoda k. 134 znacznik czasowy 00:08:57/

W dniu 18 stycznia 2017 roku pozwane towarzystwo wypłaciło M. F. (1) kwotę 1.000 zł tytułem należnego odszkodowania, stanowiące 10% (zgodnie z założonym przez ubezpieczyciela stopniem uszczerbku na zdrowiu) maksymalnej sumy ubezpieczenia OKNW 10.000 zł.

/decyzja k. 78-79/

W dniu wypadku powód miał 40 lat. Do dnia dzisiejszego odczuwa negatywne konsekwencje przebytego wypadku, uskarża się na ból lewego przedramienia i nadgarstka oraz ograniczenie ruchomości nadgarstka. Uczęszczał na rehabilitację ręki i w dalszym ciągu kontynuuje ćwiczenia w domu, jednak lewa ręka nie odzyskała dawnej sprawności. Zaobserwowano zanik mięśniowy przedramienia lewego, które ma o 3 cm mniejszy obwód, niż przedramię prawe. Zakres ruchów nawracania i odwracania kończyny lewej jest o ¼ mniejszy, niż kończyny przeciwnej, natomiast zakres ruchów lewego nadgarstka jest o 1/3 mniejszy, niż nadgarstka prawego. Można zaobserwować osłabienie siły mięśniowej ręki lewej. Po wygojeniu złamania typu Galeazzi przedramienia lewego i wygojeniu złamania kości łódeczkowatej nadgarstka lewego całkowity uszczerbek na zdrowiu powoda w zakresie ortopedycznym wynosi 17%. Obecnie odczuwane przez powoda dolegliwości natury neurologicznej – brak czucia i drętwienie kciuka lewej dłoni – są skutkiem doznanych przez niego urazów w trakcie wypadku z dnia 24 kwietnia 2015 roku. Uszkodzenie aksjonalne nerwu lewej dłoni wiąże się z uszczerbkiem na zdrowiu powoda w wysokości 2%. Zaobserwowane zmiany zwyrodnieniowe nie są bezpośrednim skutkiem wypadku, jednak ze względu na ich naturę istnieje związek między ich przedwczesnym nasileniem, a urazami doznanymi przez powoda w wyniku upadku.

/ przesłuchanie powoda k. 66-67 (w zw. z k. 134v) znacznik czasowy 00:10:21, opinia biegłego M. S. k. 85-88, opinia biegłego J. Z. k. 102-103, opinia biegłego G. B. k. 111-115/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego złożonego do akt sprawy. W szczególności Sąd oparł się o dopuszczone dowody z opinii biegłych: z zakresu ortopedii M. S., z zakresu neurologii J. Z. i z zakresu rehabilitacji medycznej G. B.. Żadna z opinii nie została zakwestionowana przez strony. Także Sąd uznał je za wiarygodne i rzetelne, sporządzone w sposób fachowy i obiektywny. W zakresie określenia stopniu uszczerbku na zdrowiu powoda oraz długotrwałych skutków wypadku z dnia 24 kwietnia 2015 roku Sąd przyjął ustalenia biegłych za swoje.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 805 §1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (§2).

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje zasada odpowiedzialności ubezpieczyciela do wypłaty zadośćuczynienia z tytułu Następstw Nieszczęśliwych Wypadków (NNW). Co prawda pozwany w odpowiedzi na pozew nie uznał powództwa także co do zasady, ale zważywszy na fakt, że w toku postępowania wydał decyzję przyznającą powodowi zadośćuczynienie w wysokości 1.000 zł, zasada odpowiedzialności została przyznana przez obie strony.

Zgodnie z polisą ubezpieczeniową nr (...) ubezpieczający – Z. P., zobowiązany był do uiszczania składek w wysokości odpowiednio 24 zł i 101 zł. Istotnym elementem umowy polisy były regulacje SWU, zgodnie z którymi za dodatkową składką ubezpieczający uzyskiwał zwiększenie sumy ubezpieczenia do 100.000 zł. W praktyce polegało to na współistnieniu dwóch polis – NNW Kierowców i Pasażerów (OKNW) o sumie ubezpieczenia 10.000 zł, oraz NNW Kierowców (OKNWK) o sumie ubezpieczenia 100.000 zł. Zgłaszający szkodę przy zawiadomieniu ubezpieczyciela informował go, z jakiej polisy chce skorzystać. Pozwany natomiast uzależnia dokładną wysokość świadczenia od procentowego rozmiaru uszczerbku na zdrowiu – jak zostało wskazane w uzasadnieniu decyzji wypłaty świadczenia.

Powód przy zgłoszeniu szkody poinformował, że chce skorzystać z ubezpieczenia OKNWK. Zatem wypłacona przez pozwanego suma zadośćuczynienia powinna zostać określona na podstawie sumy ubezpieczenia 100.000 zł, a nie 10.000 zł. Nie ulega wątpliwości, że ubezpieczający skorzystał z możliwości zwiększenia sumy ubezpieczenia przewidzianej przez przepisy SWU. Uiszczał on także dodatkową składkę z tego tytułu, w wysokości ponad pięciokrotnie większej niż podstawowa składka OKNW. Bezspornym pozostaje także fakt, że powód w chwili wypadku pozostawał kierowcą motocykla, zatem był objęty ubezpieczeniem OKNWK. Pozwany powinien zatem dokonać obliczenia wysokości świadczenia na podstawie sumy ubezpieczenia 100.000 zł.

Wypadek z dnia 24 kwietnia 2015 roku wiązał się dla powoda z wieloma negatywnymi konsekwencjami. Doznał on w jego wyniku poważnych obrażeń, m.in. złamania kości lewego przedramienia wraz ze znacznym przemieszczeniem. Do dnia dzisiejszego odczuwa on skutki odniesionych urazów. Lewe przedramię jest słabsze i mniej umięśnione, ma ono też ograniczoną o ¼ mobilność. Wskutek złamania kości nadgarstka jego zakres ruchów zmniejszył się o 1/3. Powód na co dzień zmaga się z bólem ręki i ograniczeniami związanymi z jej osłabieniem. Uskarża się także na drętwienie i brak czucia w lewym kciuku, będące bezpośrednią konsekwencją przedmiotowego zdarzenia. Uszczerbek na zdrowiu został oceniony na, w zakresie ortopedii, 17% i określony jako trwały, a w zakresie neurologii 2% i określony jako długotrwały.

W kwestii podniesionego przez pozwanego zarzutu przyczynienia się powoda do wystąpienia szkody Sąd pominął zarzut jako nieudowodniony. Należy bowiem wskazać, iż dowodzenie własnych twierdzeń nie jest obowiązkiem strony, a „jedynie” spoczywającym na nim ciężarem procesowym. Tylko od woli strony zależy, jakie dowody sąd będzie prowadził. Przeciwko stronie natomiast - co wynika z art. 6 k.c. - skierują się ujemne następstwa jego pasywnej postawy; fakty nieudowodnione zostaną pominięte i nie wywołają skutków prawnych z nimi związanych, co ostatecznie może oznaczać oddalenie żądania (por. wyroki SN: z dnia 11 lipca 2001 r., V CKN 406/00, Lex nr 52321; z dnia 12 kwietnia 2000 r., IV CKN 22/00, Lex nr 52438). W przedmiotowej sprawie pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność przyczynienia się poszkodowanego, zatem nie udało mu się dowieść zasadności podnoszonego zarzutu.

Biorąc pod uwagę rozmiar uszczerbku na zdrowiu Sąd uznał roszczenie powoda o wypłatę 17.000 zł za zasługujące na uwzględnienie. W zakresie kwoty 1.000 zł Sąd umorzył postępowanie zgodnie z wnioskiem pozwanego, jako że ta suma została wypłacona powodowi w toku postępowania likwidacyjnego.

O odsetkach należnych od kwoty 5.000 zł orzeczono na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 455 k.c. i zasądzono od dnia następującego po dniu doręczenia pozwanemu odpisu pozwu z załącznikami to jest od dnia 1 września 2016 roku do dnia zapłaty. Sąd oddalił powództwo w tej części w pozostałym zakresie. Pozwany dopiero bowiem z chwilą doręczenia odpisu pozwu i załączników mógł zapoznać się z treścią żądania, powód zaś nie wykazał, aby skutecznie wezwał ubezpieczyciela do zapłaty w terminie wcześniejszym.

W zakresie odsetek należnych od kwoty 12.000 zł dochodzonej wskutek rozszerzenia powództwa Sąd zasądził odsetki od dnia ogłoszenia wyroku tj. od 2 stycznia 2019 roku, zgodnie z żądaniem strony powodowej. Na dzień ogłoszenia orzeczenia pozwanemu nie został doręczony odpis pisma, dlatego najwcześniejszy termin, w jakim będzie on w stanie zapoznać się z treścią żądania, to dzień ogłoszenia wyroku.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Powód wygrał sprawę w całości, zatem przysługiwał mu pełen zwrot kosztów postępowania.

Na koszty procesu powoda, w łącznej wysokości 2.300 zł złożyły się zaliczka na wynagrodzenie biegłego w wysokości 500 zł, oraz koszty zastępstwa procesowego adwokata w kwocie 1.800 zł, na podstawie § 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie – Dz. U. 2015, poz. 1800 ze zm., w brzmieniu obowiązującym na datę wytoczenia powództwa.

Na podstawie art. 113 ust. 1 u.k.s.c, w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c., Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi kwotę 1.397,38 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.