Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania S. K. ( K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę górniczą

na skutek odwołania S. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 2 stycznia 2019r. Znak(...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IX U 73/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 2.1.2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu S. K. (K.) prawa do emerytury górniczej z uwagi na brak wymaganych 25 lat pracy górniczej.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od tej decyzji, ostatecznie precyzując na rozprawie z 15.5.2019 r., że wnosi o uzyskanie prawa do urlopu górniczego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy, powołując się na przepisy ustawy
z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się (...)

(...) złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury górniczej bez względu na wiek.

Decyzją ZUS z 2.1.2019r. odmówiono ubezpieczonemu prawa do tego świadczenia z uwagi na brak wymaganego okresu pracy górniczej tj. 25 lat .

Organ rentowy uznał za udowodnione 20 lat, 4 miesiące i 14 dni pracy górniczej -na dzień 6.12.2018r.

(dowód: akta rentowe)

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego jako okoliczności niesporne, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.

Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych.

Strony nie złożyły dalszych wniosków dowodowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Przesłanki nabycia prawa do emerytury górniczej określa ustawa z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U.
z 2018r., poz. 1270).

Według treści art. 50 e ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do górniczej emerytury, bez względu na wiek i zajmowane stanowisko, przysługuje pracownikom, którzy pracę górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem ust. 2.

Ust. 2. Do okresów pracy górniczej, o której mowa w ust. 1, zalicza się także okresy:

1) niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne,

2) czasowego oddelegowania pracowników, o których mowa w art. 50c ust. 1 pkt 6, do zawodowego pogotowia ratowniczego w (...) S.A. w B., w (...) S.A. Oddział (...) w L. lub w okręgowych stacjach ratownictwa górniczego

- bezpośrednio poprzedzone pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przypadające w czasie trwania stosunku pracy.

Ust. 3. Prawo do emerytury, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że pracownik nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Ubezpieczony by uzyskać sporne świadczenie, powinien spełnić wymóg posiadania co najmniej 25 lat pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, tymczasem organ rentowy uznał okres pracy górniczej w ilości 20 lat, 4 miesięcy i 14 dni.

Ubezpieczony nie kwestionował tak ustalonego stażu pracy górniczej, potwierdził jako prawidłowe zestawienie okresów składkowych i nieskładkowych i przebieg jego pracy zawodowej. Wskazał, iż domaga się uzyskania prawa do urlopu górniczego, przyznał, iż nie spełnia przesłanek prawa do emerytury górniczej.

W przedmiotowej sprawie zaskarżona decyzja dotyczy prawa do emerytury górniczej ubezpieczonego na podstawie art. 50 e ustawy emerytalnej.

Decyzja ta nie dotyczy prawa do urlopu górniczego, czego w rezultacie domaga się ubezpieczony.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie (art. 477 (9) KPC, art. 477(14) KPC).

Tę ustaloną linię judykatury potwierdza postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2010 r. w sprawie II UZ 49/09.

W ocenie Sądu wydana przez organ rentowy decyzja jest prawidłowa w zakresie braku prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50 e ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Decyzja ta nie dotyczy prawa do urlopu górniczego, dlatego Sąd, rozpoznając sprawę tylko i wyłącznie w granicach zaskarżonej decyzji nie może orzec w kwestii urlopu górniczego.

Z tych względów, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia