Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2019 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Waldemar Pałka

Sędziowie: SO Jolanta Piórkowska

SO Hanna Niewiadomska (spr.)

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Greifenberg-Krupa

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2019 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa S. W.

przeciwko B. W.

o obniżenie alimentów

oraz z powództwa wzajemnego B. W.

przeciwko S. W.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji powoda-pozwanego wzajemnie

od wyroku Sądu Rejonowego w Piszu

z dnia 18 stycznia 2019 roku

sygn. akt III RC 73/18

oddala apelację.

Sygn. akt VI RCa 94/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Piszu w punkcie I wyroku z dnia 18 stycznia 2019 r. wydanego w sprawie III RC 73/18 oddalił powództwo S. W. przeciwko B. W. o obniżenie alimentów.

W uzasadnieniu Sąd powołując się na treść art. 138 kro w zw. z art. 61 kro doszedł do przekonania, że w okolicznościach sprawy nie doszło do takiej zmiany stosunków, która uzasadniałaby obniżenie alimentów zasądzonych od powoda na rzecz pozwanej. Przyznał, że od czasu ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanej jego sytuacja majątkowa i zarobkowa uległa pogorszeniu, gdyż aktualnie przebywa na emeryturze wynoszącej 2 500 zł miesięcznie. Podkreślił jednak, że powód uzyskuje dodatkowy dochód z tytułu umowy zlecenia. Nadto otrzymuje premie, świadczenie z (...) w P., a jego obecna żona podjęła zatrudnienie. Sąd I instancji zwrócił uwagę na problemy zdrowotne powoda, jednak wskazał, że zebrany materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że nie są one tak duże, by w jakikolwiek sposób utrudniały mu normalne funkcjonowanie czy wykonywanie pracy zarobkowej. Odnosząc się do aktualnej sytuacji pozwanej Sąd wskazał, że jej sytuacja majątkowa nie poprawiła się na tyle, by mogła otrzymywać alimenty w niższej kwocie. Zwrócił uwagę, że pozwana podejmuje liczne starania w celu znalezienia stałej pracy, przy czym jest w tym ograniczona ze względu na swój stan zdrowia. Podkreślił, że pozwana żyje bardzo skromnie a uzyskiwane przez nią od powoda alimenty stanowią ważny element jej budżetu domowego.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia w części tj. co do punktu I złożył powód S. W. zarzucając mu:

1.  naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, polegające na braku wszechstronnego rozpatrzenia zebranego materiału dowodowego,

2.  obrazę art. 60 § 2 kro poprzez jego błędną wykładnię, skutkującą oddaleniem jego powództwa o obniżenie alimentów zasądzonych na rzecz pozwanej,

3.  sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych z treścią zebranego materiału dowodowego.

W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia w zaskarżonej części poprzez zasądzenie od niego alimentów na rzecz pozwanej w kwocie po 50 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazał, że okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadnia obniżenie jego obowiązku alimentacyjnego wobec byłej żony. Podał, że obecnie jest emerytem. Wprawdzie dorabia sobie do emerytury ale ma na utrzymaniu czteroosobową rodzinę. Nadto płaci alimenty na rzecz syna z poprzedniego związku. Ma problemy zdrowotne w związku z czym wymaga terapii i okresowej hospitalizacji. Zwrócił uwagę, że pozwana nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych i uchyla się od podjęcia pracy. Nadto nie czyni starań aby poprawić swoją sytuację finansową.

Pozwana B. W. w odpowiedzi na apelację wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że Sąd I instancji słusznie uznał, że jej sytuacja majątkowa i zarobkowa jest gorsza niż powoda. Podała, że samotnie ponosi koszty utrzymania i wychowania syna stron. Nie może liczyć na wsparcie finansowe swojej rodziny, a z uwagi na swój stan zdrowia ma problemy ze znalezieniem pracy. Powód z kolei żyje na wysokim poziomie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda jest niezasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego prawidłowo ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie, a zajęte stanowisko w przekonujący sposób uzasadnił w pisemnych motywach orzeczenia.

Zgodnie treścią art. 138 kro, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie modyfikacje w statusie ekonomicznym stron mające wpływ zarówno na zwiększenie, jak i na zmniejszenie, zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zwiększenie lub zmniejszenie zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Natomiast w art. 135 § 1 kro ustawodawca wskazał zasadnicze przesłanki, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego, a jeżeli obowiązek ten ma charakter świadczenia pieniężnego – jego wysokość. Pierwszą przesłankę stanowią usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, zaś drugą pozytywną przesłankę wpływającą na zakres świadczeń alimentacyjnych stanowią majątkowe możliwości zobowiązanego.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy podnieść należy, że w sytuacji stron nie doszło do zmiany stosunków, o których mowa w art. 138 kro, a które to uzasadniałyby, jak tego żąda powód, obniżenia wysokości jego obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej, do kwoty po 50 złotych miesięcznie. W ślad za Sądem Rejonowym podkreślić należy, że pomiędzy stronami istnieje znaczna dysproporcja w wysokości uzyskiwanego dochodu. Bezspornym jest, że powód utrzymuje się ze świadczenia emerytalnego w wysokości około 2 500 złotych miesięcznie. Nadto uzyskuje dodatkowy dochód z umowy zlecenia w kwocie około 1 700 zł miesięcznie, świadczenie z (...) w P., a jego żona podjęła zatrudnienie. Pozwana natomiast uzyskuje jedynie zasiłek rodzinny z pomocy społecznej w wysokości 89 zł, świadczenie wychowawcze z programu 500+ oraz alimenty zasądzone od pozwanego na rzecz syna stron i na nią. Sąd Okręgowy miał na uwadze podnoszony przez obie strony ich stan zdrowia, który ogranicza ich możliwość zarobkowania. Nadto wbrew zarzutom powoda słusznie uznał Sąd Rejonowy, że nie można czynić pozwanej zarzutu, że nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych. Pozwana bowiem zawsze korzysta z ofert pracy zaproponowanych jej przez P.w P., stara się samodzielnie znaleźć pracę. Wskazać przy tym należy, że pomimo podejmowanego zatrudnienia środki finansowe jakimi co miesiąc dysponuje pozwana są znacznie niższe niż te jakimi dysponuje powód i jego rodzina. Powyższe okoliczności czynią zasadnym utrzymanie wysokości obowiązku alimentacyjnego na dotychczasowym poziomie. Podnoszony przez powoda fakt pogorszenia jego sytuacji życiowej, spowodowany m.in. złym stanem jego zdrowia nie może mieć wpływu na uwzględnienie jego żądania. W ocenie Sądu, uwzględnienie powództwa, tj. obniżenie wysokości alimentów do kwoty po 50 złotych spowodowałoby, że pozwana dysponowałaby jedynie symboliczną kwotą, która w żadnym wypadku nie byłaby adekwatna do realizacji jej usprawiedliwionych potrzeb.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację powoda.