Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2019r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Ładny

Protokolant: Monika Zarzycka

przy udziale Prokuratora -----

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 16.07.2018r., 1.10.2018r., 25.10.2018r., 10.12.2018r., 23.01.2019r., 8.03.2019r., 1.04.2019r., 8.05.2019r.

sprawy K. M., s. B. i U., ur. (...) w T.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 21.11.2016r. w W. przy ul. (...) prowadząc działalność gospodarczą (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1742,50 zł B. M. wprowadzając w błąd, w ten sposób, że za pośrednictwem własnej strony internetowej (...) zawarł umowę o dzieło o wykonanie nagrobka na Cmentarzu (...) i pomimo otrzymania zaliczki w w/w kwocie zleconej usługi do chwili obecnej nie wykonał działając tym samym na szkodę B. M.,

tj. o czyn z art. 286§1 kk

orzeka:

I.  Oskarżonego K. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 286 § 1 kk skazuje go i wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  Na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz B. M. kwoty 1742,50 (tysiąc siedemset czterdzieści dwa i 50/100) złotych;

III.  Zasądza ze Skarbu Państwa na rzecz obrońcy – adw. G. J. – wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu w kwocie 1461,24 (tysiąc czterysta sześćdziesiąt jeden i 24/100) złotych – w tym 23% VAT.

IV.  Na mocy art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonego od kosztów postępowania przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

sygn. akt IV K 366/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21.11.2016r. po telefonicznych rozmowach i uzgodnieniach pocztą elektroniczną B. M. zawarł z K. M. umowę o dzieło, której przedmiotem było wykonanie nagrobka na Cmentarzu (...) za kwotę 4342,50 zł. K. M. prowadził wówczas działalność gospodarczą (...) z siedzibą w T. przy ul. (...). Termin wykonania umowy określono na 14 marca – 25 kwietnia 2017r. W dalszej korespondencji K. M. potwierdził wykonanie nagrobka określając termin prac na 21.04.2017r. Pomimo pobrania zaliczki w kwocie 1742,50 zł K. M. nie wywiązał się z wykonania umowy, zaprzestał jakiegokolwiek kontaktu ze zleceniodawcą, nie zwrócił także zaliczki, a jego postępowanie już w chwili zawarcia umowy zmierzało do osiągnięcia korzyści majątkowej polegającej na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1742,50 zł B. M. poprzez wprowadzenie go w błąd co do zamiaru wywiązania się z tak zawartej umowy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań świadka B. M. (k.179-180), częściowo wyjaśnień oskarżonego (k.177-179 i 180) oraz dokumentów ujawnionych i zaliczonych w poczet materiału dowodowego na rozprawie.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił m.in., że przedmiotową umowę zawarł po sezonie, była to oferta promocyjna. Realizując takie zlecenie wykorzystywał podwykonawców i to nie mieściło się w kosztach jakie były założone. Dodał, że w W. nie mógł znaleźć podwykonawców z uwagi na wysokie stawki. Nadto wyjaśnił, że w 2017r. chorował, a 5.11.2017r. został zatrzymany.

Sąd nie uwzględnił twierdzeń oskarżonego co do jego winy i przyczyn niewykonania umowy. Jak wynika z relacji pokrzywdzonego oskarżony podjął się wykonania przedmiotowego nagrobka i nie uczynił niczego w celu zrealizowania umowy. Także oskarżony w swoich wyjaśnieniach nie wskazał, aby podjął jakiekolwiek działania zmierzające do wykonania umowy, bądź uzgodnienia zmian w zakresie terminu jej realizacji, bądź jej rozwiązania i zwrotu pobranych pieniędzy. Z relacji oskarżonego wynika wprost, że realizacja tej umowy nie była dla niego opłacalna. Sam fakt, że oskarżony chorował z powodu rwy kulszowej nie stanowił przeszkody w podjęciu z pokrzywdzonym negocjacji w zakresie terminu realizacji umowy.

Uwzględniając powyższe Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonego stanowią przyjętą przez niego linię obrony zmierzającą do wykazania, że w chwili zawierania umowy miał zamiar ją zrealizować, podczas gdy w rzeczywistości nie podjął on żadnych działań w tym kierunku, unikał kontaktu ze zleceniodawcą jak też nie podjął działań zmierzających do zwrotu uzyskanej zaliczki, a samą umowę zawarł na wykonanie nagrobka za kwotę, która czyniła te prace nieopłacalnymi. Okoliczności te dają podstawę do przyjęcia, że już w chwili zawierania umowy oskarżony nie miał zamiaru jej realizowania, lecz zamiar wyłudzenia zaliczki na poczet jej realizacji, a swój cel osiągnął doprowadzając pokrzywdzonego do jej wpłaty. Dodać należy, że oskarżony wprowadził pokrzywdzonego w błąd także w późniejszym czasie - podając w korespondencji mailowej, że realizację jego zlecenie zaplanowano na 21.04.2017r. (k.21) podczas gdy z jego wyjaśnień wynika, że wcale nie znalazł wykonawcy tych prac, choć zapewniał, że zlecenie to przekazano do realizacji (k.22).

Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zeznań pokrzywdzonego, którym zresztą w swoich wyjaśnieniach faktycznie oskarżony nie przeczy, zaś dołączona do akt dokumenty i korespondencja pomiędzy stronami tej umowy nie pozostawia wątpliwości co do jej treści, warunków, czasu, miejsca i okoliczności zawarcia.

Sąd ustalił, że przeciwko oskarżonemu prowadzono także inne postępowania związane z jego działalnością w zakresie wykonywania nagrobków i został on skazany za przestępstwa polegające na wyłudzeniu zaliczek od innych osób, a czyny te popełnił 3.10.2015r. (k.212), 14.10.2015r. (k.208), 30.10.2016r. (k.214) i 15.04.2016r. (k.207),

Należy zważyć co następuje:

Zgromadzony w tej sprawie materiał dowodowy jest kompletny i brak jest środków dowodowych, których wykorzystanie mogłoby mieć wpływ na ustalenia faktyczne w tej sprawie. Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył wyjaśnienia, którym przeczy zarówno korespondencja przedstawiona przez pokrzywdzonego jak i samo zachowanie oskarżonego, który nie podjął jakichkolwiek działań zmierzających do realizacji umowy, ani też jej rozwiązania lub zmiany mimo, że mógł to uczynić, a przeszkodą w tym nie był jego stan zdrowia ani jego izolacji, która nastąpiła dużo później – po upływie terminu realizacji umowy. Jak wyżej wskazano żadne z zachowań oskarżonego nie wskazuje na istnienie po jego stronie zamiaru realizacji umowy, a przeciwnie - deklarowana przez niego nieopłacalność jej realizacji, wprowadzanie pokrzywdzonego w błąd co do terminu realizacji nagrobka i informacji o skierowaniu zlecenia do realizacji wskazują, że oskarżony od początku nie miał zamiaru wykonania umowy, a jego celem było wyłudzenie od pokrzywdzonego pieniędzy.

Takie zachowanie oskarżonego wypełnia znamiona pomocnictwa do tego oszustwa i Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie tego czynu, bowiem w tym stanie rzeczy wina oskarżonego zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości.

Odnośnie orzeczonej kary Sąd miał na względzie stopień winy i społecznej szkodliwości tego czynu, sposób działania i wysokość powstałej szkody, jak też uprzednią i późniejszą karalność oskarżonego – również za takie same przestępstwa. Powyższe w ocenie Sądu uzasadnia wymierzenie oskarżonemu kary bezwzględnej pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kara roku pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy jest adekwatna i uwzględnia dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53§1 i 2 kk.

Zgodnie z wnioskiem pokrzywdzonego Sąd orzekła na jego rzecz obowiązek naprawienia szkody w całości.

Na mocy art. 624§1 kpk oskarżonego zwolniono z ponoszenia kosztów sądowych uznając, że nie jest w stanie ich uiścić.

Obrońcy Sad zasądził wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu zgodnie ze stawkami wynikającymi z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej przez adwokata z urzędu.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak na wstępie.