Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 sierpnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Sławomir Krajewski (spr.)

Sędziowie: SO Marzenna Ernest

SO Zbigniew Ciechanowicz

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2013 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)w W. Oddział (...)w S.

przeciwko M. B., K. B. (1) i A. B.

przy udziale interwenienta ubocznego po stronie powódki(...) D.

o eksmisję

na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 6 lutego 2013 roku, w sprawie I C 432/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 lutego 2013 roku, Sąd Rejonowy w Świnoujściu odrzucił sprzeciw pozwanych K. B. (1) i A. B. z dnia 21 grudnia 2012 roku od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Kamieniu Pomorskim z dnia 28 listopada 2012 roku (sygn. akt I C 432/12).

W uzasadnieniu wskazał, że pozwani K. B. (1) i A. B., reprezentowani przez M. B. pismem z dnia 21 grudnia 2012 roku, nadanym w placówce pocztowej w D. w dniu 24 grudnia 2012 roku, wnieśli pismo zatytułowane „sprzeciw”. Sprzeciw obarczony był brakami formalnymi i zarządzeniem z dnia 4 stycznia 2013 roku, doręczonym w dniu 14 stycznia 2013 roku, pełnomocnik pozwanych M. B. został zobowiązany do uzupełnienia braków sprzeciwu poprzez precyzyjne wskazanie orzeczenia, które zaskarża, wskazanie czy zaskarża orzeczenie w całości czy w części- jeśli w części to w jakiej, wskazanie czy domaga się uchylenia czy zmiany zaskarżonego orzeczenia, przedłożenie dwóch odpisów sprzeciwu oraz uiszczenie opłaty od sprzeciwu w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni od wezwania, pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. W zakreślonym terminie pełnomocnik nie odpowiedział na zarządzenie Sądu i nie uzupełnił żadnego z braków sprzeciwu z dnia 21 grudnia 2012 roku. Wobec faktu, że sprzeciw został wniesiony w terminie otwartym do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego z dnia 28 listopada 2012 roku Sąd uznał, że pozwaniu zaskarżają to orzeczenie. W rezultacie nieuzupełnienia w zakreślonym terminie przez pełnomocnika pozwanych braków sprzeciwu z dnia 21 grudnia 2012 roku, na podstawie art. 344 § 3 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.

Zażalenie na postanowienie sądu złożyli pozwani i zaskarżając je w całości wnieśli o jego uchylenie.

W uzasadnieniu wskazali, że nie zrozumieli treści zarządzenia z dnia 14 stycznia 2013 roku. Podkreślił również, że nie byli w stanie opłacić sprzeciwu, bowiem nie dysponowali kwotą 100 zł. Dalej wskazano, że uchwały z dnia 24 marca 2003 roku, nr (...) oraz z dnia 20 kwietnia 2004 roku, nr (...) zawierają nieprawidłowości w rozliczeniach za wodę i nadmieniono, że wobec nieotrzymania - z winy powódki - dodatku mieszkaniowego pozwany M. B. stracił od 1 marca 2005 roku do 28 lutego 2011 roku kwotę około 20.000 zł, bowiem opłaty czynszowe wynosiłyby wówczas maksymalnie 180 zł.

Kolejno podanym zostało, że ustawa o zakwaterowaniu Sił zbrojnych nakłada na WAM obowiązek opomiarowania lokali. Tymczasem jednak licznik wody w mieszkaniu pozwanego założono dopiero w dniu 4 maja 2004 roku. Wskazano też, że pozwany M. B. znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej. Otrzymywane przez niego świadczenie emerytalne nie pozwala na pokrycie wszystkich kosztów utrzymania mieszkania. Nadto K. B. (2) oraz A. B. posiadają znaczny stopień niepełnosprawności.

W odpowiedzi na zażalenie powódka podtrzymała żądanie zawarte w pozwie o wydane lokalu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się bezzasadnym i jako takie podlegało oddaleniu.

Sąd odwoławczy podziela ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia i przeprowadzone w ich świetle rozważania prawne. Nie zachodzi, przeto konieczność i potrzeba powielania tychże wywodów (wyrok SN z dnia 16 lutego 2006 r., IV CK 380/05, LEX nr 179977).

W niniejszej sprawie pismo nazwane sprzeciwem i złożone w terminie wskazanym w art. 344 § 2 kpc w istocie nie spełniało wymagań przewidzianych dla sprzeciwu od wyroku zaocznego. Prawidłowo, więc wezwano pełnomocnika pozwanych do uzupełnienia braków sprzeciwu poprzez wskazanie orzeczenia, od którego wnosi sprzeciw, zakresu zaskarżenia oraz wniosku o zmianę względnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia, a nadto przedłożenia dwóch odpisów sprzeciwu i uiszczenia opłaty w kwocie 100 zł pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. Treść zobowiązania sądu skierowanego do pełnomocnika pozwanych sformułowana została w sposób jasny i klarowny. Pismo sądowe zawierające zobowiązanie do usunięcia braków formalnych sprzeciwu oraz uiszczenia od niego opłaty zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi pozwanych dnia 14 stycznia 2013 roku. Pomimo upływu zakreślonego terminu braki sprzeciwu z dnia 24 grudnia 2012 roku nie zostały uzupełnione.

W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy trafnie skonstatował, że nie doszło do usunięcia braków formalnego sprzeciwu, co uniemożliwiało nadanie mu biegu ze skutkiem, o jakim mowa w art. 345 kpc.

W odniesieniu do zarzutów zażalenia wskazać trzeba, że podnoszone tam argumenty, co do niezrozumienia treści przedmiotowych zobowiązań, co do zasady, mogłyby najwyżej stanowić okoliczności na poparcie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego z dnia 28 listopada 2012 roku. Skarżący może także ubiegać się o zwolnienie od kosztów sądowych.

Mając na uwadze powyższe należało, na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc, orzec jak w sentencji.

(...)

1.  (...)

2.  (...)

- (...)

(...)

(...)