Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Ludmiła Tułaczko

protokolant: protokolant sądowy – stażysta Anna Jabłońska

przy udziale prokuratora Iwony Zielińskiej

po rozpoznaniu dnia 6 czerwca 2019 r.

sprawy oskarżonej M. G., córki K. i I., ur. (...) w W.

oskarżonej o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie

z dnia 7 września 2018 r. sygn. akt III K 763/17

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi- Południe w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt VI Ka 1392/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie, wyrokiem z dnia 7 września 2018r. po rozpoznaniu sprawy sygn. III K 763/17 M. G.,

oskarżonej o to, że:

w okresie od 2 do 14 kwietnia 2016 r. na ul. (...) w W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła (...) S.A., do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 65.422,24 zł, w ten sposób, że w sklepach internetowych (...), (...) Sp. z o.o. S.K.A., (...), (...) S.A.,(...), (...) dokonała pięćdziesięciokrotnie zakupów towarów w postaci kosmetyków, perfum, sprzętu AGD, sprzętu elektronicznego, gier, zabawek i pościeli na dane fikcyjnych nabywców, tj. J. N., T. Z., M. K., M. S. (1), M. S. (2), A. U., M. L., M. M. (1), A. W. (1), A. W. (2), P. S., W. M., M. M. (2), M. P., S. K., A. M., J. A. (1), M. B., A. P., K. G., K. B., a następnie w celu jego odbioru paczek o nr (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), wprowadzała kody odbiory do systemu (...) w (...) w wyniku czego potwierdzała wydanie przesyłek w/w osobom oraz otrzymanie płatności za zamówione przesyłki powodując jednocześnie po stronie (...) S.A. obowiązek wykonania przelewów, odpowiadających wielkości kwoty należnej do pobrania na rzecz sklepu internetowego, na rachunek (...), w skutek czego wprowadziła (...) S.A. w błąd co do faktu przyjęcia pieniędzy za wydane przesyłki,

tj. o przestępstwo z art . 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

I.  oskarżoną M. G. uniewinnił od popełnienia zarzucanego jej czynu;

II.  koszty postępowania w sprawie przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Od powyższego wyroku prokurator złożył apelację. Na podstawie art. 425 § 1 i 2 k.p.k. , art. 427 § 1 k.p.k. i art. 444 k.p.k. powyższy wyrok zaskarżył w całości na niekorzyść oskarżonej M. G.

Na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2, 3 k.p.k. wyrokowi temu zarzucił :

-obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k. polegającą na wydaniu orzeczenia w oparciu o dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, wbrew zasadom prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego, co skutkowało błędem w ustalaniach faktycznych, mającym wpływ na treść orzeczenia polegającym na przyjęciu ,, iż to nie oskarżona M. G. dokonywała zamówień towarów na dane osobowe fikcyjnych osób,
a następnie dokonywała odbioru przesyłek bez dokonania stosownych opłat w konsekwencji jej uniewinnieniem, podczas gdy uwzględnienie wszystkich zebranych dowodów, tj. zeznań I. K. (G.), J. L. i C. K. oraz danych informatycznych, ocenionych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego prowadzi do wniosku, iż oskarżona popełniła zarzucany jej czyn albowiem była ona użytkownikiem kont email wykorzystywanych do zamówień, a następnie dokonywała przedmiotowych zamówień oraz odbioru przesyłek bez wnoszenia stosownych opłat.

Podnosząc powyższy zarzut na podstawi art. 437 § 1 k.p.k. wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości wobec M. G. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna.

Sąd I instancji naruszył art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. gdyż nie ocenił wszystkich dowodów a z zeznań przesłuchanych świadków wyprowadził wnioski nie znajdujące potwierdzenia w ich treści. Nie rozważył danych uzyskanych w formie elektronicznej. Zasadnie prokurator zarzuca w apelacji, iż z zeznań świadków J. L., I. K. (G.) i C. K., wynika że oskarżona M. G. faktycznie pracowała w kiosku ruch przy ulicy (...) w W. w okresie zarzutu i znała zasady działania systemu” (...)”. System ten umożliwiał odbiór towaru zamówionego przez Internet i zapłatę za ten towar w momencie jego odbioru w tym kiosku. J. L. zeznał, że oskarżona M. G. w kiosku ruch przy ulicy (...) zajmowała się obsługą systemu „(...)” i wydawaniem paczek zamawiającym. (k- 407). C. K. zeznał, że paczki w usłudze (...) wydawał jedynie kilkukrotnie, a po tym jak zrezygnował z pracy
w kiosku J. L. zaczęła pomagać M. G.. (k-220) Z kolei I. K. (G.) zeznała, że oskarżona dołączyła do pracy w kiosku. (k- 406v) I. K. wypowiadając się o swoich obowiązkach zaprzeczyła aby pracowała w tym kiosku i stwierdziła, że nie dokonywała transakcji wymienionych
w zarzucie. W celu ustalenia faktycznej roli I. K. w odbiorze zamówionych paczek należy jeszcze raz przesłuchać świadka J. L..
Z zeznań I. K. wynika, że jej córka oskarżona M. G. korzystała z adresu e -mail (...) pl i miała także, podobnie jak C. K., dostęp do e-maila (...) I. K. potwierdziła, że numer (...) należał do niej i w 2015r. miał on być jej jedynym numerem . Te zeznania przeczą więc wnioskowi wyprowadzonemu przez sąd I instancji, iż brak było dowodów wskazujących na związek oskarżonej
z odbieranemu przesyłek zamówionych przez Internet na terenie kiosku ruch.
Z zeznań tych należy wyprowadzić wniosek przeciwny a mianowicie, że M. G. miała styczność z systemem „(...)” i znała zasady jego działania a jednocześnie pracując w kiosku ruch miała możliwość odebrania towarów zamówionych drogą internetową. Należy także uznać za zasadne zarzuty prokuratora dotyczące powiązania oskarżonej M. G. z adresami internetowymi, z których dokonywano zamówienia towarów, a za które po odebraniu nie wpłynęła zapłata na konto ruch. Jak wynika z informacji przesłanej przez Grupę (...) S. A, jako użytkownika adresu e-mail (...). została wskazana osoba o imieniu M. - bez podania nazwiska. Jednak osoba rejestrująca się podała numer komunikatora GG. Nie można więc wykluczyć, że poprzez sprawdzenie do kogo należał ten numer możliwe będzie ustalenie danych osoby korzystającej z e-maila (...) (...) (k-171). Natomiast z informacji dotyczącej adresu e- mail (...) wynika, że alternatywnym adresem był adres (...) Z informacji przesłanych przez (...) Sp. z o.o. wynika, że osobą, która w dniu 5 kwietnia 2016r. o godzinie 22. 22 złożyła zamówienie na laptop marki A. przesyłka o nr (...) była M. G.. Podkreślić należy, że numer IP osoby składającej zmówienie był tożsamy z numerem IP, z którego tego samego dnia o godzinie 22.15 złożono w tym samym sklepie zamówienie na czajnik przesyłka nr (...) gdzie zamawiającym był T. Z. (k- 274) Z kolei z przesłanego przez pokrzywdzoną spółkę zestawienia wynika, że adresami e-mail oraz telefonami do kontaktu wskazanymi przez odbiorców tych przesyłek były odpowiednio M. i (...) oraz (...) i (...). Telefon o tym numerze został również wskazany przy przesyłkach, w których występowały adresy e-mail (...) i (...) (...). Z pięćdziesięciu objętych zarzutem przesyłek tego rodzaju powiązanie występowało w 38 przesyłkach. Pozostałe 12 powiązanych jest z adresem e-mail (...) , do którego M. G. miała dostęp. Przy czym w 8 przesyłkach został wskazany numer telefonu I. K. (G.) tj. (...) a w czterech (...) i jako odbiorca została wskazana K. G. a w 5 przesyłkach A. P., w trzech J. A. (2) i w ostatnich K. B. i M. B. (k- 12 ) Z informacji (...) Sp. z o.o. wynika, że numer 501 814 155 zarejestrowany jest na I. G.. W okresie zarzutu z tego numeru kontaktowano się z trzema innymi numerami zarejestrowanymi na I. K. (G.) - (...); (...); (...) (k- 107 – 110) Z powyższego wynika, że wskazane powyżej numery telefonów były wykorzystywane przez inne osoby niż I. K. (G.). Jednocześnie sąd I instancji nie uwzględnił, że adresy e -mail (...), (...) , (...) podczas logowań wykorzystywały te same numery IP zaś użytkownik adresu e-mail (...) logował się z numerów IP, z których w zbliżonych okresach czasu dokonywane były zakupy w sklepach internetowych (...); (...)., (...), z których pochodziły odebrane towary, za które nie została uiszczona zapłata. W toku postępowania ponownego należy: podjąć próbę ustalenia do kogo należy numer komunikatora GG wskazany na karcie 171 akt sprawy, przesłuchać J. L. na okoliczność pracy w kiosku oskarżonej ale także I. K. czy zajmowała się obsługą systemu „(...)”, przesłuchać świadków na okoliczność do kogo należał adres e- mali (...) (...) Należy rozważyć, że adresy (...) , (...) oraz (...) współpracowały z numerami telefonów zarejestrowanych na I. K. (G.) oraz z IP jej komputera. Z tych powodów sąd odwoławczy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania.