Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2016r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Krawczyk - Mandrak

Protokolant: Magdalena Śmigiel

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2016r. w R.

sprawy z powództwa G. S.

przeciwko A. S.

o alimenty

1)  zasądza od pozwanego A. S. na rzecz powódki G. S. alimenty w kwocie po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie, począwszy od dnia 22 lutego 2016 r. płatne z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat;

2)  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3)  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 792 zł (siedemset dziewięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4)  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami postępowania;

5)  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. Akt IV RC 148/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 lutego 2016 r. powódka G. S. zażądała od pozwanego A. S. alimentów w kwocie po 1.500 zł miesięcznie płatnych do dnia 15-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia z płatnością którejkolwiek z rat począwszy od dnia wniesienia pozwu oraz zwrotu kosztów procesu. Podała, że strony pozostawały w związku małżeńskim, który został rozwiązany wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. z dnia 3 listopada 2014 r. przez rozwód z wyłącznej winy pozwanego. Powódka mieszka w Irlandii i osiąga dochód w wysokości około 725 euro tj. około 3.000 zł miesięcznie. Wynagrodzenie to nie pozwala na pokrycie wszystkich usprawiedliwionych wydatków związanych z jej utrzymaniem a rozwód spowodował pogorszenie sytuacji materialnej powódki. Wskazała nadto, że pozwany jest emerytem z dochodem w wysokości około 4.000 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł, że powódka nie znajduje się w niedostatku albowiem jego zdaniem zarabia więcej niż wskazała w pozwie. Wskazał również, że powódka nieodpłatnie wynajmuje należące do niej mieszkanie. Nadto, z uwagi na zaciągnięte zobowiązania nie jest w stanie zaspokoić roszczenia powódki.

Sąd ustalił:

W dniu 12 czerwca 1982 r. zostało zawarte małżeństwo pomiędzy stronami niniejszego postępowania, które wyrokiem z dnia 3 listopada 2014 roku wydanym przez Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. zostało rozwiązane poprzez rozwód z wyłącznej winy pozwanego. W wyroku rozwodowym nie orzeczono o obowiązku alimentacyjnym na rzecz powódki. W czasie trwania małżeństwa powódka zajmowała się prowadzeniem domu i wychowywaniem potomstwa natomiast pozwany dbał o utrzymanie rodziny, która żyła na dobrym poziomie. Powódka po rozwodzie nie wyszła ponownie za mąż.

Dowód: okoliczności bezsporne

Powódka od 8 lat mieszka i pracuje w Irlandii. Do stycznia 2016 r. powódka zarabiała 725 euro miesięcznie. Obecnie zarabia około 46 euro tygodniowo. Od początku pobytu w Irlandii powódka była zatrudniana przy sprzątaniu. W utrzymaniu powódce pomaga jej brat i syn. Syn kupuje jedzenie natomiast brat pożycza powódce tygodniowo kwotę około 75 euro. Powódka wynajmuje mieszkanie, którego koszt utrzymania wynosi; 75 euro/tydz. za czynsz, 30 euro/ m-c za prąd oraz 15 euro/m-c za wodę. Powódka wydaje również na jedzenie kwotę około 100 euro miesięcznie. Na dojazd do pracy powódka wydaje około 80 euro/m-c natomiast leki kosztują około 20 euro/m-c. Nadto pożyczyła od brata kwotę 5.000 euro, którą spłaca w ratach.

Dowód: przesłuchanie powódki k: 54

Pozwany jest emerytem pobierającym świadczenie w kwocie 3.227,39 zł.

Dowód: zaświadczenie k: 34

Miesięcznie pozwany spłaca zobowiązania z tytułu kredytów na łączną kwotę 585,02 zł.

Dowód: harmonogram spłaty kredytu k: 49, 52

Pozwany spłaca również kwotę 30.300,00 zł w miesięcznych ratach po 500 zł z tytułu pożyczki udzielonej mu przez brata B. S. na zakup mieszkania.

Dowód: zeznania świadka B. S. k: 62, przesłuchanie pozwanego k: 54-55

Na miesięczny koszt utrzymania pozwanego składają się następujące kwoty; 700 zł za utrzymanie mieszkania, 820 zł za jedzenie i środki czystości oraz 130 zł za bilety komunikacji miejskiej albowiem nie posiada samochodu. Pozwany w miarę możliwości zajmuje się również chorą matką.

Dowód: przesłuchanie pozwanego k: 54-55

Powódka jest właścicielką mieszkania położonego w R. przy ulicy (...), które nieodpłatnie wynajmuje od kwietnia 2016 r. K. B. opłacającemu jedynie rachunki związane z jego użytkowaniem.

Dowód: zeznania świadków; R. W. k: 62, K. B. k: 62

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd uznał za wiarygodne wszystkie zgromadzone w aktach sprawy dowody z dokumentów, jak również dał wiarę zeznaniom wszystkich świadków albowiem w toku postępowania brak było podstaw do kwestionowania ich zeznań.

Sąd zważył:

Zgodnie z treścią art. 60 § 2 k.r.o. małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Co do zasady o alimenty mogą ubiegać się więc byli małżonkowie, którzy nie zostali uznani za wyłącznie winnych rozkładu pożycia, i którzy w związku z rozwiązaniem małżeństwa znajdują się w niedostatku. Podkreślić należy, że wysokość alimentów winna odpowiadać nie tylko usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego ale również możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego do świadczenia. Ustawodawca przewidział również swego rodzaju przywilej dla uprawnionego małżonka, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia albowiem zgodnie z treścią § 2 w/w artykułu jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Co do zasady uprawnienie do alimentów od byłego małżonka wygasa w razie zawarcia przez uprawnionego nowego małżeństwa (art. 60 § 3 k.r.o.).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należało na wstępie podkreślić, że małżeństwo stron zostało rozwiązane wyłącznie z winy pozwanego. W czasie trwania małżeństwa pozwany był jedynym żywicielem rodziny albowiem powódka poświęciła się dbaniu o dom oraz wychowywaniu potomstwa. Dzięki zarobkom pozwanego, który był górnikiem rodzina żyła na dobrym poziomie. Jeszcze podczas trwania małżeństwa powódka wyjechała do Irlandii gdzie podjęła pracę zarobkową, jednakże z uwagi na brak doświadczenia zawodowego i ogólne wykształcenie zajmowała się głównie sprzątaniem, osiągając na początku dochód w wysokości 725 euro miesięcznie. Od stycznia 2016 r. średnie zarobki powódki wynoszą ok. 46 euro tygodniowo co przy wydatkach rzędu 75 euro na tydzień za sam wynajem mieszkania, w oczywisty sposób nie pozwala na zaspokojenie chociażby podstawowych potrzeb życiowych. W związku z tym powódka jest zmuszona do korzystania z pomocy brata oraz syna, którzy na co dzień również mieszkają w Irlandii. W ocenie Sądu należało zatem uznać, że rozwód pociągnął za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej powódki, która na tym etapie życia nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb życiowych.

W związku z powyższym, roszczenie należało uznać co do zasady za usprawiedliwione.

Wysokość alimentów winna jednak odpowiadać możliwościom zarobkowym i majątkowym obowiązanego do świadczenia. Pozwany jest emerytem otrzymującym świadczenie w wysokości 3.227,39 zł. Sąd uznał za usprawiedliwione wszystkie wydatki, które przedstawił pozwany, a to kwotę 700 zł za utrzymanie mieszkania, 820 zł za jedzenie, środki czystości i inne wydatki związane z codziennym życiem oraz kwotę 130 zł za bilety komunikacji miejskiej. Nadto, pozwany jest obowiązany do spłacania zaciągniętych kredytów i pożyczek w łącznej kwocie 1.085,02 zł. Po odliczeniu od dochodu wszystkich usprawiedliwionych wydatków pozwanemu pozostaje kwota 492,37 zł (3.227,39 zł -700 zł - 820 zł – 130 zł -1085,02 zł). W związku z powyższym, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki w zaokrągleniu kwotę po 500 zł miesięcznie, płatną jak w sentencji wyroku. Ustalając wysokość alimentów na powyższym poziomie Sąd jest zdania, że kwota ta nie przekracza możliwości zarobkowych pozwanego a zarazem pozwoli zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe uprawnionej. Brakującą kwotę w budżecie domowym pozwanego można uzupełnić chociażby poprzez zakup biletu miesięcznego zamiast jednorazowych biletów komunikacji miejskiej.

Jednocześnie Sąd wziął pod uwagę fakt, iż powódka będąca właścicielką mieszkania w centrum R. przy jednej z głównych arterii drogowych nieodpłatnie udostępnia je K. B., który opłaca tylko rachunki związane z bieżącym utrzymaniem mieszkania. Zdaniem Sądu powódka w przypadku odpłatnego wynajmowania mieszkania mogłaby liczyć na kwotę odstępnego rzędu 700-800 złotych, która zasiliły jej budżet domowy. Doświadczenie życiowe pozwala również na stwierdzenie, że zarobek na poziomie 46 euro tygodniowo jest rażąco niski, i zdaniem Sądu przy niewielkich nakładach powódka będzie w stanie znaleźć dodatkowy dochód, który pozwoli na polepszenie jej sytuacji ekonomicznej.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności na podstawie art. 60 § 2 w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. orzeczono jak w sentencji, zaś w pozostałej części powództwo oddalono.

O kosztach orzeczono w myśl art. 102 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 120 zł w pozostałej części zwalniając pozwanego od ponoszenia kosztów, obciążając nimi Skarb Państwa.

Wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności zgodnie z art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c.

Sędzia: