Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2018 r. w Gliwicach

sprawy L. C. (C.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania L. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 14 maja 2018 r. nr (...) SP (...) 5 (...)

zmienia zaskarżona decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu L. C. prawo do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych od dnia 1 kwietnia 2018r.

(-) SSR del. Magdalena Kimel

VIII U 1848/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 14 maja 2018 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. działając na podstawie art. 50a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu L. C. (C.) prawa do emerytury górniczej. W uzasadnieniu wskazał, że ubezpieczony udowodnił na dzień 30 czerwca 2016 r. jedynie 24 lata, 5 miesięcy pracy górniczej, w tym 22 lata, 2 miesiące i 20 dni pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust 1 ww. ustawy. Jednocześnie wskazał, że do pracy górniczej nie uwzględniono okresu pracy w (...) Sp. z o.o. od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r. z uwagi na brak zaświadczenia z zakładu pracy stwierdzającego dla jakich kopalń były wykonywane prace górnicze oraz rodzaj tych prac.- o ile były to prace montażowa to brak miesięcznego wykazu zjazdów pod ziemię.

Z powyższą decyzją nie zgodził się ubezpieczony. Wniósł odwołanie, w którym domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do spornego świadczenia. Żądał zaliczenia do stażu pracy górniczej okresy zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony L. C. urodził się (...) W dniu (...) ukończył 50 rok życia. Nie jest członkiem OFE.

W okresie od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r. pracował w (...) Sp. z o.o. jako górnik (od 10 listopada 2010 r. do 31 grudnia 2011 r.), pomoc dołowa (od 1 stycznia 2012 r. do 31 czerwca 2012 r.) oraz górnik pod ziemią (od 1 lipca 2012 r. do 28 lutego 2013 r.).

Powyższa spółka wykonywała prace na rzecz KWK (...), KWK (...), KWK (...). Wykonywano takie czynności takie jak: przebudowa chodników, drążenie przodków, likwidacja taśmociągów i ich montaż, budowa rurociągów.

Podczas pracy w (...) SP. z o.o. ubezpieczony pracował w ww. kopalniach wyłącznie pod ziemią. Każdego dnia zjeżdżał na dół. W ogóle nie pracował na powierzchni. W okresie zatrudnienia w ww. spółce wykonywał takie prace jak: transport rurociągów pod ziemią na wskazane miejsce, montaż rurociągów i taśmociągów, dostarczenie materiału, wybieranie urobku, zabudowywanie obudowy oraz inne prace związane z przebudową i drążenie przodków.

W dniu 30 kwietnia 2018 r. ubezpieczony wniósł o przyznanie mu prawa do emerytury górniczej ze względu na wiek.

Decyzją z 14 maja 2018 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do spornego świadczenia z przyczyn wyżej wskazanych.

Od powyższej decyzji ubezpieczony wniósł odwołanie, które zainicjowało niniejsze postępowanie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego; zeznań świadka D. D. złożonych na rozprawie w dniu 28 września 2018 r. (k.21v); zeznań świadka W. D. złożonych na rozprawie w dniu 28 września 2018 r. (k.21v-22); zeznań ubezpieczonego złożonych na rozprawie w dniu 28 września 2018 r. (k.22).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków D. D. i W. D. uznając je za spójne, logiczne, stanowcze i wzajemnie się uzupełniające. Świadkowie w okresie spornym pracowali razem z powodem, zatem znali specyfikę wykonywanych przez niego czynności. Z ich zeznań jednoznacznie wynika, że ubezpieczony podczas zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r. pracował pod ziemią w charakterze górnika. Świadkowi opisali wykonywane przez niego czynności. Ich zeznani pokrywają się z zeznaniami ubezpieczonemu, w związku z czym nie ma podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

Zgromadzone dowody Sąd uznał za kompletne i pozwalające na czynienie na ich podstawie ustaleń co do stanu faktycznego, a następnie na rozstrzygnięcie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie. Zaskarżona decyzja jest nieprawidłowa.

Przedmiotem sporu w niniejszym postępowaniu było ustalenie, czy ubezpieczony legitymuje się 25 latami pracy górniczej w rozumieniu art. 50a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2018.1270 t.j.), ponieważ od ustalenia tej okoliczności zależało przyznanie ubezpieczonemu prawa do emerytury górniczej ze względu na wiek. W zaskarżonej decyzji organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu do tej pracy 24 lata i 5 miesięcy. Jednocześnie nie zaliczył okresu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r.

Zgodnie z art. 50a ust. 1 ww. ustawy górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) ukończył 55 lat życia;

2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat

Natomiast, zgodnie z art. 50c ust. 1 ustawy emerytalnej za pracę górniczą uważa się zatrudnienie:

1) pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu;

2) pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub przy budowie szybów;

3) pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach wykonujących dla kopalń określonych w pkt 1 podziemne roboty budowlano-montażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach, zakładach i innych podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią;

4) na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;

5) pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w pkt 1-3, a także w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach, o których mowa w pkt 4, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego;

6) w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń określonych w pkt 1 i 4, mechaników sprzętu ratowniczego tych drużyn oraz w charakterze ratowników zawodowych w stacjach ratownictwa górniczego;

7) na stanowiskach maszynistów wyciągowych na szybach oraz na stanowiskach sygnalistów na nadszybiach szybów w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1 i 2;

8) na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach wymienionych w pkt 1;

9) na stanowiskach instruktorów zawodu w górniczych polach szkoleniowych pod ziemią oraz w kopalniach siarki i węgla brunatnego.

Jak natomiast stanowi art. 50c ust. 2 ,za pracę równorzędną z pracą górniczą uważa się:

1) zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa w urzędach górniczych, jeżeli zatrudnienie jest związane z wykonywaniem czynności inspekcyjno-technicznych w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4, pod warunkiem uprzedniego przepracowania w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4 co najmniej 10 lat pod ziemią, na odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru lub kierownictwa ruchu;

2) zatrudnienie przy innych pracach, nie dłuższe niż 5 lat, do których pracownicy wykonujący prace określone w ust. 1 i w pkt 1 i 2 przeszli w związku z likwidacją kopalni, zakładu górniczego, przedsiębiorstwa lub innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4

W tym miejscu wskazać również należy, że w postępowaniu odwoławczym przed Sądem nie obowiązują ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z 21 września 1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283). W związku z tym nie ma przeszkód, aby strona w postępowaniu sądowym mogła wykazać, za pomocą zeznań świadków, pewne sporne okoliczności od których zależy prawo do świadczenia. Dotyczy to także okresu wykonywania pracy górniczej, skoro brak jest odpowiednich dokumentów potwierdzających tę okoliczność.

Z przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego wynika w sposób jednoznaczny, że ubezpieczony w okresie pracy w (...) Sp. z o.o. od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r. faktycznie pracował pod ziemią w charakterze górnika. Pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Każdego dnia zjeżdżał pod ziemię, nie pracował na powierzchni. Ubezpieczony procował w kopalniach takich jak KWK (...), KWK (...), KWK (...). Wykonywał takie czynności jak: przebudowa chodników, drążenie przodków, likwidacja taśmociągów i ich montaż, budowa rurociągów.

Powyższe okoliczności wynikają z zeznań świadków oraz zeznań ubezpieczonego.

Natomiast okoliczność, iż przedsiębiorstwo w którym ubezpieczony był zatrudniony nie wystawiło żądanych przez organ rentowy dokumentów, nie może obciążać odwołującego.

W zaskarżonej decyzji organ rentowy wskazał, że zaliczył ubezpieczonemu na dzień 30 czerwca 2016 r. jedynie 24 lata, 5 miesięcy pracy górniczej, w tym 22 lata, 2 miesiące i 20 dni pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust 1 ww. ustawy. Do okresu 24 lat i 5 miesięcy doliczyć należy ww. okres pracy w (...) Sp. z o.o. od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r., wynoszący 2 lata, 3 miesiące i 18 dni ( z wyłączeniem 4.12.2012 r.- urlop bezpłatny). W związku z powyższym, ubezpieczony legitymuje się wymaganym stażem pracy górniczej.

Zatem wszystkie przesłanki uprawniające odwołującego do emerytury w myśl art. 50a ustawy emerytalnej zostały spełnione. Ubezpieczony nie jest członkiem OFE, ukończył 50 rok życia oraz legitymuje się stażem pracy górniczej w rozumieniu art. 50c ust. 1 ustawy emerytalnej w wymiarze co najmniej 15 lat, a nadto spełnia warunek 25 lat pracy górniczej.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy emerytalnej od 1 kwietnia 2018 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym ubezpieczony złożył wniosek do organu rentowego o przyznanie prawa do spornego świadczenia.

(-) SSR del. Magdalena Kimel