Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 41/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 października 2018 r na drodze publicznej w miejscowości T. pełniący służbę funkcjonariusze Policji M. B. oraz N. K. zatrzymali do kontroli drogowej samochód H. o nr rej. (...) kierowany przez obwinionego S. K.. Obwiniony okazał funkcjonariuszom ukraińskie prawo jazdy wydane dnia 27 lutego 2015 r uprawniające do kierowania niemal wszelkimi pojazdami w ruchu drogowym. Kontrolujący funkcjonariusz zatrzymał okazane prawo jazdy za pokwitowaniem wobec uzasadnionego podejrzenia , iż jest ono podrobione. Obwiniony kierował samochodem osobowym nie posiadając do tego wymaganych uprawnień. Jak później ustalono S. K. posiadał prawo jazdy kat. (...) nr (...) wydane przez ówczesny Urząd Miasta i Gminy w P.. Decyzją Naczelnika Miasta i Gminy w P. z dn. 30.10.1987 r S. K. cofnięto prawo jazdy do czasu zdania przez niego egzaminu sprawdzającego z wynikiem pozytywnym. Do egzaminu sprawdzającego obwiniony nie przystąpił. Okazane policjantom przez S. K. ukraińskie prawo jazdy było dokumentem podrobionym.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie:

- notatki urzędowej k. 3 ,14

- informacji Starostwa Powiatowego w P. Wydział Komunikacji k. 6

- kserokopii zwrotnego potwierdzenia odbioru k. 7

- kserokopii decyzji z dn.30.10.1987 r k. 8

- zaświadczenia o wpisach w ewidencji kierowców k. 9

- kserokopii pokwitowania k. 29

- kserokopii prawa ukraińskiego prawa jazdy z tłumaczeniem k. 30-33

- wyjaśnień obwinionego S. K. na rozprawie

- akt sprawy sygn. II K 425/19 SR w Piszu

Obwiniony S. K. nie przyznał się do stawianego mu zarzutu. Wyjaśnił , że dysponował prawem jazdy , które wyrobił sobie na Ukrainie. Na początku 2015 r udał się na Ukrainę gdzie zdał egzamin teoretyczny i praktyczny po czym wydano mu prawo jazdy. Sądził, że dysponuje autentycznym dokumentem (wyjaśnienia na rozprawie) .

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał, iż wina obwinionego w zakresie zarzuconego mu czynu nie budzi wątpliwości.

W szczególności sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, w których opisał okoliczności rzekomego nabycia uprawnień do kierowania pojazdami na Ukrainie. Sąd dostrzegł , że S. K. dość mgliście odtworzył tę sytuację tłumacząc się niepamięcią wielu istotnych szczegółów. Przykładowo nie potrafił przypomnieć sobie nazwy miasta na Ukrainie gdzie był egzaminowany i gdzie odebrał dokument prawa jazdy. S. K. opisywał egzamin praktyczny , który odbył jeżdżąc samochodem osobowym i ciężarowym. Tymczasem zgodnie z przedstawionym prawem jazdy obwiniony uzyskał również uprawnienia na motocykl oraz autobus. Zauważyć również należy , że uprawnienia na poszczególne rodzaje pojazdów obwiniony uzyskał rzekomo w różnym czasie począwszy od 2003 roku (k.30) . W świetle dokumentów zawartych w aktach postępowania sygn. II K 425/19 bezspornym jest, że obwiniony przedstawił kontrolującym go policjantom sfałszowane ukraińskie prawo jazdy. S. K. był kilkakrotnie karany mandatami za wykroczenia polegające na kierowaniu pojazdem bez wymaganego uprawnienia. Wykroczeń tych dopuścił się w dniach 27.09.2016 r , 05.10.2016 r oraz 19.06.2017 r. (zob. k. 9). Musi budzić zdziwienie , że w tych dniach S. K. nie okazał policjantom ukraińskiego prawa jazdy wystawionego dnia 27.02.2015 roku, lecz dobrowolnie przyjął wystawione przez Policję mandaty . W ocenie sądu obwiniony wyjaśniał nieprawdziwie zapewniając, że nie miał świadomości , iż dysponuje nieautentycznym dokumentem prawa jazdy. Najwyraźniej S. K. nie widząc możliwości zdania egzaminu sprawdzającego z wynikiem pozytywnym na terenie kraju zdobył w wiadomy sobie sposób falsyfikat ukraińskiego prawa jazdy. Tym samym chciał uniknąć kolejnych kar za kierowanie samochodem bez wymaganych uprawnień. Niezależnie od powyższego należy zauważyć , że zagraniczne prawo jazdy wystawione na Ukrainie zachowuje swoją ważność na terenie Polski tylko w okresie 6 miesięcy od daty rozpoczęcia stałego lub czasowego pobytu przez uprawnionego. Po upływie tego okresu prawo jazdy traci swoją ważność i wymaga wymiany na dokument krajowy po zwrocie zagranicznego prawa jazdy ( zob. art. 5 ust. 4 oraz art. 14 ust. 1 ustawy z 05.01.2011r o kierujących pojazdami). Zatem nawet gdyby S. K. w sposób legalny uzyskał ukraińskie prawo jazdy , w czasie kontroli drogowej będącej przedmiotem postępowania byłoby ono już nieważne.

Sąd dał wiarę pozostałym dokumentom ujawnionym w trakcie przewodu sądowego albowiem nie ujawniły się okoliczności nakazujące wątpić w prawdziwość zawartych w nich informacji.

Reasumując przyjęto , że obwiniony swym zachowaniem wyczerpał znamiona zarzuconego mu wykroczenia z art. 94 § 1 kw zagrożonego karą grzywny.

Wymierzając S. K. karę sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 33 kw. Sąd dostrzegł , że stopień winy obwinionego jest znaczny. Obwiniony po raz kolejny został zatrzymany przez Policję w chwili kierowania przez siebie pojazdem bez uprawnień . Powyższe świadczy o lekceważącym stosunku S. K. wobec obowiązującego porządku prawnego. Sąd zdaje sobie sprawę , że obwiniony zamieszkuje na wsi i przez słabo rozwiniętą sieć transportu publicznego posiada utrudniony dojazd do większych miejscowości. Sytuacja ta jednak nie usprawiedliwia łamania obowiązującego prawa. Sąd wziął również pod uwagę , że wobec S. K. równolegle toczy się postępowania karne w sprawie sygn. II K 425/19 w którym wymieniony zapewne również poniesie dolegliwość finansową za swoje zachowanie polegające na umyślnym posłużeniu się podrobionym dokumentem. Wymierzając karę sąd wziął pod uwagę również deklarowaną sytuację majątkową obwinionego oraz jego kłopoty ze zdrowiem . Dlatego z mocy art. 94 § 1 kw wymierzył S. K. karę 500 zł grzywny uznając ,że kara w takim wymiarze jest adekwatna do stopnia zawinienia obwinionego. Grzywna w tej kwocie odpowiada kwocie mandatu karnego przewidzianego za dane wykroczenie. Kara ta , zdaniem sądu, zadziała na obwinionego wychowawczo i skłoni go do respektowania obowiązujących zasad ruchu drogowego.

O kosztach sądowych sąd orzekł w myśl art. 119 § 1 kpw i przepisów powołanych w pkt II obciążając nimi obwinionego w całości.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

- (...)

3.  Za 7 dni .

2019.09.16