Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2019r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Ewa Karp

Protokolant p.o. prot.sąd. Karolina Klijewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2019 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa P. W.

przeciwko (...) S.A w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A w W. na rzecz powoda P. W. kwotę 2 100 zł (dwa tysiące sto złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 10 maja 2018r. do dnia zapłaty oraz tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 111,34 zł (sto jedenaście złotych 34/100);

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  nakazuje uiścić na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kłodzku tytułem brakującego wynagrodzenia biegłego powodowi kwotę 501,90 zł a stronie pozwanej kwotę 247,16 zł tymczasowo poniesione przez Skarb Państwa.

(...)

UZASADNIENIE

Powód P. W. wniósł przeciwko (...) Towarzystwu (...) S.A. w W. pozew o zapłatę 6 321 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 maja 2018 r oraz zasądzenie poniesionych kosztów leczenia 2100 zł i zwrot kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 18 czerwca 2017 roku był uczestnikiem wypadku spowodowanego przez sprawcę ubezpieczonego (...) w W.. W chwili zdarzenia jadąc na rowerze został potrącony i doznał obrażeń ciała. Strona pozwana wypłaciła powodowi tytułem zadośćuczynienia kwotę 4279zł i odmówiła zwrotu poniesionych kosztów leczenia oraz dalszego zadośćuczynienia, pomimo żądania powoda wypłaty 8 000 zł tytułem zadośćuczynienia i żądania zwrotu kosztów leczenia.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie kosztów procesu, w tym zastępstwa procesowego według norm przypisanych i wskazała, że żądanie jest nieuzasadnione i zawyżone w świetle rzeczywistego rozmiaru krzywdy wywołanej wypadkiem z dnia 18 czerwca 2017 roku.

W uzasadnieniu strona pozwana potwierdziła, ze udziela ochrony ubezpieczeniowej sprawcy wypadku i wypłaciła powodowi tytułem zadośćuczynienia kwotę odpowiednią oraz wskazała na niezasadne dochodzenie odsetek za czas poprzedzający wyrokowanie. Wskazała nadto na brak podstaw zwrotu kosztów leczenia , które było odpłatne, podczas gdy powód mógł korzystać ze świadczeń bezpłatnych w ramach NFZ.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 18 czerwca 2017 roku powód P. W. był uczestnikiem wypadku spowodowanego przez sprawcę ubezpieczonego (...) w W.. W chwili zdarzenia jadąc na rowerze został potrącony przez samochód marki A. i doznał obrażeń ciała. Strona pozwana wypłaciła powodowi tytułem zadośćuczynienia 4279 zł.

Od czasu wypadku powód boi się jazdy rowerem, a podczas zmiany pogody odczuwa bóle szyi, w nocy budzi się i skarży na bóle karku.

Powód jako kierowca autobusu uczestniczył też w innym wypadku, 10 lat temu, ale po nim nie leczył się i nic mu nie dolegało.

Dowód: akta szkody, przesłuchanie powoda K- 36

Powołani w sprawie biegli, chirurg ortopeda S. L. i neurolog J. W., rozpoznali u powoda urazy związane z wypadkiem: stan po powierzchniowym urazie głowy, uraz skrętny kręgosłupa szyjnego, stłuczenie barku lewego oraz nie związane z wypadkiem zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego niewielkiego stopnia, zmiany zwyrodnieniowe stawu barkowego lewego i stan po urazie palca V ręki lewej.

W wyniku zdarzenia z 18 czerwca 2017 roku, powód, z zawodu kierowca autobusu, urodzony w (...) roku, doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ocenionego przez biegłych na 2 %. Biegli stwierdzili, ze uraz kręgosłupa szyjnego, jakiego doznał powód, określany jest jako „ smagnięcie biczem”. Dochodzi w nim do uszkodzenia struktur kostnych, wiązadeł, mięśni, struktur nerwowych oraz torebek stawowych.

Najczęstszymi objawami są bóle głowy, szyi, bóle promieniujące do kończyn górnych, ograniczenia ruchomości odcinka kręgosłupa szyjnego, zaburzenia widzenia, szum w uszach, zaburzenia koncentracji i ogólna sztywność karku. W wykonanym u powoda KT kręgosłupa szyjnego nie stwierdzono zmian urazowych, stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe o niewielkim natężeniu, które nie są następstwem przebytego 18 czerwca 2017 roku urazu kręgosłupa szyjnego. Zmiany występujące u powoda mają charakter początkowy, rozpoczynający się.

Powód był konsultowany przez neurologa, stosował miękki kołnierz ortopedyczny przez około miesiąc i przez 1, 5 miesiąca przebywał na zwolnieniu lekarskim. Powód przebył leczenie rehabilitacyjne, leczenie dotyczące kręgosłupa zostało ukończone. Pomimo zakończenia prawidłowego leczenia Powód wskazuje, że odczuwa nadal dolegliwości. Uwagę biegłych zwróciło występowanie podczas badania Powoda cech agrawacji podczas oceny ruchomości kręgosłupa szyjnego : powód usztywniał szyję podczas ruchów biernych przy czym ruchomość w pozycji leżącej jest prawidłowa i prawidłowa jest ruchomość kręgosłupa szyjnego podczas wykonywania czynności: rozglądanie się , ubierania, rozbieranie, potakiwanie.

W badaniu biegli stwierdzili wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych szyjnych, zaznaczony objaw szczytowy, tkliwość uciskową wyrostków kolczystych i nie stwierdzili u powoda ograniczenia ruchomości kręgosłupa szyjnego, co powoduje brak określenia uszczerbku w tym zakresie. W badaniu ortopedycznym szczegółowym nie stwierdzono również u powoda obecności charakterystycznego dla przebytego urazu bezwładnościowego kręgosłupa szyjnego testu S. -- H. głowy z jednoczesnym uciskiem mostka, ani objawu O'D.'a - bolesności w czasie bocznego pochylania głowy wbrew oporowi oraz bolesności w czasie wykonywania testu dystrakcyjnego swoistego dla uszkodzenia aparatu więzadłowo - torebkowego odcinka szyjnego kręgosłupa.

Niewątpliwie zaistnienie czynnika w postaci urazu spowodowało wystąpienie dolegliwości ze strony kręgosłupa szyjnego. Do czasu wypadku powód nie odczuwał żadnych dolegliwości. O zmianach w zakresie kręgosłupa szyjnego nie wiedział - nie powodowały one żadnych dolegliwości. Zmiany zwyrodnieniowe stwierdzane u powoda mogły mieć nieznaczny wpływ - uwzględniając ich stopień nasilenia - na intensywność odczuwania dolegliwości, które są prowokowane przez czynnik zewnętrzny oraz długotrwałość procesu gojenia skutków urazu..

Rokowania co do stanu zdrowia powoda w przyszłości pomimo stwierdzanych zmian organicznych kręgosłupa są pomyślne. Zmiany zwyrodnieniowe są zmianami o charakterze początkowym. Na rokowania pozytywnie ma wpływ, że pomimo okresu czasu jaki upłynął od zdarzenia do czasu badania przez biegłych, pomimo odczuwanych przez powoda dolegliwości, w badaniu przedmiotowym nie stwierdza się występowania zaników mięśniowych, osłabienia siły mięśniowej, asymetrii odruchów, co wskazywałoby na toczący się proces o typie korzeniowym.

Powód z uwagi na utrzymywanie się dolegliwości, stwierdzane zmiany w zakresie kręgosłupa szyjnego, a głównie z powodu charakteru pracy zawodowej- kierowca autobusu - powinien codziennie wykonywać ćwiczenia wyuczone przez rehabilitanta, prowadzić oszczędzający tryb życia. Powinien też unikać dźwigania oraz nadmiernego obciążania kręgosłupa szyjnego.

Powód 18.06.2017r r. doznał również urazu głowy - jak podaje z krótkotrwała utratą wiadomości. Przebyty uraz głowy nie wymagał wdrożenia działania diagnostycznego poza wykonaniem badania KT głowy w trybie ostro dyżurowym. Z dokumentacji medycznej wynika, że powód nie odczuwał żadnych dolegliwości związanych z przebytym urazem głowy. Zarówno w okresie około urazowym jak i obecnie stan przedmiotowy powoda jest prawidłowy, biegli nie stwierdzają żadnych objawów mogących być skutkiem przebytego urazu głowy. Każdy uraz głowy może powodować wystąpienie powikłań w postaci bólów głowy pourazowych. Najpoważniejszym możliwym powikłaniem przebytego urazu głowy jest padaczka pourazowa. Przyjmuje się ,że okres wystąpienia powikłań przebytego urazu głowy od czasu zdarzenia wynosi 2 lata. Od czasu wypadku minął ten okres. Powód nie podaje występowania zaburzeń świadomości mogących być skutkiem przebytego urazu głowy. Należy uznać, że doznany uraz głowy nie skutkuje wystąpieniem powikłań u powoda. Obecnie powód również nie podaje żadnych dolegliwości mogących być następstwem urazu głowy. Uraz głowy jakiego doznał powód 18.06.2017r nie powoduje wystąpienia uszczerbku na zdrowiu.

Powód w dniu 18.06.2017r doznał również urazu barku lewego. W wykonanym rtg barku lewego nie stwierdzono zmian urazowych. Nie wymagał zastosowania w bezpośrednim okresie od zdarzenia unieruchomienia kończyny górnej lewej. Miał wykonane badanie MR barku lewego : stwierdzono głównie zmiany zwyrodnieniowe z odczynowym wysiękiem. Uraz barku jakiego doznał powód jest urazem tępym. W trakcie zdarzeń drogowych w jakim uczestniczył powód odczuwane dolegliwości są przejściowe. Nie dochodzi do trwałych uszkodzeń stawu barkowego nawet w sytuacji mocnego zaparcia rąk o kierownicę. U powoda nie doszło do złamania żadnej z kości wchodzących w skład barku, niemniej skutki tego urazu trwają do dziś. Bark człowieka (staw łopatkowe -ramienny) jest o tyle wyjątkowym stawem, że posiada największy w organizmie zakres ruchomości we wszystkich płaszczyznach. Umożliwia to szczególna budowa i właściwości tkanek miękkich otaczających staw, które muszą wykazywać jakby dwie przeciwstawne funkcje, być na tyle mocne, aby zapobiegać ewentualnemu zwichnięciu stawu barkowego przy ruchach obwodzących oraz posiadać taką elastyczność, aby taki ruch umożliwić.

U powoda uraz tępy barku prawego, czyli jego stłuczenie nie spowodowało następstwa trwałych ani długotrwałych. Powód przebył leczenie rehabilitacyjne barku lewego Obecnie podaje ból barku lewego występujący przy unoszeniu kończyny górnej do góry. Stan przedmiotowy powoda dotyczący przebytego urazu barku jest prawidłowy.

Pomimo okresu czasu jaki upłynął od zdarzenia, do badania przez biegłych nie stwierdza się osłabienia siły mięśniowej, zaników mięśniowych w kończynach górnych. W badaniu przedmiotowym stwierdzają prawidłową ruchomość tego stawu. Obecnie odczuwane dolegliwości wynikają z istnienia zmian zwyrodnieniowych barku i trybu prowadzonego życia. Leczenie podstawowe powoda należy uznać za zakończone z dniem zakończenia zwolnienia lekarskiego i rehabilitacji. W tym okresie czasu powód powinien był unikać obciążania zarówno kręgosłupa szyjnego, jak i barku lewego. Miał znacznie ograniczoną możliwość uczestnictwa w aktywnym wypoczynku.

Po tym okresie czasu do chwili obecnej nie ma żadnych przeciwwskazań do prowadzenia życia rodzinnego, zawodowego i społecznego oraz uprawiania sportu z uwagi na przebyty uraz kręgosłupa szyjnego i barku lewego.

Natężenie odczuwanych dolegliwości jest niemożliwe do oceny - ból jest odczuciem subiektywnym na którego odczuwanie wpływa wiele czynników. Podobnie stosowana skala bólu jest skalą subiektywną. Podawane przez powoda dolegliwości w chwili obecnej nie powinny w sposób istotny wpływać na wykonywanie obowiązków zawodowych, rodzinnych i społecznych przez powoda.

Powód pracuje zawodowo jako kierowca. Praca ta wiąże się ze statycznym obciążaniem kręgosłupa szyjnego. Jednakże pomimo charakteru pracy od czasu zakończenia leczenia i zwolnienia lekarskiego nie wymagał kontynuacji leczenia i konsultacji lekarzy specjalistów a przebyta rehabilitacja była rehabilitacją zleconą w okresie powypadkowym. Nie korzystał on ze zwolnienia lekarskiego po jego zakończeniu pomimo charakteru jego pracy zawodowej.

Dowód: Opinia biegłych K- 79-90

Powód poniósł koszty leczenia w wysokości 2100 zł, które udokumentował fakturami- 120 zł konsultacja neurologiczna, 100 zł rtg, 1500 zł rehabilitacja, 380 zł MR, Poniesione koszty powołani biegli uznali za pozostające w związku z wypadkiem.

Dowód: faktury K- 26-29, opinia biegłych z zakresu ortopedii i neurologii K -79-90

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył:

Roszczenie nie zasługuje na uwzględnienie w zakresie żądanego zadośćuczynienia i zostało uwzględnione jedynie w zakresie zwrotu kosztów leczenia poniesionych i udokumentowanych przez powoda w wysokości – 2 100 zł.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe: opinia biegłych z zakresu ortopedii i neurologii, przesłuchanie powoda, akta szkody i dokumentacja medyczna nie uzasadniają przyznanie dodatkowej kwoty zadośćuczynienia.

Dołączone przez powoda faktury na kwotę 2100 zł uzasadniają przyznanie zwrotu kosztów leczenia, a nie zostały uwzględnione przez stronę pozwaną. Biegli w sporządzonej opinii szczegółowo opisali sposób leczenia powoda, zakończenie leczenia i dobre wyniki leczenia.

Zgodnie z art. 444. § 1. K.c. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

W myśl art. Art. 445. § 1.k.c. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. W myśl art. 817. § 1.k.c. Ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku, a zatem żądane odsetki należy uznać za uzasadnione.

Mając na względzie opisane przepisy i zgromadzone dowody, Sąd uznał wypłaconą już kwotę przekraczającą 4000 zł za adekwatna do poczucia krzywdy i cierpień powoda związanych z wypadkiem, a zatem jako wystarczającą kwotę zadośćuczynienia.

Powód doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 2 % , a biegli nie zauważają żadnych deficytów ruchomości kręgosłupa szyjnego powoda, leczenie określili jako zakończone.

Biegli zwrócili uwagę, że Powód pracuje zawodowo jako kierowca, a praca ta wiąże się ze statycznym obciążaniem kręgosłupa szyjnego, jednakże od czasu zakończenia leczenia i zwolnienia lekarskiego nie wymagał kontynuacji leczenia i konsultacji lekarzy specjalistów, a przebyta rehabilitacja była rehabilitacją zleconą w okresie powypadkowym. Nie korzystał on ze zwolnienia lekarskiego po jego zakończeniu pomimo charakteru jego pracy zawodowej.

Powód nie wykazał by doznał dalszych cierpień fizycznych i psychicznych ani by kontynuował leczenie lub zamierzał poddać się rehabilitacji.

Istotne kryteria mające wpływ na wysokość zadośćuczynienia, to przede wszystkim stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność, czas trwania, nieodwracalność następstw, rozmiar kalectwa i konsekwencje doznanego uszczerbku w życiu osobistym i społecznym.

Powód nie wykazał wysokiego stopnia cierpień fizycznych i psychicznych, a zdarzenie nie spowodowało nieodwracalnych skutków ani kalectwa powoda. Powód po 1, 5 miesięcznym zwolnieniu lekarskim nie leczy się i wykonuje dotychczasową pracę kierowcy.

Uwagę biegłych w toku badania zwróciło występowanie podczas badania Powoda cech agrawacji podczas oceny ruchomości kręgosłupa szyjnego : powód usztywniał szyję podczas ruchów biernych przy czym ruchomość w pozycji leżącej jest prawidłowa i prawidłowa jest ruchomość kręgosłupa szyjnego podczas wykonywania czynności: rozglądanie się, ubierania, rozbieranie, potakiwanie. / agrawacja - pojęcie medyczne, . nieuzasadnione stanem rzeczywistym przesadne, przejaskrawione, wyolbrzymiane ukazywanie przez chorego ciężkości występujących u niego objawów chorobowych; wiąże się zwykle z dążeniem do uzyskania od otoczenia jakichś korzyści (np. emocjonalnych, prawnych, materialnych); życzeniowej lub roszczeniowej motywacji swoich zachowań chory jest zupełnie lub częściowo nieświadomy, co odróżnia agrawację od symulacji. https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/agrawacja;3866373.html/.

Mając na względzie powyższe ustalenia i rozważania, Sąd powództwo w pozostałym zakresie oddalił.

Co do kosztów Sąd kierował się przepisem art. 98 k.p.c. przy uwzględnieniu , ze Powód wygrał sprawę w 33 %, / 2100 zł z żądanych 6321 zł/, a pozwany w 67 %.