Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa B. P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim

z dnia 22 października 2013 roku, sygn. akt I C 1168/12

zmienia zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym sentencji w ten tylko sposób, że datę początkową płatności odsetek ustawowych od zasądzonej kwoty 7.000,00 złotych ustala od dnia 25 lipca 2012 roku, a w pozostałej części powództwo oddala i nie obciąża powódki obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego za instancję odwoławczą.

Sygn. akt II Ca 32/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 października 2013 r. Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim po rozpoznaniu sprawy z powództwa B. P. przeciwko (...) SA o zapłatę

1.  zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 7.000 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25 lipca 2011 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.184,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.234,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. kwotę 104,70 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych na opinie biegłych.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i zarazem rozważania Sądu Rejonowego:

W dniu 6 września 2011 r w T. (...)kierujący pojazdem ciężarowym marki M.o nt rej (...) (...) H. G.nie zachował bezpiecznej odległości od poprzedzającego go pojazdu i uderzył w tył samochodu osobowego marki K.o nr rejestracyjnym (...)kierowanego przez powódkę . W wyniku powyższego zderzenia powódka doznała obrażeń ciała

Sprawa wypadku posiadała u pozwanego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilne posiadaczy pojazdów mechanicznych aktualne na dzień zdarzenia.

Na miejsce zdarzenia nie została wezwana Policja. Sporządzono bowiem stosowne oświadczenie w którym sprawca H. G. przyznała się do spowodowania wypadku.

Powódka, reprezentowana przez (...) S.A. w L. , pismem z dnia 17 października 2011 r zażądała od pozwanego kwoty 8 500 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną w wypadku przez powódką krzywdę.

W odpowiedzi na powyższe żądanie pozwany przyznał powódce kwotę 2 500 zł tytułem zadośćuczynienia.

Ostatecznie pismem z dnia 06.04.2012 r pełnomocnik powódki wezwał pozwanego do zapłaty na rzecz powódki łącznej kwoty zadośćuczynienia 10 000 zł . Pozwany w odpowiedzi na to wezwanie wypłacił na rzecz powódki dodatkowo kwotę 500 zł.

Po wypadku powódka zaczęła odczuwać silne dolegliwości bólowe karku i szyi i w związku z tym dniu 12 września 2013 r udała się do lekarza pierwszego kontaktu, który stwierdził u niej stłuczenie kręgosłupa szyjnego . Miała także silne bóle głowy i okolicy czołowej i skroniowej, bóle barku, ograniczenie ruchomości i trudności z zasypianiem Powódka była leczona w Poradni (...).

Podczas wypadku doszło do stłuczenia szyby, która zaprószyła oko powódki . Powódka odczuwał dolegliwości ze strony oka lewego., bólów , pieczenia , łzawienia, zaczerwienienia Została skierowana do Poradni(...). Rozpoznano wówczas u powódki uszkodzenie rogówki. U okulisty powódka leczyła się przez trzy miesiące, Podawano jej antybiotyk do oczu.

Powódka z zawodu jest animatorem kultury, W ramach swoich obowiązków zawodowych musi dużo czasu spędzać przy komputerze, ale tez wymaga częstego odbywanie podróży , prowadzenia samochodu.

Powódka nadal skarży się na okresowe bóle kręgosłupa szyjnego z drętwieniem ręki prawej. Dolegliwości te pojawiają się po dłuższym siedzeniu, pisaniu, prowadzeniu samochodu. U powódki stwierdzono okresowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego obecnie bez obecności objawów korzeniowych i bez ograniczenia ruchomości, przepuklinę jądra miażdżystego C5-C6.

Z punktu widzenia neurologa powódka, która doznała urazu kręgosłupa szyjnego , doznał 5% -ego długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Pourazowe bóle kręgosłupa miały średnie nasilenie przez pierwszy miesiąc, a obecnie występuj okresowo i mają niewielkie nasilenie.

Wpływają jednak na aktywność życiową powódki poważnie utrudniają jej wykonywanie pracy przy komputerze, długotrwałą jazdę samochodem, itp.

Rokowania co do stan u zdrowia powódki są dobre ponieważ może być co do niej wdrożone leczenie farmakologiczne, dalsza rehabilitacja , istnieje hipotetyczna możliwość przeprowadzenia zabiegu operacyjnego.

Powódka samotnie wychowuje dwoje dzieci w wieku 4 i 5 lat. Po wypadku proponowano jej hospitalizację , jednak odmówiła ze względu na konieczność zapewnienia dzieciom opieki. Od czasu wypadku powódka z powodu dolegliwości bólowych ze strony kręgosłupa, bólów głowy, bólów oczu, drętwienia ręki, maiła poważne trudności z wykonywaniem podstawowych czynności domowych , opieką nad dziećmi. Nie była w stanie samodzielnie dźwigać zakupów ,nie mogła podnieść nic cięższego, wziąć na ręce dziecka, Natężenie bólu jest na tyle silne, iż powódka niemal nie rozstaje się z lekami przeciwbólowymi.

Powódka po wypadku miała również trudności z zasypianiem, odczuwała lęki. W związku z tym korzystała z psychoterapii.

Sąd zważył, iż w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki odpowiedzialności, o której mowa w przepisie art. 436 k. c. w związku z art. 435 k. c, a odpowiedzialność sprawcy wypadku nie budzi wątpliwości.

Ustawową przesłanką odpowiedzialności pozwanego zakładu ubezpieczeń w niniejszej sprawie jest przepis art. 822 k. c. stanowiący, że zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zostaje zawarta umowa ubezpieczenia. Zgodnie z treścią art. 444 § k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Z analizy materiału dowodowego wynika, iż powódka niewątpliwie doznała - w związku ze zdarzeniem - cierpień zarówno fizycznych jak i psychicznych, które mają związek między innymi z tym, po wypadku była poważnie ograniczona w możliwości zapewnienia opieki dójce małych dzieci, które samotnie wychowuje. Miała lęki, poczucie bezradności, problemy ze snem. Doskwierało je poczucie utraty bezpieczeństwa, co wydaje się być zupełnie zrozumiałe w stosunku do każdej osoby, która przeżyła kolizję drogową - najechanie przez ciężarówkę. Doznała ograniczeń w możliwości wykonywani własnego zawodu. Miała wreszcie poważne dolegliwości bólowe ze strony kręgosłupa szyjnego, który doznała urazu tzw. smagnięcia biczem, urazu rogówki skutkującego łzawieniem, pieczeniem.

Z punktu widzenia neurologii doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wynoszącego 5 %.

Wszystkie powyższe okoliczność powodują, iż żądana kwota łącznego zadośćuczynienia 10 000 zł nie może być uznana za wygórowaną. Ponieważ na poczet tej kwoty pozwany wypłacił w toku postępowania likwidacyjnego kwotę łącznie 3000 zł, Sąd w punkcie 1 wyroku zasądził na rzecz powódki różnicę/w kwot czyli uwzględnił powództwo w całości (zwłaszcza, iż wobec braku wniosku dowodowego stron reprezentowanych przez profesjonalistów nie doszło do oceny uszczerbku na zdrowiu ze względu na uraz oka).

Przy tym od żądanej w pozwie kwoty odsetki zostały zasądzone od dnia następnego po którym upłynął termin do dobrowolnego spełnienia świadczenia w postępowaniu likwidacyjnym(art. 455 k.c. w związku z art. 359 k.c).

Sąd nie podzielił poglądu, iż odsetki winny być zasądzone od dnia wydania wyroku ustalającego wysokość zadośćuczynienia . Oznaczałoby to bowiem iż zobowiązany do naprawienia szkody mógłby bez konsekwencji w postaci konieczności zapłacenia odsetek wyczekiwać z wypłatą jakiejkolwiek kwoty do dnia wydania orzeczenia , tymczasem to na pozwanym ubezpieczycielu spoczywa obowiązek ustalenia rozmiarów szkody w tym także niematerialnej i winien to uczynić w ciągu 30 dni. To na pozwanym spoczywa obowiązek wykazania iż na skutek nadzwyczajnych okoliczności obowiązkowi temu nie był w stanie w terminie ustawowym podołać.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu art. 98 k.p.c.

Powyższy wyrok w punkcie pierwszym sentencji , tylko w zakresie zasądzonych odsetek ustawowych od kwoty 7000,00 złotych za okres od 25 lipca 2011 roku do 24 lipca 2012 roku zaskarżył pozwany.

Podnosząc zarzut obrazy art. 481 § 1 k.c. apelujący domagał się zmiany wyroku w zaskarżonej części poprzez przyjęcie daty 25.07.2012 zamiast 25.07.2011, jako terminu wymagalności roszczeń powódki o odsetki i zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik powódki zgodził się z zarzutem apelacji wnosząc o nieobciążanie powódki kosztami postępowania za II instancję na rzecz powoda.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest oczywiście uzasadniona.

Trafnie bowiem podnosząc zarzut obrazy art. 481 § 1 k.c. apelujący wywodzi, iż odsetki ustawowe od zasądzonej kwoty 7000,00 złotych Sąd Rejonowy zasądził od daty 25 lipca 2011 roku, kiedy roszczenie nie było jeszcze wymagalne, a nawet nie powstało, bo wypadek, w wyniku którego powódka doznała krzywdy miał miejsce niespełna 2 miesiące później, bo 6 września 2011 roku.

Żądanie pozwu rzeczywiście wskazywało, iż powódka domagała się odsetek ustawowych od 25 lipca 2011 roku, ale treść uzasadnienia pozwu, gdzie właściwie określono datę początkową wymagalności odsetek na dzień 25 lipca 2012 roku, wskazuje, że doszło do oczywistej pomyłki w zakresie roku, a tę pomyłkę powielił Sąd w zaskarżonym wyroku nie bacząc, że data, od której zasądza odsetki, miała miejsce jeszcze przed samym zdarzeniem, w wyniku którego powódka doznała krzywdy na osobie.

Dlatego też, uwzględniając apelację, której z resztą nie oponowała strona powodowa, należało na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienić wyrok w zaskarżonej części i datę początkową wymagalności odsetek określić na dzień 25 lipca 2012 roku (zamiast 25 lipca 2011 roku), oddalając powództwo w zakresie żądania odsetek ustawowych od zasądzonego zadośćuczynienia za okres od 25 lipca 2011 roku do 24 lipca 2012 roku, jako nieuzasadnione.

Mając na względzie niewielki zakres zaskarżenia apelacją, charakter sprawy (o zadośćuczynienie za krzywdę na osobie), sytuację materialną i rodzinną powódki (dysproporcję w sytuacji majątkowej stron) oraz okoliczność, iż zaskarżone rozstrzygnięcie w zakresie odsetek jest bardziej wynikiem błędnej redakcji pozwu, który to błąd został powielony przez Sąd I instancji bez wdania się w rzeczywistą treść pozwu i wyjaśnienia rozbieżności pomiędzy petitum pozwu, a jego uzasadnieniem, Sąd II instancji uznał, że zachodzą przesłanki z art. 102 k.p.c. do nieobciążania powódki obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz strony pozwanej, która jako profesjonalista w zakresie działalności ubezpieczeniowej, nie doprowadziła do dobrowolnej likwidacji pełnej szkody, przyczyniając się w ten sposób do wszczęcia niniejszego procesu.

Mając na względzie wszystkie powyższe rozważania orzeczono jak w sentencji wyroku.