Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII RC 163/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO w SR Ewa Bierzyńska

Protokolant: sekretarz sądowy Kamila Krawczyk

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2018 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. Ż. reprezentowanej przez matkę M. Ż.

przeciwko K. D.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego K. D. na rzecz małoletniej A. Ż. rentę alimentacyjną w kwocie po 700 (siedemset) złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 26 marca 2018 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych;

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 163/18

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w dniu 23 marca 2018 r. M. Ż., działając w imieniu małoletniej A. Ż., wniosła o zasądzenie alimentów w kwocie po 1300 zł miesięcznie, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej raty, poczynając od dnia złożenia pozwu.

Ponadto wniosła o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania procesu poprzez zobowiązanie K. D. do łożenia kwoty po 1300 zł miesięcznie na rzecz nieletniej A. Ż..

W uzasadnieniu swojego stanowiska matka małoletniej powódki podała m.in., że koszty utrzymania dziecka ocenia na kwotę ok. 2000 zł miesięcznie i nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić potrzeb córki. Tym bardziej, że jest osobą poszukującą pracy i ma również na utrzymaniu syna.

Pozwany K. D. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 500 zł miesięcznie. (k.111-113)

Postanowieniem z dnia 15 czerwca 2018 r., Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie zobowiązał pozwanego do łożenia kwoty po 500 zł miesięcznie, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej raty, poczynając od dnia 23 marca 2018 r. (k.116-118)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia A. Ż. urodziła się (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...).

Pozwany uznał swoje ojcostwo wobec małoletniej powódki przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w S.. ]

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia dziecka k7; zeznania stron).

Matka małoletniej powódki rozstała się z pozwanym jak była w ciąży z córką. W roku 2015 pozwany uznał swoje ojcostwo. Od tego czasu płaci alimenty po 500 zł miesięcznie. Pozwany realizuje kontakty z córką w oparciu o orzeczenie sądowe. Małoletnia aktualnie mieszka z matką.

(dowód: zeznania stron).

Aktualnie małoletnia powódka ma ukończone 7 lat i jest uczennicą II klasy szkoły podstawowej.

Matka realizuje wydatki szkolne: rada szkoły 140 zł rocznie, ubezpieczenie 75 zł rocznie, składka klasowa 10 zł miesięcznie, obiady w szkole to ok 70 zł miesięcznie. Daje córce 6 zł każdego dnia na zakup kanapki w szkole, ponieważ matka wykonuje obowiązki opiekuńcze wobec młodszego dziecka i nie ma czasu przygotować córce śniadania. Do szkoły zakupuje przybory szkolne oraz przeznacza 100 zł na zakup podręcznika do języka angielskiego i religii.

Małoletnia chodzi na zajęcia dodatkowe, tj. robotykę, których koszt wynosi 35 zł miesiecznie.

Małoletnia choruje na atopowe zapalenie skóry. Regularnie używa specjalistycznych maści, kremów. Tym bardziej, że dziecko chodzi na basen.

Okresowo małoletnia ma krwotoki z nosa; specjalistyczne preparaty do zatrzymania krwotoku kosztują ok. 30 zł.

W roku 2018 małoletnia nie korzystała z odpłatnej opieki stomatologicznej małoletnia nie korzystała z odpłatnej opieki stomatologicznej, choć wymagała leczenia zębów.

Matka kupuje dziecku odzież, bieliznę i obuwie stosowanie do potrzeb dziecka, pory roku. Małoletnia chodzi w szkole ubrana w mundurek – koszulkę, której koszt wynosi 29 zł; w ciągu roku szkolnego ma zakupione 4 koszulki. Na lekcje wf małoletnia ma 3-4 koszulki, koszt jednej koszulki to 10 zł. W ciągu roku na zakup 2 par adidasów matka wydaje 160 zł, 2 par kapci 100-120 zł.

W roku szkolnego małoletnia bierze udział w 2 wycieczkach szkolnych; koszt jednej wycieczki to kwota 100 zł.

Na zakup stroju kąpielowego na basen matka wydaje 40 zł plus czepek kąpielowy, ręcznik.

Na wyprawkę szkolną matka wydaje kwotę 300 zł rocznie.

Na wyjazdy wakacyjne dziecka matka przeznacza kwotę 2000-2500 zł.

Małoletnie uczestniczy w przyjęciach urodzinowych rówieśników; rocznie na ten cel przeznaczana jest kwota 500 zł. Ostatnie przyjęcie urodzinowe małoletniej kosztowało 400 zł.

(dowód: zeznania matki małoletniej powódki K.130, 134- 135).

Matka małoletniej powódki lat 39, bez zawodu, wykształcenie średnie, jest zarejestrowana jako osoba poszukująca pracy od lutego 2018 r.; ma przyznane prawo do zasiłku dla bezrobotnych w kwocie 615 zł miesięcznie do końca stycznia 2019 r.

Wcześniej była zatrudniona w (...) Sp.k. w sklepie odzieżowym jako dekorator na ¾ etatu, do 31 grudnia 2017 r. i zarabiała 1500 zł miesięcznie.

Aktualnie pracuje dorywczo przy rozliczeniach faktur w sklepie i zarabia 600 zł miesięcznie.

(dowód: zeznania matki małoletniej powódki: k. 131, 134;zaświadczenie K.15-16; decyzja K.14; świadectwo pracy k.13).

Z nieformalnego związku z Ł. P., M. Ż. ma 4,5 letniego syna O.. Ten związek rozpadł się. Ojciec biologiczny syna płaci dobrowolnie alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie oraz ponosi pozostałe koszty utrzymania dziecka. Małoletni O. chodzi do przedszkola za które opłatę ponosi matka, w kwocie 160-220 zł.

(dowód: zeznania matki małoletniej powódki: k.130)

Od września 2017 r. matka małoletniej powódki nie pobiera świadczenia wychowawczego 500plus, zasiłku rodzinnego. Zaprzeczyła, aby wystąpiła o ponowne przyznanie świadczenia wychowawczego i zasiłku rodzinnego.

(dowód: zeznania matki małoletniej powódki: k. 130, 134).

W roku 2017 matka małoletniej powódki kupiła samochód marki V., rok produkcji 2008.

Matka małoletniej powódki korzysta z pomocy rzeczowej swojego ojca, którą ocenia na 1000 zł miesięcznie.

(dowód: zeznania matki małoletniej powódki k.131,135).

Matka wraz z dziećmi zajmuje mieszkanie kwaterunkowe o powierzchni 90 m2 w kamienicy.

Opłaty za mieszkanie to czynsz 830 zł miesięcznie. Rachunek za energię elektryczną wynosi 250-350 zł co dwa miesiące; dopłata do ogrzewania wynosi 500-800 zł rocznie, 400 zł dopłata za wodę rocznie. Ponadto ponosi opłaty za telewizję (...).

(dowód: zeznania matki małoletniej powódki k.130).

Pozwany lat 35 z zawodu kierowca, jest zatrudniony w firmie (...) w G., jako kierowca od maja 2018 r.; jeździ na trasie S.-B., czasami na Słowenię lub po Polsce busem, samochodem osobowym.

Otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze brutto 1648 zł miesięcznie, za pracę w nadgodzinach nadliczbowych 64 zł brutto miesięcznie, za pracę w porze nocnej 30 zł brutto miesięcznie, za dyżury 452 zł brutto miesięcznie oraz diety.

Średnio miesięcznie otrzymuje do wypłaty 2000 zł.

(dowód: zeznania pozwanego k.135;

zaświadczenie, odpis listy płac k. 139-140).

Wcześniej pozwany pracował w D. jako sprzedawca komisu samochodowego.

Z okresu prowadzenia działalności gospodarczej pozwany ma zadłużenie wobec ZUS na kwotę 7000-8000 zł, którego to zadłużenia nie spłaca.

Komornik prowadzi egzekucję wobec pozwanego w związku z niespłaconym kredytem. Pozwany spłaca poprzez komornika wierzyciela kwotę 500 zł miesięcznie.

(dowód: zeznania pozwanego k. 135-136).

Pozwany mieszka u swojej matki, której dokłada do opłat kwotę 600 zł miesięcznie.

(Dowód: zeznania pozwanego k.135).

Poza małoletnią powódką pozwany nie ma innych dzieci.

Pozwany utrzymuje kontakt z małoletnią powódką w dni ustalonych widzeń w orzeczeniu sądowym. W czasie widzeń zapewnia dziecku rozrywkę. Matka pozwanego robi prezenty dla wnuczki.

Dotychczas pozwany dokładał się do niektórych wydatków np. związanych z edukacją szkolną, urodzinami.

(dowód: zeznania pozwanego k.135-136, zeznania matki małoletniej powódki k. 135)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo o przepis art. 133 § 1 kro jest trafne co do zasady.

Zgodnie z treścią przepisu art. 133 § 1 kro rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Z poczynionych ustaleń stanu faktycznego wynika, że małoletnia A. Ż. jest dzieckiem pozwanego, który dotychczas realizował swój obowiązek alimentacyjny w dobrowolnie łożonej kwocie 500 zł miesięcznie, uczestniczył w niektórych wydatkach związanych z utrzymywaniem dziecka, obowiązek alimentacyjny małoletniej powódki realizuje również jej matka, poprzez finansowanie potrzeb dziecka oraz czynienie osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka.

Przedstawione przez matkę małoletniej powódki koszty utrzymania córki na kwotę 2000 zł miesięcznie zdecydowanie zawyżone do usprawiedliwionych, niezbędnych potrze dziecka oraz do sytuacji majątkowej i finansowej stron.

Sąd ocenił koszt utrzymania małoletniej powódki na kwotę 1300 zł miesięcznie.

Przyjmując taką kwotę, Sąd miał na uwadze zasadę, że niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci, mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami.

Przyjmuje się, że zasada równej stopy życiowej nie oznacza mechanicznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów, jej istota sprawdza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kształcenia oraz innych indywidualnych okoliczności.

Stosownie do treści przepisu art.135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki polegają na zapewnieniu jej wyżywienia, odzieży, mieszkania, wydatków związanych z edukacją szkolną i dodatkowymi zajęciami, ochroną zdrowia i wypoczynkiem.

Koszty utrzymania dziecka dla ustalenia wysokości świadczeń alimentacyjnych nie ma charakteru ścisłych wartości matematycznych, a jedynie wskazanie konkretnych potrzeb, stanowią one orientacyjne wyznaczniki.

Wydatki edukacyjne, szkolne, opłaty za dodatkowe zajęcia, wycieczki szkolne oraz związane z ochroną zdrowia wskazane w ustaleniach stanu faktycznego w oparciu o zeznania matki małoletniej powódki nie budzą wątpliwości Sądu.

Należy podkreślić, że na zakup wyprawki szkolnej dla córki, matka otrzymała dodatek 300 zł.

Matka wskazała, że udział małoletniej powódki w opłatach za mieszkanie wynosi 1/3.

Fakt ponoszenia przez matkę małoletniej powódki znacznych opłat za mieszkanie, nie oznacza automatycznie wzrostu kosztu utrzymania dziecka, które wynoszą średnio co najmniej 1000 zł miesięcznie plus internet, telewizja, roczna dopłata do wody i ogrzewania.

Należy podnieść, że matka posiada duże mieszkanie i trudno przyjąć, aby pozwany ponosił udział małoletniej w znacznych opłatach za mieszkanie, gdy tymczasem sam nie posiada własnego mieszkania.

Niewątpliwie należy uwzględnić udział małoletniej w opłatach za energię elektryczną, zużycie wody, ogrzewanie, Internet, ale w zakresie odpowiednim do faktycznego zużycia przez małoletnią.

Matka takich wyliczeń nie podała, ograniczyła się do określenia ułamkowego udziału małoletniej w opłatach za mieszkanie.

Sąd przyjął orientacyjny udział małoletniej w tych opłatach na kwotę 300 zł miesięcznie.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki polegają na zapewnieniu niezbędnych potrzeb dziecka.

Dlatego takie wydatki jak np. koszty udziału małoletniej w przyjęciach urodzinowych rówieśników nie stanowią usprawiedliwionych potrzeb.

W ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów jest adekwatna nie tylko do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki, ale i możliwości zarobkowych pozwanego.

Z poczynionych ustaleń stanu faktycznego w oparciu o zeznania pozwanego wynika, że pozwany wykorzystuje on swoje możliwości zarobkowe.

W oparciu o zeznania pozwanego, zaświadczenie i odpis listy płac wynika, że pozwany jest zatrudniony od maja 2018 r. jako kierowca na umowę o pracę i zarabia netto co najmniej 2000 zł miesięcznie.

Sąd uznał, iż spłata zobowiązań finansowych pozwanego nie może odbywać się kosztem małoletniej powódki w sytuacji kiedy zaciągnięte pożyczki, kredyty nie były przeznaczane na potrzeby dziecka.

Skoro na pozwanym ciążą zobowiązania finansowe, to powinien dołożyć należytych starań w uzyskaniu wyższych dochodów np. poprzez pracę w nadgodzinach, lub dodatkowe zatrudnienie w celu spłaty zadłużeń.

Przy ocenie możliwości zarobkowych pozwanego Sąd uwzględnił jego własne koszty utrzymania.

Należy podkreślić, że poza małoletnią powódką pozwany nie ma innych dzieci na utrzymaniu.

Na matce małoletniej powódki ciąży również obowiązek alimentacyjny wobec córki. Zatem zobowiązana jest pokryć pozostałe koszty utrzymania dziecka.

Matka małoletniej powódki ma prawo ubiegania się o przyznanie świadczenia wychowawczego 500plus i zasiłku rodzinnego, co wpłynęłoby na polepszenie sytuacji małoletniej.

Matka nie uprawdopodobniła, że odmówiono jej przyznanie świadczenia wychowawczego 500plus i zasiłku rodzinnego na dwoje dzieci.

Powody jakie podała dla których nie pobiera świadczenia wychowawczego 500plus i zasiłku rodzinnego są dla Sądu niezrozumiałe.

Tym bardziej, że Sąd wydał postanowienie o zabezpieczeniu powództwa o alimenty w dniu 15 czerwca 2018 i mogła wykazać, że sądownie pozwany został zobowiązany do łożenia do łożenia kwoty po 500zł miesięcznie na rzecz małoletniej powódki.

W ocenie Sądu matka małoletniej powódki nie przedstawiła w sposób wiarygodny swojej rzeczywistej sytuacji majątkowej.

Wydatki jakie przedstawiła w sposób znaczny przekraczają ujawniane przez nią dochody. Nie ujawniła środków pieniężnych z których zakupiła w roku 2017 samochód marki V..

Z poczynionych ustaleń w oparciu o zeznania matki małoletniej powódki wynika, że pobiera zasiłek dla bezrobotnych w kwocie 615 zł miesięcznie oraz z dodatkowej pracy rozliczania faktur uzyskuje dochód 600 zł miesięcznie oraz korzysta z pomocy rzeczowej swojego ojca.

Niemniej jednak nie uprawdopodobniła wysokości dodatkowej pracy ani pomocy rzeczowej swojego ojca.

Ponieważ matka małoletniej powódki dorywczo pracuje , zatem wysokość dochodów z tej pracy jest dla Sądu trudna do ustalenia. W ocenie Sądu matka jest zdolna ponosić finansowo pozostałe koszty utrzymania córki.

Mając na uwadze, że matka czyni osobiste starania o utrzymanie i wychowanie małoletniej powódki w czym w części wykonuje swój obowiązek alimentacyjny (art. 135 § 2 kro) to zasadnym jest, aby jej udział w kosztach utrzymania małoletniej powódki był niższy od udziału pozwanego.

Sąd zasądził alimenty zgodnie z żądaniem od dnia 23 marca 2018 r., tj. od dnia złożenia pozwu przeciwko pozwanemu z tą datą roszczenie stało się wymagalne.

Sąd oddalił powództwo ponad zasądzoną kwotę jako zbyt wygórowane do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki i do aktualnych możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

Sąd poczynił ustalenia stanu faktycznego w oparciu o materiał dowodowy wskazany w tych ustaleniach.

Matka małoletniej powódki przedstawiła faktury, rachunki na okoliczność poczynionych wydatków na rzecz małoletniej powódki, ale są przedstawiane wybiórczo i dotyczą one w przeważnej części lat 2016 i 2017. Zatem odnośnie wydatków, potrzeb dziecka Sąd opierał się o dowód z zeznań matki małoletniej powódki.

Na podstawie art. 113.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd orzekł o obciążeniu pozwanego kosztami sądowymi ( 12 miesięcy x 700 zł = 8400 x 5% = 420 zł).

W pozwie matka małoletniej powódki reprezentowana przez pełnomocnika zawodowego wniosła o zwrot kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisowych.

Na podstawie art. 98 kpc Sąd orzekł o kosztach procesu – o zwrocie kosztów zastępstwa procesowego od pozwanego na rzecz strony powodowej.

O wysokości kosztów zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie § 4 ust. 4 i § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Mając na względzie powyższe okoliczności orzeczono jak w sentencji.