Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 31 października 2019 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Mróz

Sędziowie: Maria Kołcz

Paweł Banach (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2019 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., P. (...)z siedzibą w W., Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. i G. M. K.

przeciwko dłużniczce U. P.

przy udziale nabywcy licytacyjnego R. K.

w przedmiocie egzekucji z nieruchomości prowadzonej przez komornika sądowego przy S. R. w K. A. S. sygn. akt (...)

na skutek zażalenia dłużniczki na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 01 sierpnia 2019 r., sygn. akt (...)

postanawia:

oddalić zażalenie .

(...)

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2019 r. S. (...) przysądził nabywcy licytacyjnemu R. K. nieruchomość stanowiącą działkę niezabudowaną nr (...) w użytkowaniu wieczystym, przeznaczoną pod zabudowę usługowo – handlową położoną w K. przy ul. (...), dla której S. (...) w K. prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), będącej przedmiotem przetargu w dniu 5 lutego 2019 r., za uiszczoną przez licytanta cenę nabycia (...)zł, którą to cenę zapłacono w całości oraz zobowiązał dłużnika do wydania prawa opisanego w pkt I postanowienia.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji wskazał, że postanowienie z dnia 5 lutego 2019 r., którym udzielono nabywcy licytacyjnemu przybicia, jest prawomocne. Jako, że nabywca licytacyjny uiścił w całość cenę nabycia ww. prawa, wykonując tym samym warunki licytacyjne, na podstawie przepisu art. 998 § 1 k.p.c. Sąd przysądził licytowaną nieruchomość.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła dłużniczka, a zaskarżając je w całości, zarzuciła jego przedwczesność, albowiem Sąd I Instancji nie rozpoznał uprzednio wniosku dłużnika z dnia 10.04.2019 r złożonego w trybie art. 759 § 2 k.p.c. mającego istotny wpływ na przebieg egzekucji z nieruchomości, a wobec tego wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i nakazanie rozpoznanie wniosku dłużnika złożonego w trybie art. 759 § 2 k.p.c. oraz nakazanie powtórzenia temu sądowi I licytacji nieruchomości.

W uzasadnieniu zażalenia, dłużniczka wskazała, że Sąd I instancji nie rozpoznał złożonego przez nią w dniu 10.04.2019 r wniosku o sprawdzenie czy komornik sądowy nie naruszył przepisów k.p.c. w odniesieniu do egzekucji z nieruchomości, albowiem z informacji dłużnika wynika, iż tytuł wykonawczy wierzyciela tj. nakaz zapłaty S. (...) w K. w sprawie pod sygn. akt (...) będący podstawą egzekucji został przeniesiony na inny podmiot tj. (...) sp. z o.o. na mocy postanowienia z 19.09.2017 r o nadaniu klauzuli wykonalności na rzecz nowego wierzyciela, co wynika z akt dwóch postepowań egzekucyjnych prowadzonych przez komornika sądowego w sprawach (...). Wobec tego zdaniem dłużnika egzekucja jest prowadzona wadliwie, a z uwagi na powyższe licytacja z 5.02.2019 r podlega unieważnieniu, wobec tego uchyleniu podlega także postanowienie o przybiciu. Analogicznie do powyższej sytuacji doszło do przeniesienia wierzytelności w sprawie nakazu zapłaty w sprawie o sygn.. akt (...) z (...) S. (...) w K. i nadaniu temu orzeczeniu klauzuli wykonalności w sprawie (...), które to tytuły znajdują się w aktach ww. prowadzonych spraw przez komornika sądowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na wstępie należy przypomnieć, że egzekucja z nieruchomości składa się z kilku etapów. Nieprawidłowości w toku licytacji, aż do jej zamknięcia podlegają zaskarżeniu skargą na czynności komornika (art. 986 k.p.c.). Dłużniczka opiera obecnie swoje zażalenie na nieprawidłowości polegającej na nierozpoznaniu jej wniosku o podjęcie w trybie art. 759 § k.p.c. działań przez Sąd zmierzających do stwierdzenia, czy komornik nie obraził przepisów prawa procesowego prowadząc egzekucję na podstawie tytułu wykonawczego, z którego uprawnienia zostały przeniesione na inny podmiot w 2017 r. Przyjmując, że dłużniczka wiedzę o tym musiała mieć już przed licytacją i udzieleniem przybicia jako zainteresowana mogła zakwestionować te okoliczności przez wniesienie skargi na czynność komornika.

W kolejnym etapie postępowania na postanowienie sądu w przedmiocie przybicia przysługuje zażalenie. Może jednak ono być oparte tylko na zarzutach, które naruszają prawa skarżącego (art. 997 k.p.c.). Podstawą zażalenia na postanowienie w przedmiocie przybicia mogą być uchybienia jakie wystąpiły w toku dotychczasowej egzekucji, jednak z wyłączeniem tych kwestii, które zostały prawomocnie rozstrzygnięte. W sprawie dłużniczka zaskarżyła postanowienia o przybiciu z dnia 5.02.2019 r - nie podnosząc w nim obecnie wskazywanych okoliczności. W trakcie dalszego postępowania przed S. (...) w Ś. rozpoznającym zażalenie na postanowienie o udzieleniu przybicia dłużniczka również nie podnosiła okoliczności złożenia wniosku o podjęcie działań przez Sąd w oparciu o przepis art. 759 § 2 k.p.c.. W dniu 5 lipca 2019 r zażalenie zostało rozpoznane przez S. (...), który je oddalił, a wobec tego orzeczenie o przybiciu stało się prawomocne.

Dalszym etapem postępowania egzekucyjnego jest przysądzenie własności (art. 998 -1103 k.p.c.). Z punktu widzenia procesowego przedmiot merytorycznego badania sądu w tej fazie postępowania egzekucyjnego jest ograniczony do przesłanek objętych art. 998 § 1 k.p.c. Kontrola sądu sprowadza się więc do stwierdzenia, czy postanowienie o przybiciu lub ustaleniu ceny nabycia jest prawomocne i czy zostały wykonane warunki licytacyjne, albo też wpłacona została cała cena kupna. Poza tak określonym zakresem rozpoznania sprawy pozostaje ocena prawidłowości postępowania egzekucyjnego w poprzednich etapach i jego ewentualnych uchybień, które z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o przybiciu ulegają prekluzji. Wynika to wprost z art. 998 § 2 zd. drugie k.p.c., który wyłącza z podstaw zażalenia na postanowienie o przysądzenie własności uchybienia sprzed uprawomocnienia się przybicia. Dotyczy to wszelkich możliwych uchybień bez względu na ich charakter i rangę (orzeczenie SN z dnia 15 grudnia 1997 r. I CKN 371/97 nie publ.). Uwagi te czynią chybionym zarzut naruszenia art. 795 § 2 k.p.c. poprzez przedwczesność postanowienia o przybiciu, albowiem okoliczności wskazane we wniosku mogły być przedmiotem badania na wcześniejszym etapie postępowania. Niezależnie od powyższego S. (...)badając przedmiotowe zażalenie zauważa, że jakkolwiek wniosek oparty o przepis art. 759 § 2 k.p.c został złożony w dniu 11.04.2019 r i jak wskazuje na to sygn. akt został zarejestrowany pod sygn. akt (...), to jednak jego treść nie mogła w istocie wstrzymać czynności związanych z wydaniem zaskarżonego postanowienia. Dłużniczka zarzuca nieprawidłowość podstawy prowadzenia egzekucji, przy czym wierzycielami egzekwującymi – jak wynika z przedmiotowych akt - pozostają obecnie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., P. (...) z siedzibą w W., Grupa (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. i G. (...) K., co musiało być badane z urzędu przez S. (...)w K. wobec pozyskania informacji od komornika sądowego H. S. likwidatora kancelarii komorniczej A. S. (vide(...) akt sprawy) z dnia 1.08.2019 r, a zatem z urzędu były badane okoliczności skutecznego przejścia uprawnień z poprzedniego podmiotu ze sprawy prowadzonej poprzednio pod sygn. akt (...) a obecnie (...) tj. (...) sp. z o.o. w K. na (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Wniosek dłużniczki z 11.04.2019 r nie zawiera nadto uzasadnionych merytorycznych zarzutów, kwestionujących skuteczność ww. przejścia, tym bardziej, że z ww. akt nie wynika aby zaskarżyła ona postanowienie S. (...) w K. z dnia (...)r w sprawie (...), o czym musiała mieć wiedzę najpóźniej po otrzymaniu pism komornika z (...) czy z dnia (...)r ((...)), w którym wymieniono (...) sp. z o.o. w W. jako podmiot będący następcą prawnym na podstawie nakazu zapłaty z dnia (...) r S. (...)w K. w sprawie o sygn. akt (...)opatrzonego klauzulą wykonalności z dnia (...) r na rzecz pierwotnego wierzyciela tj. (...) sp. z o.o. w K., czyli ten podmiot, który został wymieniony wraz z ww. tytułem w zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji oraz informacji o egzekucji z (...)r ((...)) i (...) r. ((...)). Niezależnie zatem od treści art. 998 § 2 k.p.c. okoliczności sygnalizowane przez dłużnika w piśmie złożonym dnia 11.04.2019 r zostały zbadane przed wydaniem zaskarżonego orzeczenia, a przez to nie można podzielić zarzutów dłużniczki iż jest ono przedwczesne. Nadzór w trybie art. 759 § 2 k.p.c. nie powinien prowadzić do uchylenia tych czynności egzekucyjnych, które się uprawomocniły, a w szczególności tych, które przyznały stronom lub osobom trzecim określone prawa. Uchylenie w tym trybie postanowień kończących postępowanie egzekucyjne naruszyłoby omawiany przepis, który mówi o uchylaniu spostrzeżonych uchybień tylko w toku egzekucji. Brak stwierdzenia wadliwości w podstawach egzekucji, nie wymagał od Sądu I instancji podejmowania dodatkowych czynności.

Gdy zatem zarzuty zażalenia nie mogły być uwzględnione, albowiem nie odpowiadały prawu, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zażalenie podlegało oddaleniu.

(...)