Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 października 2018 r. w G. sprawy z powództwa V. K. przeciwko (...) Towarzystwo (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda V. K. na rzecz pozwanego (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. kwotę 4.117 zł (cztery tysiące sto siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od powoda V. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 279,31 zł (dwieście siedemdziesiąt dziewięć złotych trzydzieści jeden groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 75/18

UZASADNIENIE

STAN FAKTYCZNY

V. K. zawarł z (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. dobrowolną umowę ubezpieczenia autocasco pojazdu o nr rej. (...) (polisa (...)). Umowa była zawarta w wariancie (...), ze stałą sumą ubezpieczenia (77.400 zł) – ubezpieczenie autocasco wypadkowe. Jej integralną częścią były Ogólne warunki ubezpieczenia Autocasco (k. 57-62).

Okoliczności bezsporne

Pojazd objęty ochroną ubezpieczeniową został uszkodzony w dniu 17 marca 2016 r. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił powodowi odszkodowanie w wysokości 19.172,81 zł. Powód nie przedstawił żadnych faktur ani rachunków za naprawę uszkodzonego pojazdu.

Okoliczności bezsporne

Wypłacone odszkodowanie nie było niższe niż szacowany koszt naprawy uszkodzeń pojazdu wg parametrów wynikających z Ogólnych warunków ubezpieczenia Autocasco.

Dowód: opinia biegłego K. K., k. 148-164

OCENA DOWODÓW

Opinia biegłego jest zdaniem Sądu jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna. Zarzuty pełnomocnika powoda do tej opinii są pozbawione znaczenia, gdyż nie dotyczą jej wartości merytorycznej, lecz założeń, które wynikają z postanowienia sądu dopuszczającego na rozprawie ten dowód. Obecna na rozprawie (k. 135) profesjonalna pełnomocnik powoda nie złożyła do tego orzeczenia zastrzeżenia w trybie art. 162 k.p.c., a więc nie mogła się i nie może w dalszym toku procesu powoływać na jego niezasadność lub wadliwość.

Pozostałe ustalenia faktyczne są bezsporne. Stan techniczny pojazdu przed szkodą nie był kwestionowany przez ubezpieczyciela.

KWALIFIKACJA PRAWNA

Powództwo jest w całości niezasadne. Z treści pozwu wynika, że pełnomocnik powoda będący adwokatem niepoprawnie ujął uwarunkowania reżimu prawnego dochodzonego roszczenia. Przedstawiona w uzasadnieniu pozwu argumentacja (w tym przywołana judykatura, w szczególności uchwała SN z dnia 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03) odnosi się w sposób oczywisty tylko do problematyki wyliczania odszkodowań w przypadku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody (tzw. OC). Dotyczy to zarówno kwestii rynkowego poziomu cen usług naprawczych oraz części zamiennych, jak i braku obowiązku przedstawienia rachunków (faktur) za naprawę. Tej argumentacji nie można przenosić na inne reżimy odpowiedzialności ubezpieczycieli. Nie można tworzyć swoistej prawnej „hybrydy” i wybierać z różnych reżimów odpowiedzialności tego, co akurat odpowiada zainteresowanemu. Reasumując, wywody prawne pełnomocnika powoda są błędne.

W niniejszym przypadku zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela wynika z dobrowolnej umowy ubezpieczenia autocasco (AC) i OWU jako jej integralnej części. Sposób wyliczenia odszkodowania jest szczegółowo i przejrzyście unormowany w Ogólnych warunkach ubezpieczenia autocasco (k. 57-62).

Niespornym jest, że powód nie udokumentował naprawy: nie przedstawił faktur ani rachunków, co z mocy pkt XXI.5 OWU AC prowadzi do przejścia na ustalenie odszkodowania w wariancie (...). W tym zaś wariancie wysokość szkody ustala się przy następujących parametrach: stawka roboczogodziny 60 zł (netto), ceny części alternatywnych, w przypadku braku takich: pomniejszenie o 30% cen części oryginalnych (pkt XXI.3 OWU AC).

Wyliczona przy takich parametrach wysokość należnego powodowi odszkodowania to: 16.531 zł ( netto), a więc nawet niższa niż faktycznie przyznana powodowi, skutkując całkowitą bezzasadnością powództwa.

Wywody pełnomocnika powoda na temat strony internetowej pozwanego nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie jest ona objęta treścią stosunku prawnego stron. Takie strony zawsze mają charakter prawnie niewiążący, informacyjny, reklamowy, co jest dość oczywiste. Nie przedstawiono zresztą dowodu, że treść strony internetowej w danym momencie w ogóle istniała w określonej formie.

Mając powyższe na uwadze na mocy art. 805 § 1 k.c. w zw. z pkt XXI.3 i ppkt 5 OWU AC) orzeczono jak w punkcie I. sentencji.

KOSZTY

O kosztach procesu orzeczono jak w punkcie II. sentencji na mocy art. 98 § 1 k.p.c. Na zasądzone od przegrywającego proces powoda na rzecz pozwanego koszty składa się: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (3.600 zł, § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł), zaliczka (500 zł).

W punkcie III. sentencji na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążono powoda nieuiszczonymi kosztami sądowymi, stanowiącymi niezaliczkowaną część wynagrodzenia biegłego (279,31 zł), wypłaconą tymczasowo przez Skarb Państwa.