Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Protokolant: protokolant sądowy Małgorzata Łojewska

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 r. w Krakowie

na rozprawie sprawy z odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 maja 2015 r., przez wykonawcę (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. w postępowaniu o zamówienie publiczne, prowadzonym przez Skarb Państwa - Jednostkę Wojskową Nr (...)w K. z siedzibą w R.

na skutek skargi zamawiającego

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej

z dnia 8 czerwca 2015 r., sygnatura akt KIO 1073/15

1.  oddala skargę;

2.  zasądza od Skarbu Państwa - Jednostki Wojskowej Nr (...) w K. z siedzibą w R. na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. kwotę 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego.

SSO Katarzyna Biernat – Jarek SSO Agnieszka Cholewa – Kuchta SSO Paweł Szewczyk

II Ca 1479/15 [Sąd 00:00:01.648]

Skarga jest bezzasadna. W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że Sąd Okręgowy w Krakowie w pełni podziela podstawę faktyczną ustaloną i przytoczoną przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu wyroku z dnia 8 czerwca 2015 roku. Trzeba zwrócić uwagę, że wbrew zarzutom skargi, o których za chwilkę bardziej szczegółowo będzie powiedziane, stan faktyczny w istocie sprawy nie budzi wątpliwości, a mianowicie dnia 17 marca 2015 roku zamawiający Jednostka Wojskowa (...) na swojej stronie internetowej opublikował specyfikację istotnych warunków zamówienia i to zamówienie zostało podzielone na cztery części. Nie budzi też wątpliwości fakt, że czterema pismami z dnia 17 kwietnia 2015 roku odwołujący wezwał, zamawiający wezwał odwołującego do uzupełnienia szeregu dokumentów stanowiących o spełnieniu warunków udziału w postępowaniu i między innymi w tych wezwaniach, w tych czterech wezwaniach z dnia 17 kwietnia 2015 roku oczekiwano w dwóch punktach aktualnych informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w artykule 24 ustęp 1 punkt 4 do 8 ustawy Prawo o zamówieniach publicznych, osobno na każdej części zamówienia, w punkcie drugim aktualnych informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w artykule 24 ustęp 1 punkt 10 do 11 ustawy o zamówieniach publicznych, osobno na każdej części zamówienia. Ten element stanu faktycznego nie budzi wątpliwości. Nie budzi również wątpliwości, że odwołujący przedłożył tylko jeden egzemplarz wymaganych dokumentów w związku z tym zostały one uwzględnione do części, jednej z części zamówień, natomiast do pozostałej części zamówień zostały nieuwzględnione. Zatem odwołujący (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością został potraktowany jako podmiot, który nie wykazał tych okoliczności formalnych, które wymaga ustawa Prawo o Zamówieniach Publicznych. W istocie pozostało sporem w sprawie i to jest spór co do oceny prawnej jaka jest konsekwencja takiego, a nie innego postępowania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...). W tym zakresie trzeba powiedzieć, uznać, że stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej jest zasadne. Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniła, przeanalizowała dokument, który inicjował postępowanie, a mianowicie specyfikację indywidualnych warunków zamówienia. I tutaj została w uzasadnieniu tego orzeczenia przytoczona in extenso treść, stosowna treść tego dokumentu, a mianowicie część trzecia -sporządzanie ofert i Krajowa Izba Odwoławcza zauważyła, że w ramach tych wymogów formalnych zamawiający wyodrębnił sytuację, kiedy oczekuje określonych informacji dla każdej części zamówienia od sytuacji, kiedy takiego wyodrębnienia nie dokonał. I właśnie ostatni tiret tego wskazanego punktu tej części trzeciej został tutaj przytoczony przez Krajową Izbę i brzmi on tak: dokumenty nie będące załącznikami zamawiającego, a wymagane w celu wykazania spełnienia warunków udziału w postępowaniu oraz wykazania braku podstaw o wykluczenie, o których mowa odpowiednio w artykule 22, 24, szczegółowo one były już przytaczane. Zasadniczym rozumowaniem Krajowej Izby Odwoławczej było uznanie, że ten dokument w specyfikacji nie został określony jako wymagany dla każdej części osobno. Należy z tym rozumowaniem Krajowej Izby się w pełni zgodzić z tej przyczyny, że ten dokument, specyfikacja indywidualnych warunków umowy, indywidualnych warunków zamówienia, ona rozpoczyna procedurę przetargową. Ten dokument stanowi podobna rolę jak ogłoszenie o aukcji, czy przetargu, określone w kodeksie cywilnym. A więc ten dokument określa warunki jakie powinni spełniać oferenci, czyli osoby przystępujące do tego przetargu. Ten dokument określa krótko mówiąc pewne reguły postępowania. Tych reguł postępowania nie można zmienić, ponieważ przystąpienie oferenta traktowane jest, oferenta do zamówienia, jako rodzaj pewnego porozumienia co do dalszego trybu postępowania.

Skoro w specyfikacji indywidualnych warunków zamówienia nie był wyszczególniony warunek przedstawienia owych zaświadczeń karnych dla każdego z części zamówienia, to trzeba powiedzieć, że nie było takiej powinności po stronie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ponieważ sytuacji tej nie zmieniają pisma wzywające do uzupełnienia braków odrębnych dla każdego postępowania, gdy jak już zostało powiedziane prawa i obowiązki stron co do dalszego postępowania określa specyfikacja istotnych warunków zamówienia, a więc skoro ta specyfikacja ich nie określała, to późniejsze wezwanie nie mogło zmieniać tych reguł postępowania określonych w tym dokumencie pierwotnym. Więc to jest istota sprawy, należycie uchwycona przez Krajową Izbę i z którą Sąd Okręgowy w Krakowie tutaj zgadza się. Natomiast jeżeli chodzi o poszczególne ustosunkowanie się do zarzutów, które zostały zgłoszone w skardze, to należy powiedzieć tak, że one są, jest ich trzynaście aż. W dużej mierze stanowią powtórzenie, w dużej mierze są, można powiedzieć, zupełnie pozbawione mocy zarzutu, ponieważ one tylko jakby odnoszą się do pewnych reguł postępowania, natomiast nie mogą jakby same w sobie stanowić skutecznego zarzutu wobec stanowiska zajętego przez Krajową Izbę. Przechodząc do pierwszego zarzutu naruszenia artykułu 180 w związku z artykułem 192 poprzez uwzględnienie odwołania przeciwnika skargi, stwierdzenie naruszenia przepisów ustawy. I tutaj trzeba powiedzieć tak, skarżący mówi, że powinna być skarga odrzucona, ale w żaden sposób nie motywuje dlaczego skarga powinna być odrzucona i argument przeciwnika odwołujący się do artykułu 180 ustęp 2 ustawy o zamówieniach publicznych jest słuszny, ponieważ przy tej wartości zamówienia odwołali się od tego etapu w określonym czasie, który podlegał zaskarżeniu. Natomiast jakby przypadkowe jest powołanie artykułu 192, ponieważ artykuł 192 ustawy o zamówieniach publicznych mówi o sposobie rozstrzygania przez Sąd, czyli można powiedzieć ten przepis określa technikę procedowania, a nie określa o meritum. Ten artykuł 192 mówi, że uwzględnia o wyroku i tak dalej i mówi jakie mogą być potencjalne rozstrzygnięcia. To rozstrzygnięcie zostało zawarte w formie wyroku, a więc tutaj nie można postawić zarzutu, że ten przepis został naruszony. Kolejny zarzut, zarzut drugi to jest naruszenie przepisów postępowania, artykuł 190 ustęp 7 ustawy prawo o zamówieniach publicznych. Przepis ten brzmi: Izba ocenia wiarygodność i moc dowodu według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. No to tu już zostało powiedziane. Stan faktyczny sprawy w istocie nie budził wątpliwości, a więc zarzut błędnych ustaleń jest zarzutem zupełnie nieuprawnionym i nie został w żaden sposób umotywowany, zwłaszcza w taki sposób, aby mógł być skutecznie uwzględniony, to znaczy w ten sposób, aby można było zarzucić błąd rozumowania, błąd logiczny, błąd niezgodny z doświadczeniem życiowym popełniony przez Krajową Izbę Odwoławczą. Kolejny zarzut jest zbyt ogólnikowy, ponieważ dotyczy naruszenia artykułu 190 ustęp 1, który brzmi, że strony i uczestnicy postępowania odwoławczego zobowiązani są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktu z których wywodzą skutki prawne. Ten przepis jest adresowany raczej do stron i uczestników postępowania. Zatem trudno powiedzieć, żeby Krajowa Izba Odwoławcza miała ten przepis naruszyć. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia artykułu 196 ustęp 4 przez sporządzenie uzasadnienia niespełniającego wymogów określonych w tym przepisie. Trzeba powiedzieć tak, uzasadnienie i zarzut wadliwego sporządzenia uzasadnienia jest tylko wtedy uzasadniony, kiedy uzasadnienie ma tak ubogą treść i jest tak niedoskonałe, że nie można odtworzyć rozumowania organu niższej instancji. Tutaj to rozumowanie zostało przedstawione, a to że odwołujący, skarżący nie zgadza się z nim, to już jest zupełnie inna kwestia, [ns 00:08:52.549] zarzutu nie można było sporządzić wadliwego sporządzenia uzasadnienia. Nadto tak jak już zostało powiedziane to rozumowanie Krajowej Izby, podstawowe, to znaczy, że ten dokument nie był wymieniony w specyfikacji, a w związku z tym nie był wymagany do każdego zamówienia osobno, tutaj jest prawidłowo przyjęte przez Krajową Izbę. Również też podniesienie tych zarzutów związanych z nieustosunkowaniem się do artykułu 7, 24, 89, 91 ustęp 1 punkt 1 w istocie nie ma, nie może mieć wpływu na niniejszą sprawę, ponieważ to są można powiedzieć ogólne zasady postępowania w postępowaniu w ramach zamówień publicznych i w związku z tym kwestia unieważnienia, to są można powiedzieć innymi słowy, to są konsekwencje jakby zaistnienia pewnych uchybień, czy pewnych braków po stronie oferenta, natomiast to nie są przepisy, które bezpośredn ... i te przepisy tutaj jakby zostały wskazane, że nie doszło do naruszenia powinności, żeby ze strony oferenta, czyli przystępującego do zamówienia prawa publicznego. Następny zarzut dotyczy nieprawidłowego pojęcia oferty częściowej. I tutaj nie sposób oprzeć się wrażeniu, że skarżący jakby chce postawić znak równości między ofertami częściowymi, a między różnymi przetargami. Oferta częściowa dotyczy świadczeń podzielnych, a więc jest jeden przetarg, który może być częściami spełniony. On nie musi być spełniony przez wszystkie podmioty, a więc jego podzielność jest możliwa. Natomiast nie możemy powiedzieć w ten sposób, że tutaj doszło automatycznie do kilku przetargów, bo trzeba byłoby powiedzieć, że od razu nie byłoby żadnej różnicy między kilkoma osobnymi przetargami, a jednym podzielnym. Jeden podzielny to oznacza właśnie, że kilka podmiotów może wykonać różne części. Dotyczy to naturalnie świadczeń podzielnych. Tutaj w tej sytuacji mieliśmy do czynienia ze świadczeniami podzielnymi. Zatem [ns 00:11:02.964] zapewnienie zasady. Na to trzeba zwrócić uwagę, że skoro istniało, jedno zamówienie publiczne zostało ogłoszone i w ramach tego zostało wykazane w sensie materialnym, brak istnienia przeszkody w postaci wyroków karnych skazujących określonych szczegółowo w artykułach, które zostały już podane, no to trudno powiedzieć zasadnie, że ten przystępujący do zamówienia publicznego nie wykazał braku przeszkody do uczestniczenia w tym przetargu. Następne zarzuty stanowią już w dużej mierze powielenie tych wszystkich zarzutów, które zostały już powiedziane, one można powiedzieć zupełnie z innej perspektywy jakby mówią o tym całym, ale z perspektywy innej przepisów, bo artykuł 24 został już omówiony. W sensie materialnym te przesłanki zostały wykazane. Wykazane zostały w sposób prawidłowy. Jeżeli chodzi o kolejny zarzut, artykuł 25, przez uznanie, postawił skarżący zarzut polegający na błędnej wykładni przez uznanie, że wymagalne dokumenty [ns 00:12:13.580] przeciwnika nie stanowiły dokumentów niezbędnych do postępowania. No to już zostało wyjaśnione. No i dalsze argumenty, trzeba powiedzieć tak, w sposób wyraźny powtarzają to samo. To samo powtarzają, więc one nic nie wnoszą. Jeżeli, bo skoro to rozumowanie, przypomnę, jest proste, czy został przedłożony dokument, czy nie został przedłożony, no to już można powiedzieć pozostałe przepisy przytoczone w skardze są dokładnie tylko można powiedzieć konsekwencją. Jeżeli przyjmiemy, że zostały złożone, to konsekwencje będą takie jak przy złożonych, dalszych przepisach. Jeżeli przyjmiemy, że nie zostały, odwrotnie, no to będą konsekwencje inne. Natomiast Izba nie naruszyła tych przepisów, bo skoro Izba przyjęła takie założenie, to dalsze przepisy są konsekwencjami, a więc tylko i wyłącznie w zasadzie można powiedzieć te zarzuty mogłyby dotyczyć tego, czy rzeczywiście prawidłowo została oceniona, więc spełnienie wymogów formalnych przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z tym już nie ma potrzeby szczegółowego omawiania dalszego tych zarzutów, które są dokładnie jakby powieleniem, przytoczeniem, jakby odwołują się do konsekwencji przyjętego stanowiska w sprawie. W związku z tym skargę należało oddalić na podstawie artykułu 198 f ustęp 2 ustawy prawo o zamówieniach publicznych, a o kosztach orzeczono na podstawie artykułu 198 f ustęp 5 przywołanej ustawy w związku z paragrafem 6 punktem 7 w związku z paragrafem 12 ustęp 1 punkt 1 Rozporządzenia 28 lutego 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Dziękuję bardzo. To wszystko.

[Koniec tekstu 00:14:07.818]