Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) M. B., (...) spółki jawnej w C.

przeciwko G. T. i R. G.

o zapłatę

I zasądza solidarnie od pozwanych G. T. i R. G. na rzecz powoda (...) M. B., (...) spółki jawnej w C. kwotę 3874,30 zł (trzy tysiące osiemset siedemdziesiąt cztery złote trzydzieści groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 maja 2018 roku do dnia zapłaty;

II zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 3236,54 zł (trzy tysiące dwieście trzydzieści sześć złotych pięćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 1199/18 upr

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 kwietnia 2019 r.

Pozwem z dnia 23 maja 2018 roku powód (...) M. B., (...) spółka jawna w C. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych G. T. i R. G. kwoty 3.874,30 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż pozwani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą ,,Salon (...) zawarli z powodem umowę sprzedaży mebli kuchennych. W meblach dostarczonych przez pozwanych w listopadzie 2017 roku zaczęły ujawniać się liczne wady, wobec czego powód pismem z dnia 22 listopada 2017 roku wezwał pozwanych do usunięcia wad przedmiotu umowy. Powód nadmienił, iż pozwani dokonali wymiany jedynie blatów i frontów kuchennych, natomiast nie usunęli wad krzeseł kuchennych. Powód na własny koszt dokonał naprawy wskazanych krzeseł. W związku z tym powód obniżył cenę krzeseł z kwoty 8.016,30 zł netto o koszt usunięcia wad przedmiotu umowy, czyli o kwotę 4.142 zł, wzywając pozwanych do zapłaty kwoty 3.874,30 zł z tytułu obniżenia ceny.

W dniu 8 czerwca 2018 roku Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, orzekając zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwani w przepisanym terminie złożyli sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnieśli o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwani wskazali, iż powództwo w całości opiera się na faktach nieprawdziwych. Pozwani przyznali, że w ramach prowadzonej działalności sprzedali powodowi meble kuchenne oraz krzesła, jednakże zaprzeczyli, by krzesła te posiadały jakiekolwiek wady fizyczne. W ocenie pozwanych wady, jakie ujawniły się w listopadzie 2017 r., były wynikiem zwykłego zużycia eksploatacyjnego. W związku z powyższym pozwani odmówili spełnienia jakichkolwiek roszczeń z tytułu rękojmi. Pozwani nadmienili, iż powód nie przedstawił żadnego dowodu na wykonanie usługi naprawy krzeseł na koszt powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

Strona powodowa, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zakupiła w 2016 roku u pozwanych meble kuchenne oraz 95 sztuk krzeseł metalowych do swojego zakładu produkcyjnego (stołówki) w C. przy ul. (...). Strona pozwana dostarczyła meble oraz krzesła, a powód uiścił ustaloną cenę.

(okoliczność bezsporna)

Strona pozwana przed przyjęciem zlecenia wiedziała do jakiego pomieszczenia przeznaczone są meble i do jakich celów będą używane.

(dowód: zeznania świadka I. O. – k. 90-92; zeznania świadka P. K. – k. 139v-140)

Za zakupione meble pozwani wystawili trzy faktury VAT: fakturę VAT nr (...) z dnia 3 marca 2016 r. na kwotę 17.000 zł brutto (w tym 42 sztuki krzeseł za cenę jednostkową 81,30 zł netto), fakturę VAT nr (...) z dnia 13 lipca 2016 r. na kwotę 11.000 zł brutto (w tym 29 sztuk krzeseł za cenę jednostkową 81,30 zł netto) oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 7 października 2016 r. na kwotę 8.880 zł brutto (w tym 24 sztuki krzeseł za cenę jednostkową 93,50 zł netto).

(dowód: faktura VAT FS (...) – k. 12; faktura VAT FS (...) – k. 13; faktura VAT FS (...) – k. 14)

W meblach dostarczonych przez pozwanych w 2017 roku zaczęły ujawniać się liczne wady, tj. rdzewienie krzeseł, ich łamanie się i rozpadanie, przecieranie się poszycia krzeseł, odbarwienia blatów, puchnięcie frontów meblowych, rdzewienie elementów metalowych. Po ujawnieniu się pierwszych usterek strona powodowa zgłosiła je pozwanym telefonicznie. Następnie powód pismem z dnia 22 listopada 2017 roku wezwał pozwanych do usunięcia wad przedmiotu umowy w terminie do 1 grudnia 2017 r. Pismem datowanym na dzień 6 grudnia 2017 roku pełnomocnik pozwanych poinformował powoda o możliwości dokonania stosownej wymiany odpłatnie w ramach oddzielnej usługi.

(dowód: pismo powoda z dnia 22 listopada 2017 r. wraz z wydrukiem śledzenia przesyłki – k. 32-34; pismo pełn. pozwanych z dnia 6 grudnia 2017 r. – k. 47; zeznania świadka I. O. – k. 90-92; zeznania świadka P. K. – k. 139v-140; dowód z przesłuchania pozwanego G. T. – k. 129-130)

Pozwani dokonali wymiany blatów i frontów kuchennych, nie usuwając wad krzeseł kuchennych. W związku z tym powód obniżył cenę krzeseł z kwoty 8.016,30 zł netto o koszt usunięcia wad przedmiotu umowy, tj. o kwotę 4.142,00 zł netto, ustaloną na podstawie kosztorysu naprawy. Pismem z dnia 15 stycznia 2018 roku powód poinformował pozwanych o obniżeniu ceny oraz wezwał do zapłaty kwoty 3.874,30 zł do dnia 29 stycznia 2018 roku.

(dowód: pismo powoda z dnia 15 stycznia 2018 r. wraz z wydrukiem śledzenia przesyłki – k. 30-31; kosztorys naprawy – k. 15; dowód z przesłuchania P. B. – k. 140; zeznania świadka I. O. – k. 90-92; zeznania świadka P. K. – k. 139v-140)

Przedmiotowe krzesła dostarczone przez pozwanych zostały wykonane z cechami jakościowymi, które nie uwzględniają przeznaczenia i środowiska użytkowania, posiadając wady. Zastrzeżenia dotyczą natury wykonawczej i projektowej. Krzesła wymagają naprawy z wymianą elementów konstrukcji stelaża i siedziska. Wysokość należnego wynagrodzenia za wykonanie prac poprawkowych przysługuje powodowi w kwocie 5.871,63 zł netto.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu drzewnictwa, wyrobów meblarskich i stolarki budowalnej M. S. – k. 68-87; wyjaśnienia biegłego złożone na rozprawie w dniu 25 lutego 2019 r. – k. 107-107v)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony postępowania oraz opinii biegłego sądowego z zakresu drzewnictwa, wyrobów meblarskich i (...) budowlanej (...) wraz z wyjaśnieniami biegłego złożonymi na rozprawie, jak również w oparciu o zeznania świadków I. O., P. K., dowód z przesłuchania P. B. w imieniu strony powodowej oraz częściowo w oparciu o dowód z przesłuchania pozwanego G. T..

Strony nie podważały wiarygodności zgormadzonych dokumentów, a również Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich autentyczności. Zważyć przy tym należy, że czym innym jest przyznanie dowodowi z dokumentu waloru prawdziwości, a zatem tego, że nie został on podrobiony czy przerobiony, a czym innym jest wyciąganie stosownych wniosków z treści tego dokumentu.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków I. O. i P. K. w całości, bowiem były jasne, wyczerpujące oraz zgodne zarówno wewnętrznie, jak i z pozostałym materiałem dowodowym przedstawionym przez stronę powodową. Świadkowie zgodnie potwierdzili okoliczności zawarcia umowy sprzedaży oraz rodzaj i sposób zgłoszenia usterek krzeseł. Ponadto zeznali zgodnie, iż strona pozwana wiedziała, do jakiego pomieszczenia przeznaczone są meble i w jakim celu będą używane. Sąd przyznał również walor wiarygodności dowodowi z przesłuchania w imieniu strony powodowej P. B., który potwierdził zeznania powyższych świadków oraz okoliczność częściowego usunięcia przez pozwanych wad blatów i frontów kuchennych.

Sąd dał wiarę dowodowi z przesłuchania pozwanego G. T. w części, w jakiej potwierdził przedmiot zamówienia oraz zgłoszenie wad przez stronę powodową, jak również ich częściowe usunięcie. Jednakże Sąd odmówił wiary zeznaniom pozwanego w pozostałym zakresie, a zwłaszcza co do twierdzeń, iż wady w krzesłach wynikały z ich niewłaściwego użytkowania i uszkodzenia mechanicznego. Twierdzenia te bowiem nie znalazły potwierdzenia w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym w sprawie, w szczególności stały w sprzeczności z ustaleniami dokonanymi przez biegłego sądowego. Ustalając stan faktyczny, Sąd nie oparł się na dowodzie z przesłuchania pozwanego R. G., bowiem czerpał on swoją wiedzę z relacji drugiego pozwanego, nie mając bezpośredniego kontaktu ze stroną powodową oraz informacji odnośnie ustaleń między stronami i realizacji zamówienia.

Sporządzoną w niniejszej sprawie opinię biegłego sądowego z zakresu drzewnictwa, wyrobów meblarskich i (...) budowlanej (...) Sąd uznał za rzetelną i fachową. Biegły po dokonaniu analizy zgromadzonych w sprawie dokumentów oraz oględzin krzeseł wydał jednoznaczną w swych wnioskach i spójną opinię w sprawie, którą podtrzymał w całości na rozprawie w dniu 25 lutego 2019 r. W ocenie Sądu biegły w sposób wiarygodny ustalił, iż przedmiotowe krzesła zostały wykonane z cechami jakościowymi nieuwzględniającymi przeznaczenia i środowiska, w którym są użytkowane, a ponadto wymagają naprawy połączonej z wymianą elementów konstrukcji stelaża i siedziska. Biegły w sposób jasny i precyzyjny określił rodzaj i charakter stwierdzonych wad produktu, jak również szczegółowo określił koszt naprawy krzeseł.

Ustalając stan faktyczny, Sąd miał na uwadze, iż okolicznością bezsporną pozostawało związanie stron umową sprzedaży mebli kuchennych i krzeseł, jak również ich dostarczenie przez stronę pozwaną i zapłatę ceny przez stronę powodową. Strona pozwana zaprzeczyła jednak, aby przedmiotowe krzesła posiadały jakiekolwiek wady fizyczne. W ocenie pozwanych stwierdzone przez powoda wady były wynikiem zwykłego zużycia eksploatacyjnego oraz użytkowania ich w niewłaściwych warunkach.

Przechodząc do rozważań prawnych, należy wskazać, iż zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z kolei w myśl art. 556 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia). Art. 560 § 1 k.c. stanowi zaś, że jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.

W ocenie Sądu niniejsze powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Sąd uznał twierdzenia strony powodowej za uzasadnione, które ponadto zostały w toku postępowania potwierdzone przez biegłego sądowego, jak również zeznania świadków. Biegły sądowy wskazał bowiem, iż przedmiotowe krzesła zostały wykonane z cechami jakościowymi nieuwzględniającymi przeznaczenia i środowiska, w których są użytkowane. W ocenie biegłego krzesła ze względu na występowanie wad z powodu błędnej konstrukcji nie nadają się do użytkowania w podwyższonych warunkach eksploatacji, gdyż ich intensywność użytkowania skraca żywotność, czyniąc towar nieprzydatnym. Tym samym stwierdzone wady wynikają z samych sprzedanych rzeczy, a ujawniły się w wyniku eksploatacji, której parametry są wyższe on normalnej, np. meble mieszkalne. Należy przy tym zaznaczyć, iż pozwani jeszcze przed przyjęciem zlecenia wiedzieli, do jakich celów przeznaczone będą stoły i krzesła, co potwierdziły zgodne zeznania świadka I. O. i P. K.. Nieuzasadnione pozostawały także twierdzenia pozwanych, iż krzesła były używane w niewłaściwych warunkach, tj. w pomieszczeniach niewentylowanych z nadmierną wilgocią. Twierdzenia te stały bowiem w sprzeczności z ustaleniami biegłego, jak również zeznaniami P. B.. Biegły wskazał również, że przedmiotowe krzesła wymagają naprawy połączonej z wymianą elementów konstrukcji stelaża i siedziska, a naprawa ta jest uzasadniona. Wysokość należnego wynagrodzenia za wykonanie prac poprawkowych, przysługującego stronie powodowej biegły ustalił na kwotę 5.871,63 zł netto, a więc nawet wyższą od kwoty żądanej przez stronę powodową. Wszystkie powyższe okoliczności powodują, iż strona powodowa była uprawniona do obniżenia ceny na podstawie art. 560 § 1 k.c. Strona powodowa zasadnie po stwierdzeniu wad wezwała pozwanych do ich usunięcia w wyznaczonym terminie, składając oświadczenie o obniżeniu ceny w sytuacji nieusunięcia wad przez pozwanych. Tym samym zasadne jest żądanie zapłaty przez stronę pozwaną kwoty 3.874,30 zł na rzecz powoda. Sąd miał przy tym na uwadze regulację art. 321 § 1 k.p.c., zgodnie z którym sąd nie może zasądzać ponad żądanie.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd zasądził solidarnie od pozwanych G. T. i R. G. na rzecz powoda (...) M. B., (...) spółka jawna w C. kwotę 3.874,30 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 maja 2018 roku do dnia zapłaty.

O odsetkach orzeczono w myśl art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W niniejszej sprawie powód dochodził odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, co w ocenie Sądu jest uzasadnione. Tym samym Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 23 maja 2018 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W przedmiotowej sprawie stroną przegrywającą proces w całości byli pozwani i to oni winni zwrócić solidarnie powodowi poniesione koszty procesu. Sąd zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 3.236,54 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się: opłata od pozwu w kwocie 100 zł, koszty zastępstwa procesowego powoda w kwocie 900 zł (§ 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r, w sprawie opłat za czynności adwokackie /Dz.U. z 2015 r., poz. 1800/) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa, kwota 66,80 zł tytułem kosztów stawiennictwa świadka oraz kwota 2.219,54 zł, stanowiąca łączną wysokość wynagrodzenia biegłego sądowego (1.969,32 zł), zwrotu kosztów przejazdu biegłego (208,11 zł) i wynagrodzenia za udział w rozprawie (42,11 zł).

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanych,

3.  przedłożyć z wpływem lub za 21 dni.