Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Piotr Szarek

Protokolant – sekretarz sądowy E. S.

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2019 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego S. W. reprezentowanego przez matkę A. W.

przeciwko A. P. (1)

o podwyższenie alimentów

I  podwyższa alimenty zasądzone od pozwanego A. P. (1) na rzecz małoletniego powoda S. W. wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 20 stycznia 2014 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt VIII RC 201/13, z kwot po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie do kwot po 1 000 zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 9 lutego 2019 r.;

II  oddala powództwo w pozostałej części;

III  zasądza od pozwanego A. P. (1) na rzecz małoletniego powoda S. W., reprezentowanego przez matkę A. W., kwotę 416,40 zł (czterystu szesnastu złotych i czterdziestu groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV  nakazuje pobrać od pozwanego A. P. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 120 zł (stu dwudziestu złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

V  wyrokowi w zakresie punktu I (pierwszego) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 14/19

UZASADNIENIE

Małoletni powód S. W. – reprezentowany przez matkę A. W. – wniósł o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego A. P. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 20 stycznia 2014 r. (sygn. akt VIII RC 201/13) z kwot po 800 zł miesięcznie do kwot po 1 500 zł miesięcznie oraz o udzielenie zabezpieczenia na tożsamym poziomie.

W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in., że: od ostatniego orzeczenia o obowiązku alimentacyjnym minęło 5 lat i w tym czasie znacznie wzrosły koszty utrzymania małoletniego S. W..

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 1 lutego 2019 r. zobowiązał pozwanego A. P. (1) do zapłaty na rzecz małoletniego powoda S. W. – reprezentowanego przez matkę A. W. – tytułem zabezpieczenia, na czas trwania procesu – alimentów w kwotach po 1 200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności, którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 11 stycznia 2019 r., w miejsce alimentów ustalonych na kwotę 800 zł (ośmiuset złotych) miesięcznie wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 20 stycznia 2014 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt VIII RC 201/13.

Na skutek zażalenie pozwanego, tutejszy Sądu postanowieniem z dnia 8 marca 2019 r. na podstawie art. 396 k.p.c. wstrzymał wykonanie postanowienia Sadu Rejonowego Szczecin – Centrum w S. z dnia 1 lutego 2019 r. wydanego w przedmiocie udzielenie zabezpieczenia.

W odpowiedzi na pozew A. P. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz nieobciążanie go kosztami postepowania sądowego (k. 142).

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany m.in. wskazał, że: jego sytuacja majątkowa uniemożliwia podwyższenie alimentów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni S. W. urodził się w dniu (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...). Rodzice małoletniego żyją oddzielnie, a dziecko zamieszkuje wraz z matką.

Niesporne.

Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2014 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt VIII RC 201/13, Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie m.in.: ustalił, że A. P. (1) jest ojcem małoletniego S. W.; zasądził od A. P. (1) na rzecz małoletniego S. W. alimenty w kwotach po 800 zł miesięcznie, poczynając od dnia 26 marca 2013 r., płatnych z góry do dnia 10. każdego miesiąca.

Niesporne.

W czasie orzekania w sprawie o sygnaturze akt VIII RC 201/13:

A. W.: zarejestrowana była w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna; na mocy decyzji (...) z dnia 31 grudnia 2012 r. otrzymała zasiłek w wysokości 623,50 zł (na 2 miesiące). W tym okresie jednak A. W. pracowała w sklepie (800 zł wynagrodzenia) i w kuchni (ok. 1 000 zł). Przedstawicielka ustawowa wraz z małoletnim zamieszkiwała w S. przy ul. (...). W mieszkaniu tym oprócz niej i małoletniego zamieszkiwali jeszcze jej rodzice i jej córka z poprzedniego związku (lat 6). Wszystkie opłaty za mieszkanie wynosiły ok. 1076 zł miesięcznie.

Małoletni S. W. często chorował na infekcje dróg oddechowych, przebywał także w szpitalu 5 dni z uwagi na zapalenie oskrzelików. Dziecko przyjmowało lek V. z solą filologiczną. Przed hospitalizacją A. W. na leki dla dziecka wydatkowała ok. 60 zł miesięcznie. Na wyżywienie dla małoletniego A. W. przeznaczała ok. 150 zł miesięcznie; na pieluchy – 150 zł miesięcznie; kosmetyki, kremy, szampony i płyny do kąpieli, proszki do prania itd. – ok. 150 zł miesięcznie; na zakup odzieży, obuwia – 200 zł; zabawki – 150 zł.

A. P. (1): pracował w Szwecji; posiadał doświadczenie w branży budowalnej, w Szwecji zajmował się wstawianiem balustrad, okien, a wcześniej wykonywał prace ogólnobudowlane. A. P. (1) współpracował także z firmami w Polsce tj. A. P. (2) i D. zajmującymi się montażem okien. W Szwecji w ciągu roku miał 3 – 4 zlecenia. Jego roczne zarobki w Szwecji wynosiły ok. 40 – 50 tyś. koron (jedna korona 0,40 zł). A. P. (1) w tym czasie na swoje utrzymanie wydatkował kwotę ok. 3 500 koron miesięcznie za wynajem mieszkania, na wyżywienie, które kupował w Polsce przeznaczał ok. 500 – 600 zł miesięcznie, natomiast utrzymanie samochodu kosztowało go ok. 700 koron miesięcznie. A. P. (1) w styczniu 2013 r. przeprowadził się jednak do Polski, w kraju podjął zatrudnienie i za wykonywaną pracę uzyskiwał dochód w wysokości ok. 1 200 zł miesięcznie. A. P. (1) w Polsce zamieszkiwał wraz z babcią w mieszkaniu przy ul. (...), dokładał się do rachunków kwotą 300 zł miesięcznie. A. P. (1) w tym okresie pracował również na terenie Danii przez 2 tygodnie i zarobił wówczas ok. 10 000 zł. Dodatkowo od czerwca do października 2013 r. pomagał koledze i za wykonaną pracę uzyskiwał dochód ok. 1 200 zł miesięcznie. A. P. (1) sprzedawał także różne rzeczy na Allegro i z tego zajęcia uzyskiwał dochód w wysokości ok. 700 zł miesięcznie. A. P. (1) na zakup papierosów wydatkował ok. 200 zł miesięcznie. Był także właścicielem samochodu m-ki S. (...) z 2001 r.

A. P. (1) w tym okresie posiadał liczne zadłużenie u różnych podmiotów. Wobec niego prowadzone były postępowania egzekucyjne (z wniosku m.in. (...) Bank S.A. – zadłużenie ok. 11 753,90 zł należności głównej oraz koszy procesu, zastępstwa w egzekucji; (...) Bank S.A. – zadłużenie ok. 14 100,41 zł należności głównej i dodatkowe koszty). A. P. (1) otrzymał także wezwanie do zapłaty od (...) S.A. na kwotę 602,69 zł i od (...) Bank S.A. w W. na kwotę 555,59 zł.

Dowód:

-

zeznania przedstawicielski ustawowej małoletniego powoda – w aktach sprawy VIII RC 201/13, k. 233,

-

zeznania pozwanego – w aktach sprawy VIII RC 201/13, k. 235 – 236,

-

zaświadczenie – w aktach sprawy VIII RC 201/13, k. 11,

-

decyzja (...) w aktach sprawy VIII RC 201/13, k. 218,

-

zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – w aktach sprawy VIII RC 201/13, k. 104 – 105,

-

wezwanie do zapłaty – w aktach sprawy VIII RC 201/13, k. 106 – 107,

-

decyzja podstawowa – w aktach sprawy VIII RC 201/13, k. 154 – 157.

Obecnie małoletni S. W.: ma ukończone 6 lat; uczęszcza do Niepublicznego Przedszkola (...) w S. (koszt ok. 309 zł miesięcznie); jest alergikiem; ma zdiagnozowaną afazję motoryczną. Komunikacja werbalna u dziecka jeszcze się nie rozwinęła. Małoletni do 30 listopada 2020 r. został zaliczony do osób niepełnosprawnych.

Średnio raz na kwartał A. W. wyjeżdża wraz z małoletnim synem do Centrum (...) w W., a każdorazowy koszt wyjazdu opiewa na kwotę ok. 250 – 300 zł (tj. ok. 1 200 zł rocznie).

Małoletni korzysta z komputera i dedykowanego dla niego oprogramowania komputerowego, które ma wspierać jego rozwój. Koszt zakupu komputera wynosi ok. 3 000 zł.

A. W. we wrześniu 2018 r. dokonała wpłaty kwoty 300 zł – jako wpisowego na pokrycie kosztów wyprawki przedszkolnej, ubezpieczenia i podręczników dla dziecka.

Średniomiesięczne usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniego S. W. opiewają na kwotę ok. 1 500 zł miesięcznie i w szczególności w wymiarze średniomiesięcznym przedstawiają się następująco:

-

udział małoletniego w comiesięcznych kosztach związanych z utrzymaniem mieszkania – ok. 213 zł (1/5 kosztów utrzymania mieszkania);

-

wyżywienie małoletniego poza przedszkolem – ok. 450 zł;

-

odzież, obuwie, bielizna – 100 zł;

-

oplata za przedszkole – około 309 zł,

-

wyprawka przedszkolna – 25 zł (300 zł rocznie);

-

środki do higieny małoletniego – ok. 50 zł (szampony, mydło, pasta do zębów, itd.);

-

zabawki i prezenty dla małoletniego – ok. 50 zł;

-

koszty dojazdów z i do przedszkola – 100 zł;

-

leki, suplementy diety – 50 zł;

-

kosztów dojazdów z i do W. (do Centrum (...)) wraz z pobytem – ok. 100 zł;

-

koszty zakupu laptopa – ok. 50 zł (3 000 zł, co 5 lat).

Dowód:

-

zeznania przedstawicielki ustawowej A. W., k. 209 – 210,

-

skierowanie do poradni i na badanie EEG, k. 10 – 11, 32,

-

wykaz alergenów pokarmowych, k. 15,

-

umowa o sprawowanie opieki nad dzieckiem, k. 16 – 18,

-

zaświadczenie o wysokości opłat za przedszkole, k. 19,

-

opinia o funkcjonowaniu dziecka, k. 20 – 21,

-

opinia logopedyczna, k. 22 – 23,

-

orzeczenie o niepełnosprawności, k. 24,

-

zaświadczenie lekarskie, k. 25, 30,

-

opinia o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, k. 26 – 27,

-

orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, k. 28 – 29,

-

karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 31,

-

faktury VAT za leki, sprzęt medyczny, k. 45 – 47,

-

faktury za media, k. 59 – 65,

-

faktura VAT za komputer, k. 70,

-

faktury VAT za odzież, k. 71 – 77, 79, 193, 194,

-

bilety (...), k. 80, 196,

Obecnie A. W.: ma ukończone 29 lat; legitymuje się wykształceniem gimnazjalnym. W dniu 31 grudnia 2018 r. A. W. zawarła z Wojewódzką (...) ZOZ z siedzibą w S. umowę zlecenia na utrzymanie czystości pomieszczeń Scentralizowanej Dyspozytorni Medycznej przy ul. (...) w S.. Matka małoletniego za świadczone usługi otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 900 zł brutto miesięcznie. A. W.: ma także na utrzymaniu 10. letnią córkę U. W.; wspólnie z dziećmi zamieszkuje u swoich rodziców L. i B. W..

Koszty utrzymania mieszkania i opłacenia mediów w mieszkaniu przedstawiają się następująco: 30 zł miesięcznie gaz; 200 zł miesięcznie energia elektryczna, 700 zł miesięcznie czynsz; 137 zł opłata za telewizję kablową i internet. Średniomiesięcznie ww. opłaty opiewają na łączną kwotę ok. 1 067 zł, tj. po ok. 213 zł na osobę.

Dowód:

-

zeznania przedstawicielki ustawowej A. W., k. 209 – 210,

-

umowa zlecenia nr (...), k. 12,

-

rachunki, faktury VAT, k. 59 – 65.

Aktualnie A. P. (1): ma ukończone 39 lat; legitymuje się średnim wykształceniem; w dniu 23 kwietnia 2019 r. A. P. (1) zawarł umowę o pracę na stanowisku montażysty okien na pełen etat i za wykonywaną pracę ma uzyskiwać wynagrodzenie w wysokość 2 800 zł brutto miesięcznie.

Do dnia 13 kwietnia 2019 r. A. P. (1) zamieszkiwał wraz ze swoją babcią A. B. w mieszkaniu położnym w S. przy ul (...) i dokładał się do utrzymania mieszkania kwotą ok. 310 zł miesięcznie, a dodatkowo uiszczał za A. B. raty kredytu za sprzęt elektroniczny w kwocie 240 zł miesięcznie. W dniu 13 kwietnia 2019 r. zmarła A. B..

A. P. (1) spodziewa się wraz ze swoją partnerką M. B. (1) dziecka. M. B. (2) cierpi na cukrzyce ciążową. M. B. (2) wcześniej pracowała jako sprzątaczka i zarabiała ok. 1 600 zł miesięcznie, aktualnie nie pracuje. A. P. (1) i M. B. (1) nie mieszkają razem.

W 2019 r. A. P. (1) sprzedał swój samochód marki F. (...), rocznik 2010 r., za kwotę 18 000 zł i aktualnie z tej kwoty pozostało mu ok. 4 000 zł oszczędności.

A. P. (1) spotyka się z małoletnim S. W. w pierwszą i trzecią sobotę miesiąca, w godzinach od 12:00 do 15:00, w miejscu publicznym, przystosowanym do obecności małoletniego (bawialnie, place zabaw, kawiarnie itp.). Kontakty te odbywają się w obecności uczestniczki A. W. oraz w obecności kuratora sądowego.

A. P. (1) jest zadłużony na kwotę 27 789,22 zł z tytułu należnego i nieuiszczonego podatku. Ponadto A. P. (1): w dniu 18 lipca 2017 r. zawarł ugodę
z D. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamknięty z siedzibą w W. na mocy, której uznał swojego zadłużenie w wysokości 14 075,50 zł i zobowiązał się do zapłaty miesięcznej raty w wysokości 250 zł; w dniu 21 lipca 2017 r. zawarł ugodę z (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. i uznał swój dług w wysokości 7213,08 zł i zobowiązał się do zapłaty miesięcznej raty w wysokości 300 zł; spłaca także swoje zadłużenie względem U. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. (250 zł miesięcznie do 30 grudnia 2019 r.); wobec ZUS jest zadłużony na kwotę 2 681,71 zł.

W dniu 6 lipca 2017 r. cofnięto z urzędu A. P. (1) w licencję na wykonywanie krajowego transportu w drogowego w zakresie przewozu osób taksówką. Pozwany jeżdżąc taksówką zarabiał ok. 3 000 – 4 000 zł netto miesięcznie.

A. P. (1) łoży dobrowolnie (nie przez komornika sądowego) alimenty na rzecz małoletniego syna S. W..

Dowód:

-

zeznania pozwanego A. P. (1), k. 210 – 211, 216 – 217,

-

zawiadomienie o zajęciu wierzytelności, k. 108,

-

ugody pozasądowe, k. 116 – 123,

-

decyzja ZUS, k. 148 – 149,

-

zaświadczenie lekarskie o ciąży, k. 143,

-

odpis skrócony aktu zgonu, k. 214,

-

umowa o pracę, k. 215.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo małoletniego S. W. o podwyższenie alimentów okazało się częściowo zasadne.

Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach sprawy VIII RC 201/13, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów.

Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda A. W. oraz pozwanego A. P. (1), albowiem korespondowały one z dokumentami zgromadzonymi w sprawie – której z wyżej podanych względów zostały uznane przez niniejszy Sąd za wiarygodne – a nadto znajdowały odzwierciedlenie w zasadach doświadczenia życiowego i zawodowego obrazujących koszty związane z zakupem poszczególnych dóbr i usług. Jednocześnie w sprawie nie ujawniły się żadne przekonywujące okoliczności, które by podważały wiarygodność zeznań ww. osób.

W tym miejscu – jedynie na marginesie – należy zasygnalizować, że kwestia ocena, jakie koszty utrzymania dziecka są usprawiedliwione i jakie są możliwości zarobkowe pozwanego leży w gestii Sądu i w konsekwencji stanowiska stron w tym zakresie nie stanowiły podstawy ustaleń faktycznych.

Powództwo małoletniego S. W. o podwyższenie alimentów zostało oparte o art. 138 k.r.o. Zgodnie z powołanym unormowaniem, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych ( vide: Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. prof. dr hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego, 2. wydanie, Wydawnictwo C.H. Beck, s. 1123).

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że potrzeby uprawnionego do alimentów uległy zwiększeniu w takim stopniu, iż wymagana była zmiana wysokości alimentów należnych od pozwanego na rzecz małoletniego S. W.. Jednocześnie możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego pozwoliły na dokonanie powyższej zmiany.

W ocenie Sądu, wszystkie wydatki wyszczególnione w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia, jako koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda i we wskazanej tam wysokości, są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o., a więc wydatkami, które powinny być pokrywane w pierwszej kolejności przez rodziców dziecka. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż przedmiotowe wydatki (oraz ich wysokość) – oceniana przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – są adekwatne do potrzeb małoletniego S. W. przy uwzględnieniu jego wieku, dotychczasowego poziomu życia, możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców dziecka, potrzeb rozwojowych, emocjonalnych, społecznych dziecka, potrzeby stymulowania jego rozwoju, a także przy uwzględnieniu cen dóbr i usług jakie wiążą się z zaspokajaniem poszczególnych potrzeb. W konsekwencji, wysokość przedmiotowych wydatków nie może być poczytana za zbyt wygórowaną, czy też za zbyt niską.

W tym miejscu należy jeszcze wskazać, iż część wydatków – poza powołanymi zasadami doświadczenia życiowego i zawodowego – miała swoje źródło również w dokumentach zgromadzonych w sprawie, które zostały wymienione w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia oraz w zeznaniach przedstawicielki ustawowej, które to dowody z wyżej wskazanych względów zostały uznane przez niniejszy Sąd za wiarygodne.

Reasumując dotychczasowe rozważania należy powtórnie wskazać, iż postępowanie dowodowe wykazało, że usprawiedliwione wydatki związane z utrzymaniem małoletniego powoda wynoszą ok. 1 500 zł miesięcznie i taka też kwota stanowi punkt wyjścia do dalszych rozważań, w jakim zakresie rodzice winni pokryć przedmiotowe wydatki.

Przechodząc do dalszej części rozważań należy wskazać, iż zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o. wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Przekładając powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy nie można tracić z pola widzenia okoliczności, że pozwany praktycznie nie zwalnia się z obowiązku alimentacyjnego poprzez osobistą pieczę nad synem, albowiem widuje się z nim tylko przez kilka godzin tygodniowo. W związku z tym musi w dużo większym zakresie pokrywać wydatki związane z utrzymaniem syna aniżeli matka dziecka. Z drugiej jednak strony zauważyć także należy, że małoletni uczęszcza do przedszkola, kiedy to nie pozostają pod opieką matki. Uznać zatem należy, że aktualnie A. W., choć czyni osobiste starania o utrzymanie i wychowanie syna w większym zakresie niż pozwany, to swoimi staraniami – z racji rozpoczęcia przez dziecko edukacji – nie pokrywa potrzeb małoletniego powoda w sposób całkowity, a tym samym częściowo również powinna partycypować w kosztach utrzymania syna.

W tym miejscu należy jeszcze wskazać, że obowiązek alimentacyjny wobec własnego dziecka wyprzedza wszelkie inne zobowiązania, które winny być spłacane dopiero po zaspokojeniu potrzeb uprawnionego do alimentacji dziecka. W konsekwencji wysokość obciążeń, które co miesiąc pozwany ponosi z tytułu spłaty rat zaciągniętych kredytów, czy wynikających z jego zadłużenia względem ZUS US nie mogła wpłynąć na ocenę jego możliwości zarobkowych i majątkowych, a w konsekwencji na wymiar zobowiązania alimentacyjnego.

W odniesieniu do kwestii możliwości zarobkowych i majątkowych A. P. (1) należy wskazać, że pozwany posiada bogate doświadczenie zawodowe w branży budowlanej, w tym w pracach związanych z montażem okien i drzwi. Przez wiele lat A. P. (1) pracował w tym kierunku zarówno w Polsce, jak i poza granicami kraju i uzyskiwał z tego tytułu znaczne dochody. W ocenie Sądu, pozwany na chwilę obecną nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych, albowiem legitymując się wspomnianymi umiejętnościami i doświadczeniem zawodowym mógłby – w świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego oraz przy obecnej sytuacji na rynku pracy – uzyskiwać dochody na znacznie wyższym poziomie niż obecnie uzyskuje. W konsekwencji pozwany w 2/3 części powinien i może pokrywać koszty związane z utrzymaniem małoletniego syna S. W., skoro praktycznie nie zwalnia się z obowiązku alimentacyjnego poprzez osobistą pieczę nad synem.

Z uwagi na to, iż w dniu 8 lutego 2019 r. (k. 97) pozwany dowiedział się, że zainicjowano przeciwko sprawę o podwyższenie alimentów, to od następnego dnia winien był się już liczyć z koniecznością ponoszenia świadczeń alimentacyjnych w wyższej aniżeli dotychczas ustalona wysokości. Stąd też alimenty zostały zasądzone od dnia 9 lutego 2019 r.

W zakresie przewyższającym kwotę 1000 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki powództwo – jako bezzasadne – podlegało oddaleniu.

Mając na względzie całokształt powyższych ustaleń orzeczono, jak w punkach I i II wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zostało oparte o art. 100 k.p.c. tj. zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu. Z żądanej kwoty podwyższenia alimentów o 700 zł, Sąd podwyższył alimenty o 200 zł. w konsekwencji należy uznać, że strona powodowa wygrała niniejszą sprawę w 28,57 %, a przegrała w 71,43 %. Zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu, strony powinny ponieść jego koszty w takim stopniu, w jakim przegrały sprawę, a zatem strona powodowa w 71,43% a pozwany w 28,57%. Koszty procesu wyniosły w niniejszej sprawie 1937 zł (tj. 1 800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego strony powodowej; 137 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego strony pozwanej wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa). Udział strony powodowej w obowiązku pokrycia kosztach procesu – z uwagi na wynik sprawy – opiewa na kwotę 1 383,60 zł (1937 x 28,57%) zaś udział pozwanego w obowiązku pokrycia kosztów procesu opiewa na kwotę 553,40 zł. Dotychczas strona powodowa pokryła koszty procesu kwotą 1 800 zł, zaś pozwany pokrył koszty procesu w kwocie 137 zł. Z uwagi na to, iż uzasadniony udział strony powodowej w kosztach procesu, który winna była pokryć opiewa na kwotę 1383,60 zł, a udział pozwanego w kosztach procesu, który winien był pokryć opiewa na kwotę 553,40 zł, a pokrył jedynie kwotę 137 zł, to od pozwanego na rzecz strony powodowej zasądzono kwotę 416,40 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzeczono, jak w punkcie III wyroku.

Kolejno należy wskazać, iż małoletnia powódka była z mocy ustawy zwolniona od kosztów sądowych, albowiem zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 u.k.s.c. nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych. Stosownie do treści art. 113 ust. 1 u.k.s.c., kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Z uwagi na to, iż podwyższono alimenty z kwot po 800 zł miesięcznie do kwot po 1 000 zł miesięcznie, to należało uznać, że nieuiszczone koszty sądowe (stricte opłata od pozwu) opiewają w niniejszej sprawie na kwotę 120 zł. Zgodnie bowiem z art. art. 13 ust. 1 u.k.s.c., opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu (200 zł x 12 miesięcy x 5 %).

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie IV wyroku.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie V wyroku.