Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII RC 7/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 8 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich      w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Pękała     

Protokolant: st. sekretarz sądowy Monika Frontczak     

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. w Szczecinie     

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniego M. B.     

przeciwko S. B.     

o alimenty     

I.  zasądza od pozwanego S. B. na rzecz małoletniego powoda M. B. rentę alimentacyjną w kwocie po 700 zł (siedemset) złotych miesięcznie za okres od dnia 4 stycznia 2019 roku do dnia 17 lutego 2019 r. oraz po 1000 (tysiąc) zł miesięcznie, poczynając od dnia 18 lutego 2019 r., płatną z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego S. B. na rzecz małoletniego powoda M. B. kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa;

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 7/19     

UZASADNIENIE

Małoletni M. B., reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego w osobie matki K. P. i zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o zasądzenie od pozwanego S. B. na jego rzecz alimentów w wysokości po 1500 zł miesięcznie, płatnych do 10 dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od grudnia 2018 r. Jednocześnie strona powodowa wniosła o udzielenie zabezpieczenia roszczenia w sposób tożsamy z żądaniem pozwu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in., iż usprawiedliwiony koszt utrzymania i wychowania małoletniego powoda wynosi aktualnie 3200 zł miesięcznie. Nadto K. P. realizuje swój obowiązek alimentacyjny względem syna poprzez wykonywanie osobistej pieczy nad dzieckiem.

W odpowiedzi na pozew S. B., wniósł o oddalenie powództwa w części ponad kwotę 300 zł, oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał m.in., iż pracuje jako funkcjonariusz Policji i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w kwocie ok. 3000 zł netto miesięcznie. Ponosi koszty utrzymania mieszkania i związane z tym opłaty za media, raty kredytu itd. I nie stać go na to, aby partycypować w kosztach utrzymania syna w wyższej kwocie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni M. B. urodził się (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...) i pozwanego S. B.. Początkowo po urodzeniu małoletniego M. jego rodzice wspólnie go wychowywali i zamieszkiwali razem. Pozwany uznał syna w USC.

Dowód:

-

Odpis skrócony aktu urodzenia małoletniego – k. 6.

S. B. otrzymał z zasobów (...) sp. z.o.o. w S. lokal położony przy ul. (...). Pozwany wraz z K. P. podjęli decyzję o zaciągnięciu kredytu na remont mieszkania. Początkowo para z wynagrodzenia pozwanego opłacała wszystkie rachunki i raty kredytu, natomiast wynagrodzenie K. P. przeznaczała na zaspokajanie bieżących potrzeb. Obejmując lokal w posiadanie pozwany był zobligowany uiścić kaucje w wysokości 10 000 zł. Cześć pieniędzy na poczet kaucji pochodziło z kredytu, a część - od rodziny pozwanego i matki małoletniej powódki.

Rodzice małoletniego rozstali się 6 grudnia 2018 r. W tym dniu K. P. wraz z małoletnim powodem wprowadziła się z mieszkania pozwanego. Pozwany od tego momentu samodzielnie ponosił wszystkie koszty utrzymanie mieszkania, które wynoszą: 118,99 zł – opłata za (...), 117,18 zł – rachunek za telefon, 21,47 zł – gaz, 216,49 zł – rachunek za energię elektryczną za grudzień, 151,81 zł – rachunek za energię elektryczną za luty 2019 r., 932,19 zł – czynsz (na dzień 24 października 2018 r. stan konta wynosił 416,63 zł nadpłaty). Pozwany w 2019 r. będzie płacił 1013,79 zł zaliczki na czynsz lokalu. S. B. musi także zapłacić 263 zł za zużycie wody i 224,80 zł za podgrzanie wody.

Dowód:

-

Rachunek za internet i telewizję – k. 21.

-

Rachunek z P. – k. 27.

-

Rachunek za gaz – k. 23.

-

Rachunek za energię elektryczną – k. 32-33.

-

Informacja o wysokości czynszu za mieszkanie – k. 42

-

Rozliczenie za wodę i zużycie wody – k. 42v i 43.

Pozwany liczy 26 lat. Z zawodu jest technikiem budownictwa. Pracuje jako funkcjonariusz policji i za wykonywaną pracę otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. 3414 zł netto miesięcznie. Pozwany jest posiadaczem samochodu marki M. (rocznik 2006), roczny koszt ubezpieczenia samochodu wynosi 1140 zł. S. B. spłaca także kredyt konsolidacyjny zaciągnięty na remont mieszkania, operację psa, zakup narożnika i wyprawki dla dziecka (1021,89 zł), opłaca ubezpieczenie na życie (168 zł), spłaca ratę kredytu za kino domowe (62,82 zł). S. B. w 2017 r. uzyskał przychód w wysokości 43 382,59 zł (dochód 42 047,59 zł = ok. 3504 zł netto miesięcznie). S. B. posiada psa rasy owczarek niemiecki, na którego utrzymanie przeznacza kwotę około 150 zł miesięcznie. Poza małoletnim powodem pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu. Otrzymuje jeden raz w roku trzynastą pensję oraz dodatek mundurowy, pomimo, iż pracy nie wykonuje w mundurze z uwagi na zatrudnienie w referacie wywiadowczym. Pozwanemu przysługują darmowe przejazdy komunikacją miejską. W toku jest postępowanie o ustalenie kontaktów pozwanego z synem. W toku tegoż postępowania zostały ustalone kontakty S. B. z dzieckiem w trybie zabezpieczenia w I i III weekend miesiąca, w soboty i niedziele w godzinach od 13.00 do 17.00. W styczniu i lutym 2019 r. pozwany zapłacił na syna po 200 zł miesięcznie, a w grudniu 2018 - 150 zł. S. B. regularnie korzysta z pomocy finansowej swoich rodziców, którzy przekazują mu po 200-300 zł miesięcznie, kupują żywność, a czasami także odzież.

Dowód:

-

Potwierdzenie transakcji – k. 24-26.

-

Polisa ubezpieczeń komunikacyjnych – kl. 31.

-

Wyciąg z wynagrodzenia – k. 35.

-

Zaświadczenie nr (...).

-

Deklaracja podatkowa – k. 58-61

-

Przesłuchanie pozwanego - 148-149

-

Zeznania świadka A. B. k.150

-

Odpis listy płac k. 155

K. P. liczy 28 lat. Z zawodu jest ratownikiem medycznym. W tym zawodzie pracowała przed urodzeniem dziecka i zarabiała około 3200 zł w skali miesiąca. W okresie od 1 października 2018 r. do dnia 1 stycznia 2019 r. otrzymywała zasiłek w wysokości ok. 2292,27 zł netto miesięcznie. Matka małoletniego w 2017 r. uzyskała przychód w wysokości 47954,52 zł (dochód 44250,97 zł). W okresie zamieszkiwania matki małoletniego z pozwanym, S. B. nieoficjalnie dorabiał jako instruktor animator podczas imprez pracowniczych.

Dowód:

-

Zaświadczenie o wypłaconych zasiłkach – k.46

-

Deklaracja podatkowa – k. 48-57.

K. P. mieszka wraz z synem u swojej matki. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą m.in: 644,74 zł – czynsz (na dzień 25 stycznia 2019 r. stan konta wynosi 258,59 zł niedopłaty), ogrzewanie z (...) 390,65 zł, rachunek za orange –125,16 zł, rachunek za play – 239,85 zł (rachunek za numer przedstawicielki ustawowej wyniósł 36,90 zł), rachunek za prąd – 326,88 zł, Dodatkowo w rozliczeniu kosztów zużycia wody oraz odprowadzenia ścieków za okres od 1.07 do 31.12.2018 r. wynikła niedopłata w wysokości 262,39 zł. Matka K. P. pracuje jako główna księgowa. Matka małoletniego partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania i płaci 430 zł – czynszu, 109 zł – za prąd, 130 zł – za ogrzewanie.

Od dnia 6 maja 2019 r. matka małoletniego powoda została zatrudniona na podstawie umowy o prace na czas nieokreślony w Spółce z o.o. (...) na stanowisku młodszy administrator ds. zamówień za wynagrodzeniem brutto 3500 zł miesięcznie. Wcześniej była zarejestrowana jako bezrobotna.

Dowód:

-

Opłata za czynsz – k. 62.

-

Opłata za koszty zużycia wody – k. 62a

-

Faktura za ogrzewanie – k 63-64.

-

Rachunek za O.– k. 65-66.

-

Rachunek za P. – k. 67-68.

-

Rachunek za prąd – k. 69-70.

-

Przesłuchanie matki małoletniego powoda k. 103-104

-

Umowa o pracę k. 158

W dniu 18 lutego 2019 r. K. P. zawarła umowę na świadczenie usług z Niepublicznym Ż. (...). Przedmiotem umowy było świadczenie usług opiekuńczo – wychowawczych dla małoletniego M. B.. O. za usługi świadczone w żłobku wynoszą 400 zł wpisowego, oraz czesne miesięczne w wysokości 850 zł. powyższe kwoty nie obejmują wyżywienia. Dzienna stawka żywieniowa wynosi 10,50 zł. Dziecka nie udało się zapisać do żłobka publicznego z uwagi na brak miejsc. K. P. w dniu 19 lutego 2019 r. wpłaciła kwotę 400 zł wpisowego. Ojciec małoletniego czasami kupuje synowi tubki owocowe, maskotki, chrupki.

Dowód:

-

Umowa nr (...) – k. 72-74.

-

Potwierdzenie przelewu – k. 71.

-

Przesłuchanie K. P. – k. 103

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zostało oparte na treści art. 133 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r., Nr 9, poz. 59 ze zm. – cyt. dalej jako: k.r.o.), okazało się uzasadnione do istoty, a częściowo także w zakresie dochodzonej kwoty alimentów.

Żądanie zasądzenia alimentów oparte zostało o przepis art. 133 § 1 k.r.o., w myśl którego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych wyznacza natomiast przepis art. 135 § 1 k.r.o. wskazujący, że ich zakres uzależniony jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego to te, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Podkreśla się przy tym, że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza natomiast treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice zobowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa.

Pozwany jest ojcem małoletniego powoda, a zatem zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. zobligowany jest do łożenia na utrzymanie syna, który nie posiada majątku, ani źródeł dochodów, a zatem nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

W ocenie Sądu usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda opiewają od czasu podpisania umowy o uczęszczaniu dziecka do żłobka i uiszczeniu związanej z tym opłaty na kwotę 1750 zł miesięcznie; we wcześniejszym okresie była to suma stosownie niższa. Na podany koszt utrzymania poza wydatkami związanymi z opłaceniem żłobka składają się m.in.: koszt żywności około 250 zł miesięcznie, zakup odzieży, artykułów niemowlęcych – 200 zł, środków czystości –50 zł, zabawki – 50 zł, partycypowanie w kosztach mieszkania – 330 zł, leki – 30 zł.

Zdaniem Sądu powyższe wydatki i to we wskazanej powyżej wysokości – oceniane przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – są w sposób naturalny związane z utrzymaniem osoby w takim wieku jak małoletni powód. Niewątpliwie znaczną część kosztów utrzymania małoletniego stanowią koszty związane z uczęszczaniem dziecka do prywatnego żłobka. W ocenie Sądu, skoro matka małoletniego się na tego rodzaju rozwiązanie bez uzgadniania go z pozwanym, w sytuacji gdy posiada on pełnię władzy rodzicielskiej, winna była liczyć się z tym, że będzie zobligowana częściowo ponosić odpłatność za pobyt dziecka w żłobku. K. P. znana była sytuacja życiowa i finansowa pozwanego. W szczególności wiadomym jej było, że S. B. zaciągnął kredyt związany z uzyskaniem mieszkania z zasobów TBS oraz jakie uzyskuje on dochody, a także, iż z uwagi na charakter pracy funkcjonariusza Policji, nie ma on prawa oficjalnie uzyskiwać dodatkowych dochodów i niepodobna od niego oczekiwać, że takie dochody będzie uzyskiwał.

Sąd przyjął, że pozwany w pełni wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe, jednocześnie zauważając, iż miesięczny dochód pozwanego od stycznia 2019 r. w porównaniu do ostatniego kwartału roku 2018 wzrósł o około 485 zł. Jednocześnie, zdaniem Sądu, pozwany jest w stanie zwiększyć swoje możliwości płatnicze poprzez np. zbycie samochodu i podnajem części mieszkania. Może też rozważyć rezygnację z posiadania psa, na utrzymanie którego przeznacza 150 zł w skali miesiąca, w sytuacji, gdy na utrzymanie syna deklaruje jedynie 300 zł miesięcznie.

Aktualnie dochody matki małoletniego powoda i pozwanego są zbliżone, jednakże z uwagi na okoliczność, że to K. P. sprawuje codzienne starania o wychowanie i utrzymanie dziecka, realizując częściowo w ten sposób swój obowiązek alimentacyjny, Sąd uznał, że finansowy udział pozwanego w kosztach utrzymania małoletniego winien być wyższy aniżeli jego matki. Powyższe wynika z uregulowania zawartego w art. 135 § 2 k.r.o.

Wobec powyższego, mając na uwadze treść powołanych przepisów i całokształt wskazanych wyżej okoliczności Sąd orzekał jak w pkt I i II wyroku.

Z uwagi na sytuację życiową pozwanego, rozmiar jego zarobków i zobowiązań finansowych i konieczność wyrównania zaległych alimentów na syna od stycznia 2019 roku, Sąd na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania.

Zgodnie z art. 98 §1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Wobec powyższego w oparciu o Treść przepisu § 2 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r., Nr 1668) Sąd orzekł jak w pkt. III wyroku (stawka adwokacka 3600 zł, biorąc pod uwagę wysokość zasądzonej kwoty alimentów (1000 zł x 12 = 12000 zł).

W przedmiocie rygoru natychmiastowego wykonalności Sąd orzekł
w punkcie III wyroku, mając na względzie treść art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., w myśl którego sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty, co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa.