Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja ds. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2019 r. w Gdyni

sprawy z powództwa M. B. (1)

przeciwko S. (...) S. w G.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego S. (...) S. z siedzibą w G. na rzecz powódki M. B. (2) kwotę 10.483,13 zł (dziesięć tysięcy czterysta osiemdziesiąt trzy złote trzynaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego S. (...) S. z siedzibą w G. na rzecz powódki M. B. (2) kwotę 3.917 zł (trzy tysiące dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Zarządzenia:

1.  Odnotować i zakreślić w rep. C

2.  Odpis wyroku doręczyć pełnomocnikom stron

3.  Akta z wpływem lub za 1 miesiąc

Sygn. akt I 1 C 485/19

UZASADNIENIE

(Powódka) M. B. (2) wniosła o zasądzenie od S. (...) F. S. z siedzibą w G. (pozwanej) 10.483,13 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 16.08.2018 r. oraz kosztami procesu.

Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa wskazując, że żądanie powódki jest niezasadne.

USTALENIA FAKTYCZNE

1.  W dniu 3 listopada 2015 r. pomiędzy pozwaną a powódką została zawarta umowa pożyczki nr (...), na mocy której pozwana udzieliła powódce pożyczki w kwocie 62.000 zł, na okres 120 miesięcy tj. do 3 listopada 2025 r. W treści pkt. 13 umowy powódka zobowiązała się do spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami do dnia 3 listopada 2025 r. w ratach miesięcznych, w terminach i kwotach wskazanych w harmonogramie spłaty pożyczki. W pkt. 19 a) umowy strony ustaliły, że pożyczkobiorca jest zobowiązany ponieść następujące koszty związane z zawarciem umowy: opłatę przygotowawczą w wysokości 40,00 zł i prowizję z tytułu udzielenia pożyczki w wysokości 9.300 zł. W dniu 7 lipca 2016 r. powódka spłaciła w całości zobowiązanie wynikające z umowy pożyczki nr (...).

(niesporne, nadto umowa pożyczki – k. 4-7, rozliczenie kredytu k. 8)

2.  W dniu 3 listopada 2015 r. pomiędzy pozwaną a powódką została zawarta umowa pożyczki nr (...), na mocy której pozwana udzieliła powódce pożyczki w kwocie 10.000 zł, na okres 120 miesięcy tj. do 3 listopada 2025 r. W treści pkt. 13 umowy powódka zobowiązała się do spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami do dnia 3 listopada 2025 r. w ratach miesięcznych, w terminach i kwotach wskazanych w harmonogramie spłaty pożyczki. W pkt. 19 a) umowy strony ustaliły, że pożyczkobiorca jest zobowiązany ponieść następujące koszty związane z zawarciem umowy: opłatę przygotowawczą w wysokości 40,00 zł i prowizję z tytułu udzielenia pożyczki w wysokości 1.850 zł. W dniu 7 lipca 2016 r. powódka spłaciła w całości zobowiązanie wynikające z umowy pożyczki nr (...).

(niesporne, nadto umowa pożyczki – k. 10-13, rozliczenie kredytu k. 9)

OCENA DOWODÓW

3.  Pozostałe dowody przedstawione przez powoda były wiarygodne jednak nie stanowiły podstawy do ustalenia stanu faktycznego istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy. Nadto pozwany nie zaprzeczył ich prawdziwości.

ROZWAŻANIA PRAWNE

4.  W niniejszej sprawie powódka domagała się od pozwanego zapłaty łącznie kwoty 10.483,13 zł z odsetkami ustawowymi powołując się powyższe umowy. Powód wskazywał, że żądana przez niego kwota stanowi część uiszczonej przez pożyczkobiorcę prowizji z tytułu udzielenia pożyczki, która powinna zostać zwrócona przez pozwanego w związku z wcześniejszą spłatą pożyczki – zgodnie z treścią art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.

5.  Pozwana kwestionowała zasadność żądania powoda i podnosiła, że prowizja za udzielenie pożyczki nie podlega redukcji w razie przedterminowej spłaty pożyczki, ponieważ jest to koszt, który nie dotyczy okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, gdyż został on w całości „skonsumowany” przez zawarcie umowy i wypłatę kredytu.

6.  Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 993) w przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą. Powyższy przepis stanowi implementację treści art. 16 ust. 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki (Dz.Urz.UE.L Nr 133, str. 66), zgodnie z którym konsument ma prawo w każdym czasie spłacić w całości lub w części swoje zobowiązania wynikające z umowy o kredyt i w takich przypadkach jest on uprawniony do uzyskania obniżki całkowitego kosztu kredytu, na którą składają się odsetki i koszty przypadające na pozostały okres obowiązywania umowy. W ocenie Sądu w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu konsumenckiego następuje obniżenie wszystkich możliwych kosztów takiego kredytu, niezależnie od ich charakteru i niezależnie od tego, kiedy koszty te zostały faktycznie poniesione przez kredytobiorcę, z tym że redukcja ta ma charakter proporcjonalny, tj. odnosi się do okresu od dnia faktycznej spłaty kredytu do dnia ostatecznej spłaty określonej w umowie. Zauważyć należy, że całkowity koszt kredytu, o jakim mowa w w/w przepisach, obejmuje - zgodnie z art. 5 pkt. 6 w/w ustawy - wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności: a) odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane kredytodawcy oraz b) koszty usług dodatkowych w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu - z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta . Tym samym art. 49 ust. 1 w/w ustawy obejmuje wszystkie koszty kredytu obciążające konsumenta – kredytobiorcę, bez różnicowania tych kosztów ze względu na ich rodzaj, moment ich poniesienia oraz ich wysokość, która może być stała i niezależna od okresu obowiązywania umowy bądź może być rozłożona w czasie i uzależniona od okresu obowiązywania umowy.

7.  Przy takiej wykładni tego przepisu niezasadny jest więc zarzut pozwanej, iż redukcja całkowitego kosztu kredytu przy jego wcześniejszej spłacie nie obejmuje prowizji z tytułu udzielenia pożyczki (kredytu), której wysokość nie jest uzależniona od długości okresu kredytowania i która jako opłata pobierana za czynności związane z przygotowaniem, zawarciem i uruchomieniem pożyczki zostaje „skonsumowana” w momencie zawarcia umowy pożyczki. Jak już wskazano przepisy w/w ustawy o kredycie konsumenckim nie różnicują kosztów kredytu ze względu na ich powiązanie z okresem kredytowania, zaś stanowiący podstawę żądania powoda przepis art. 49 ust. 1 tej ustawy wprost mówi o proporcjonalnym obniżeniu całkowitego kosztu kredytu.

8.  Nadto pozwana w ogóle nie wykazała, że pobrana przez nią prowizja została w całości lub w znacznej części przeznaczona na konkretne wydatki związane z udzieleniem pożyczki i zawarciem umowy, które to wydatki nie są uzależnione od okresu, na jaki umowa ta została zawarta. Samo zestawienie tych wydatków zamieszczone w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie jest dowodem na powyższe okoliczności, a ponadto ma ono bardzo ogólny charakter.

9.  W związku z przedterminową spłatą pożyczki udzielonej na podstawie umów powódce – zgodnie z art. 49 ust. 1w/w ustawy o kredycie konsumenckim - przysługuje zwrot kosztów pożyczki w części przypadającej na okres między jej spłatą (7 lipca 2016 r.) a końcem umowy (3 listopada 2025 r.), w tym również uiszczonej w kwocie 11.150 zł prowizji. Ponieważ więc okres, o który na skutek wcześniejszej spłaty skrócony został okres obowiązywania umowy pożyczki, wynosi 113 miesięcy, a więc jest to 94,17 % okresu trwania umowy, to powódce powinna zostać zwrócona część prowizji w kwocie 10.483,13 zł (94,17% x 11.150 zł).

10.  Wobec powyższego Sąd w pkt. I wyroku, na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 993) w zw. z art. 509 k.c., zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 10.483,13 zł, zaś na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. zasądził również odsetki ustawowe za opóźnienie od tej kwoty od dnia 16 sierpnia 2018 r. (tj. od dnia upłynięcia terminu w wezwaniu do zapłaty - zgodnie z żądaniem pozwu) do dnia zapłaty.

11.  O kosztach procesu w pkt. II wyroku Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c. i zasądził od pozwanej jako strony przegrywającej postępowanie na rzecz powoda kwotę 3.917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się: kwota 300 zł z tytułu uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, kwota 3.600zł z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika i kwota 17,00 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.