Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku – III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariola Drabik

Protokolant: sekretarka Ewa Sitkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2019 r. w Otwocku

sprawy z powództwa małoletniej R. O. reprezentowanej przez matkę M. N.

przeciwko M. O. (1)

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego M. O. (1) tytułem alimentów na rzecz małoletniej R. O., ur. (...) kwotę po 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatną do rąk przedstawicielki ustawowej M. N. do dnia 10-ego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4.  nakazać pobrać od pozwanego M. O. (1) kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem opłaty sądowej od uwzględnionej części powództwa, z której zwolniona była strona powodowa.

Sygn. akt III RC 223/18

UZASADNIENIE

M. N. – przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki R. O., pozwem, który wypłynął do Sądu dnia 14 sierpnia 2018 roku wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego M. O. (1) alimentów w kwocie po 1 600 złotych miesięcznie Wraz z pozwem wniosła o udzielenie zabezpieczenia przedmiotowego roszczenia w kwocie po 1400 zł miesięcznie (d. pozew z dn. 14.08.2018 r. – k. 3-5).

W dniu 17 sierpnia 2018 r. tut. Sąd wydał postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia w/w roszczenia, którym zobowiązał pozwanego M. O. (1) do łożenia na utrzymanie małoletniej R. O. w kwotach po 600 zł miesięcznie (d. postanowienie z dn. 17.08.2018 r. – k. 33-34).

M. O. (1) w odpowiedzi na pozew z dnia 11 marca 2019 r. uznał powództwo w kwocie do 600 zł miesięcznie na rzecz małoletniej powódki, wnosząc o jego oddalenie w pozostałej części (d. odpowiedź na pozew z dn. 11.03.2019 r. – k. 44-47).

M. N. na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2019 r. zmieniała żądanie pozwu, wnosząc o alimenty w wysokości po 1 100 zł miesięcznie, zaś M. O. (2) podtrzymał uprzednio wyrażone stanowisko w sprawie (d. stanowiska stron z dn. 22.08.2019 r. – k. 183).

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia R. O., ur. (...) jest córką M. N. i M. O. (1) (d. odpis aktu urodzenia małoletniej - k. - 6). Rodzicie małoletniej powódki pozostawali w nieformalnym związku do dnia 07.06.2018r. M. N. wraz z małoletnią R. O. wyprowadziły i zamieszkały w wynajętym mieszkaniu w O.. Na skutek konfliktu pomiędzy stronami pozwany przestał partycypować w kosztach utrzymania małoletniej córki. W dniu 24 lipca 2018 r. rodzice małoletniej powódki zawarli ugodę przed Sądem Rejonowym w Otwocku (sygn. akt III Nsm 366/18), na mocy której ustaliły, iż miejscem pobytu małoletniej R. O. będzie każdorazowe miejsce pobytu jej matki . W ugodzie strony ustaliły także sposób kontaktowania się M. O. (1) z córką przez okres 3 miesięcy od dnia zawarcia ugody. Zgodnie z pkt. 2 i 3 ugody M. O. (1) miał prawo spotykać się z małoletnia R. O. w każdą środę oraz poniedziałek od 17.30 do 20.00 oraz nieparzyste weekendy roku od soboty od godz.08.30 do niedzieli do godz.18.00 oraz w parzyste weekendy sierpnia w tych samych godzinach. ( d. kopia protokołu ugody sądowej – k. 7, postanowienie zabezpieczające – k. 33-34,umowa najmu-k.30-31, potwierdzenia przelewów – k. 50-56).

M. N. ma 26 lat, zawód wyuczony terapeuta, na dzień złożenia pozwu była zatrudniona na stanowisku nauczyciela wychowania przedszkolnego z wynagrodzeniem 2592,38 zł miesięcznie brutto (1 917,75 zł netto). Matka małoletniej podejmuje dodatkowo prace dorywcze wykonując usługi wizażystki. W roku 2017 osiągnęła przychód w wysokości 10 338,71 zł. Od czerwca 2019r. mieszka w W. z małoletnią powódką w mieszkaniu należącym do jej nowego partnera i ponosi z tego tytułu opłaty w wysokości 500 zł. miesięcznie. Podejmie prace na stanowisku nauczyciela kl. „0”w M.. Przewiduje koszty dojazdu do pracy na poziomie 400 zł. miesięcznie. (...) matki małoletniej posiada stałe źródło dochodu. (zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 109,zeznanie podatkowe za 2017r.-k.110-112, informacje internetowe – 171-175).

Małoletnia R. O. ma 4 lata. Uczęszcza do przedszkola niepublicznego w J. w godzinach 7.45 do 15.30. Opłata za przedszkole wynosi 500 zł. miesięcznie oraz 100 zł za dodatkowe zajęcia w przedszkolu. Małoletnia rozwija się prawidłowo. Jest dzieckiem ogólnie zdrowym, jednak w okresie jesienno-zimowym często zapada na infekcje górnych dróg oddechowych z powodu przerostu trzeciego migdałka. Ponadto małoletnia ma zdiagnozowany podśluzówkowy rozszczep podniebienia. Z tego powodu znajduje się pod opieką poradni alergologicznej oraz lekarza specjalisty laryngologa. Dwie prywatne wizyty u laryngologa kosztowały 270 zł. Małoletnia została skierowana na zabieg usunięcia trzeciego migdałka. Matka małoletniej na bieżące zakupy dla siebie i córki wydaje ok.130 zł. na dwa dni. Koszt wypoczynku letniego dla małoletniej to ok. 1500 zł. W swoich pierwszych zeznaniach M. N. oceniła zakres miesięcznych potrzeb córki na poziomie 1000-1100 zł., przy czym wskazała, iż koszty te nie uwzględniają dodatkowych wydatków w postaci zapewnienia wypoczynku, czy zakupu odzieży i obuwia. Na zakup żywności dla córki w domu potrzeba zdaniem matki ok.300 zł. miesięcznie. Małoletnia była przez okres jednego tygodnia nad morzem w czasie ostatnich wakacji, za ich wspólny pobyt matka małoletniej zapłaciła 1000 zł. (d. przesłuchanie M. N. – k. 97-98 i 155-156 oraz 183, potwierdzenie przelewów za przedszkole – k. 114-121 oraz za mieszkanie – k.124-135, umowa najmu – k.122-123, certyfikat-k.140, dokumentacja medyczna – k. 144-150)

Pozwany M. O. (1) ma 27 lat, wykształcenie średnie (bez matury) , nie posiada wyuczonego zawodu. Jest zatrudniony na czas nieokreślony w firmie (...) w O. na stanowisku specjalisty d/s sprzedaży, otrzymuje wynagrodzenie średnio ok. 2 119,81 zł miesięcznie brutto (1 550,95 zł netto). W 2017 r. osiągnął przychód w wysokości 29 898,08 zł. Z zeznań pozwanego wynika, iż faktycznie zarabia 1680 zł. miesięcznie. Mieszka w domu swoich rodziców, ponosi koszty jego utrzymania w wysokości ok. 700 zł miesięcznie (czynsz wraz z opłatami za media). Pozwany utrzymuje kontakty z córką, zgodnie z zawartą ugodą sądową. W czasie spotkań z córką, pozwany kupuje córce zabawki (za kwoty od 60 do 120 zł.), ponosi koszty zakupów żywieniowych. W ostatnim czasie kupił małoletniej rower, który kosztował 400 zł. oraz dwukrotnie odzież za kwoty 400 zł.(odzież oraz obuwie) oraz 200 zł. Pozwany jest właścicielem samochodu (rok prod.2003) o wartości 12.000 zł. Na swoje utrzymanie przeznacza miesięcznie: 700 zł. – za mieszkanie, 450 zł.– wyżywienie, 70 zł/mc – telefon, 200 zł na 3 miesiące - odzież (d. zaświadczenie o zarobkach – k. 57,k.143, zeznanie podatkowe za 2017r.-k.76-79 akt) potwierdzenia przelewów – k. 58-75, Pit – k. 76-79, paragony – k.84-94,k.182, przesłuchanie M. O. (1) – k. 98-99 i 156-157)

W oparciu o ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd zważył ,co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy obowiązani są podzielić się z nimi nawet swoimi najmniejszymi dochodami. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego ( art. 135 § 1 k.r.o. ). Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego (art.135 § 1 k.r.o. ).

Sąd stanął na stanowisku, iż usprawiedliwione miesięczne koszty utrzymania małoletniej R. O. to przede wszystkim: 600 zł.- koszt przedszkola, ok.400 zł. -koszt wyżywienia w domu (100 zł. tygodniowo), ok.100 zł. koszt wypoczynku letniego. Daje to łącznie kwotę 1100 zł., która jednak nie uwzględnia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej w postaci: kosztów zakupu odzieży, obuwia, środków higieny czy kosztów leczenia, dojazdów do przedszkola, ewentualnych dodatkowych zajęć które zaakceptował pozwany ( np. dodatkowe lekcje języka angielskiego). Mając na uwadze wyżej wskazane usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki, Sąd uznał, iż zakres usprawiedliwionych potrzeb to kwota co najmniej 1500 zł. miesięcznie W tych okolicznościach pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania małoletniej co najmniej w połowie, t.j.w kwocie po 750 zł., gdyż nie realizuje on swojego obowiązku poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie córki w takim samym stopniu jak matka powódki- M. N.. Sąd ustalając alimenty uwzględnił fakt, iż pozwany poza alimentami w sposób stały partycypuje w kosztach utrzymania dziecka (zakupy oraz prezenty) oraz utrzymuje z córką kontakty. W ocenie Sądu możliwości zarobkowe pozwanego M. O. (1) należy ocenić na poziomie wyższym niż deklarowane przez niego ( 1500-1600 zł. miesięcznie). Potwierdzają powyższe przede wszystkim stałe miesięczne wydatki wskazane wyżej przez samego pozwanego, które dają łącznie kwotę co najmniej 2000 zł.miesiecznie (700 zł. –koszty utrzymania mieszkania, 450 zł.-koszty wyżywienia, ok.70 zł.-opłata za telefon, ok.70 zł.-wymiana odzieży, 600 zł.- rata alimentacyjna ustalona w trybie zabezpieczenia, koszty zakupu żywności dla córki, czy prezentów (jednorazowo 60 zł., 120 zł. , 200 zł., 400 zł.), koszty utrzymania samochodu). Z tych przyczyn Sąd ocenił możliwości zarobkowe pozwanego na poziomie co najmniej 2 000 zł miesięcznie netto.

W ocenie Sądu zasądzona od pozwanego kwota 750 zł miesięcznie tytułem alimentów najpełniej realizuje obowiązek alimentacyjny pozwanego i leży w zasięgu jego możliwości zarobkowych. Sąd nie uwzględnił żądania strony powodowej (1100 zł. miesięcznie) i w pozostałym zakresie uznając, iż kwota ta byłaby zbyt wygórowana , gdyż prawie w całości wyczerpuje zakres usprawidliwionych potrzeb dziecka. Z tych przyczyn Sąd w pozostałym zakresie, t.j. ponad kwotę 750 zł. powództwo oddalił. Podstawą rozstrzygnięcia Sądu jest art.133 k.r.o , art. 135 § 1 §2 k.r.o.

Wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art.333 § 1 pkt.1 k.p.c.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 Ustawy o kosztach sadowych w sprawach cywilnych z dnia 28.07.2005r (Dz.U nr167, poz.1398 z późn. zm) w zw. z art.98 k.p.c.