Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie, Wydział V Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Natalia Dynakowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin – Niebuszewo w Szczecinie – Magdaleny Krzesińskiej

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2019 r.

sprawy:

A. P. , syna K. i J. z domu O., urodzonego (...) w Szczecinie

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1) łącznym Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 19 grudnia 2018 r. (VK 893/18) obejmującym wyrok łączny Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie z dnia 3 marca 2017 r. (IVK 1081/16) i wyrok Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 26 października 2017 r. (VK 583/16) za przestępstwo z art.280§1 kk w zw. z art.64§1 kk popełnione w dniu 31 stycznia 2016 r., na karę łączną 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara nie została dotychczas wykonana

2) Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 15 stycznia 2018 r. (IV K 1137/16) za przestępstwo z art.279§1 kk w zw. z art.64§2 kk, popełnione w dniu 19 marca 2016 r., na karę 2 lat pozbawienia wolności, która to kara jest wykonywana od dnia 14 lutego 2019 roku

I. Na podstawie art.85§1 kk i art.86§1 kk łączy orzeczone wyrokami opisanymi w punktach 1) i 2) kary pozbawienia wolności i wymierza karę łączną 8 (ośmiu) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

II. na podstawie art.577 kpk wskazuje, iż zaliczeniu na poczet kary łącznej podlegają okresy pozbawienia wolności od 29.04.2016 r., godz.00.10 do 29.04.2016 r., godz.03.15, od 7.02.2016 r., godz.04.00 do 8.02.2016 r., godz.11.05, od 20.03.2016 r., godz.00.00 do 21.03.2016 r., godz.15.33 i od 14.02.2019 r., godz.14.10

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. F. kwotę 147,60 (stu czterdziestu siedmiu złotych i sześćdziesięciu groszy) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.

IV. zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego.

VK 177/19

UZASADNIENIE

A. P. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1) łącznym Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 19 grudnia 2018 r. (VK 893/18) obejmującym wyrok łączny Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie z dnia 3 marca 2017 r. (IVK 1081/16) i wyrok Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 26 października 2017 r. (VK 583/16) za przestępstwo z art.280§1 kk w zw. z art.64§1 kk popełnione w dniu 31 stycznia 2016 r., na karę łączną 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara nie została wykonana

2) Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 15 stycznia 2018 r. (IV K 1137/16) za przestępstwo z art.279§1 kk w zw. z art.64§2 kk, popełnione w dniu 19 marca 2016 r., na karę 2 lat pozbawienia wolności, która to kara jest wykonywana od dnia 14 lutego 2019 roku

dowód: odpisy wyroków k.24, 26-27, 28

Z posiadanych informacji wynika, że w/w był też wielokrotnie karany sądownie wcześniejszymi wyrokami, po raz pierwszy w dniu 10.05.2004 r. przez Sąd Rejonowy w Szczecinie za przestępstwo z art.279§1 kk, sygn.. akt VK 281/04, ale także wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z 10.02.2009 r., sygn.. akt VIK 116/09, wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z 12.10.2009 r., sygn.. akt VIK 1551/09.

dowód: karta karna k.18-21

Zachowanie skazanego w warunkach izolacji, gdzie przebywa po raz jedenasty, zostało ocenione negatywnie. A. P. nie wykazuje zainteresowania realizacją zadań wynikających z indywidulanego programu oddziaływania. Wymieniony należy do więziennej podkultury przestępczej. Był karany za bójki ze współosadzonymi i za wulgarne oraz agresywne zachowanie w stosunku do funkcjonariuszy Służby Więziennej.

dowód: opinia, k.42-43

Wszystkie dowody zgromadzone w sprawie zasługują na uwzględnienie, mają one charakter dokumentarny i zostały wytworzone w sposób prawem przewidziany.

Wszystkie wyroki podlegające łączeniu zapadły i uprawomocniły się po 1 lipcu 2015 r., a zatem mają do nich zastosowanie nowe reguły łączenia kar.

Dolną granicą kary łącznej jest, zgodnie z art. 86 § 1 kk, kara najsurowsza. W tym wypadku jest to kara 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Górną granicą kary łącznej jest suma kar jednostkowych. Zgodnie z art. 85 § 1 kk łączenie dotyczy kar wymierzonych i podlegających wykonaniu.

Łącznie zatem, wymierzone kary pozbawienia wolności odpowiadają w sumie karze 8 lata 8 miesiąca pozbawienia wolności.

A zatem sąd mógł wymierzyć skazanemu karę łączną pozbawienia wolności w rozmiarze od 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności do 8 lat i 8 miesiąca pozbawienia wolności.

Przede wszystkim na niekorzyść skazanego przemawia okoliczność, że popełnił on przestępstwo tego samego rodzaju, czyli przestępstwo przeciwko mieniu, co poprzednie. To wskazuje, że jest on sprawcą niepoprawnym, zdemoralizowanym, wymagającym dłuższego oddziaływania penitencjarnego. To przemawia za częściową kumulacją kar. Nie ma żadnego uzasadnienia by łagodzić wymiar orzeczonych kar tylko z tego powodu, że A. P. popełnia kolejne przestępstwa. Kartę karną wymienionego stanowi 18 pozycji tj. 18 wyroków. Mimo młodego wieku (w chwili orzekania w niniejszej sprawie miał niespełna 33 lata) skazany jest osobą zdemoralizowaną, odpowiadającą za popełnione przestępstwa również w warunkach powrotu do przestępstwa. Co więcej, A. P. jest recydywistą penitencjarnym, osobą nie poddającą się resocjalizacji. To wszystko przesądziło o konieczności jego surowego potraktowania. W ocenie sądu tylko długotrwały pobyt skazanego w warunkach izolacji może spowodować, że zrozumie on naganność swojego przestępczego zachowania. Dotychczasowa postawa oskarżonego, jego sposób życia, wielość skazań, nieskuteczność dotychczasowych działań resocjalizacyjnych podejmowanych wobec A. P., to wszystko przemawia za koniecznością jego długotrwałej eliminacji ze społeczeństwa. Stąd kara łączna 8 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. W tym miejscu podkreślić należy również, że omawiany wyrok jest kolejnym wyrokiem łącznym wydanym wobec wymienionego. A. P. nie może być premiowany kolejnym wyrokiem łącznym tym bardziej, że nic nie przemawia za takim jego traktowaniem.

Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności sąd wymienił okresy podlegające zaliczeniu od 29.04.2016 r., godz.00.10 do 29.04.2016 r., godz.03.15, od 7.02.2016 r., godz.04.00 do 8.02.2016 r., godz.11.05, od 20.03.2016 r., godz.00.00 do 21.03.2016 r., godz.15.33 i od 14.02.2019 r., godz.14.10

Orzeczenie o kosztach sąd wydał na podstawie art. 624 k.p.k. uznając, że skazany nie ma możliwości ich uiszczenia.

Orzeczenie o wynagrodzeniu obrońcy za pomoc prawną udzieloną z urzędu sąd podjął na podstawie § 17 ust. 5 w zw. z § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu nie znajdując podstaw do podwyższenia stawki.

Kierując się wyżej wskazanymi motywami Sąd Rejonowy orzekł, jak w części dyspozytywnej wyroku.