Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

A. L. działając w imieniu małoletniego syna M. L. (1) w dniu 27 lutego 2019r. wystąpiła z powództwem o podwyższenie renty alimentacyjnej należnej od pozwanego W. L. na rzecz małoletniego M. L. (1) z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 1.000 zł miesięcznie poczynając od dnia wniesienia pozwu, przy czym jeśli chodzi o wyrównanie od momentu wniesienia pozwu wnosiła, by było to zasądzone w kwocie jednorazowej. Już po wniesieniu pozwu w toku postępowania w sprawie - w dniu 25 lipca 2019r. powód M. L. (1) uzyskał pełnoletność. Zobowiązany do przedłożenia informacji czy popiera on powództwo o podwyższenie alimentów na jego rzecz od ojca dotychczas wniesione przez matkę jako jego przedstawiciela ustawowego oświadczył, że powództwo to popiera i w toku dalszego postępowania wnosił jak w pozwie.

Pozwany W. L. w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa w całości. Takie stanowisko zaprezentował również na rozprawie, jednakże dodał wówczas, że zgodziłby się na podwyższenie alimentów na rzecz syna do kwoty 500 zł miesięcznie i tytułem wyrównania alimentów za okres od złożenia pozwu w tej sprawie zapłaciłby kwotę 800 zł do 30 września 2019r. a od 1 października 2019r. płaciłby kwotę po 500 zł oraz, że do 10 października 2019r. zapłaciłby to wyrównanie w kwocie 800 zł wraz z bieżącymi alimentami.

Po przedstawieniu tej propozycji ugodowej przez pozwanego powód oświadczył, że zgodziłby się na podwyższenie alimentów na kwotę 800 zł miesięcznie, jeśli doszłoby do porozumienia, jednakże jego ojciec na to nie przystał i pozostał przy swojej propozycji ugodowej. W toku składania zeznań pozwany jeszcze raz zaproponował podwyżkę alimentów do 500 zł miesięcznie oraz, że dodatkowo będzie on dawał synowi 250 - 300 zł łącznie zakupami, jakich dokonywał na rzecz syna. W efekcie stronom nie udało się wypracować porozumienia w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Rodzice powoda byli małżeństwem, jednakże zostało ono rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 29 stycznia 2014r. w sprawie o sygn. akt I C 1995/13. W wyroku tym wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim wówczas M. L. (1) i jego siostrą M. L. (2) powierzono obojgu rodzicom ustalając, że miejscem zamieszkania dzieci będzie miejsce zamieszkania ich matki i wykonywanie tej władzy będzie odbywać się zgodnie z zawartym przez nich porozumieniem. Ponadto obie strony zobowiązano do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci stron i tytułem udziału ojca w tych kosztach zasądzono od niego na rzecz małoletniego M. L. (1) alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie płatne do rąk jego matki z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku. W takiej samej wysokości zostały zasądzone alimenty od W. L. na rzecz starszej córki M. L. (2). Następnie alimenty na te dzieci zostały podwyższone wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 31 lipca 2015r. w sprawie o sygn. akt III RC 64/15 do kwot po 400 zł miesięcznie na każdego z dzieci tj. do łącznej kwoty 800 zł miesięcznie poczynając od 1 sierpnia 2015r. W tamtym czasie sytuacja stron przedstawiała się następująco:

Matka małoletniego wówczas powoda - A. L. miała 44 lata, zawód: inż. magister żywienia zbiorowego, zamieszkiwała wraz z małoletnim synem M. oraz starszą córką M. w B.. Córka M. miała skończone 17 lat i była uczennicą LO w B.. Syn M. skończył 14 lat i był uczniem II klasy gimnazjum w B.. Był on pod opieką endokrynologa. Chłopiec leczył nadwagę - to musiał leczyć i kontrolować. Matka powoda prowadziła sklep z bielizną. Z przedłożonego do akt sprawy zaświadczenia o dochodzie w 2014 roku wynikało, że wynosił on 62.966,05 zł. Wynajmowała ona 3 pokojowe mieszkanie, za które otrzymywała czynsz. W tamtym czasie toczyła się sprawa o podział majątku wspólnego rodziców powoda. Matka powoda wynajmowała lokal na Dużym R. w B. i płaciła 1600 zł plus 300 zł ogrzewanie. A. L. określiła, że średni miesięczny koszt utrzymania syna M. w tamtym czasie wynosił około 1.400 zł.

Pozwany W. L. w tamtym czasie miał 44 lata, zawód: elektromechanik pojazdów samochodowych. Wykazywał on, że ma 1 tyś. zł dochodu na czysto tj. kwota, która mu pozostawała. Na okoliczność dochodu przedstawił odpis PIT za rok 2014. Nie wynajmował lokalu, prowadził obwoźny handel i sprzedawał towar na targowiskach - 10 zł wynosiła opłata jednodniowa. Towar nabywał od producentów, z hurtowni. Mieszkał w domu, który był częściowo jego a częściowo żony, ale toczył się spór o podział majątku i ten dom też był przedmiotem sporu. Pozwany wskazał, że korzystał z pomocy rodziców jak było trzeba coś opłacić. W tamtym czasie był zobowiązany płacić alimenty na dwójkę dzieci po 300 zł a po podwyżce po 400 zł miesięcznie, czyli łącznie 800 zł.

Dowód: zeznania świadka A. L. k. 61v-62, zeznania pozwanego W. L. k. 62v-63 akt przedmiotowej sprawy, ponadto dowód z akt sprawy III RC 64/15 Sądu Rejonowego w Brodnicy (k. 8, 10-12, 49-52, 56-66.).

Od czasu ustalenia dotychczasowej wysokości alimentów należnych od pozwanego na rzecz powoda M. L. (1) minęły już 4 lata. Aktualnie sytuacja stron przedstawia się jak poniżej.

M. L. (1) ma obecnie lat 18, w dalszym ciągu mieszka z matką A. L. w B.. Obecnie uczęszcza on do Technikum w T., gdzie uczy się w zawodzie informatyk. W tygodniu jest w internacie, za który matka płaci w granicach 420 zł miesięcznie ( 417 zł wyszło za wrzesień – przy czym wysokość opłaty jest zależna od dni pobytu). Co tydzień przyjeżdża z internatu do domu jak również w dni wolne od nauki szkolnej. Otrzymuje alimenty od ojca, w pozostałym zakresie pozostaje na utrzymaniu matki, która jest najbardziej zorientowana w zakresie jego potrzeb i wydatków. Matka powoda wskazała, że średni miesięczny koszt utrzymania syna M. obecnie wynosi 2.000 zł. i na ten koszt składa się koszt ubrań dla niego, pościeli, ręczników, środków czystości, opłaty za dodatkowe zajęcia, na które powód uczęszcza tj. samoobrona (...) - to kosztuje 100 zł miesięcznie, siłownia miesięcznie - 90 zł, transport do T. – 100-120 zł miesięcznie, jedzenie - np. jedzenie z zawartością białka to są droższe rzeczy - to chodzi o koszt jedzenia jak przyjeżdża z internatu do domu czy w okresach przerw w nauce szkolnej. Według matki powoda - niezależnie od opłat w internacie to jest koszt około 600 zł na to jedzenie weekendowe i to co zabiera syn jadąc do internatu. Ponadto udział powoda w kosztach utrzymania domu, w którym mieszka on z matką to za wodę jest 50 zł plus ogrzewanie w sezonie grzewczym 200 zł, prąd 50 zł miesięcznie - to jest udział syna. Matka powoda utrzymuje się z prowadzonej działalności gospodarczej (wskazuje ona, że tak samo było w 2015r. tylko, że w tamtym czasie miała lepsze obroty i większe dochody). Wskazała, że jej średni dochód miesięczny to 2.500 zł z działalności obecnie. Ponadto wynajmuje ona górę domu, w którym mieszka i w tej chwili uzyskuje dochód brutto 2.400 zł z czego ponad 200 zł opłaca podatku do Urzędu Skarbowego. Powód pracował na stażu ze środków unijnych w lipcu 2019r. przez miesiąc otrzymując 1.500 zł. Matka powoda uważała, że gdyby pozwany podwyższył te alimenty na syna do kwoty 800 zł miesięcznie, to byłoby wystarczające, żeby pokryć część bliską połowy kosztów utrzymania syna. Jej zdaniem taka kwota byłaby możliwa do zapłacenia przez W. L. w lekki i płynny sposób: - po pierwsze dlatego, że płacił już 800 zł łącznie na dwójkę ich dzieci a w tej chwili na córkę M. L. (2) pozwany już nie płaci alimentów - według niej od grudnia 2018r. nie słyszała od M., żeby płacił teraz ojciec w regularny sposób jej alimenty, jedynie kiedy M. szła do szkoły w Danii a to było w okresie styczeń, czerwiec 2019r. to wiadomo jej, że otrzymała od ojca 2.000 zł. oraz, że na jednej z rozpraw o podział majątku W. L. oznajmił, że to są alimenty do przodu; po drugie dlatego, że otrzymał od niej jednorazowo 279.000 zł z tytułu spłaty domu, który był ich wspólną własnością i to było przelewem bankowym na jego konto - w sierpniu 2017r. A. L. wraz z synem mieszka w domu jednorodzinnym. Podała, że po rozwodzie nie wyszła ponownie za mą i nie jest z nikim związana, nie mieszka z nikim oraz, że ona jest tu sama, nie ma w Polsce bliższej rodziny, natomiast W. ma tutaj całą swoją rodzinę.

Aktualna sytuacja pozwanego przedstawia się następująco: W. L. ma obecnie 48 lat. Teraz tak samo jak poprzednio zajmuje się on handlem obwoźnym i zarabia 2.000 zł już na rękę z tej działalności. Obecnie wspólnie ze swoim ojcem płaci około 4.000 zł na węgiel na ogrzanie domu, około 200 zł na prąd miesięcznie, 120 zł za kablówkę na miesiąc, około 60 zł za wodę, ponadto na jedzenie 600-700 zł na nich dwóch na miesiąc. Powód W. L. na nic nie choruje, mieszka wraz z ojcem w domu jednorodzinnym. Ojciec W. L. ma emeryturę w granicach 2.500 zł miesięcznie. Powód podał, że w 2015r. miał porównywalne wydatki, dochody też porównywalne. Przyznał, że w tamtym czasie był zobowiązany płacić alimenty na dwójkę dzieci po 400 zł, czyli łącznie 800 zł. Obecnie płaci alimenty jedynie na syna w kwocie 400 zł miesięcznie. Pozwany wskazał, że teraz córka, na którą wcześniej płacił alimenty, jest już pełnoletnia, obecnie szuka pracy i pracuje po 17 godzin tygodniowo w Danii, dokąd wyjechała. Ona zdała maturę, nie dostała się w Polsce na studia, gdy znalazła pracę to ojciec nie chciał już płacić na nią alimentów, ale poprosiła, żeby jeszcze płacił, bo potrzebuje na dentystę. Wobec tego W. L. płacił córce w dalszym ciągu po 400 zł miesięcznie, dopóki nie wyjechała do Danii a to było w sierpniu 2018r., natomiast później jak córka wyjechała do Danii zapytała go czy mógłby jej zapłacić połowę za kurs muzyczny, który tam odbywała i wtedy W. L. zapłaciłem jej 2.000 zł wskazując jednak, że to są alimenty za 5 miesięcy na przyszłość tj. do stycznia 2019r. włącznie. W lipcu 2019r. przekazał jeszcze córce kolejne 2.000 zł, bo jeszcze nie miała pracy a musiała płacić czynsz za mieszkanie, ponadto 25 lipca 2019r. przekazał córce 1.000 koron tj. 600 zł i 500 zł, czyli łącznie 1.100 zł. Wskazał też, że ma on oszczędności około 280.000 zł, które przelała jego żona za dom oraz, że te pieniądze, które ma na koncie to jest lokata na około 1,5 %. I te pieniądze ma przeznaczone na zakup domu bądź działki, ponieważ jego siostra planuje sprzedać dom, w którym mieszka on z ojcem - po śmierci ojca i wówczas nie będzie on miał gdzie mieszkać. Pozwany wskazał też, że na sztuki walki i siłownię na syna żona płaci 100 zł a drugie 100 zł płaci on dając to synowi i dodatkowo daje on synowi 100 zł kieszonkowego miesięcznie, czyli łącznie na syna miesięcznie wydaje 600 zł z alimentami oraz dodatkowo jeździ on z synem za zakupy, jeśli syn o to prosi i płaci za te zakupy średnio miesięcznie od 50 zł do 100 zł. Powód M. L. (1) potwierdził, że ojciec daje jemu dodatkowo te pieniądze, o których zeznał. W dalszym toku składania zeznań pozwany zaproponował podwyżkę alimentów do 500 zł miesięcznie oraz, że dodatkowo będzie on dawał synowi 250 - 300 zł łącznie z tymi zakupami.

Dowód: zeznania świadka A. L. k. 61v-62, zeznania powoda M. L. (1) k. 62v i 63, zeznania pozwanego W. L. k. 62v-63, dowody z dokumentów na kartach: 2- 23, 31-58 akt przedmiotowej sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka A. L. oraz zeznania stron w zakresie, w jakim znajdują one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych, bowiem w tym zakresie są one przekonujące i nie pozostają w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Spór pomiędzy stronami sprowadzał się głównie do kwestii zasadności żądania zgłoszonego w pozwie a w zasadzie co do tego, do jakiej kwoty ma nastąpić podwyżka dotychczasowych alimentów. Pozwany godził się bowiem na podwyższenie alimentów na rzecz syna do kwoty 500 zł miesięcznie i proponował stosowne wyrównanie za okres od wniesienia pozwu. Ponadto w toku składania zeznań pozwany jeszcze raz zaproponował podwyżkę alimentów do 500 zł miesięcznie oraz, że dodatkowo będzie on dawał synowi 250 - 300 zł łącznie zakupami, jakich dokonywał na rzecz syna. Co do dowodów z dokumentów wskazanych wyżej - strony ich nie kwestionowały, Sąd nie dopatrzył się okoliczności mogących budzić wątpliwości co do ich prawdziwości.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przepis art. 135 § 1 kro stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl paragrafu 2 tego artykułu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Natomiast zgodnie z przepisem art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany umowy bądź orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że zawarte w pozwie żądanie podwyższenia alimentów od pozwanego na rzecz powoda częściowo zasługuje na uwzględnienie. Od czasu ustalenia dotychczasowej wysokości alimentów na rzecz powoda minęły 4 lata. Postępowanie dowodowe wykazało, że od tego czasu koszt utrzymania powoda wzrósł. W tamtym czasie był on uczniem gimnazjum, do którego uczęszczał tu na miejscu, w B.. Obecnie natomiast uczęszcza on do szkoły średniej - do Technikum w T.. Z racji wieku i związanych z tym zwiększonych potrzeb wzrósł koszt jego utrzymania, doszedł koszt opłaty za internat, dojazdów do domu na weekendy i dni wolne od nauki szkolnej. Sąd uznał, że renta alimentacyjna należna od pozwanego na rzecz powoda M. L. (1) winna być podwyższona do kwoty 800 zł miesięcznie poczynając od dnia 1 października 2019r. i jako taka służyć będzie zaspokojeniu podstawowych potrzeb podwoda przy założeniu, że porównywalną kwotę będzie przeznaczać na jego utrzymanie matka powoda. Kwotę taką w efekcie pozwany zamierzał wydatkować na rzecz syna przy czym proponował on podwyżkę alimentów do 500 zł miesięcznie oraz, że dodatkowo będzie on dawał synowi 250 - 300 zł łącznie z tymi zakupami, które dotychczas finansował synowi. Tym samym pozwany wykazał, że dysponuje środkami umożliwiającymi wydatkowanie takiej kwoty na rzecz syna. Tak więc - w ocenie Sądu podwyższenie alimentów do kwoty 800 zł miesięcznie mieścić się będzie również w granicach możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego. Z kolei odnośnie wyrównania alimentów za okres od wniesienia pozwu - w przedstawionej propozycji ugodowej pozwany sam zaproponował, że zapłaci kwotę 800 zł z tytułu wyrównania za ten okres oraz, że to wyrównanie zapłacić do 10 października 2019r. wraz z bieżącymi alimentami.

Reasumując - ocena tych wszystkich okoliczności wynikających z przeprowadzonego postępowania dowodowego, na które wskazano wyżej skłoniła Sąd do rozstrzygnięć znajdujących odzwierciedlenie w wyroku. I tak Sąd w punkcie 1) wyroku podwyższył rentę alimentacyjną należną od pozwanego W. L. na rzecz powoda M. L. (1) z kwoty po 400 zł (czterysta złotych) miesięcznie zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 31 lipca 2015r. w sprawie III RC 64/15 do kwoty po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk uprawnionego - poczynając od dnia 1 października 2019r.

W punkcie 2) wyroku Sąd zasądził od pozwanego W. L. na rzecz powoda M. L. (1) kwotę 800 zł (osiemset złotych) tytułem wyrównania podwyższonych alimentów za okres od 27 lutego 2019r. do 30 września 2019r., płatną do rąk uprawnionego do dnia 10 października 2019r. Pozwany z chwilą doręczenia odpisu pozwu wiedział już o żądaniu podwyższenia alimentów oraz żądaniu wyrównania alimentów poczynając od dnia wniesienia pozwu tak więc powinien liczyć się z tym, że od daty wniesienia pozwu alimenty należne od niego mogą być podwyższone i winien zabezpieczyć środki na ten cel. Ponadto w przedstawionej propozycji ugodowej pozwany sam zaproponował, że taką kwotę z tytułu wyrównania za ten okres zapłaci oraz, że to wyrównanie w kwocie 800 zł zapłacić do 10 października 2019r. wraz z bieżącymi alimentami.

W punkcie 3) wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie. Powyższe dotyczyło żądanej kwoty podwyżki alimentów przewyższającej ustaloną w punkcie 1) wyroku kwotę 800 zł miesięcznie oraz zasądzoną w punkcie 2) wyroku kwotę wyrównania za wskazany okres, co nastąpiło ze względów wskazanych szczegółowo wyżej.

W punkcie 4) wyroku Sąd orzekł o kosztach sądowych - odstępując od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, od uiszczenia których powód był zwolniony z mocy ustawy przejmując je na rzecz Skarbu Państwa. O powyższym orzeczono na podstawie art. 113.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych a contrario.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono w punkcie 5) wyroku - po myśli art. 333 § 1 pkt 1 kpc.