Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Barbara Ciwińska

Protokolant stażysta Aleksander Paczóski

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2019 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej Z. S.

reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową E. S.

przeciwko M. S.

o podwyższenie alimentów

1.  zasądza od pozwanego M. S. na rzecz jego małoletniej córki Z. S., urodzonej (...), alimenty w kwocie po 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej E. S. do 10-dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami, w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 25 czerwca 2019 roku, podwyższając tym samym alimenty ustalone ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego
w W. z dnia 7 lipca 2014, w sprawie o rozwód sygn. akt VII C 610/13,
w kwocie po 600 (sześćset) złotych miesięcznie;

2.  pozostawia strony przy poniesionych kosztach zastępstwa procesowego;

3.  kosztami postępowania obciąża pozwanego M. S. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy
w W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych, tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu;

4.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

E. S. jako przedstawicielka ustawowa małoletniej córki Z. S. wniosła 25 czerwca 2019 roku pozew w jej imieniu przeciwko ojcu małoletniej M. S. o podwyższenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 lipca 2014 roku, w sprawie o rozwód syg. akt VII C 610/13 z kwoty 600 zł. do kwoty 1.200 zł. miesięcznie płatnych do rąk matki E. S., do dnia 10-każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany M. S. wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 700 zł. oraz o zasądzenie od powódki na rzecz swoją kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia Z. S., ur. (...) ma 13 lat, jest córką

E. S. i M. S..

Wyrokiem z dnia 7 lipca 2014 r. wydanym w sprawie sygn. akt: VII C 610/13 Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł o rozwiązaniu przez rozwód związku małżeńskiego pomiędzy E. S. i M. S.. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad ośmioletnią wtedy Z. S. powierzono obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dziecka w każdorazowym miejscu zamieszkania matki E. S.. Sąd Okręgowy w Warszawie kosztami utrzymania i wychowania Z. S. obciążył oboje rodziców, ustalając udział ojca M. S. na kwotę 600 zł miesięcznie, płatne z góry, do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki dziecka, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat. (k. 11 wyrok Sądu Okręgowego z W. z dnia 7 lipca 2014 r. kserokopia wyroku).

Przed orzeczeniem rozwodu małoletnia Z. miała 8 lat, mieszkała z matką, jej miesięczny koszt utrzymania wynosił około 1.100 złotych, w tym 400 złotych stanowił udział w kosztach mieszkaniowych, zaś 700 złotych wynosiły pozostałe wydatki na dziecko, takie jak wyżywienie, odzież, wydatki szkolne ( k. 78 strona 8 uzasadnienia wyroku w sprawie o rozwód. ). Wtedy na utrzymaniu rodziców była jeszcze ich starsza córka P., która mieszkała z matką i zdawała maturę.

Sąd Okręgowy w sprawie o rozwód uznał, iż z uwagi na osobiste starania o bieżące utrzymanie i wychowanie małoletniej Z. udział kwotowy matki w jej kosztach utrzymania powinien być niższy niż udział ojca. W tamtym okresie E. S. pracowała jako pielęgniarka z miesięcznym wynagrodzeniem 2.600 zł. netto. Ponadto opiekowała się dodatkowo starszą osobą, co przynosiło jej dodatkowo 400 zł miesięcznie dochodu. M. S. natomiast był zawodowym żołnierzem z miesięcznym wynagrodzeniem netto 3.564 zł. Ponadto otrzymywał dodatek do umundurowania (2.300zł.) oraz gratyfikację urlopową (3.500zł.). Mieszkał ze swoją partnerką w jej mieszkaniu, i prowadził z nią wspólne gospodarstwo domowe.

Po rozwodzie małżonkowie sprzedali wspólne mieszkanie i za uzyskane z tego środki kupili m. in mieszkanie swoim starszym pełnoletnim dzieciom ( za 240.000 zł.)

Postanowieniem tutejszego Sądu z dnia 24 maja 2016r. tutejszy Sąd ograniczył władzę rodzicielską obojga rodziców nad małoletnią Z., poprzez zobowiązanie ich do odbywania wspólnych konsultacji psychologicznych co najmniej 1 raz z miesiącu w celu omówienia istotnych spraw dziecka, poprawy wzajemnej komunikacji, oraz poprzez nadzór kuratora sądowego (k.32).

Od orzeczenia rozwodu stron minęło 5 lat. Obecnie E. S. ma lat 47, pracuje jako starsza pielęgniarka w (...) Zespole Publicznych Zakładów (...) z wynagrodzeniem 4.073 zł. brutto miesięcznie (k. 26 zaświadczenie ), netto jest to ok. 3.100 zł. netto miesięcznie. Obecnie jej wynagrodzenie wynosi brutto 4.494 zł. (k.198 zaświadczenie). W zeznaniach podatkowych za rok 2018 wykazała dochód 51.685 zł.(k.200). Mieszka w W. we własnym mieszkaniu o pow. 28 m2, gdzie koszty utrzymania tego mieszkania wynoszą ok. 700 zł. miesięcznie, ( w tym czynsz ok.300 zł. (k.13) , telewizja 150 zł. (k. 15).

Pozwany M. S. ma 51 lat. Pracuje w (...) Centrum (...) jako żołnierz zawodowy (st. chorąży sztabowy) z wynagrodzeniem 5.160 złotych netto miesięcznie (zaświadczenie karta 65). W zeznaniach podatkowych za 2018 rok wykazał dochód 79.133, 81 (k.66) to jest 6.594 złotych miesięcznie. W czerwcu 2017 roku pozwany zawarł drugi związek małżeński z J. S.. Z obecną żoną pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej. Posiadają wspólne mieszkanie, zakupione w 2015 roku za kwotę ok. 390.000 zł. , na co zaciągnięty był przez nich kredy w wysokości 294.000 zł, który spłacają w ratach po 1.450 zł miesięcznie. J. S. pracuje jako specjalista w wydawnictwie (...).

M. S. posiada ponadto samochód marki M. (...) z 1997 roku, o wartości 4.000 zł. Pozwany wyjeżdżał w celach turystycznych na wyjazdy wypoczynkowe w Polsce (Z., M., O. nad jeziorem B. ) i zagraniczne : do L., D. do P. na M. i do W. (k. 31 zdjęcia ) .

M. S. ma zdiagnozowaną chorobę wieńcową wraz z hiperlipidemią mieszaną. Powinien stosować odpowiednią dietę, w celu utrzymywania właściwego poziomu cholesterolu (karta informacyjna leczenia szpitalnego z 06.11.2018r. 68 ). Pozwany na utrzymanie kota wydaje ok. 150 złotych (k.96).

Z małoletnią córką pozwany utrzymuje kontakty, zabiera ją do siebie, przy czym w związku z problemami występującymi w tych kontaktach prowadzone jest obecnie w tutejszym Sądzie postępowanie w sprawie syg. akt VI Nsm 2717/19. Ugodą z dnia 3 grudnia 2019 r. strony ustaliły w tej sprawie na czas trwania postępowania, iż M. S. będzie spotykał się z małoletnią Z. S., urodzoną (...), poza miejscem zamieszkania dziecka i bez udziału matki, odbierając i odwożąc córkę z domu:

a.  w każdą środę od godziny 16:15 do godziny 20:30;

b.  w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca, poczynając od dnia 6 grudnia 2019 roku, w ten sposób, że ojciec odbierze córkę o godz. 16:15 w piątek z domu i odwiezie do domu w niedzielę o godzinie 20:00, przy czym w dniu 6 grudnia ojciec odbierze dziecko z domu o godzinie 20:00;

c.  w 2020 roku ojciec spędzi z córką pierwszy tydzień ferii zimowych od dnia 7 lutego 2020 roku od godziny 18:00 do dnia 15 lutego 2020 roku do godziny 16:00.

Ponadto oboje rodzice zobowiązali się pójść na cztery wspólne spotkania z psychologiem do końca lutego 2020 roku, ustalając, że koszty z tym związane strony będą ponosić po połowie.

Małoletnia Z. S. ma lat 13, mieszka wraz z matką i jest pod jej opieką. W 2017roku była diagnozowana w Niepublicznej (...) gdzie stwierdzono u niej specyficzne trudności w uczeniu się pisania w postaci dysortografii (k.27 opinia). W związku z tym małoletnia korzysta z korepetycji w Centrum Korepetycji i (...) Prywatnej (...) , co kosztuje około 240 złotych miesięcznie (k.70, 204). Koszty utrzymania małoletniej wynoszą obecnie około 2.000 złotych miesięcznie, w tym oprócz korepetycji : 260 złotych na pokrycie kosztów mieszkaniowych, 700 zł. na wyżywienie ( w tym obiady w szkole ok. 100- 126 zł. k. 17) , 200 zł ubrania i buty, 200 zł. kosmetyki, chemia, leki, 400 zł. na inne potrzeby (wydatki szkolne, telefon, komunikacja, cele towarzyskie i kulturalne, nauka śpiewu ). Koszty wyjazdów wakacyjnych Z. są pokrywane indywidualnie przez każde z rodziców.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty dołączone do akt sprawy oraz dowód z przesłuchania stron. Sąd dopuścił dowód z akt sprawy o uregulowanie kontaktów z dzieckiem o sygn. akt VI Nsm 2717/19.

Sąd oddalił zgłoszone przez stronę pozwaną wnioski dowodowe tj.: dowód z przesłuchania w charakterze świadka J. S. oraz I. S.. Zdaniem tut. Sądu okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy określone w art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały dostatecznie wyjaśnione, w związku z czym przeprowadzenie wnioskowanych dowodów nie miałoby znaczenia dla rozstrzygnięcia, a spowodowałoby zbędne przedłużenie postępowania, gdyż obecnie kolejne terminy rozprawy przypadają za około 4 miesiące.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo o podwyższenie alimentów należało uwzględnić, tak jak w wyroku, tj. poprzez podwyższenie alimentów na małoletnią Z. S. z kwoty 600 zł. do kwoty po 1.200 złotych miesięcznie poczynając od dnia 25 czerwca 2019 r., to jest z datą złożenia pozwu.

Zgodnie z dyspozycją art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego), dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Spoczywający na rodzicach obowiązek dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóki dziecko nie zdobędzie możliwości samodzielnego utrzymania się stosownie do swoich uzdolnień, predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili usamodzielnienia się i to niezależnie od osiągniętego wieku.

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu Rejonowego po wydaniu wyroku w dniu 7 lipca 2014 r. Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie o rozwód (sygn. akt: VIII C 610/13) nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Od orzeczenia rozwodu stron minęło już 5 lat. W tym czasie alimenty na małoletnią były płacone przez ojca na bardzo niskim poziomie po 600 złotych miesięcznie mimo, że jego zarobki znacząco wzrosły. Przed orzeczeniem rozwodu M. S. zarabiał miesięcznie netto 3.564 obecnie zarabia 5.160 złotych netto miesięcznie. Tak więc pozwany zarabia miesięcznie więcej o 1.596 zł. Już sam ten fakt pokazuje, iż pozwany jest w stanie płacić o 600 złotych alimentów więcej niż dotychczas. Nadto zauważyć i podkreślić należy, iż starsza córka stron P. się usamodzielniła, wobec czego ojciec nie musi już dokładać do jej utrzymania. Co więcej pozwany prowadzi teraz gospodarstwo domowe z samodzielną i pracującą żoną mającą własne dochody, z którą pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej, co oznacza, że żona nie jest na jego utrzymaniu. Razem natomiast ponoszą koszty utrzymania mieszkania. Pozwany żyje obecnie na bardzo dobrym poziomie, stać go na stać na wyjazdy wypoczynkowe w Polsce ( Z., M., O. ) i zagraniczne : do L., na M. i do W.. W tej sytuacji – w ocenie Sądu – nie jest godne wiary twierdzenie pozwanego, że nie stać go na podwyższenie alimentów, zaś on sam żyje oszczędnie, i na swoje wyżywienie przeznacza tylko 400 złotych miesięcznie, czyli po 100 złotych na tydzień ( czyli 14 złotych dziennie, tak np. paragon strona 21 obrazuje co obecnie można kupić za 14 zł. : litr wody Muszynianki, mleko i 5 batonów) . Mając na uwadze ceny produktów żywnościowych, aby wyżywić się za taką kwotę pozwany musiałby się ograniczyć np. do spożywania kartofli, marchewki, pieczywa i np. pasztetu, bo nie byłby w stanie kupić mięsa, wędliny, pomidora, ogórka czy ryby. Przy diecie ubogo tłuszczowej ograniczone powinno być spożywanie węglowodanów zawartych głównie w cukrach, mąkach, ziemniakach itp tanich produktach. Zdaniem Sądu twierdzenia pozwanego o niskich kosztach utrzymania zarówno jego samego jak i jego córki mijają się z prawdą.

Po 5 latach gdy małoletnia Z. ma już lat 13 jest potrzeby zwiększyły się w sposób bardzo istotny. Obecnie na jej utrzymanie potrzeba około 2.000 złotych miesięcznie. Zdaniem Sądu Rejonowego skoro pozwany żyje na bardzo dobrym poziomie, to jego córka nie musi ograniczać swoich potrzeb do minimum, lecz może zaspokajać je na równie dobrym poziomie.

Z tego względu Sąd uznał za usprawiedliwione wydatki na Z. takie jak :

--700 złotych na wyżywienie ( to jest 20 złotych dziennie x 30 dni =600 złotych plus 100 złotych na wyżywienie w szkole),

--260 złotych na pokrycie kosztów mieszkaniowych,

--240 zł. korepetycje,

--200 zł ubrania i buty (to rodzice, a nie dalsza rodzina jak wskazał ojciec dziecka mają obowiązek zakupywania dziecku ubrań ),

--200 zł. kosmetyki, chemia, leki,

--400 zł. na inne potrzeby np. wydatki szkolne, telefon, komunikacja, cele towarzyskie i kulturalne, nauka śpiewu).

W tym miejscu wskazać należy, iż jeżeli ojca dziecka stać na wyjazdy zagraniczne, które nie są niezbędne, to tym bardziej stać go na to, by dziecku zapewnić korepetycje. Trzeba wziąć pod uwagę, iż każde dziecko rozwija się indywidualnie i nie każde jest od razu małym geniuszem, czasami dzieci mają trudności w nauce i wymagają w tym wsparcia. Każde korepetycje są pomocne dziecku, gdyż jest to czas efektywnie poświęcany nauce z pomocą osoby do tego profesjonalnie przygotowanej, co przekłada się na lepsze zrozumienie przez dziecko danego zakresu materiału, a potem na lepsze wyniki. Ponadto, w ocenie Sądu, dobry rodzic to taki, który nie tylko udziela dziecku korepetycji wtedy, gdy dziecko samo nie jest zdolne się uczyć, ale także jest skłonny wspomagać dziecko, aby osiągało lepsze niż dotychczas wyniki w nauce, nawet jeśli te wyniki są średnie. Dlatego w ocenie Sądu jeśli rodziców stać na korepetycje dla dziecka to wydatek ten należy uznać jak najbardziej za uzasadniony. W tym przypadku tym bardziej uzasadniony, iż stwierdzono u Z. specyficzne trudności w uczeniu się, co tym bardziej uzasadnia udzielanie jej korepetycji.

Zdaniem Sądu Rejonowego z uwagi na sytuację stron jak i ich małoletniego dziecka nadal aktualna jest zasada przyjęta przez Sąd Okręgowy w sprawie o rozwód, iż to ojciec powinien ponosić większą niż matka część kosztów utrzymania dziecka, bowiem matka realizuje także swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o wychowanie i utrzymanie dziecka. Z tego względu z ogólnej kwoty 2.000 złotych potrzebnej obecnie na utrzymanie dziecka ojciec powinien pokrywać 1.200 złotych miesięcznie, zaś matka około 800 złotych miesięcznie. Podkreślić należy też dużą różnicę w zarobkach każdego z rodziców : ojciec obecnie zarabia 5.160 złotych netto miesięcznie, matka ok 3.100 zł. netto miesięcznie, czyli o 2.000 złotych mniej.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.

Wobec ustawowego zwolnienia od kosztów strony dochodzącej alimentów opłatą sądową w wysokości 360 złotych (to jest 5% od wartości przedmiotu sporu) obciążony został pozwany M. S., przy czym kwota ta została obliczona od wartości alimentów zasądzonych miesięcznie w okresie 1 roku w zakresie w jakim nastąpiło ich podwyższenie czyli o 600 złotych miesięcznie (600x12 =7200 x 5% =360 złotych).

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w punkcie 1 nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

(...)