V U 317/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-05-2015
-
Osoba publikująca:Izabela Grzybowska
-
Korektor:Izabela Grzybowska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II UZP 17/05 VU 317/14
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VU 317/14
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2014r.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Agnieszka Leżańska
po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 roku w Piotrkowie Tryb.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy J. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o dalsze prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
postanawia:
odrzucić odwołanie.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 6 lutego 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił J. G. przyznania dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 22 stycznia 2014 roku, w którym stwierdzono, iż wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.
Powyższe orzeczenie zostało doręczone wnioskodawcy w dniu 22 stycznia 2014 roku (poświadczenie k. 46 verte w aktach organu rentowego), z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.
J. G. nie złożył sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, natomiast w dniu 25 lutego 2014 roku wniósł odwołanie od wskazanej na wstępie decyzji ZUS.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Odwołanie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 477 9 § 3 1 k.p.c. sąd jest zobowiązany odrzucić odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.
Z akt sprawy wynika bezspornie, że J. G. nie wniósł w terminie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 22 stycznia 2014 roku, mimo że zostało mu ono doręczone w tym samym dniu tj. 22 stycznia 2014 roku z pouczeniem o sposobie zaskarżenia, a jedynie w dniu 25 lutego 2014 roku, czyli po upływie terminu zakreślonego do złożenia sprzeciwu, wniósł bezpośrednio odwołanie od decyzji organu rentowego. Analiza treści odwołania pozwala przy tym przyjąć, iż zostało ono oparte na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Kwestionując decyzję, którą odmówiono wnioskodawcy dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, w istocie kwestionuje on również przedmiotowe orzeczenie (por. SN w uchwale z dnia 15 marca 2006 roku, II UZP 17/05, LEX nr 172369).
Z tych też względów, na podstawie cyt. na wstępie przepisu, należało orzec jak w sentencji.