Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Zambrowie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Marta Kołakowska
Protokolant Anna Burakowska

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019r. w Zambrowie

na rozprawie sprawy z powództwa G. T.

przeciwko (...) SA V. (...) w W.

o zapłatę 1 520 złotych

I.  zasądza od pozwanego (...) SA V. (...) w W. na rzecz powoda G. T. kwotę 1520 (jeden tysiąc pięćset dwadzieścia) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14.11.2017r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) SA V. (...) w W. na rzecz powoda G. T. kwotę 1293 (jeden tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt trzy) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 917 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 168/19

UZASADNIENIE

Powód G. T. wniósł o zapłatę kwoty 1520 złotych od (...) S.A. V. (...) w W.. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że doszło do kolizji drogowej pojazdu powoda, po której zgłoszono szkodę u pozwanego zakładu ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia OC zarządcy drogi. Powodowi zasądzono prawomocnie kwotę 2000 zł tytułem częściowego naprawienia szkody oraz kwotę 3500zł także tytułem naprawienia szkody w pojeździe. Powód nie zgadza się z wyliczeniem szkody dokonanym przez pozwanego w toku likwidacji szkody.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w dniu 3.07.2019roku pozwane Towarzystwo (...) wniosło o oddalenie powództwa w całości. Pozwany wskazał, że kwoty dotychczas wypłacone odpowiadają wartości szkody w pojeździe powoda.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Pomiędzy stronami bezspornym pozostawał fakt powstania i okoliczności szkody oraz odpowiedzialności za jej naprawienie pozwanego zakładu ubezpieczeń jako ubezpieczyciela OC zarządcy drogi – co pozwany przyznał w sprzeciwie (art. 229 kpc).

Roszczenie powoda odnosiło się do różnicy w kwocie już wypłaconego odszkodowania a kwoty wskazanej w jego prywatnym wyliczeniu wartości szkody.

Zgodnie z art. 361§ 1 kc, stanowiącym podstawę prawną orzeczenia w przedmiocie zapłaty za szkodę w pojeździe powoda, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Wobec takiego brzmienia przepisu, stanowiącego podstawę do określania wysokości należnego odszkodowania, należy wskazać, że zgodnie z zasadą pełnej kompensacji, wysokość odszkodowania odpowiadać powinna wielkości szkody. Odszkodowanie winno zapewnić wierzycielowi wyrównanie poniesionego uszczerbku, ale nie więcej. Dlatego, mając na względzie wspomnianą funkcję, wyraża się kolejną myśl ogólną, iż wyrządzenie szkody nie może prowadzić do wzbogacenia poszkodowanego (tak Komentarz do KC, pod red. E. Gniewka, wyd. 2016r.).

Roszczenie powoda jest zasadne, co wynikało z dowodu w postaci pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, ruchu drogowego i odtwarzania przebiegu kolizji i wypadków, wyceny wartości pojazdów samochodowych, jakości i kosztów napraw powypadkowych S. S. (k. 89-110 akt). Opinię należało ocenić jasną, pełną i fachową, w pełni wiarygodną. Biegły oparł się nie tylko na swojej fachowej wiedzy, ale także na szczegółowej analizie kosztów napraw. Opinia stanowi obiektywny dowód wskazujący na faktyczny koszt naprawy pojazdu uszkodzonego w wyniku zdarzenia wskazanego przez powoda, który wyniósł 7809,50 zł brutto. Kwotę tę Sąd przyjął jako koszt naprawy pojazdu powoda.

Jak wynika z powyższego, kwota już wypłaconego odszkodowania 5500zł) nie jest wystarczająca do zapewnienia przywrócenia stanu samochodu sprzed kolizji (szkody), a dochodzona kwota mieści się w różnicy między kwotą wypłaconą a należną. W związku z powyższym powództwo było w całości zasadne. O odsetkach za opóźnienie orzeczono na mocy art. 481 § 1 i 2 k.c. (przewidującego prawo do odsetek ustawowych, należnych za samo opóźnienie w spełnieniu świadczenia) liczonych od daty upływu terminu do wypłaty odszkodowania wynikającego z art. 817 § 1 i 2 k.c., z którego wynika 30-dniowy termin, liczony od dnia zgłoszenia szkody, wypłaty świadczenia należnego od ubezpieczyciela na rzecz uprawnionego.

O kosztach postępowania orzeczono na mocy art. 98 kpc biorąc pod uwagę wynik procesu, gdzie pozwany proces przegrał. Pozwany jako strona przegrywająca zwróci pozwanemu koszty procesu, na które składają się także koszty pełnomocnika. O wysokości kosztów pełnomocnika orzeczono zgodnie z §2 pkt 3 rozporządzenia MS z dn. 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.