Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 grudnia 2019 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

Przewodniczący: SSO Agnieszka Górska

Sędziowie: SO Anna Górnik

SR (del.) Rafał Lila

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2019 roku w Szczecinie,

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym nakazem zapłaty wydanym przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Koszalinie w dniu 4 maja 2017 r. w sprawie z powództwa (...) Stowarzyszenia (...) w K. o zapłatę, sygnatura akt V GNc 732/17

na skutek zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 24 maja 2019 r. , sygn. akt V GNc 800/19

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 24 maja 2019 r. Sąd Rejonowy w Koszalinie oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z 4 maja 2017 r. wydanego przez ten Sąd. W uzasadnieniu wskazał, że likwidator (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wraz ze skargą o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. V GNc 732/17 wniósł o wstrzymanie wykonania prawomocnego nakazu zapłaty wydanego w tym postępowaniu na czas trwania postępowania o wznowienie. Sąd uznał, że nie zaistniała przesłanka wstrzymania wykonania orzeczenia, o której mowa w art. 414 zd. 2 k.p.c. gdyż pozwana w ogóle nie uprawdopodobniła, że wykonanie orzeczenia spowoduje szkodę, której nie będzie można naprawić.

Pozwana złożyła zażalenie na powyższe orzeczenie kwestionując jego prawidłowość.

W uzasadnieniu pozwana podała, że powód już w okresie sprawozdawczym od 31 stycznia 2013 do 31 grudnia 2013 r. nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, zaś ze sprawozdania zarządu za 2013 r. wynika, iż wynik finansowy spółki był ujemny. Te okoliczności świadczą o tym, że sytuacja powódki była zła pod względem finansowym zaś roczne wpływy na rzecz tego podmiotu wynosiły jedynie kilkaset złotych. Również rachunek zysków i strat za okres od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. świadczy o złej kondycji finansowej powoda skoro wynik finansowy był ujemny. Dalej pozwana podniosła, że z dokumentów zgromadzonych w rejestrze KRS wynika, iż jeśli powód podejmował działalność to wpływy musiały być znikome skoro nie mógł on pokryć praktycznie żadnych kosztów sądowych w związku z wytoczonymi przez powoda sprawami. Sytuacji finansowej nie polepszały także wpłaty członków Stowarzyszenia i ostatecznie powód złożył wniosek o wykreślenie z rejestru przedsiębiorców. Zdaniem pozwanej powyższe świadczy o tym, że powód aktualnie nie posiada wolnych środków finansowych. Są to okoliczności, które w ocenie pozwanej, uprawdopodobniają grożącą jej niepowetowaną stratę (z uwagi na złą sytuację finansową powoda). Pozwana podniosła również, że powód w następstwie swoich działań podjął próbę przerzucenia odpowiedzialności za zobowiązania pozwanej na członków zarządu, jeden z udziałowców pozwanej M. G. otrzymał już wezwanie do zapłaty.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że kwestia braku prowadzenia działalności gospodarczej w 2013 r. nie ma wpływu na skutki działalności nieistniejącej wówczas spółki skoro powstała ona dopiero w 2015 r. Łączenie sprawozdania merytorycznego zarządu z 2013 r. z wynikiem finansowym za 2015 r. jest niezrozumiałe bowiem wynik finansowy powoda nie miał żadnego wpływu na podjęte zobowiązania pozwanej wobec powoda. Powód potwierdził, że działalność gospodarczą zamknął 18 października 2017 r. i obarczył winą za taki stan rzeczy działaniem likwidatora pozwanej spółki.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z mającym zastosowanie w niniejszej sprawie art. 414 k.p.c. w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie 21 sierpnia 2019 r., wniesienie skargi o wznowienie nie tamuje wykonania zaskarżonego wyroku. W przypadku uprawdopodobnienia, że skarżącemu grozi niepowetowana szkoda, sąd może na wniosek strony wstrzymać wykonanie wyroku, chyba że strona przeciwna złoży odpowiednie zabezpieczenie.

Składając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia, skarżący musi uprawdopodobnić, że w wypadku jego wykonania grozi mu niepowetowana szkoda. Pojęcie to nie zostało sprecyzowane jednak należy rozumieć je analogicznie jak na tle art. 335 § 1 zdanie pierwsze i art. 388 § 1 k.p.c.. Pojęcie niepowetowanej szkody, jako stanowiące przesłankę zastosowania instytucji o charakterze wyjątkowym, powinno być wykładane w sposób restryktywny. Chodzi o szkodę, którą może ponieść skarżący wskutek wykonania prawomocnego orzeczenia objętego skargą o wznowienie, a której nie da się naprawić przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia. Sąd nie może wstrzymać wykonalności orzeczeń na podstawie innych przesłanek, jak tylko z powodu obawy wystąpienia niepowetowanej szkody (zob. K. Weitz (w:) J. Gudowski (red.), System Prawa Procesowego Cywilnego, t. III..., s. 1450). Pojęcie niepowetowanej szkody oznacza w szczególności brak dostatecznego majątku po stronie przeciwnika procesowego, z którego skarżący mógłby uzyskać zwrot wyegzekwowanego świadczenia. Groźba niepowetowanej szkody musi pozostawać w związku przyczynowo skutkowym z wykonaniem orzeczenia. Skarżący powinien uprawdopodobnić, że groźba niepowetowanej szkody jest realna, a obawa jej wystąpienia – uzasadniona wskazanymi okolicznościami faktycznymi (np. egzekucja z majątku spółki handlowej uniemożliwi wykonanie zobowiązań wobec kontrahentów, co nieuchronnie doprowadzi do upadłości spółki). Nie chodzi zatem jedynie o uprawdopodobnienie możliwości jej wystąpienia, ale o rzeczywiste ryzyko jej nieodwracalnych skutków. „Niepowetowana szkoda” oznacza brak w przyszłości jakiejkolwiek możliwości przywrócenia stanu poprzedniego, nieodwracalną utratę, niemożliwą do naprawienia szkodę (zob. T. Szanciło (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Komentarz. Art. 1–505 ³⁹. Tom I, Warszawa 2019).

Wnosząc o wstrzymanie wykonania orzeczenia skarżąca nie przytoczyła jakichkolwiek okoliczności na uprawdopodobnienie groźby niepowetowanej szkody, w konsekwencji słusznie Sąd Rejonowy uznał, że nie została spełniona przesłanka z art. 414 zd. 2 k.p.c. Również w postępowaniu zażaleniowym skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności, z których wynikałoby, że na skutek wykonania prawomocnego nakazu zostanie wyrządzona jej niepowetowana szkoda. Wprawdzie z załączonych do zażalenia dokumentów w postaci sprawozdania zarządu (...) Stowarzyszenia (...) w K. za 2013 r. czy rachunku zysków i strat za 2015 r. w istocie wynika, iż sytuacja finansowa tego podmiotu nie była zadowalająca, skoro zarówno rok 2013 jak i rok 2015 zakończył z wynikiem finansowym ujemnym. Zdaniem skarżącej powyższe świadczy o tym, że powód aktualnie nie posiada wolnych środków finansowych. Jednak skarżąca w żaden sposób nie uprawdopodobniła twierdzeń w tym zakresie skoro dowody jakie przedstawił wraz z zażaleniem odnoszą się do sytuacji sprzed czterech czy nawet sześciu lat. Załączone dowody, wbrew twierdzeniom pozwanej, nie obrazują aktualnej sytuacji majątkowej i finansowej powoda. Brak natomiast jakichkolwiek środków dowodowych uprawdopodobniających złą sytuację majątkową powoda obecnie. Nie sposób też z samego faktu zaprzestania w 2017 r. działalności gospodarczej przez Stowarzyszenie - gdy jednocześnie prowadzi ono nadal swoją statutową działalność - wywodzić wniosków odnośnie jego ewentualnej niewypłacalności, w szczególności co do braku posiadania jakiegokolwiek majątku, z którego pozwana mogłaby uzyskać zaspokojenie. Na potrzeby niniejszego wniosku nie zaoferowano żadnych środków uprawdopodobniających, że ewentualne wyegzekwowanie przez powoda dochodzonej kwoty skutkować będzie niemożnością uzyskania jej późniejszego zwrotu przez pozwaną. Trudno też przyjąć istnienie groźby niepowetowanej szkody w odniesieniu do skarżącej jeśli wziąć pod uwagę stosunkowo niewielką wartość dochodzonego roszczenia (ok. 3.000 zł). Nie powołano też jakichkolwiek twierdzeń ani środków uprawdopodobniających, że egzekucja takiej kwoty wywrze nieodwracalne czy też uciążliwe skutki w sferze majątkowej i finansowej pozwanej spółki doprowadzając np. do destabilizacji w zakresie rozliczeń z jej kontrahentami. Pozwana nie uprawdopodobniła ani okoliczności, które poddawałyby w wątpliwość wypłacalność powoda, ani tym bardziej realności obaw w tym zakresie (nie chodzi bowiem o możliwość jej wystąpienia ale o rzeczywiste ryzyko jej nieodwracalnych skutków) zatem brak jest podstaw do przyjęcia, iż wskutek wyegzekwowania tej kwoty groziłaby jej niepowetowana szkoda.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie podlega oddaleniu.

Sygn. akt VIII Gz 369/19

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)