Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ł., dnia 30 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIII Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Chańko

Protokolant: sekretarz sądowy Izabela Ćwiklińska

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2018 roku w Łodzi

na rozprawie sprawy z powództwa R. B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od R. B. na rzecz (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt XIII GC 2790/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 października 2017 roku powód, R. B. prowadzący działalność gospodarczą (...) wniósł o zapłatę od (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 3.118,60 zł z odsetkami za opóźnienie od dnia 14 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty. W świetle twierdzeń znajdujących się w pozwie, poszkodowany w dniu 30 stycznia 2017 roku zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego, a następnie scedował swoje roszczenie na powoda. Okres najmu trwał od 30 stycznia 2017 roku do 1 marca 2017 roku, czyli 31 dni. Powód zastosował stawkę 220 złotych netto. Całkowity koszt najmu wyniósł 8.388,60 złotych brutto. Pozwany odmówił powodowi zapłaty odszkodowania ponad kwotę 5.270 złotych. Kwota dochodzona powództwem stanowiła zatem różnicę między całkowitym kosztem najmu a wypłaconą przez pozwanego sumą odszkodowania.

/pozew, k. 2-4/

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany przyznał fakt zaistnienia kolizji w pojeździe oraz udzielenie ochrony ubezpieczeniowej sprawcy szkody. Pozwany przyznał, że dokonał wypłaty odszkodowania na rzecz powoda. Podniósł jednak, że nie jest zobowiązany do zapłaty odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego z uwagi na fakt, że roszczenie powoda względem poszkodowanego nigdy nie stało się wymagalne. Zdaniem pozwanego w przypadku najmu pojazdu zastępczego, szkoda powstaje dopiero w momencie poniesienia kosztów tego najmu przez poszkodowanego – co zdaniem pozwanego nie miało miejsca w niniejszej sprawie. W odniesieniu do pozostałych twierdzeń pozwu, pozwany nie kwestionował długości najmu pojazdu zastępczego. Zdaniem pozwanego, powód zastosował jednak zawyżoną dobową stawkę czynszu. W związku z powyższym, decyzją z dnia 13 kwietnia 2017 roku pozwany przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 5.270 złotych, weryfikując stawkę najmu. Pozwany wskazał, że w toku likwidacji szkody poinformował poszkodowanego o możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego zorganizowanego przez pozwanego. Gdyby poszkodowany skorzystał z wynajęcia pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego, dobowa stawka najmu przewidziana dla pojazdów klasy D wyniosłaby 170 złotych brutto. Taką też stawkę zastosował pozwany, przyznając odszkodowanie w decyzji z dnia 13 kwietnia 2017 roku.

/odpowiedź na pozew, k.20-24/

W piśmie przygotowawczym z dnia 31 stycznia 2018 roku, powód podtrzymał stanowisko wyrażone w pozwie. Ponadto podniósł, że poszkodowanemu nie została złożona oferta wynajęcia pojazdu zastępczego w rozumieniu prawa cywilnego. Pozwany dysponuje wyłącznie cennikami, które nie uwzględniają licznych ograniczeń i dopłat przewidywanych w regulaminach wynajmujących.

/pismo przygotowawcze powoda, k.41/

W piśmie przygotowawczym z dnia 26 marca 2018 roku pozwany ponownie wskazał, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy, uzasadnioną dobową stawką najmu pojazdu zastępczego jest stawka zaproponowana poszkodowanemu w ramach postępowania likwidacyjnego.

/pismo przygotowawcze pozwanego, k. 66/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 stycznia 2017 roku miała miejsce kolizja drogowa, na skutek której uszkodzeniu uległ samochód marki A. (...) o nr rej. (...) stanowiący własność R. S..

/okoliczności bezsporne/

Poszkodowany w dniu 30 stycznia 2017 roku zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki O. (...) o nr rej. (...). Najem zakończył się w dniu 1 marca 2017 roku. W oświadczeniu do umowy najmu, poszkodowany wskazał, że nie ma możliwości zastąpienia pojazdu uszkodzonego innym pojazdem. Zgodnie z regulaminem do umowy najmu, poszkodowany oświadczył, że wyraża zgodę na wystawienie faktury VAT bez jego podpisu za usługę najmu auta zastępczego (pkt 14). Ponadto strony umowy najmu postanowiły, że poszkodowany przeniesie na rzecz powoda wierzytelność z tytułu zwrotu kosztów najmu auta zastępczego, przysługującą poszkodowanemu w stosunku do towarzystwa ubezpieczeń wskazanego w pkt. 1 umowy cesji wierzytelności, w którym sprawca zdarzenia drogowego posiada ubezpieczenie OC (pkt 15) . Strony umowy najmu zgodnie postanowiły, że roszczenia powoda względem poszkodowanego zostaną zaspokojone w sposób określony w pkt. 15 regulaminu (pkt 17). W dniu 30 stycznia 2017 roku powód i poszkodowany zawarli umowę cesji wierzytelności, na mocy której powód nabył wobec pozwanego wierzytelność z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Całkowity koszt najmu wyniósł 8.388,60 złotych, co potwierdziło wystawienie faktury VAT nr (...). W związku z wynajęciem pojazdu od powoda, poszkodowanego nie obowiązywał limit kilometrów ani żadne dodatkowe ograniczenia i opłaty (np. związane z podstawieniem samochodu zastępczego).

/faktura, k. 12, umowa, k. 9, oświadczenie, k. 10, protokół zdawczo – odbiorczy, k. 13, regulamin wypożyczalni samochodów (...), k. 14-15, cesja, k. 11/

W dniu 13 kwietnia 2017 roku pozwany wydał decyzję, w której przyznał powodowi odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 5.270 złotych. Pozwany uznał czas trwania wynajmu tj. 31 dni, zweryfikował jednak dobową stawkę najmu do kwoty 170 złotych brutto. Pozwany w trakcie rozmowy telefonicznej z dnia 30 stycznia 2017 roku, podczas której rejestrowano szkodę, poinformował poszkodowanego, że może on wynająć pojazd zastępczy za pośrednictwem współpracującej firmy. Podczas rejestracji szkody, poszkodowany nie zgłaszał jakichkolwiek zastrzeżeń w przedmiocie wynajmu pojazdu od podmiotu (...) współpracującego z pozwanym. Pracownik pozwanego poinformował poszkodowanego, że za ok. 2 godziny skontaktuje się z nim przedstawiciel wypożyczalni, z którą współpracuje pozwany przy wynajmie pojazdów zastępczych.

/decyzja, k. 17, nagranie z dnia 30 stycznia 2017 roku (płyta CD), k. 27, e-mail z dnia 9 lutego 2017 roku, k. 38/

Firma (...) skontaktowała się z poszkodowanym w celu omówienia szczegółów wynajęcia pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego. Poszkodowany ostatecznie nie skorzystał z oferty pozwanego, ponieważ wynajął pojazd zastępczy od powoda. Poszkodowany nie zapoznawał się z treścią zawartej umowy najmu pojazdu zastępczego. Nie zwrócił też uwagi jaki był dobowy koszt najmu pojazdu marki O. (...). W listopadzie 2016 roku poszkodowany miał kolizję na ulicy (...) w Ł.. Wówczas poszkodowany również korzystał z pojazdu zastępczego na czas naprawy pojazdu uszkodzonego. Poszkodowany nie pamięta przy której ze szkód informowano go o koszcie najmu pojazdu zastępczego. W dniu 1 lutego 2017 roku pozwany wysłał do poszkodowanego wiadomość e-mail wraz z informacją o zasadach ustalania odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego z ubezpieczenia OC. Z otrzymanej informacji wynikało, że w przypadku skorzystania przez poszkodowanego z innej oferty najmu pojazdu zastępczego, pozwany pokrywa tylko ekonomicznie uzasadnione koszty stanowiące normalne następstwa zdarzenia, w wyniku którego doszło do uszkodzenia pojazdu. W informacji umieszczono cennik stawek czynszu w firmach współpracujących z pozwanym i zaznaczono, że w przypadku wynajęcia pojazdu zastępczego od innego podmiotu (nie współpracującego z pozwanym), pozwany pokryje koszty najmu do wysokości wskazanych w cenniku stawek.

/e-mail z dnia 1 lutego 2017 roku z załącznikiem, k. 35-37, zeznania świadka R. S., k. 71-72 – nagranie: 00:11:37; od 00:26:14 do 00:31:13/

W przypadku najmu auta zastępczego za pośrednictwem A., nie ma limitu kilometrów i nie wiąże się to z wpłatą kaucji. Poszkodowany nie płaci też żadnych kosztów za najem (zaliczek, czynszu itp.), a rozliczenie z wypożyczalnią samochodów odbywa się bezgotówkowo. Stawka dobowa najmu pojazdu klasy D wynosi 170 złotych brutto.

/e-mail z dnia 1 lutego 2017 roku wraz z załącznikiem, k. 35-37/

W dniu 22 czerwca 2017 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty uzupełniającego odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 3.118,60 zł.

/wezwanie przedsądowe, k. 16/

Pojazd uszkodzony A. (...) klasyfikowany jest w segmentacji stosowanej przez wypożyczalnie w grupie D. Stawka za wynajem pojazdu uszkodzonego klasy D uwzględniając długość najmu 31 dni w roku 2017 w województwie (...) wynosiła w formie gotówkowej przy płatności bezpośredniej z góry ustalonym okresem najmu od ok. 83,87 złotych do ok. 243,90 złotych netto za dobę; przy cesji praw (w formie bezgotówkowej) od ok. 200 złotych do ok. 330 złotych netto za dobę. Większość firm oferujących wynajem pojazdów, działa globalnie na terenie całego kraju. Na rynku wynajmu pojazdów zastępczych widoczna jest stała prawidłowość polegająca na tym, że stawki za wynajem bezgotówkowy są wyższe. Z wyjaśnień uzyskanych w firmach wynajmujących pojazdy wynika, że różnice cenowe mają służyć ewentualnej rekompensacie związanej z problemami w uzyskaniu tych kwot np. z firm ubezpieczeniowych. W większości ofert podmiotów gospodarczych świadczących usługi najmu pojazdów, występują kaucje zwrotne, blokady na kartach kredytowych oraz dopłaty za wyposażenie dodatkowe typu: nawigacja satelitarna, fotelik dla dziecka, dopłaty za każdy przekroczony kilometr poza wyznaczonym w umowie limitem, podstawienie czy też odbiór pojazdu od klienta spoza siedziby wypożyczalni.

/opinia biegłego, k. 45-75/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 509 §1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W niniejszej sprawie legitymacja czynna powoda wynikała z faktu przeniesienia na niego przez poszkodowanego wierzytelności z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Zarzut pozwanego w przedmiocie braku wymagalności roszczenia w postaci zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego okazał się bezzasadny. Należy wskazać, iż wierzytelność będąca przedmiotem umowy cesji powstała na skutek umowy najmu zawartej przez poszkodowanego z powodem w dniu 30 stycznia 2017 roku. Umowa najmu w rozumieniu art. 659 § 1 k.c. została zawarta przez uprawnione do tego osoby, to jest powoda i poszkodowanego, a nadto określała elementy przedmiotowo istotne. Jak wskazuje się w orzecznictwie i doktrynie czynsz najmu nie musi być ustalony poprzez podanie konkretnej sumy, ale możliwe jest jego dorozumiane określenie, np. poprzez odwołanie się do stosowanych stawek. W treści umowy przelewu wskazano również, że najemca oświadcza, że wyraża zgodę na wystawienie faktury VAT bez wymogu złożenia na niej podpisu. Integralną część umowy najmu stanowił regulamin. Zgodnie z ów regulaminem, poszkodowany oświadczył, że wyraża zgodę na wystawienie faktury VAT bez jego podpisu za usługę najmu auta zastępczego (pkt 14). Ponadto strony umowy najmu postanowiły, że poszkodowany przeniesie na rzecz powoda wierzytelność z tytułu zwrotu kosztów najmu auta zastępczego, przysługującą poszkodowanemu w stosunku do towarzystwa ubezpieczeń wskazanego w pkt. 1 umowy cesji wierzytelności, w którym sprawca zdarzenia drogowego posiada ubezpieczenie OC (pkt 15). Strony umowy najmu zgodnie postanowiły, że roszczenia powoda względem poszkodowanego zostaną zaspokojone w sposób określony w pkt. 15 regulaminu (pkt 17). Z powyższego wynika, że w niniejszej sprawie świadczenie poszkodowanego (najemcy) względem powoda (wynajmującego) nie polegało na zapłacie czynszu najmu, lecz na przeniesieniu na powoda wierzytelności pieniężnej z tytułu najmu pojazdu zastępczego. W umowie cesji dokładnie określono, z jakiego tytułu powstała wierzytelność. Należy zatem uznać, że w niniejszej sprawie umowa cesji stanowiła przypadek przelewu w celu zapłaty (cessio solutionis causa). Z uwagi na fakt, że powód wezwał pozwanego do zapłaty uzupełniającego odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego, wyznaczając odpowiedni termin na spełnienie świadczenia, roszczenie o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w chwili wniesienia pozwu było wymagalne.

W dalszej kolejności należy wskazać, że podstawę odpowiedzialności pozwanego stanowi art. 822 k.c. w związku z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124 poz. 1152).

Zgodnie z treścią art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Warunki odpowiedzialności ubezpieczyciela określa ustawa z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124 poz. 1152). Według treści art. 34 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie z treścią art. 36 ustawy, odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Za utrwalone w orzecznictwie Sądu Najwyższego należy uznać stanowisko, że dla ustalenia pojęcia szkody ubezpieczeniowej należy sięgać do odpowiednich regulacji zawartych w Kodeksie cywilnym. Odnosząc się zaś do ogólnych reguł dotyczących zakresu odszkodowania, w szczególności art. 361 k.c., przyjąć należy, iż odszkodowanie należy się w pełnym zakresie, ale jednocześnie nie może przewyższać poniesionej szkody. Dla zaistnienia odpowiedzialności odszkodowawczej konieczne jest zaś wystąpienie zdarzenia szkodzącego, szkody oraz istnienie adekwatnego związku przyczynowego łączącego zdarzenie oraz szkodę.

W przedmiotowej sprawie zasada odpowiedzialności pozwanego w związku ze szkodą z dnia 30 stycznia 2017 roku nie budziła wątpliwości. Zarzuty pozwanego w przedmiocie braku wymagalności roszczenia o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego zostały już wyżej rozważone. Istotne jest również, że decyzją z dnia 13 kwietnia 2017 roku pozwany wypłacił powodowi kwotę 5.270 złotych tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres 31 dni. Strony pozostawały w zasadzie w sporze jedynie co do wysokości stawki czynszu najmu. Poszkodowany wynajął pojazd zastępczy od powoda za kwotę 220 złotych netto za dobę. Pozwany uznał jako ekonomicznie uzasadnione wynajęcie pojazdu zastępczego za stawkę 170 złotych brutto za dobę.

Istotną okolicznością w przedmiotowej sprawie jest fakt, że pozwany poinformował poszkodowanego o możliwości najmu pojazdu zastępczego od firmy (...). Na rozprawie z dnia 23 kwietnia 2017 roku poszkodowany nie kwestionował prawdziwości nagrania z dnia 30 stycznia 2017 roku, z którego wynikało, że poszkodowany mógł wynająć pojazd zastępczy za pośrednictwem ubezpieczyciela. Przyznał też, że skontaktowali się z nim przedstawiciele firmy (...), jednak nie skorzystał on z usług tejże firmy, gdyż wynajął już pojazd zastępczy od powoda. Jednocześnie poszkodowany w dniu 1 lutego 2017 roku otrzymał od pozwanego wiadomość e-mail wraz z informacją o zasadach ustalania odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego z ubezpieczenia OC. Pozwany poinformował poszkodowanego, że ciąży na nim obowiązek minimalizacji szkody. W informacji umieszczono cennik stawek czynszu i zaznaczono, że w przypadku najmu pojazdu bez pośrednictwa pozwanego, koszt najmu pojazdu zastępczego zostanie pokryty do wysokości wskazanych w cenniku stawek.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego potrzeba wynajęcia pojazdu zastępczego stanowi jedno z normalnych następstw zdarzenia szkodzącego i jako taka objęta jest adekwatnym związkiem przyczynowym, dlatego należne poszkodowanemu odszkodowanie obejmuje również pokrycie wydatków związanych z najmem pojazdu zastępczego. Z uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 roku o sygn. akt: III CZP 20/17 wynika jednak, że wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

Ponadto, Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. akt III CZP 5/11, OSNC 2012 nr 3, poz. 28 uznał, że nie wszystkie koszty, a więc nie wszystkie wydatki pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym mogą być refundowane, istnieje bowiem obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszenie jej rozmiarów. Teza ta dyktowana jest treścią art. 354 k.c., zgodnie z którym dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje – także w sposób odpowiadający tym zwyczajom; wierzyciel w taki sam sposób powinien współdziałać przy wykonania zobowiązania. Zgodnie z art. 362 k.c., jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron. W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie na poszkodowanym niewątpliwie spoczywał obowiązek minimalizacji szkody.

Poszkodowany nie skorzystał z usług firmy współpracującej z pozwanym. Z materiału dowodowego wynika, że poszkodowany nie zamierzał wynająć pojazdu od pozwanego, skoro umowę najmu pojazdu zastępczego z powodem zawarł w dniu powstania szkody. Miało to miejsce jeszcze przed rozmową z przedstawicielem firmy (...). Jednocześnie poszkodowanego nie interesowała stawka czynszu wskazana w umowie najmu. Powyższe okoliczności świadczą o tym, że poszkodowany nie dążył do minimalizacji szkody i nie współpracował z dłużnikiem w celu wykonania zobowiązania.

Pojazd uszkodzony A. (...) klasyfikowany jest w segmentacji stosowanej przez wypożyczalnie w grupie D. Wprawdzie z opinii biegłego M. S. wynika, że stawka za wynajem pojazdu uszkodzonego klasy D uwzględniając długość najmu 31 dni w roku 2017 w województwie (...) wynosiła w formie gotówkowej przy płatności bezpośredniej z góry ustalonym okresem najmu od ok. 83,87 złotych do ok. 243,90 złotych netto za dobę. Z kolei przy cesji praw (w formie bezgotówkowej) od ok. 200 złotych do ok. 330 złotych netto za dobę. Biegły zaznaczył jednak, że na rynku wynajmu pojazdów zastępczych widoczna jest stała prawidłowość polegająca na tym, że stawki za wynajem bezgotówkowy są wyższe. Z wyjaśnień uzyskanych w firmach wynajmujących pojazdy wynika, że różnice cenowe mają służyć ewentualnej rekompensacie związanej z problemami w uzyskaniu tych kwot np. z firm ubezpieczeniowych.

W ocenie Sądu najem pojazdu zastępczego za kwotę 220 zł netto za dobę nie stanowi jednak wydatku celowego i ekonomicznie uzasadnionego. Powód trudni się zawodowo najmem pojazdów poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych. Poszkodowany dokonał przelewu wierzytelności przysługującej mu względem pozwanego z tytułu wynajęcia pojazdu zastępczego. W rzeczywistości nie poniósł uszczerbku majątkowego w związku z koniecznością pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego. Stawka czynszu najmu pojazdu zastępczego nie miała zatem dla poszkodowanego znaczenia. Nie dziwi zatem, że poszkodowany nie interesował się wysokością tejże stawki w zawartej umowie najmu. Niemniej jednak poszkodowany - zawierając umowę najmu z powodem i rezygnując z usług firmy współpracującej z pozwanym stosującej stawki czynszu uznane przez pozwanego -przyczynił się do zwiększenia rozmiarów doznanej szkody, naruszając przy tym art. 354§ 2 k.c.

Najem auta zastępczego za pośrednictwem pozwanego nie różnił się od oferty przedstawionej przez powoda - nie miał bowiem limitu kilometrów i nie wiązało się to z wpłatą kaucji. Poszkodowany nie płacił też żadnych kosztów za najem (zaliczek, czynszu itp.), a rozliczenie z wypożyczalnią samochodów odbywało się bezgotówkowo. Wszystkie koszty związane z wynajęciem pojazdu pokrywałby pozwany. Jednocześnie w przypadku skorzystania z propozycji pozwanego, stawka dobowa najmu pojazdu zastępczego byłaby znacznie niższa i wyniosłaby 170 złotych brutto.

Strona powodowa nie udowodniła, że skorzystanie przez poszkodowanego z oferty innej wypożyczalni stanowiło wydatek celowy i ekonomicznie uzasadniony. A zatem opinia biegłego M. S. w przedmiocie ustalenia stawki za najem pojazdu zastępczego w klasie pojazdu uszkodzonego na rynku (...) nie miała jakiegokolwiek znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia okoliczności - zgodnie z art. 6 k.c. - że poniesienie wyższych kosztów najmu pojazdu zastępczego od tych, które zaproponował pozwany, było uzasadnione w okolicznościach sprawy. Powód nie zadośćuczynił powyższemu obowiązkowi. Z zeznań poszkodowanego na rozprawie z dnia 23 kwietnia 2017 roku wynika, że nie skorzystał z oferty pozwanego, ponieważ przedstawiciel firmy (...) zadzwonił już po odholowaniu pojazdu uszkodzonego i załatwieniu auta zastępczego od powoda. Poszkodowany został jednak poinformowany podczas rozmowy z pracownikiem pozwanego (w dniu 30 stycznia 2017 roku), że za ok. 2 godziny z poszkodowanym skontaktuje się firma (...) w celu omówienia szczegółów najmu. Wiedział zatem jeszcze przed zawarciem umowy z powodem, że pozwany zorganizuje najem pojazdu zastępczego za pośrednictwem współpracującej firmy. Należy natomiast wskazać, że warunki najmu pojazdu za pośrednictwem pozwanego nie różniły się od warunków najmu pojazdu od powoda. Nie wykazano zatem, że najem pojazdu zastępczego za znacznie wyższą stawkę znajdował uzasadnienie m. in. w związku z brakiem dodatkowych opłat, dopłat i ograniczeń.

Jednocześnie po otrzymaniu wiadomości e-mail w dniu 1 lutego 2017 roku, poszkodowany nie zdecydował się na rozwiązanie umowy najmu i skorzystanie z oferty pozwanego, który oferował wynajem pojazdu za znacznie niższą stawkę. Poszkodowany nie liczył się zatem z ciążącym na nim obowiązku minimalizacji szkody. Przy najmie na czas nieokreślony oraz czynszu ustalanym dobowo, poszkodowany mógł wypowiedzieć umowę z dnia na dzień, choć w realiach niniejszej sprawy powinien zawrzeć umowę z podmiotem oferującym tańsze (znacznie) usługi.

Mając wszystkie te okoliczności na uwadze, zdaniem Sądu działanie pozwanego polegające na weryfikacji stawki czynszu za najem pojazdu zastępczego przez okres 31 dni było uzasadnione, a powództwo jako bezzasadne podlegało oddaleniu w całości.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w punkcie 2 wyroku. Pozwany poniósł wyłącznie koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 złotych - na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (w brzmieniu od 27 października 2016 r. - Dz. U. z 2016 r., poz. 1667, tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 265) - wraz z należną opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych, łącznie kwotę 917 złotych.

ZARZĄDZENIE

(...)

24 maja 2018 roku.