Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2019 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: A. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 25 września 2018 r., znak:(...)

w sprawie: A. Ś.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu A. Ś. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 września 2018 r. do 31 sierpnia 2020 r.;

2)  stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

VI U 2657/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 września 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku A. Ś. z dnia 19 lipca 2018 r. odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 września 2018 r. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy powołując się na artykuł 107 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2018 r. pozycja 1270 z późn. zm. wskazał, iż komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z 21 września 2018 r. ustaliła, iż wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Zatem brak prawa..., brak było prawa do przyznania..., braku było prawa po stronie ubezpieczonego do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres od 1 września 2018 r. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony wskazując, że ma 60 lat jest osobą samotną od cztery..., od 4 lat przebywał na rencie chorobowej, a stan jego zdrowia nie polepszył się mimo stosowania leków. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i dodatkowo wskazując, że ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu okresowej częściowej niezdolności do pracy do 31 sierpnia 2018 r. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony A. Ś. w okresie od 22 lutego 2014 r. do 31 sierpnia 2018 r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Orzeczeniem z dnia 20 sierpnia 2018 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy, a po rozpoznaniu sprzeciwu ubezpieczonego od tego orzeczenia komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 21 września 2018 r. ustaliła także, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stanowiło dla organu rentowego podstawę do wydania zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych w celu rozstrzygnięcia wymagających wiadomości specjalnych istotnych dla rozstrzygnięcia sporu okoliczności. Biegli sądowi w opinii z dnia 17 kwietnia 2019 r. specjalista medycyny przemysłowej, specjalista psycholog kliniczny i specjalista psychiatra rozpoznali u ubezpieczonego organiczne zaburzenia nastroju i osobowości, zespół zależności alkoholowej w okresie abstynencji, cukrzyca typu drugiego leczoną dietą, niedoczynność tarczycy oraz nadciśnienie tętnicze de novo. Na podstawie przeprowadzonych badań sądowo-lekarskich i po analizie dokumentacji lekarskiej zawartej w aktach sprawy oraz dostarczonej przez badanego biegli ustalili, że stan jego zdrowia upośledza sprawność organizmu w stopniu powodującym nadal okresową częściową niezdolność do pracy. Przyczyną jest stan układu psychicznego zdaniem biegłych. Biegli wskazali w związku z tym, że nadal utrzymują się u ubezpieczonego zaburzenia nastroju, napędu, zaburzenia funkcji pamięciowych i koncentracji uwagi. Ubezpieczony jest spowolniały ruchowo wobec powyższego w porównaniu z badaniem przeprowadzonym poprzednio w stanie zdrowia nie nastąpiła poprawa. We wnioskach końcowych biegli stwierdzili, że stwierdzona przez nich okresowa częściowa niezdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ubezpieczonego występuje od daty ustania poprzedniego świadczenia to jest od 1 września 2018 r. na okres dwóch lat to jest do 31 sierpnia 2020 r. Nie zgodzili się biegli sądowi z orzeczeniami lekarza orzecznika ZUS i komisji lekarskiej ZUS i wskazują i wskazali także w opinii, że dysponowali nowym dowodem kartą wypisową z leczenia szpitalnego psychiatrycznego. W piśmie procesowym z dnia 19 czerwca 2019 r. karta 33 pełnomocnik organu rentowego w imieniu strony pozwanej wskazał, iż..., wskazał powołując się na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS, iż nie wnosi zastrzeżeń medycznych do stwierdzonej przez biegłych częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 września 2018 r. do 31 sierpnia 2020 r. Dodatkowo organ.., pełnomocnik organu rentowego zaznaczył w treści tego pisma, że biegli sądowi dysponowali nową dokumentacją medyczną niedostępną podczas badania przez komisję lekarską kartę informacyjną z hospitalizacji psychiatrycznej od 8 lutego 2019 r. do 1 kwietnia 2019 r. z powodu myśli suicydalnych. Dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd Okręgowy wskazuje, iż moc dowodowa i wiarygodność opinii biegłych sądowych z dnia 17 kwietnia 2019 r. były na tyle znaczne, iż pozwalały na dokonanie istotnych dla rozstrzygnięcia sporu ustaleń bez potrzeby kontynuowania postępowania dowodowego. Zauważyć należy, iż organ rentowy nie zakwestionował opinii biegłych sądowych w zakresie stwierdzonej częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego w okresie wskazanym w treści opinii. Zatem Sąd Okręgowy uznał, iż dowód ten pozwala na wydanie w sprawie merytorycznego rozstrzygnięcia i ustaleń związanych z istotą sporu tym bardziej, iż biegli sądowi w sposób przekonujący wydali..., uargumentowali swoje stanowisko w oparciu o posiadaną specjalistyczną wiedzę medyczną adekwatną do tych dziedzin medycyny, które dotyczą schorzeń na które cierpi ubezpieczony. Pozostałe warunki spełnienia prawa do dochodzonego świadczenia po stronie ubezpieczonego nie były sporne między stronami tym bardziej, iż pobierał on do 31 sierpnia 2018 r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W tej sytuacji na podstawie art. 477 ze znaczkiem 14 par. 2 k.p.c. w związku z art. 57 ust. 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w pkt. 1 sentencji wyroku. Punkt..., w pkt. 2 tej sentencji Sąd Okręgowy stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Sąd miał tutaj na uwadze, iż nowy dowód o którym wspominali biegli sądowi był dowodem dotyczącym hospitalizacji ubezpieczonego ale z powodu tych schorzeń na które cierpi on od wielu lat. Wskazać bowiem należy, że w zaświadczeniu o stanie zdrowia wszczynającym postępowanie rentowe w niniejszej sprawie zaświadczenie z dnia 13 lipca 2018 r. w dokumentacji medycznej ZUS na karcie 42 lekarz leczący specjalista psychiatra jako schorzenie podstawowe wskazał organiczne zaburzenia nastroju i osobowości. Biegli sądowi formułując swoje ustalenia i wnioski opinii właśnie na pierwszym miejscu rozpoznali te, to, to schorzenie i z powodu tego schorzenia ustalili, iż ubezpieczony jest nadal całkowicie..., przepraszam nadal częściowo niezdolny do pracy na dalszy okres. Dodatkowo wskazać należy przy orzekaniu o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie art. 118 ust. 1 A Ustawy emerytalnej, że biegli sądowi w swojej nie o..., w swojej opinii odnieśli się do poprzednio przeprowadzonego badania orzeczniczego przed organem rentowym i stwierdzili, że w porównaniu z tym poprzednim badaniem stan jego zdrowia nie..., stan zdrowia ubezpieczonego nie uległ poprawie. Nie nastąpiła poprawa w jego stanu zd..., w stanie zdrowia. W tej sytuacji sama karta informacyjna leczenia szpitalnego powoda w okresie..., karta 21 akt sprawy w okresie od 8 lutego 2019 r. do 1 kwietnia 2019 r. nie może uwalniać organu rentowego od odpowiedzialności o której mowa w powołanym przepisie. Ubezpieczony bowiem był hospitalizowany z powodu tego schorzenia, które zostało już u niego rozpoznane wcześniej i nie może być traktowany gorzej niż ubezpieczony u którego by nie nastąpiła w trakcie procesu hospitalizacja, a poza tym biegli sądowi nie stwierdzili niezdolności do pracy od dnia tej hospitalizacji lecz od dnia utraty prawa do świadczeń..., do świadczenia poprzednio pobieranego odwołując się na jak już wcześniej zaznaczono wprost do badań przeprowadzonych w poprzednim postępowaniu orzeczniczym i wskazując na brak poprawy. Zdaniem Sądu w tej sytuacji organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, gdyż organy orzecznicze ZUS miały pewną..., pełną możliwość wydania właściwego w ujęciu obiektywnym orzeczenia o stanie zdrowia ubezpieczonego na podstawie dokumentacji zebranej w postępowaniu administracyjnym, gdyż lekarze opiniujący po stronie ZUS-u o stanie zdrowia ubezpieczonego także dostrzegali np. w opinii lekarskiej z 21 września 2008 r., że ubezpieczony z powodu organicznych zaburzeń nastroju i osobowości leczony jest w poradni zdrowia psychicznego od 2014 r. I dlatego Sąd Okręgowego orzekł jak w pkt. 2 sentencji wyroku. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.