Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 553/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

W. J.

W okresie od bliżej nieustalonego dnia 2013 roku do 23 grudnia 2018 roku uporczywie utrudniał mieszkańcom budynku nr 28a przy ul. (...) w K. korzystanie z zajmowanych przez nich lokali, poprzez narzucanie terminów korzystania z części wspólnych domu, demontażu drzwi znajdujących się w pomieszczeniach przydzielonych do użytkowania H. J., demontażu części dachu nad wiatą służących do przechowywała opału, demontażu poręczy ze schodów, demontażu altanki ogrodowej, wymianie zamków w drzwiach do pomieszczeń znajdujących się w części wspólnej, ukrywania kluczy od pomieszczeń, ukrywania narzędzi, zniszczenie zaworu od regulacji ogrzewania, zmuszając w ten sposób H. J. (1), E. G. i B. G. do określonego zachowania,

1.

Oskarżyciele posiłkowi H. J. (1), E. G., B. G. zamieszkiwali w okresie od 2013r. do 23 grudnia 2018r. w budynku nr 28a przy ul. (...) w K., stanowiącym majątek wspólny małżonków - oskarżonego W. J. i oskarżycielki posiłkowej H. J. (1), a po rozwodzie stron stanowiącym ich współwłasność. Byli małżonkowie mieli wyrokiem rozwodowym ustalone prawo do wyłącznego używania części budynku w celu zamieszkiwania; pozostałe części domu zostały przeznaczone go ich wspólnego użytku. W budynku znajdowały się m.in. pokoje wyposażone w łazienki, które były wykorzystywane do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie pokoi dla wczasowiczów. Pokoje te nie były wykorzystywane do zamieszkiwania ani przez byłych małżonków, ani E. G. i jej męża B. G..

2.

Oskarżony po rozwodzie wskazał współwłaścicielce, byłej żonie, terminy do korzystania z pokoi na wynajem – każdy z byłych małżonków miał prawo z nich korzystać przez pół roku w ciągu roku. Oskarżony podał okresy półroczne do wyłącznego korzystania przez byłą żonę H. J. (1) z pokoi na wynajem. H. J. (1) w pełni zaakceptowała harmonogram korzystania z pokoi na wynajem. Od tego czasu byli małżonkowie korzystali z pokoi na wynajem według harmonogramu, co czynili co do zasady zgodnie, bez wzajemnych utrudnień. W półrocznym okresie korzystania z pokoi H. J. (1) z pomocą córki i zięcia prowadziła działalność gospodarczą w postaci wynajmu tych pokoi wczasowiczom. Oskarżony w przypadającym dla niego okresie korzystania z pokoi nie wynajmował ich, stały one puste. Gdy byli małżonkowie mieli korzystać z pokoi na wynajem, wymieniali zamki w pokojach wstawiając swoje. Tak rozbił zarówno oskarżony, jak i jego była żona z pomocą córki i zięcia. Oskarżony zabierał klucze do pokoi ze sobą, oskarżyciel posiłkowy, gdy pokoje były wolne, pozostawiali klucze w drzwiach pokoi. W tym czasie oskarżony nie korzystał z tych pokoi, nie wchodził do nich. To oskarżyciele posiłkowi próbowali wymóc na oskarżonym, by przekazywał im pokoje wcześniej, niż przed terminem wyznaczonym i zaakceptowanym przez byłą małżonkę. Tłumaczyli to chęcią posprzątania pokoi przed terminem przyjazdu gości, wietrzeniem pokoi, dokonaniem remontów. Nie chcieli tego czynić w okresie, w którym korzystali z pokoi według harmonogramu, czyli w okresie 6 miesięcy, a w czasie, gdy oskarżony mógł dysponować tymi pokojami. Oskarżyciele posiłkowi nie chcieli bowiem tracić zysków z najmu pokoi i okres półroczny przypadający na nich chcieli w całości wykorzystać na wynajem, a remonty, sprzątanie, wykonywać poza tym okresem. To powodowało spory. Oskarżony nie godził się na takie postępowanie. Podczas gdy oskarżyciele posiłkowi wykonywali remont jednego z pokoi na wynajem w czasie, gdy z pokoi tych mógł korzystać oskarżony, a zrobili to bez uprzedzenia go, bez jego zgody, oskarżony zamknął pokój na klucz wraz z rzeczami, które się tam znajdowały. Na prośbę oskarżycieli posiłkowych otworzył pokój i wydał rzeczy, które tam się znajdowały.

3.

Oskarżony zdemontował w części wspólnej budynku poręcz do schodów, w czasie nieobecności byłej żony zdemontował drzwi wewnętrzne w zajmowanej przez nią części, zdemontował na podwórzu altanę ogrodową i przesunął ją w inną część posesji oraz zdemontował część dachu wiaty, w której była żona, córka i zięć składowali opał. Oskarżony zdemontował drzwi wskazując, że dostał je od znajomego, stanowią one jego majątek odrębny, nie zaś majątek wspólny z żoną. Nie czynił tego w celu utrudnienia byłej żonie z korzystania z mieszkania. H. J. (1) w to miejsce założyła kotarę i tak to funkcjonuje do dziś. Nie utrudnia to korzystania przez nią z mieszania. Podobną motywacją kierował się demontując poręcz schodów. Poręcz ta nie była nikomu potrzebna i z racji problemów z poruszaniem się, stanowi utrudnienie w poruszaniu się po schodach wyłącznie dla oskarżonego. Demontując część zadaszenia również twierdził, że dostał je na wyłączną własność, a materiał z dachu wiaty jest mu potrzebny. Nie utrudniał natomiast z korzystania z wiaty ani też nie uniemożliwiał ponownego zadaszenia jej choćby prowizorycznie poprzez założenie folii na dachu. Oskarżyciele posiłkowi korzystali z wiaty bez utrudnień, nie zadaszyli tej części wiaty, opał przykrywali folią. Po przeniesieniu altany w inne miejsce oskarżony w żaden sposób nie utrudniał oskarżycielom posiłkowym korzystania z niej, mieli do niej swobodny dostęp i mogli z niej korzystać. Altana, która była wykorzystywana do tego czasu do suszenia prania, od tego momentu służyła do wypoczynku, zgodnie z jej głównym celem. Oskarżyciele posiłkowi od tego czasu suszyli pranie na sznurach, bez żadnych utrudnień ze strony oskarżonego.

4.

Oskarżony zamieszkiwał w pokoju, do którego prowadziła instalacja centralnego ogrzewania zamykana zaworem. Gdy zawór był zamknięty, temperatura w tym pokoju była taka, że pozwalała jedynie na uniknięcie zamarznięcia rur i zniszczenia w ten sposób układu centralnego ogrzewania. Zięć oskarżonego celowo ten zawór zamknął, przy akceptacji byłej żony oskarżonego i jego córki. W pokoju oskarżonego temperatura wynosiła jedynie kilka stopni na plusie. Zawór był założony przez oskarżonego wiele lat wcześniej i przez niego kupiony. Z uwagi na zakręcenie oskarżonemu dopływu ciepła do pokoju, w którym mieszkał, oskarżony zniszczył zawór i to pozwoliło na przepływ ciepłej wody go grzejników znajdujących się w jego pokoju.

- zeznania świadka H. J. (1) k.4, k. 19, k. 92v.-94,

- zeznania świadka B. G. k. 34-35, k. 94-95,

- zeznania świadka E. G. k. 26, k. 95-96,

-wyjaśnienia oskarżonego W. J. k. 46, k. 91v.-92,

- zeznania świadka H. J. (1) k.4, k. 19, k. 92v.-94,

- zeznania świadka B. G. k. 34-35, k. 94-95,

- zeznania świadka E. G. k. 26, k. 95-96,

-wyjaśnienia oskarżonego W. J. k. 46, k. 91v.-92,

zeznania świadka H. J. (1) k.4, k. 19, k. 92v.-94,

- zeznania świadka B. G. k. 34-35, k. 94-95,

- zeznania świadka E. G. k. 26, k. 95-96,

-wyjaśnienia oskarżonego W. J. k. 46, k. 91v.-92,

- dokumentacja fotograficzna k. 78-90,

- protokół oględzin k. 64-67.

zeznania świadka H. J. (1) k.4, k. 19, k. 92v.-94,

- zeznania świadka B. G. k. 34-35, k. 94-95,

- zeznania świadka E. G. k. 26, k. 95-96,

-wyjaśnienia oskarżonego W. J. k. 46, k. 91v.-92,

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

W. J.

j.w.

ukrywanie kluczy do pomieszczeń wspólnych – pokoi przeznaczonych na wynajem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

brak dowodu

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się
do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Wszystkie fakty /1-4/

-zeznania świadka H. J. (1) k. 4, k. 19, k. 92v.-94,

-zeznania świadka B. G. k. 34-35, k. 94-95,

-zeznania świadka E. G. k. 26, k. 95-96,

-wyjaśnienia oskarżonego W. J. k. 46, k. 91v.-92,

- dokumentacja fotograficzna k. 78-90,

-protokół oględzin k. 64-67

Wyjaśnienia oskarżonego i zeznania oskarżycieli posiłkowych są ze sobą spójne, konsekwentne, wzajemnie się uzupełnią. Dowody te, , jednoznacznie wskazują na zachowania podjęte przez oskarżonego, opisane w zarzutach, za wyjątkiem ukrywania przez oskarżonego kluczy do pomieszczeń. W pełni korelują z tymi dowodami: zdjęcia i protokoły oględzin drzwi zdemontowanych przez oskarżonego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz
niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania.

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania.

X

3.5.  Uniewinnienie

Mimo, że zdecydowania większość zachowań zarzucanych oskarżonemu aktem oskarżenia miała miejsce, to zachowanie oskarżonego nie wypełniło znamion przestępstwa z art. 191 par 1 a k.k. Mimo wskazania przez oskarżonego terminów do korzystania z pokoi na wynajem, współwłaścicielka zaakceptowała taki stan rzeczy i stosowała się co do zasady do niego. Ponadto pokoje służyły do prowadzenia działalności gospodarczej, komercyjnej, nie służyły zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych przez oskarżycieli posiłkowych. Zakresem ochrony art. 191 par 1 a k.k. objęty jest jedynie lokal mieszkalny, z wyłączeniem wszystkich pozostałych lokali. W kategorii tej (lokal mieszkalny) nie mieści się także demontaż części dachu nad wiatą i altana ogrodowa. Oskarżony ponadto ani nie uniemożliwił używania wiaty i altany, ani nie utrudniał korzystania z nich pozostawiając swobodny dostęp do nich. Nie zostały zatem także spełnione pozostałe znamiona „stosowania przemocy innego rodzaju uporczywie” i „istotnego utrudniania korzystania”. Jednorazowe zachowanie - zdjęcie drzwi także nie nosi takich cech. Była żona bez żadnych utrudnień mogła korzystać z pomieszczeń mieszkalnych. Demontaż poręczy schodów, jak zeznała córka oskarżonego, było utrudnieniem w korzystaniu ze schodów wyłącznie dla oskarżonego. Wymiana zamków w drzwiach dotyczyła pokoi pod wynajem, przy czym była stosowana zarówno przez oskarżonego, jak i oskarżycieli posiłkowych. Nie doszło do ukrycia narzędzi, a ich zamknięcie w pokoju, gdyż oskarżyciele przeprowadzili remont w czasie, gdy to oskarżony miał prawo dysponować dostępem do pokoju. Miało to jednorazowy charakter, narzędzia zostały zięciowi zwrócone, gdy się o nie upomniał. Zniszczenie zaworu nie skutkowało żadnymi konsekwencjami dla oskarżycieli, a pozwoliło na ogrzanie pokoju zajmowanego przez oskarżonego. To oskarżonemu, właścicielowi utrudniono w ten sposób korzystanie ze swojej własności – lokalu mieszkalnego.

Nie można także przypisać oskarżonemu zamiaru ukierunkowanego na osiągnięcie celu w postaci zmuszania oskarżycieli posiłkowych do określonego zachowania tj. opuszczenia lokali mieszkalnych. Oskarżony część rzeczy zabrał uznając, że jest to jego wyłączna własność i ma prawo zabrać je po rozwodzie. Przyświecał mu zatem inny cel. Niszcząc zawór zamiarem jego było uzyskanie dostępu do centralnego ogrzewania; przeniesienie altany - stworzenie miejsca do wypoczynku nie zaś wykorzystywania jej jako suszarnia. Wskazaniem terminów korzystania z pokoi pod wynajem uregulował kwestię czerpania przez współwłaścicieli po równo korzyści, stworzenia takich samych szans na zarobkowanie. Zauważyć należy, że ani córka, ani zięć nie mieli prawa bez zgody właścicieli prowadzić tam działalności gospodarczej. Oskarżony jako współwłaściciel miał prawo całkowicie się temu sprzeciwić, czego jednak nie zrobił.

Nie została zrealizowana ani strona przedmiotowa, ani podmiotowa zarzucanego przestępstwa.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt
z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

W. J.

II

Wobec uniewinnienia w sprawie z oskarżenia publicznego, zgodnie z art. 632 pkt 2 k.p.k. koszty procesu Ponosi Skarb Państwa. Do kosztów procesu zalicza się także koszty obrony z wyboru poniesione przez oskarżonego. Jest to kwota 1176 zł. – za udział obrońcy w trzech terminach rozprawy głównej- I termin 840 zł., kolejne terminy to 20 procent tej kwoty, czyli po 168 zł. – łącznie 1176 zł. – zgodnie z opłatami wynikającymi z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwosci z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (par. 11 ust. 2 pkt 3).

6.  Podpis