Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 23 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w L.

przeciwko (...)w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo

2.  zasądza od powoda (...) w L. na rzecz pozwanego (...) w W. kwotę 3617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

3.  nakazuje ściągnąć od powoda na rzecz na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 48,47 zł (czterdzieści osiem złotych 47/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

4.  zwraca powodowi kwotę 3,70 zł (trzy złote 70/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet opinii biegłego

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 702/18

UZASADNIENIE

Powód (...) w L. wniósł w dniu 17 listopada 2017r. o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od (...) w W. kwoty 16.309,80 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 lutego 2017r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w wyniku kolizji komunikacyjnej z dnia 19 listopada 2016r. został uszkodzony pojazd marki A. (...) o numerze rej. (...), stanowiący własność B. W. (1). Pozwany jako ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej pojazdu sprawcy tej kolizji uznał swoją odpowiedzialność za szkodę i wypłacił bezsporną część odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu. W związku z uszkodzeniem pojazdu poszkodowana została zmuszona do wynajęcia pojazdu zastępczego. Do korzystania z niego upoważniła nadto A. O..

Poszkodowana korzystała z pojazdu zastępczego wynajętego od (...) Spółki Akcyjnej (powstałej w wyniku przekształcenia (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L.) w okresie od dnia 21 listopada 2016r. do dnia 30 grudnia 2016r. Poszkodowanej za wynajęcie pojazdu zastępczego została wystawiona faktura VAT nr (...)r. z dnia 30 grudnia 2016r. na kwotę 16.309,80 zł. Kwota wskazana na tej fakturze została wyliczona jako iloczyn dni korzystania przez poszkodowaną z pojazdu zastępczego oraz stawki najmu za dzień: 39 dni x 340 zł netto = 13.260 zł netto, 16.309,80 zł brutto. W dniu 30 grudnia 2016r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. nabył od poszkodowanej wierzytelność obejmującą odszkodowanie za szkodę wynikającą z konieczności najmu pojazdu zastępczego. Mocą zawartej w dniu 27 września 2017r. umowy sekurytyzacji wierzytelności powód nabył wskazaną wierzytelność od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L.. Dnia 25 października 2017r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. zawiadomił pozwanego o zbyciu wierzytelności na rzecz powoda. Pozwany nie wydał merytorycznej decyzji w przedmiocie zgłoszenia szkody z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego i nie pokrył tych kosztów. Likwidujący szkodę ubezpieczyciel wprawdzie zaproponował poszkodowanej wynajęcie pojazdu zstępczego, jednakże poszkodowana odmówiła skorzystania z jego propozycji ze względu na brak przedstawienia warunków wynajmu pojazdu zastępczego.

Do pozwu załączono zawiadomienie o przelewie wierzytelności z 25.10.2017r., decyzję pozwanego o wypłacie odszkodowania, fakturę VAT, umowy wynajmu samochodu z ogólnymi warunkami wynajmu samochodu zastępczego, umowę cesji wierzytelności.

W dniu 15 stycznia 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu, sygn. akt V GNc 5187/17.

Zachowując ustawowy termin pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazał, że powód dochodzi od pozwanego odszkodowania od dnia 4 lutego 2017r. do dnia zapłaty z tytułu zwrotu czynszu najmu pojazdu zastępczego, a zatem odsetki są naliczane przez powoda przed dniem doręczenia akt szkody pozwanemu, co stoi w sprzeczności z art. 109 o ubezpieczeniach obowiązkowych (...) i (...). Pomiędzy stronami nie jest sporne, że pozwany wypłacił na rzecz poszkodowanego kwotę 15.780,48 zł tytułem odszkodowania za szkodę w pojeździe. Pozwany zanegował pozostałe roszczenia powoda. Poszkodowana dysponowała innym pojazdem, przez co najem pojazdu zastępczego był ekonomicznie nieuzasadniony. Poszkodowana nie powinna była w momencie uszkodzenia pojazdu wynajmować swojego drugiego pojazdu lecz powinna z niego korzystać, zamiast wynajmować pojazd zastępczy. Poszkodowana wynajmowała pojazd zastępczy przez 39 dni mimo dysponowania innym pojazdem. Do sprzeciwu załączono informację z bazy Ośrodka (...), umowę zawartą w dniu 1 września 2016r. pomiędzy B. W. (1) i R. J. wypożyczenia samochodu osobowego marki H. (...), kartę przekazania szkody do (...), informację (...) S.A. o procesie likwidacji szkody. Pozwany w sprzeciwie wniósł o zawiadomienie na podstawie art. 84 k.p.c. o toczącym się postępowaniu i wezwaniu do wzięcia udziału w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego P. J., który zawiadomiony o rozprawie nie wniósł interwencji ubocznej.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał w całości żądanie pozwu oraz wszystkie twierdzenia i wnioski dowodowe. Do pisma pozwanego załączono oświadczenie poszkodowanej o braku możliwości użytkowania innego pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 września 2016r. B. W. (1) i R. J. podpisali „umowę wypożyczenia” samochodu osobowego H. (...), za opłatą 1.800 zł na czas określony do 31 marca 2017r.

Dowód: umowa wypożyczenia z 1.09.2016r. (k. 105 akt)

Samochód A. (...) pożyczyła od jego właścicielki B. W. (1) siostra A. O., która nie ma własnego samochodu, w celu wyjazdu do córki do G.. Do kolizji doszło 40 km przed G. z winy innego kierowcy. Uszkodzony samochód został odholowany na podwórko A. O.. Sprawca szkody nie miał wykupionego ubezpieczenia.

Dowód: zeznania świadka A. O. (00:06:41 – 00:26:00 minuta

rozprawy z dnia 15.03.2019r. k.335 akt)

Kierujący samochodem B. P. J. w oświadczeniu z dnia 1 grudnia 2016r. potwierdził, że w dniu 19 listopada 2016r. doprowadził do kolizji drogowej z powodu nie zachowania należytej odległości i złych warunków pogodowych.

Dowód: oświadczenie – potwierdzenie okoliczności wypadku (k. 140 akt)

Właścicielką samochodu osobowego A. (...) była B. W. (1). Szkodę w pojeździe zgłosił mąż poszkodowanej. Zaproponowano jej wynajęcie samochodu zastępczego bez żadnych opłat. Mąż poszkodowanej jeździł samochodem S. (...). Poszkodowana miała jeszcze samochód H. (...), który chcieli z mężem sprzedać. Były to samochody sprowadzone mniej więcej w tym samym czasie. H. (...) poszkodowana pożyczyła sąsiadowi R. J. jeszcze przed wypadkiem A.. Umowę zamienili na umowę użyczenia. R. J. nic nie płacił. Mąż zajmował się zleceniem naprawy.

Dowód: zeznania świadka B. W. (1) (00:06:35 – 00:35:00

minuta rozprawy z dnia 19.09.2018r. (k. 310 – 311 akt)

Sąsiad poszkodowanej R. J. nie miał swojego samochodu i nie miał pieniędzy na jego zakup. Poszkodowana i jej mąż mieli dwa samochody H. i S.. Podpisał umowę użyczenia i samochodem jeździł do dziewczyny do K.. Pracował w L., nie wyjeżdżał za granicę. B. W. (1) nie zwracała się do niego o zwrot samochodu ze względu na to, że jej samochód uległ wypadkowi.

Dowód: zeznania świadka R. J. (00:38:50 – 00:54: 23 minuta

rozprawy z dnia 19.09.2018r. k. 311 akt)

Samochód H. (...) był przeznaczony do sprzedaży. Został wypożyczony sąsiadowi R. J., który nic nie płacił za wynajem albowiem miał zamiar kupić ten samochód.

Dowód: zeznania świadka S. W. (00:26:00 – 00:48:59

minuta rozprawy z dnia 15.03.2019r. k.335-336 akt)

W dniu 20 listopada 2016r. B. W. (1) oświadczyła, że jest właścicielką pojazdu H. (...). (...) to pożyczyła R. J. z powodu wyjazdu do pracy za granicę.

Dowód: oświadczenie B. W. (1) i R. J. (k. 208v akt)

W dniu 21 listopada 2016r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. oraz B. W. (1) zawarli umowę wynajmu samochodu nr (...), której przedmiotem był samochód model L. (...), klasy E o numerze rejestracyjnym (...) za cenę netto 340 zł za dobę. Umowa była zawierana na tydzień i pięć razy doszło do jej przedłużenia. Samochód został zwrócony dnia 30 grudnia 2016r.

Dowód: umowy wynajmu samochodu nr (...) z 21.11.2016r.

z ogólnymi warunkami wynajmu samochodu zastępczego

(k. 66 - 76 akt)

W dniu 21 listopada 2016r. B. W. (1) upoważniła A. O. do korzystania z samochodu o numerze rejestracyjnym (...) w celu dojazdów do pracy.

Dowód: upoważnienie do korzystania z samochodu (k. 77 akt)

W dniu 16 grudnia 2016r. (...) S.A. V. (...) zawiadomiła (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w L., że ma możliwość organizacji pojazdu zastępczego, dla klasy E za cenę 255 zł netto. Najem pojazdu na własną rękę po stawce przewyższającej tę kwotę mógł zostać uznany jako przyczynienie się do zwiększenia rozmiaru szkody.

Dowód: pismo (...) S.A. V. (...) z 16.12.2016r. (k.

109 akt)

W dniu 30 grudnia 2016r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. wystawił wobec B. W. (1) Fakturę VAT nr (...) z tytułu wynajmu samochodu L. (...) od dnia 21 listopada 2016r. do 30 grudnia 2016r. (39 dni), wskazując cenę netto za dzień 340 zł netto, łącznie na kwotę 16.309,80 zł brutto, płatną przelewem w terminie do 13 stycznia 2017r.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k. 64 akt)

W dniu 30 grudnia 2016r. B. W. (1) zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w L. umowę cesji wierzytelności, na podstawie której doszło do przelewu wierzytelności obejmujących roszczenie o odszkodowanie wobec pozwanego z tytułu niemożności korzystania przez cedenta z jego pojazdu oraz wynikających stąd kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego.

Dowód: umowa cesji wierzytelności z 30.12.2016r. (k. 65 akt)

W dniu 4 stycznia 2017r. przedstawicielka (...) przesłała (...) S.A. dokumenty dotyczące zgłoszenia roszczenia z tytułu wynajmu auta zastępczego zgodnie z zawartą umową cesji wierzytelności. Przesłano fakturę VAT, zawiadomienie o przelewie wierzytelności właściciela uszkodzonego pojazdu, umowy wynajmu samochodu zastępczego, oświadczenie, pełnomocnictwo i oświadczenie sprawcy zdarzenia wraz z podaniem ubezpieczyciela.

Dowód: mail (...) do pozwanego z dnia 19.09.2017r. (k. 22 akt)

W dniu 7 lutego2017r. szkoda została przekazana do pozwanego z uwagi na brak OC sprawcy szkody.

Dowód: karta przekazania szkody do (...) z 7.02.2017r. (k. 107 – 108 akt)

Pismem z dnia 25 maja2017r. pozwany odmówił poszkodowanej dopłaty do odszkodowania za uszkodzony pojazd.

Dowód: pismo pozwanego do B. W. (2) z 25.05.2017r. (k. 268 akt)

Z danych Ośrodka (...) pozwanego ustalonych w dniu 28 lutego 2017r. wynikało, że w okresie od 10 listopada 2016r. do 28 lutego 2017r. B. W. (1) posiadała samochód H. (...) o nr rej. (...) i A. (...) o nr rej. (...).

Dowód: dane z bazy Ośrodka (...) (k. 102 – 103 akt)

W dniu 27 września 2017r. (...) Spółka Akcyjna w L. zawarła z powodem umowę sekurytyzacji wierzytelności, w wyniku której doszło do cesji (przelewu) wierzytelności na rzecz powoda.

Dowód: umowa sekurytyzacji wierzytelności z 27.09.2017r. (k.48 – 52 akt)

(...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. został w dniu 25 października 2017r. zawiadomiony o zbyciu wierzytelności na rzecz powoda przez prezesa zarządu (...) S.A. w L..

Dowód: zawiadomienie o przelewie wierzytelności (k. 61 – 63, 104 akt)

Stawka za dobę wynajmu w kwocie 340 zł netto nie ma w pełni uzasadnienia. Zasadnym jest zastosowanie uśrednionej stawki wynajmu samochodu zastępczego w okresie powyżej 30 dni, która wynosi 257 zł netto za dobę.

Dowód: opinia biegłego sądowego inż. J. W. (k.347 – 391 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów częściowo zeznań świadków B. W. (1), R. J., A. O. i S. W. oraz opinii biegłego sądowego P. L..

Sąd nie dał wiary w prawdziwość „umowy wypożyczenia” zawartej rzekomo w dniu 1 września 2016r. pomiędzy B. W. (1) a R. J. (k. 105 akt). Treść zeznań świadków B. W. (1) jak i R. J. świadczyła o tym, że złożyli podpisy pod tekstem tej umowy nie znając jej treści, a w szczególności zapisu, że R. J. miał wypożyczyć samochód H. (...) od B. W. (1) za opłatą 1.800 zł, a korzystanie z przedmiotu umowy dozwolone miało być tylko na terenie kraju. Z ich zeznań wynikało, że R. J. nigdy nie zamierzał płacić powódce czynszu najmu za „wypożyczenie” samochodu. R. J. nie pamiętał jednak, czy płacił za wypożyczenie samochodu, czy też nie płacił. Z zeznań B. W. (1) i S. W. wynikało, że R. J. nie płacił za użytkowanie samochodu. B. W. (1) zeznała, że R. J. jeździł tym samochodem do pracy, gdy tymczasem pracował on na terenie L., miejscowości, w której również zamieszkiwał. R. J. słuchany jako świadek zeznał, że samochód potrzebował jedynie na dojazdy do K. do swojej dziewczyny. W złożonym w toku postępowania likwidacyjnego oświadczeniu z dnia 20 listopada 2016r. zgodnie B. W. (1) i R. J. poświadczyli, że samochód H. (...) potrzebny jest R. J. w celu wyjazdu za granicę. Świadek S. W. zeznał ponadto, że R. J. miał kupić samochód H. (...) i dlatego jeździł nim za darmo. R. J. zeznał natomiast, że nie stać go było na zakup samochodu. Niekonsekwencja zeznań świadków poddaje w wątpliwość cel i fakt użyczenia samochodu R. J.. Zeznania te sprzeczne są z treścią umowy pisemnej i złożonego w toku postępowania likwidacyjnego oświadczenia z 20 listopada 2019r.

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę wywołaną przez sprawcę kolizji drogowej była umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika z przepisu art. 436 § 1 k.c., zgodnie z którym odpowiedzialność określoną w art. 435 k.c. ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. W art. 435 §1 kodeksu cywilnego przewidziano odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Zgodnie zaś z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2013r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 392 ze zm.) ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. W art. 36 ust. 1 ustawy wskazano, że odszkodowanie ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym. Oznacza to, że o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od zakładu ubezpieczeń decydują przepisy kodeksu cywilnego, a w szczególności art. 361-363 oraz 444 – 447.

Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 8 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej). Ubezpieczyciel odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody, na zasadach określonych w kodeksie cywilnym. Odpowiada więc za normalne następstwa działania bądź zaniechania, z którego szkoda wynikła. W tych granicach naprawienie szkody powinno obejmować wszystkie straty, które poszkodowany poniósł wskutek zaistnienia szkody (art. 361 § 2 k.c.). Przedstawione reguły nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego w sytuacji jego uszkodzenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem samochodu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu.

Obowiązek pozwanego pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego wynika również z wytycznych Komisji Nadzoru Finansowego. Zgodnie z rekomendacją KNF z dnia 1.12.2009r. poszkodowany może żądać pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres, w którym nie było możliwe korzystanie z pojazdu, który uległ uszkodzeniu. Okres najmu winien być uzasadniony. Długość tego okresu warunkowana jest lojalnym zachowaniem się poszkodowanego wobec ubezpieczyciela.

Sytuacja, gdy doszło do poniesienia przez poszkodowanego wydatków na uzyskanie pojazdu zastępczego w okresie remontu uszkodzonego pojazdu albo przez okres niezbędny do nabycia nowego pojazdu stanowi wydatki poniesione w następstwie zdarzenia szkodzącego, które by nie powstały bez tego zdarzenia, prowadzące do powypadkowego zmniejszenia majątku poszkodowanego, czyli straty (art. 361 § 2 k.c.). Przeważa w piśmiennictwie stanowisko, że muszą to być wydatki zmierzające do wyłączenia lub ograniczenia szkody i niewątpliwie są nimi koszty wynajmu pojazdu zastępczego w celu kontynuowania działalności gospodarczej lub zawodowej, ponieważ zapobiegają utracie określonych dochodów (art. 361 § 2 k.c.) Szkodę stanowią również konieczne wydatki związane ze zdarzeniem szkodzącym. Przy takim ujęciu, stratą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. są objęte także wydatki, które służą ograniczeniu (wyłączeniu) negatywnych następstw majątkowych doznanych przez poszkodowanego w wyniku uszkodzenia (zniszczenia) pojazdu. Zwrotowi mogą podlegać tylko wydatki rzeczywiście poniesione na taki najem…. (OSNC 2012/3/28, LEX nr 1011468, Biul.SN 2011/11/5).

Postępowanie dowodowe nie potwierdziło jednak aby zachodziła konieczność wynajmu samochodu zastępczego. W gospodarstwie domowym poszkodowanej i jej męża były trzy samochody osobowe, a poszkodowana dysponowała dwoma z nich. Samochód A. użyczyła siostrze A. O., którą upoważniła również do korzystania z samochodu zastępczego wynajętego od powoda. Świadek R. J. nie widział aby uszkodzony samochód A. był użytkowany przez poszkodowaną. Jego zdaniem poszkodowana i jej mąż mieli dwa samochody H. i S.. Sąsiad poszkodowanej R. J. bezpłatnie użytkował samochód poszkodowanej H. (...) i wykorzystywał go jedynie do okazjonalnych wyjazdów. B. W. (1) nie zwróciła się jednak do R. J. o zwrot użyczonego mu samochodu w momencie uszkodzenia samochodu marki A., który użytkowała siostra poszkodowanej, lecz skorzystała z oferty powoda i wynajęła samochód zastępczy. Takie postępowanie poszkodowanej jest nielojalne wobec ubezpieczyciela i powiększa wysokość szkody, mimo że na poszkodowanej spoczywał obowiązek nie przyczyniania się do zwiększenia szkody wynikający z art. 362 k.c. Zgodnie z treścią tego przepisu jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Pozwany nie może odpowiadać za szkodę, która powstała na skutek nieuzasadnionego najmu pojazdu zastępczego przez B. W. (1). Ponadto postępowanie dowodowe wykazało, że zastosowana przez powoda stawka najmu była zawyżona w stosunku do stawki rynkowej.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór powoda.

Na koszty które powód ma obowiązek zwrócić pozwanemu złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego ustalone w kwocie 3.600 zł w oparciu o § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r. poz. 1804 ze zm. ) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. Ponadto Sąd nakazał uiścić powodowi uiszczone tymczasowo przez Skarb Państwa koszty dojazdu świadka i zwrócił niewykorzystaną część zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś