Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w G. - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Beata Malinowska

Protokolant: Natalia Tomaszewska

Przy udziale oskarżyciela K.: ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 12.03.2019r., 23.05.2019r., 16.07.2019r., 24.10.2019r. sprawy

P. S. - s. R. i E. z d. C., ur. (...) w G., zam. ul. (...) III (...)/(...), (...)-(...) G., PESEL: (...)

obwinionego o to, że:

w dniu 02.09.2018 r. około godz. 15:20 w G. na skrzyżowaniu ulic (...)
i Konstytucji 3 maja kierując pojazdem R. (...) nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności, widząc na swoim pasie ruchu pojazd marki F. (...), nr rej. (...) nie zmniejszył prędkości pojazdu oraz nie podjął żadnych czynności w celu uniknięcia zdarzenia, przyczyniając się do spowodowania kolizji i stworzenia zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 kw

o r z e k ł :

I.  Obwinionego P. S. uznaje za winnego zarzucanego czynu,
tj. wykroczenia z art. 86 § 1 kw i za to na podstawie art. 86 § 1 kw wymierza karę grzywny w wysokości 600 zł (sześćset złotych),

II.  Na mocy art. 86 §3 kw w zw. z art. 29 §1 i 3 kw orzeka wobec obwinionego P. S. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) miesięcy zobowiązując obwinionego do zwrotu prawa jazdy w terminie 1 (jednego) miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia.

III.  Zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów sadowych w sprawie, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 1871/18

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2018r. ok. godz. 15 .20 P. K. kierował swoim pojazdem marki F. (...) nr rej. (...). Jechał ul. (...) w G. z kierunku ul. (...) w kierunku ul. (...) M.. Wraz z nim jako pasażer jechała jego partnerka M. J.. P. K. zatrzymał się przed skrzyżowaniem z ul. (...) M. z uwagi na fakt, że sygnalizator wyświetlał czerwone światło. Oczekiwał na pasie ruchu przeznaczonym do jazdy na wprost oraz skrętu w lewo. Na skrzyżowaniu zamierzał skręcić w lewo w kierunku osiedla (...). Przed jego pojazdem na pasie ruchu stał inny pojazd. Kiedy na sygnalizatorze zapaliło się zielone światło to stojący przed nim pojazd ruszył i także skręcał w lewo. P. K. ruszył za nim. Jechał w odległości kilku metrów za tym pojazdem. Obserwował też skrzyżowanie gdyż wiedział ,że dla kierunku przeciwnego tj. jadących z ul. (...) również jest nadawany sygnał zielony i musi udzielić pierwszeństwa pojazdom jadącym na wprost i skręcającym w prawo gdyż znajdowałyby się one po jego prawej stronie . Rozpoczynając manewr skrętu w lewo P. K. nie widział aby ul. (...) poruszał się jakiś pojazd. Kiedy zaś kończył manewr skrętu to zauważył ,że z ul. (...) w jego kierunku porusza się pojazd koloru żółtego. Był to pojazd marki R. (...) nr rej. (...) . Usłyszał też ,że kierowca tego pojazdu dynamicznie przyspieszył i w ogóle nie hamował . Kierujący tym pojazdem patrzył wprost na pojazd którym kierował P. K. i nie zrobił nic aby uniknąć zderzenia. Miał wystarczającą ilość czasu aby zahamować i uniknąć zderzenia a mimo to przyspieszył. Przejechał przez powierzchnię wyłączoną z ruchu i uderzył przodem w prawy bok tylnej części pojazdu P. K.. P. K. w tym momencie praktycznie kończył manewr skrętu i miał wyprostowany pojazd. Bezpośrednio po zdarzeniu P. K. zjechał z jezdni i zatrzymał się na pasie zieleni aby nie tamować ruchu. Pojazdem marki R. (...) kierował P. S. a jego pasażerem był O. C. (1) . P. K. wraz z partnerką wysiedli ze swojego pojazdu. P. S. zapytał P. K. czy się dogadujemy ? P. K. był temu przeciwny gdyż nie czuł się winny tego zdarzenia. Uważał ,że kierujący pojazdem R. zrobił to specjalnie. Na miejsce zostali wezwani funkcjonariusze Policji. Funkcjonariusze Policji uznali za winnego tej kolizji P. K. gdyż w tej sytuacji powinien on udzielić pierwszeństwa przejazdu kierowcy R.. P. K. nie zgodził się z tym i tłumaczył funkcjonariuszom Policji ,że kierujący pojazdem marki R. zrobił to specjalnie . W trakcie czynności na miejsce zdarzenia przyszedł M. K. ,który poinformował P. K. ,że około miesiąca wcześniej miał identyczną sytuację na tym samym skrzyżowaniu , w której również brał udział ten sam pojazd marki R. i kierował nim P. S. a pasażerem był O. C. (1) . Na miejsce przybyła też partnerka M. M. (2) S. ,która także potwierdziła jego słowa. Twierdziła ,że wtedy również było to działanie celowe. Także przejeżdżający tamtędy kierowca karetki pogotowia zatrzymał się i powiedział funkcjonariuszom Policji ,że widział jak pojazd marki R. (...) kilka razy przejeżdżał przez to skrzyżowanie . Mówił ,że wyglądało to tak jakby szukali „okazji” do stłuczki. Funkcjonariusze Policji stwierdzili ,że hamulce w pojeździe marki R. (...) działały prawidłowo . P. S. powiedział funkcjonariuszom Policji ,że posiada prawo jazdy od około roku i

Uczestniczył już w 5 kolizjach i zawsze był poszkodowanym

( dowód wyjaśnienia obwinionego P. K. k- 71, 28-29, zeznania świadka M. J. k- 85v, 22-23, zeznania świadka A. H. k- 77v, 39, zeznania świadka W. C. k- 77 v-78, zeznania świadka O. C. (2) k- 78v, 43v, notatka urzędowa k-6, szkic k-7, protokół oględzin z dokumentacją fotograficzną k- 8-14, zdjęcia k- 30-34, płyta z nagraniem z rejestratora k- 36, notatka urzędowa k- 37, 45, informacja z systemu k- 46-47).

W chwili kolizji P. S. i P. K. byli trzeźwi

( dowód: protokół badania stanu trzeźwości k- 15-16).

W dniu 4 lipca 2018r. M. S. na tym samym skrzyżowaniu kierowała pojazdem marki B. (...) nr rej. (...) Wraz z nią w pojeździe znajdował się jej partner M. K.. Na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) M. zamierzała skręcić w lewo w kierunku osiedla (...) . Zatrzymała pojazd przed sygnalizatorem gdyż nadawany był sygnał czerwony. Przed nią stał jeszcze jeden pojazd. Kiedy na sygnalizatorze zmieniło się światło na zielone to stojący przed nią pojazd ruszył. M. S. także ruszyła za nim. Na skrzyżowaniu pojazd ten także skręcił lewo. M. S. poruszała się kilka metrów za tym pojazdem. Obserwowała skrzyżowanie gdyż wiedziała ,że dla pojazdów jadących z kierunku przeciwnego tj. z ul. (...) również wyświetlany był sygnał zielony. M. S. widziała ,że ul. (...) w kierunku skrzyżowania jedzie żółty pojazd, który jednak znajdował się w dość dużej odległości. M. S. postanowiła skręcić w lewo przed tym pojazdem. W momencie kiedy zaczęła manewr skrętu to zauważyła ,że ten żółty pojazd jedzie prosto na nią z dużą prędkością. M. S. nie mogła jednak przyspieszyć gdyż przed nią jechał inny pojazd. Kierowca żółtego pojazdu marki R. (...), którym był także P. S. , uderzył w prawy bok jej samochodu , z impetem, w ogóle nie hamując. Wyglądało to tak jakby specjalnie chciał uderzyć w jej pojazd. Kierowca ten bowiem widział jej pojazd i mógł uniknąć zderzenia a jednak mając świadomość ,że jechał drogą z pierwszeństwem przejazdu z premedytacją uderzył w pojazd M. S.. Kierujący pojazdem marki R. chciał spisać oświadczenie ale M. S. nie zgodziła się na to i wezwała funkcjonariuszy Policji. M. S. mówiła funkcjonariuszom Policji ,że kierowca pojazdy marki R. (...) uderzył w jej pojazd specjalnie. Na miejscu zdarzenia funkcjonariusze Policji uznali ,że to M. S. jest sprawcą kolizji . Przyjęła ona wówczas mandat karny

( dowód: zeznania świadka M. K. k- 78, 18, zeznania świadka M. S. k- 78, 20).

Obwiniony P. S. w toku czynności wyjaśniających i przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił , że zauważył ten pojazd w ostatniej chwili . Jechał ul. (...) i zatrzymał się przed skrzyżowaniem z ul. (...) M. gdyż sygnalizator wyświetlał czerwone światło. Chciał jechać na wprost. Ruszył kiedy zapaliło się zielone światło. Spojrzał na pasażera gdyż chciał odebrać od niego butelkę z napojem i kiedy spojrzał przed siebie to zauważył pojazd skręcający z ul. (...) w kierunku osiedla (...). Uderzył w ten pojazd

( dowód: wyjaśnienia obwinionego P. S. k- 68 , 53 ).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego albowiem były one zupełnie sprzeczne z zeznaniami świadków: M. K. , M. S. , M. J. , A. H. i W. C. oraz z wyjaśnieniami obwinionego P. K. . Z zeznań świadka M. J. oraz z wyjaśnień drugiego uczestnika kolizji , obwinionego P. K. wynikało jednoznacznie ,że kiedy P. K. rozpoczynał manewr skrętu w lewo to nie widział aby ul. (...) poruszał się jakiś pojazd. Kiedy zaś kończył manewr skrętu to zauważył ,że z ul. (...) w jego kierunku porusza się pojazd koloru żółtego. Był to pojazd marki R. (...) nr rej. (...) . Usłyszał też ,że kierowca tego pojazdu dynamicznie przyspieszył i w ogóle nie hamował . Kierujący tym pojazdem patrzył wprost na pojazd którym kierował P. K. i nie zrobił nic aby uniknąć zderzenia. Miał wystarczającą ilość czasu aby zahamować i uniknąć zderzenia a mimo to przyspieszył. Przejechał przez powierzchnię wyłączoną z ruchu i uderzył przodem w prawy bok tylnej części pojazdu P. K.. P. K. w tym momencie praktycznie kończył manewr skrętu i miał wyprostowany pojazd. Opis tego zdarzenia zaprezentowany powyżej przeczy wersji podanej przez obwinionego P. S. odnośnie tego ,że bezpośrednio przed kolizją zatrzymał się przed sygnalizatorem gdyż wyświetlał on czerwony sygnał dla jego kierunku jazdy. Ponadto z zeznań świadków M. K. i M. S. wynikało ,że w dniu 4 lipca 2018r. uczestniczyli w prawie identycznej kolizji w tym samym miejscu , i z udziałem tego samego pojazdu którym kierował także P. S. . Wówczas także świadkowie odnieśli wrażenie ,że uderzył on w pojazd , kierowany przez M. S. specjalnie . Kierowca bowiem widział jej pojazd i mógł uniknąć zderzenia a jednak mając świadomość ,że jechał drogą z pierwszeństwem przejazdu z premedytacją uderzył w pojazd M. S.. Świadkowie A. H. i W. C. zeznali ,że przejeżdżający tamtędy kierowca karetki pogotowia zatrzymał się i powiedział funkcjonariuszom Policji ,że widział jak pojazd marki R. (...) kilka razy przejeżdżał przez to skrzyżowanie . Mówił ,że wyglądało to tak jakby szukali „okazji” do stłuczki. Funkcjonariusze Policji stwierdzili ,że hamulce w pojeździe marki R. (...) działały prawidłowo . P. S. powiedział funkcjonariuszom Policji ,że posiada prawo jazdy od około roku i uczestniczył już w 5 kolizjach i zawsze był poszkodowanym. Fakt uczestnictwa obwinionego P. S. w tylu kolizjach potwierdził też pasażer jego pojazdu świadek O. C. (1).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. J. oraz wyjaśnieniom obwinionego P. K. albowiem były one spójne i konsekwentne a także wzajemnie ze sobą korespondowały tworząc logiczną całość z zeznaniami świadków M. K. , M. S. , A. H. i W. C. . W ocenie Sądu obwiniony P. K. i świadek M. J. nie mieli żadnego powodu aby bezpodstawnie pomawiać obwinionego P. S. tym bardziej ,że obwiniony P. K. nie złożył sprzeciwu od wyroku nakazowego wydanego przez Sąd Rejonowy w G. w którym także został uznany za winnego tej kolizji.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków M. K. i M. S. albowiem były one spójne i powtarzalne a także wzajemnie się ze sobą pokrywały tworząc logiczną całość z zeznaniami świadków M. J. , A. H. i W. C. oraz z wyjaśnieniami obwinionego P. K. . W ocenie Sądu świadkowie nie mieli żadnego powodu aby bezpodstawnie pomawiać obwinionego P. S. tym bardziej ,że świadek M. S. przyjęła mandat karny za bycie sprawcą kolizji .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków A. H. i W. C. albowiem były one spójne i logiczne a także znalazły w pełni odzwierciedlenie w sporządzonej przez nich dokumentacji ze zdarzenia drogowego .

Sad nie dał wiary zeznaniom świadka O. C. (2) odnośnie przebiegu tej kolizji albowiem nie znalazły one potwierdzenia w zeznaniach świadków M. K. , M. S. , M. J. , A. H. i W. C. oraz w wyjaśnieniach obwinionego P. K..

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism , protokołów i płyty DVD zgromadzonym w toku postępowania uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego popełnienie przez obwinionego P. S. wykroczenia z art. 86 § 1 kw nie budzi wątpliwości. W dniu 2 września 2018r. na skrzyżowaniu ulic (...) 3 M. w G. kierował bowiem samochodem marki R. (...) nr rej. (...) i nie zachował szczególnej ostrożności , widząc na swoim pasie ruchu pojazd marki F. (...) nr rej. (...) , który znajdował się po jego przeciwnej stronie i skręcał w lewo w stronę osiedla (...) . Obwiniony P. S. widząc ten pojazd nie zmniejszył prędkości swojego samochodu i nie podjął żadnych czynności w celu uniknięcia zderzenia czym przyczynił się do spowodowania kolizji i stworzenia zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. P. S. patrzył wprost na pojazd którym kierował P. K. i nie zrobił nic aby uniknąć zderzenia. Miał wystarczającą ilość czasu aby zahamować i uniknąć zderzenia a mimo to przyspieszył. Przejechał przez powierzchnię wyłączoną z ruchu i uderzył przodem w prawy bok tylnej części pojazdu P. K.. P. K. w tym momencie praktycznie kończył manewr skrętu i miał wyprostowany pojazd. Zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym nie musi być bezpośrednie ale musi być realne i konkretne . W każdym razie o realności i konkretności zagrożenia musi świadczyć jakieś zdarzenie , którym może być jak w tym przypadku zderzenie się pojazdu z innym pojazdem .

Zdaniem Sądu orzeczona wobec obwinionego kara grzywny w wysokości 600 zł jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa popełnionego czynu a także spełni swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno-wychowawczą.

W ocenie Sądu biorąc też pod uwagę fakt ,że nie było to pierwsze tego typu zdarzenie drogowe z udziałem obwinionego P. S. jako kierowcy należy przyjąć ,że jego zachowanie na drodze stwarza znaczne niebezpieczeństwo dla innych uczestników ruchu drogowego i wobec powyższego należało orzec wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 miesięcy , zobowiązując go do zwrotu prawa jazdy w terminie 1 (jednego) miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 17 ustawy z dnia 23.06.1973r. „o opłatach w sprawach karnych” (tekst jednolity: Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) oraz art. 119 kpow w zw. z art. 624§ 1 kpk biorąc pod uwagę fakt , iż obwiniony nie pracuje i pozostaje na utrzymaniu rodziny.