Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III S 4/14

POSTANOWIENIE

Dnia 26 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Jolanta Hawryszko (spr.)

Sędziowie:

SSA Anna Polak

SSA Romana Mrotek

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

skargi K. C.

na przewlekłość postępowania toczącego się przed Sądem Okręgowym w Szczecinie VI Wydziałem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie o sygn. akt VI U 220/11, a następnie przed Sądem Apelacyjnym w Szczecinie III Wydziałem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie o sygn. III AUa 425/13

p o s t a n a w i a :

odrzucić skargę.

SSA Anna Polak SSA Jolanta Hawryszko SSA Romana Mrotek

Sygn. akt III S 4/14

UZASADNIENIE

K. C. 27 stycznia 2014 r. wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania sądowego w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych o sygnaturze akt VI U 220/11 z odwołania ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 3 lutego 2011 r., a następnie – na skutek apelacji ubezpieczonego – przed Sądem Apelacyjnym w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie o sygnaturze III AUa 425/13.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, że 3 lutego 2011 r. złożył odwołanie od odmownej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w S. w sprawie przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, a następnie został poddany ocenie pięciu biegłych sądowych. Skarżący podniósł, że do dnia dzisiejszego tj. 27 stycznia 2014 r. trwa postępowanie przed Sądem Apelacyjnym w Szczecinie
i że sądy obydwu instancji prowadziły postępowanie przez 3 lata. W związku z przedstawionym żądaniem stwierdzenia przewlekłości postępowania i jego uzasadnieniem, skarżący wniósł o przyznanie zadośćuczynienia najwyższej wysokości, tj. 20 000 zł.

Prezes Sądu Okręgowego w Szczecinie nie ustosunkował się do skargi.

Sąd Apelacyjny rozważył skargę i uznał, że podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2004.179.1843) skarga powinna zawierać żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy (pkt 1) oraz przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie (pkt 2). Ponadto zgodnie z art. 9 ust. 1 powoływanej ustawy, skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków.

W ocenie sądu apelacyjnego, jakkolwiek skarżący złożył skargę w toku postępowania (27 stycznia o 9:11, zaś wyrok zapadł o 11:10) i podniósł żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy, to jednak nie spełnił wymogu przytoczenia okoliczności uzasadniających to żądanie. Zgodnie z aprobowaną praktyką orzeczniczą w zakresie interpretacji art. 6 ust. 2 pkt 2 powoływanej ustawy, przytoczenie okoliczności uzasadniających skargę na przewlekłość postępowania nie może sprowadzać się do zakwestionowania przez stronę ogólnego czasu trwania procesu, ale polega na wskazaniu konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął albo wykonał wadliwie. W postępowaniu cywilnym skargę niespełniającą tego wymagania sąd odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 7 czerwca 2005 r., III SPP 103/05; postanowienie Sądu Najwyższego z 16 czerwca 2005 r. KSP 4/05). W postanowieniu z 7 czerwca 2005 r. III SPP 95/05 Sąd Najwyższy wskazuje, że przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie w rozumieniu art. 6 ust. 2 powoływanej ustawy oznacza wskazanie czasu trwania postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretnych czynności procesowych, których sad nie podjął lub dokonał wadliwie, powodując w ten sposób nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu. Podobną wykładnię odnaleźć można w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wskazuje, że obowiązkiem skarżącego jest precyzyjne określenie konkretnych działań bądź zaniechań sądu rozpoznającego sprawę, które w konsekwencji doprowadziły do zwłoki, a skargę niespełniającą tego wymagania sąd odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków (por. postanowienie NSA z dn. 16 czerwca 2008 r. II OPP 19/08; postanowienie NSA z dn. 4 czerwca 2008 r. II OPP 14/08).

W rozpoznawanej sprawie skarżący ograniczył się jedynie do wytknięcia czasu trwania postępowania przed sądami obydwu instancji i faktu udziału w sprawie 5 biegłych, nie precyzując przy tym na jakim etapie tego postępowania zaistniała przewlekłość i co było jej przyczyną; w szczególności nie sprecyzował konkretnych czynności procesowych, których sądy nie podjęły lub dokonały wadliwie. Należy przy tym podkreślić, że nie ma uniwersalnego terminu prawomocnego rozpoznania sprawy; każda sprawa jest inna i wymaga zindywidualizowanej oceny, której skarżący nie przestawił. Sąd apelacyjny wskazuje, że dopiero łączne spełnienie wymogów formalnych skargi powoduje jej merytoryczne rozpoznanie. Tym samym, skoro skarżący nie spełnił wymogu skargi z art. 6 ust. 2 pkt ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. to skargę na podstawie art. 9 ust. 1 powoływanej ustawy sąd odrzucił bez wzywania do uzupełnienia braków.

SSA Anna Polak SSA Jolanta Hawryszko SSA Romana Mrotek

III S 4/14

Podstawa prawna:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE