Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 września 2019 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2019 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko (...) Bank SA w W. i Towarzystwu (...) SA we W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa – Podgórza w Krakowie

z dnia 14 marca 2019 roku, sygnatura akt XII C 2036/17/P

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powódki M. M. na rzecz strony pozwanej Towarzystwa (...) SA we W. kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Izabella Stawicka

UZASADNIENIE

Postępowanie uproszczone jest postępowaniem obligatoryjnym, a zgodnie z art. 505 ¹ pkt 1 k.p.c. sprawy należące do właściwości sądów rejonowych o roszczenia wynikające z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza dwudziestu tysięcy złotych, rozpoznawane są w tym postępowaniu.

Stosownie do regulacji art. 505 ¹³§ 2 k.p.c. niniejsze uzasadnienie zostało ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, albowiem przedmiotowa sprawa powinna zostać rozpoznana w postępowaniu uproszczonym przez Sąd I instancji, a w toku postępowania apelacyjnego Sąd Odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Apelacja powódki nie zasługiwała na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy prawidłowo określił stanowiska stron, ustalił stan faktyczny, a także w ocenie Sądu Odwoławczego przyporządkował stan faktyczny pod normy prawa materialnego. Ponadto przypomnieć należy, że apelacja w postępowaniu uproszczonym została ukształtowana jako apelacja ograniczona. W następstwie jej prawidłowego wniesienia Sąd II instancji nie rozpoznaje ponownie sprawy, a jedynie kontroluje wyrok wydany przez Sąd Rejonowy. Zgodnie z art. 509 ⁹ § 2 k.p.c., apelację w postępowaniu uproszczonym można oprzeć na zarzutach naruszenia prawa materialnego (przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie) oraz zarzutach naruszenia przepisów postępowania (jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy). Konsekwencją tego jest związanie Sądu Odwoławczego sformułowanymi w apelacji zarzutami. Mając powyższe na względzie w ocenie Sądu Okręgowego ocena prawna sprawy została przez Sąd Rejonowy dokonana prawidłowo i Sąd Okręgowy podzielił ją w całości.

Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut jakoby działając nieprawidłowo Sąd Rejonowy naruszył art.5 ust.1 w z zw. z art.12 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym przez jego niezastosowanie w sytuacji przyjęcia, iż pracownik banku wprowadził powódkę w błąd przekonując, że zawiera ona umowę o charakterze oszczędnościowym co w istocie nie miało miejsca.

Przedstawiony zarzut naruszenia prawa materialnego w apelacji powódki jest chybiony. W stanie faktycznym przyjętym za podstawę rozstrzygnięcia opierając się na zeznaniach świadka K. P. pracownika pozwanego banku Sąd Rejonowy ustalił, iż przedstawiając oferowany produkt obejmujący ochronę ubezpieczeniową na życie i dożycie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym (...) w sposób właściwy z punktu widzenia roli pozwanego banku opisała jego istotę. Jak wynika wprost z tych zeznań (k.160) wyjaśniono powódce, iż niesie ze sobą ten produkt finansowy większe ryzyko inwestycyjne, nie jest to lokata, tylko program systematycznego oszczędzania, doręczono także powódce dokumenty w tym warunki ubezpieczenia, tabele opłat oraz regulamin. Sąd Rejonowy uznał w tej sytuacji zasadnie, iż nie wykazała powódka aby udzielono jej nieprawdziwych informacji lub wprowadzono w błąd polegający na przyjęciu że zawarła kolejną umowę z bankiem - lokaty oszczędnościowej, by zaistniały przesłanki z art.84 k.c. i by można zastosować mechanizm ochrony przewidziany wyżej cytowana ustawą.

Oczywiście nie można wykluczyć, iż w innym stanie faktycznym niż przedmiotowy może mieć miejsce nieprawidłowa praktyka nakłonienia do zawarcia umowy przystąpienia do produktu inwestycyjnego, w sytuacji gdy konsument przekonany zostaje, że zawiera umowę kolejnej lokaty bankowej. Do takich zapewne sytuacji odnoszą się licznie cytowane w uzasadnieniu apelacji rozważania prawne zawarte w przywołanych tam wyrokach sądów powszechnych, nie mają one jednak odniesienia do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy.

Mając powyższe na względzie orzeczono zgodnie z art. 385 k.p.c. zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalając apelację a o kosztach postępowania odwoławczego na zasadzie art. 98 §1 k.p.c. w zw. z art. 391§1 k.p.c.