Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim, w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Krupska - Świstak

Protokolant: staż. Justyna Dorosławska

w obecności Prokuratora: Marcina Polaka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018 r.

sprawy R. K.

syna W. i E. z d. Z.

ur. (...) w P.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1458/08 na karę 40 stawek dziennych grzywny, która została wykonana w całości;

II.  Sądu Rejonowego w P. (...). z dnia 21 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 167/09, na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, która została wykonana w całości;

III.  Sądu Rejonowego w P. (...)z dnia 05 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 168/11, na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, wprowadzoną do wykonania 17 marca 2016 r. i odbywaną do 9 maja 2016 r. tj. do chwili uzyskania warunkowego przedterminowego zwolnienia, odwołanego postanowieniem Sądu Okręgowego w P. (...) z dnia 24 listopada 2017 r. w sprawie III Kow 1198/17/owz z przewidywanym okresem odbycia reszty kary od 26 listopada 2018 r. do 11 lutego 2019 r.;

IV.  Sądu Rejonowego w P. (...)z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt VII K 645/13, na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, która została wykonana w całości w okresie od 22 maja 2015 r. do 17 marca 2016 r.;

V.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 07 listopada 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 545/14, na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, niewykonaną w żadnej części, z przewidywanym okresem jej odbycia od 28 sierpnia 2018 r. do 26 listopada 2018 r.;

VI.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie o sygn. akt II K 147/17, na karę 1 roku pozbawienia wolności, niewykonaną w całości i dobywaną od 28 sierpnia 2017 r. z przewidywanym okresem zakończenia 28 sierpnia 2018 r.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85§ 1, 2 i 3 kk, art. 86 § 1 kk łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt V i VI i wymierza skazanemu R. K. karę łączną 1 (jeden) rok i 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 577 kpk na poczet wymierzonej w pkt 1 kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu - okres odbywania kary pozbawienia wolności w sprawie II K 147/17 od dnia 28 sierpnia 2017 r.

3.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie o wyrok łączny w zakresie wyroków opisanych w pkt od I do IV;

4.  zwalnia skazanego od kosztów postępowania związanych z wydaniem wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

R. K. został skazany prawomocnymi wyrokami jednostkowymi:

I.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1458/08 na karę samoistnej grzywny w liczbie 40 stawek dziennych o wartości 20 zł każda, która została wykonana w całości;

Dowód: odpis wyroku VII K 1458/08 wraz z informacją o uiszczeniu

w całości grzywny k. 40;

II.  Sądu Rejonowego w (...) z dnia 21 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 167/09, na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, która została wykonana w całości;

Dowód: odpis wyroku II K 167/09 k. 13-15 i k. 16, zawiadomienie o

zwolnieniu k. 18, obliczenie kary k. 19, informacja o

orzeczeniach i pobytach k. 50-55, dane z KRK k. 7-9

III.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 05 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 168/11, na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, wprowadzoną do wykonania 17 marca 2016 r. i odbywaną do 9 maja 2016 r. tj. do chwili uzyskania warunkowego przedterminowego zwolnienia, odwołanego postanowieniem Sądu Okręgowego w P. (...) z dnia 24 listopada 2017 r. w sprawie III Kow 1198/17/owz z przewidywanym okresem odbycia reszty kary od 26 listopada 2018 r. do 11 lutego 2019 r.;

Dowód: odpis wyroku II K 168/11 k. 20-20v, obliczenie kary k. 21,

zawiadomienie o zwolnieniu k. 22, postanowienie SO w/m

o odwołaniu warunkowego zwolnienia k.34(k. 23); wykaz kar

k. 45, informacja o orzeczeniach i pobytach k. 50-55

IV.  Sądu Rejonowego w P. (...)z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt VII K 645/13, na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, która została wykonana w całości w okresie od 22 maja 2015 r. do 17 marca 2016 r. oraz karę łączną grzywny w liczbie 70 stawek dziennych o wartości 70 zł każda wykonaną w całości, w formie kary zastępczej;

Dowód: odpis wyroku k. 41-41v, obliczenie kary k. 42, postanowienie

o zamianie grzywny k. 43, obliczenie kary k. 44,

informacja o orzeczeniach i pobytach k. 50-55, dane z KRK k. 7-9

V.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 07 listopada 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 545/14, na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, niewykonaną w żadnej części, z przewidywanym okresem jej odbycia od 28 sierpnia 2018 r. do 26 listopada 2018 r.;

Dowód: odpis wyroku II K 545/15 k. 25, obliczenie kary k. 26,

postanowienie II Ko 242/18 k. 27, wykaz kar k. 45;

VI.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie o sygn. akt II K 147/17, za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie od 30 stycznia 2017 r. do 06 lutego 2017 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, niewykonaną w żadnej części i dobywaną od 28 sierpnia 2017 r. z przewidywanym okresem zakończenia 28 sierpnia 2018 r.

Dowód: odpis wyroku II K 147/17 k. 28-29, obliczenie kary k. 30

wykaz kar k. 45

W izolacji penitencjarnej R. K. pozostaje od 29 sierpnia 2017 r., a jego zachowanie jest oceniane jako przeciętne. Skazany nie jest zainteresowany kontynuowaniem nauki, ani udziałem w szkoleniach kursowych w czasie odbywania kary. Nie jest uczestnikiem struktur nieformalnych podkultury przestępczej, nie notowano u niego przejawów autoagresji, ani zachowań agresywnych wobec otoczenia. Wobec popełnionych czynów deklaruje krytycyzm.

Dowód: opinia o skazanym k. 45-46

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Dopuszczalność wydania wyroku łącznego – stosownie do dyspozycji art. 569 § 1 kpk podlega badaniu przez pryzmat warunków zezwalających na orzeczenie kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów.

W przypadku R. K., treść wyroku łącznego kształtowały regulacje prawne obowiązujące od 1 lipca 2015 r., o czym przesądził art. 19 ust. 1 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw ( Dz.U. z 2015 r. poz. 396). Zaszła bowiem potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem mającym miejsce po dniu wejścia w życie powołanej nowelizacji – tj. po 1 lipca 2015 r. Po dacie tej stał się bowiem prawomocny ostatni wyrok jednostkowy Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie II K 147/17 i wymierzono nim karę podlegającą łączeniu.

Przepisy art. 85 § 1, 2 i 3 kk konstytuują trzy warunki orzeczenia kary łącznej. Są to:

- jednorodzajowość orzeczonych kar lub ich zdatność do połączenia ( art. 85§ 1 kk);

- podleganie kary wykonaniu w całości lub w części ( 85§ 2 kk), co eliminuje z zakresu rozważań kary już w całości wykonane;

- pozostawanie łączonych kar w takiej relacji czasowej do popełnianych przestępstw, aby karą łączną nie została objęta kara za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej podlegającej łączeniu. Innymi słowy, węzłem kary łącznej nie może być objęta taka kara, w czasie odbywania której sprawca popełnił kolejny czyn zabroniony.

Analizując historię skazań R. K. przez pryzmat wskazanych materialno-prawnych przesłanek orzekania kary łącznej należało zatem w pierwszej kolejności stwierdzić brak warunków do objęcia wyrokiem łącznym skazań, z których kary zostały już w całości wykonane i tym samym nie mogą stanowić podstawy kary łącznej. W tym stanie rzeczy, co do wyroków opisanych powyżej w punktach I, II i IV postępowanie należało umorzyć, jak tego wymaga art. 572 kpk.

Poza zakresem wyroku łącznego musiała pozostać nadto kara pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem opisanym w pkt III tj. Sądu Rejonowego w P. (...)z dnia 05 maja 2011 r. gdyż po uzyskaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty w/w kary, w okresie próby, skazany popełnił kolejne przestępstwo, osądzone w sprawie II K 147/17. Taki stan rzeczy odpowiada negatywnej przesłance do wymierzenia kary łącznej opisanej w art. 85 § 3 kk. Skoro bowiem karę orzeczoną w wyroku II K 168/11 wprowadzono do wykonania 17 marca 2016 r., a skazany uzyskał warunkowe zwolnienie 9 maja 2016 r. z okresem próby uprawniającym do uznania jej za odbytą biegnącym do 09 maja 2018 r., które 24 listopada 2017 r. zostało odwołane - to czyn popełniony w okresie od 30 stycznia 2017 r. do 06 lutego 2017 r. należy traktować analogicznie, jak przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonania kary.

W tym zatem zakresie postępowanie o wyrok łączny także musiało zostać umorzone.

Kryteria doboru kar kwalifikujących się do połączenia spełniały natomiast skazania z ostatnich dwóch wyroków jednostkowych, w sprawach II K 545/14 ( pkt V) i II K 147/17 (pkt VI). Orzeczono nimi kary jednorodzajowe podlegają łączeniu, żadna z w/w kar nie została wykonana w całości, a osądzone przestępstwa nie zostały popełnione po rozpoczęciu odbywania żadnej z nich.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk – sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak wskazanych w tym przepisie limitów przewidzianych dla każdego rodzaju kary. Oznacza to, że granice możliwej do wymierzenia skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności lokowały się w przedziale od 1 roku ( najwyższa z kar wymierzonych ) do 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności ( suma obu orzeczonych kar). Decydując o doborze techniki łączenia kar, należało mieć na uwadze brzmienie art. 85a kk formułującego zasadę uwzględnienia przede wszystkim celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W ocenie Sądu, osiągnięcie tych celów zapewni jedynie połączenie kar na zasadzie kumulacji ze skutkiem w postaci wymierzenia kary łącznej na poziomie 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

R. K. w ocenie Sądu nie zasługuje na pozytywną prognozę kryminologiczną i premię w postaci sprowadzenia kary łącznej do najwyższej z wymierzonych kar. Z uporem powracał na drogę przestępstwa, godził w różne dobra prawne i nie wykorzystał żadnej z darowanych mu szans resocjalizowania się na wolności. Należy podkreślić, że dwukrotnie korzystał z warunkowego przedterminowego zwolnienia i dwukrotnie konieczne było odwołanie w/w dobrodziejstwa z powodu rażących naruszeń porządku prawnego pod postacią popełnienia kolejnych przestępstw w okresie próby (v. postanowienia SO k. 34 i k. 36). W izolacji penitencjarnej przebywa obecnie niespełna rok i wobec bogatego dorobku przestępczego nie sposób uznać, że jest to okres wystarczający do wyrobienia w nim trwałego respektu dla prawa.

Wyrok łączny nie służy zaś premiowaniu aktywności przestępczej objawiającej się ilością popełnionych przestępstw, ale stanowi instrument racjonalizowania polityki penalnej Państwa. Jest on obliczony w pierwszej kolejności na osiągnięcie celów prewencyjnych i wychowawczych, które wyraźnie akcentują dyrektywy wymiaru kary łącznej zawarte w art. 85a kk. Zdaniem Sądu, zadania stojące przed karą łączną nie zostaną prawidłowo zrealizowane jeśli kara orzeczona w wyroku łącznym znacząco, bez uzasadnionej przyczyny złagodzi dolegliwość będącą wynikiem wielokrotnego naruszenia prawa. W przypadku R. K. nie sposób dopatrzeć się jakichkolwiek okoliczności uzasadniających sięgnięcie po wyjątkową technikę łączenia kar, jaką jest zasada pochłaniania. Regulaminowa postawa, dbałość o ład i porządek w celi oraz zgodna koegzystencja z innymi osadzonymi stanowią oczekiwaną przez Ustawodawcę normę i nie mogą być lokowane w kategorii nadzwyczajnych zasług wymagających wydania wyroku łącznego na zasadzie całkowitej absorpcji kar.

Na poczet kary łącznej zaliczono okres odbycia kary w sprawie II K 147/17 od dnia 28 sierpnia 2017 r.

Uznając, że odbywający obecnie karę pozbawienia wolności skazany nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania orzeczono o ich przejęciu na rachunek Skarbu Państwa.