Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

24 kwietnia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wiesław Jakubiec

Sędziowie/Ławnicy: -/-

Protokolant : starszy protokolant sądowy Izabela Niedobecka-Kępa

po rozpoznaniu 24 kwietnia 2019 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy K. M.

przy udziale zainteresowanego ./.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania K. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 26 października 2018 roku

sygn. (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu K. M. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 11 września 2018 roku do 20 września 2018 roku w wysokości nieobniżonej o 25%.

Sygn. akt V U 300/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 26 października 2018 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. obniżył ubezpieczonemu K. M. wysokość zasiłku chorobowego o 25% za okres od 11 września 2018 roku do 20 września 2018 roku. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż zaświadczenie lekarskie za okres od 4 września 2018 roku do 10 października 2018 roku zostało wystawione 10 września 2018 roku, lecz dostarczone dopiero 20 września 2018 roku, tj. po upływie 7-dniowego terminu.

W odwołaniu ubezpieczony podniósł, iż zaświadczenie zostało dostarczone po terminie z przyczyn od niego niezależnych. Ubezpieczony zaznaczył, iż początkowo zakład leczniczy w którym odbywał leczenie, zobowiązał się przekazać zaświadczenie lekarskie do organu rentowego drogą elektroniczną. Ostatecznie jednak tego nie uczynił, a ubezpieczony otrzymał przedmiotowe zaświadczenie 20 września 2018 roku w formie papierowej. Powodem, wskazanym przez ubezpieczonego, otrzymania zaświadczenia dopiero w tym terminie, było to, że jego lekarz prowadzący zapomniał je wcześniej wystawić.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał wcześniejsze twierdzenia.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony K. M. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 2016 roku. W okresie od 4 września 2018 roku do 10 października 2018 roku był niezdolny do pracy. Ubezpieczony przebywał wówczas w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym (...)w K. na Oddziale (...). Zakład leczniczy w którym przebywał ubezpieczony zobowiązał się do wystawienia po zakończeniu pobytu i przekazania zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego ww. niezdolność do organu rentowego drogą elektroniczną, o czym zapewniano ubezpieczonego. Po paru dniach ubezpieczony sprawdzając swoją dokumentację księgową poprzez platformę PUE ZUS (tj. serię i numer zaświadczenia potrzebnych do sporządzenia druku i wniosku o wypłatę stosownego świadczenia) zorientował się, że zaświadczenie nie zostało wysłane. Ubezpieczony po kilku próbach kontaktowania się z placówką leczniczą, ustalił, iż zaświadczenie nie zostało mu wydane ze względu na to, iż jego lekarz prowadzający zapomniał je wystawić, a następnie z lekarzem nie było kontaktu. Ubezpieczonemu udało się odebrać 20 września 2018 roku przedmiotowe zaświadczenie lekarskie i niezwłocznie przekazał je do organu rentowego.

Decyzją z 26 października 2018 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. obniżył ubezpieczonemu K. M. wysokość zasiłku chorobowego o 25% za okres od 11 września 20 września 2018 roku. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż zaświadczenie lekarskie za okres od 4 września 2018 roku do 10 października 2018 roku zostało wystawione 10 września 2018 roku, lecz dostarczone dopiero 20 września 2018 roku, tj. po upływie 7-dniowego terminu.

Dowód: akta organu rentowego:

- zaświadczenie lekarskie k.1,

- zaświadczenie płatnika składek k.5-9,

-potwierdzenie ubezpieczenia k.11-13,

- karta zasiłkowa k.15-16,

-decyzja ZUS z 26.10.2018r. k.17-18

przesłuchanie ubezpieczonego k.15v., wiadomość mailowa ubezpieczonego k.14, pismo od lekarza P. S. k.13, pismo z 27.03.2019r. wraz z zał. 20-21 k.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci ww. dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne, wzajemnie ze sobą korelujące i rzeczowe, a także w oparciu o dowód z przesłuchania ubezpieczonego, który wraz z dowodami z dokumentów tworzą spójny i logiczny obraz przedstawiający stan faktyczny sprawy. Przy czym Sąd nie dał wiary pismom lekarza P. S. ani wydanemu przez niego zaświadczeniu lekarskiemu, w zakresie w jakim nie korelowały one z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Prawo ubezpieczonego do zasiłku chorobowego było bezsporne między stronami. Spór sprowadzał się do kwestii zaistnienia okoliczności powodujących obniżenie wysokości zasiłku, tj. ustalenia czy złożenie zaświadczenia lekarskiego po terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż od dnia 1 stycznia 2016 roku przepisy prawa nie przewidują już żadnego terminu na dostarczenie zaświadczeń lekarskich, gdyż zaświadczenia są od tego dnia co do zasady wysyłane automatycznie w systemie teleinformatycznym przez wystawiającego w chwili wystawienia. Z tym dniem uchylone zostały przepisy nakładające na ubezpieczonego obowiązek terminowego dostarczenia zaświadczenia oraz przewidujące konsekwencje uchybienia temu obowiązkowi.

Jednakże, przepis art. 23 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1066 ze zm.) przewidywał możliwość przedłużenia okresu zastosowania dotychczasowych zasad wystawiania zaświadczeń lekarskich, jednakże nie dłużej niż do dnia 30 listopada 2018 roku i pod warunkiem pouczenia ubezpieczonego przez wystawiającego zaświadczenie o konieczności doręczenia zaświadczenia odpowiednio płatnikowi zasiłku lub płatnikowi składek w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania. W takim przypadku przepis art. 62 ustawy zasiłkowej stosuje się w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie nowelizacji.

Zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy zostało wystawione ubezpieczonemu na dotychczasowych zasadach, zatem w sprawie zastosowanie znajdują przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2018 roku.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159 j.t. ze zm.), zaświadczenie lekarskie ubezpieczony jest obowiązany dostarczyć nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi zasiłków.

Z mocy art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy zasiłkowej ubezpieczonym prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy zasiłkowej niedopełnienie obowiązku określonego w art. 62 ust. 1 i 2 powoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku przysługującego za okres od 8 dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, chyba że niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż ubezpieczony nie złożył zaświadczenia lekarskiego z uchybieniem terminu, a zatem nie zaistniały okoliczności uzasadniające obniżenie mu wysokości zasiłku chorobowego.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż początkowo ubezpieczony został zapewniony przez placówkę medyczną w której skończył leczenie, iż przedmiotowe zaświadczenie zostanie przekazane drogą elektroniczną do organu rentowego. W związku z tym, że placówka lecznicza nie wykonała przyjętego na siebie zobowiązania, ubezpieczony musiał sam podjąć starania najpierw o uzyskanie w formie papierowej zaświadczenia, a następnie o jego przekazanie do organu rentowego. Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe- w ocenie Sądu - zaświadczenie lekarskie nie zostało wystawione przez lekarza prowadzącego w dacie która się na nim znajduje tj. 10 09.2018 r. Nastąpić to musiało później- przy czym nie można było tego dokładnie ustalić. Nastąpiło to dopiero na skutek podjętych działań przez ubezpieczonego, Nawet jeśliby hipotetycznie przyjąć, że lekarz wystawił papierowe zaświadczenie 10.09.2018 r. to o tym fakcie ubezpieczony nie został poinformowany przez przedmiotową placówkę medyczną. Ubezpieczony uzyskał możliwość odebrania tego zaświadczenia dopiero w dniu 20.09.2018 r. i od tej daty należy liczyć siedmiodniowy termin na jego złożenie.

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne oraz rozważania prawne, działając na podstawie przywołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję poprzez przyznanie ubezpieczonemu K. M. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 11 września 2018 roku do 20 września 2018 roku w wysokości nieobniżonej o 25%.